Στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "The Gold Rush", 23 Φεβρουαρίου 1928
Στις 23 Φεβρουαρίου 1928, στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "The Gold Rush" (Ο Σαρλώ χρυσοθήρας).
The Gold Rush, είναι μια αμερικανική βωβή κωμική ταινία του 1925, γραμμένη, παραγόμενη και σκηνοθετημένη από τον Charlie Chaplin. Ο ίδιος ο Chaplin πρωταγωνιστεί ως The Lone Prospector (Μοναχικός Χρυσοθήρας) στη γνωστή φιγούρα του Little Tramp, μαζί με τους Georgia Hale, Mack Swain, Tom Murray, Henry Bergman και Malcolm Waite.
Ο Chaplin εμπνεύστηκε από φωτογραφίες του Klondike Gold Rush καθώς και από την ιστορία του Donner Party, μιας ομάδας εποίκων που, εγκλωβισμένοι στα χιόνια της Σιέρα Νεβάδα, αναγκάστηκαν να στραφούν στον κανιβαλισμό ή να φάνε δέρμα από τα παπούτσια τους. Πιστεύοντας ότι η τραγωδία και η κωμωδία δεν απέχουν πολύ, αποφάσισε να συνδυάσει αυτές τις ιστορίες στερήσεων και τρόμου με το χιούμορ. Έτσι, η γνωστή φιγούρα του αλήτη μετατράπηκε σε έναν χρυσοθήρα, που με αισιοδοξία αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της αναζήτησης χρυσού: την αρρώστια, την πείνα, το κρύο, τη μοναξιά και την πιθανότητα να δεχθεί επίθεση από μια αρκούδα γκρίζλι. Στην ταινία περιλαμβάνονται εμβληματικές σκηνές, όπως όταν ο Chaplin μαγειρεύει και τρώει το παπούτσι του ή όταν ο πεινασμένος φίλος του, Big Jim, τον βλέπει ως κοτόπουλο.
The Gold Rush έλαβε εξαιρετικές κριτικές κατά την κυκλοφορία της και παραμένει μία από τις πιο εμβληματικές ταινίες του Chaplin. Ο ίδιος την ανέφερε πολλές φορές ως την ταινία για την οποία ήθελε να τον θυμούνται περισσότερο. Το 1942, κυκλοφόρησε μια επεξεργασμένη εκδοχή με ηχητικά εφέ, μουσική και αφήγηση, η οποία προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης και Καλύτερης Ηχητικής Εγγραφής. Το 1958, ψηφίστηκε ως η δεύτερη καλύτερη ταινία όλων των εποχών στην έκθεση Expo του 1958 στις Βρυξέλλες, χάνοντας την πρώτη θέση από το Battleship Potemkin για μόλις πέντε ψήφους. Το 1992, η ταινία επιλέχθηκε για διατήρηση στο National Film Registry των Ηνωμένων Πολιτειών ως «πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική».
Το 1953, η αρχική εκδοχή του 1925 εισήλθε στο δημόσιο τομέα στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι κάτοχοι δεν ανανέωσαν τα πνευματικά δικαιώματα στο 28ο έτος από την κυκλοφορία της.
Πλοκή (βασισμένη στην επανέκδοση του 1942)
Κατά τη διάρκεια του Klondike Gold Rush στην Αλάσκα, ο χρυσοθήρας Big Jim ανακαλύπτει ένα τεράστιο κοίτασμα χρυσού. Την ίδια στιγμή, ο Lone Prospector χάνεται σε μια χιονοθύελλα και καταλήγει στην καλύβα του Black Larsen, ενός καταζητούμενου εγκληματία. Ο Larsen προσπαθεί να τον διώξει, όμως λίγο αργότερα μπαίνει και ο Big Jim. Αν και ο Larsen προσπαθεί να τους τρομάξει με την καραμπίνα του, τελικά καταλήγουν σε μια εύθραυστη ανακωχή και μένουν όλοι μαζί στο καλύβι.
Καθώς η καταιγίδα δεν κοπάζει και τα τρόφιμα τελειώνουν, οι τρεις άντρες τραβούν κλήρο για το ποιος θα βγει στο χιόνι να βρει φαγητό. Ο Larsen χάνει και αναγκάζεται να φύγει. Στη διαδρομή, ανακαλύπτει το κοίτασμα χρυσού του Big Jim και αποφασίζει να του στήσει ενέδρα.
Στο μεταξύ, στην καλύβα, ο Prospector και ο Jim φτάνουν σε τέτοια απόγνωση που μαγειρεύουν και τρώνε ένα από τα παπούτσια του Prospector. Αργότερα, ο Jim παθαίνει παραισθήσεις από την πείνα και βλέπει τον φίλο του ως κοτόπουλο, προσπαθώντας να τον φάει. Τελικά, μια αρκούδα εισβάλλει στο καλύβι, αλλά τη σκοτώνουν, εξασφαλίζοντας τροφή. Όταν η καταιγίδα κοπάσει, ο Prospector συνεχίζει το δρόμο του προς την πλησιέστερη χρυσοθηρική πόλη, ενώ ο Jim επιστρέφει στο κοίτασμα χρυσού του. Εκεί, ο Larsen τον χτυπάει με ένα φτυάρι, τον αφήνει αναίσθητο και προσπαθεί να διαφύγει με τον χρυσό. Στην προσπάθειά του, όμως, παρασύρεται από μια χιονοστιβάδα και σκοτώνεται. Ο Jim, όταν συνέρχεται, έχει χάσει τη μνήμη του.
Στην πόλη, ο Prospector γνωρίζει τη Georgia, μια κοπέλα σε ένα σαλούν, και την ερωτεύεται. Όταν ο Jack, ένας επιθετικός άντρας, την πιέζει να χορέψει μαζί του, εκείνη, για να τον εκνευρίσει, επιλέγει «τον πιο αξιοθρήνητο αλήτη στην αίθουσα» – τον Prospector. Αργότερα, εκείνος την καλεί σε δείπνο την Πρωτοχρονιά, αλλά εκείνη ξεχνάει την πρόσκληση. Όταν ο Prospector την περιμένει μάταια, φαντάζεται ότι της κάνει το περίφημο "dance of the bread rolls", χρησιμοποιώντας πιρούνια και ψωμάκια. Όταν η Georgia θυμάται την πρόσκληση, είναι αργά – βρίσκει το άδειο σπίτι του, το στρωμένο τραπέζι και ένα δώρο για εκείνη, και αλλάζει γνώμη για τον Prospector.
Ο Jim, έχοντας ανακτήσει μέρος της μνήμης του, αναζητά τον Prospector γιατί θυμάται ότι το κοίτασμα χρυσού ήταν κοντά στο καλύβι τους. Μαζί ξεκινούν να το βρουν, και αφού περνούν τη νύχτα εκεί, μια νέα χιονοθύελλα μετακινεί το καλύβι στην άκρη ενός γκρεμού. Το επόμενο πρωί, οι δύο άντρες παλεύουν να βγουν έξω, ενώ η καλύβα αιωρείται επικίνδυνα. Τελικά, ο Jim καταφέρνει να βγει και τραβάει τον Prospector την τελευταία στιγμή, πριν η καλύβα πέσει στο κενό.
Ένα χρόνο αργότερα, οι δυο τους είναι πλέον εκατομμυριούχοι και επιστρέφουν με πλοίο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Χωρίς να το ξέρουν, η Georgia ταξιδεύει με το ίδιο πλοίο. Όταν ο Prospector φοράει τα παλιά του κουρέλια για μια φωτογράφηση, σκοντάφτει και πέφτει μπροστά της. Εκείνη, νομίζοντας ότι είναι λαθρεπιβάτης, προσπαθεί να τον βοηθήσει. Όταν η παρεξήγηση λύνεται, οι δυο τους επανενώνονται χαρούμενοι.
Πρωταγωνιστές
Charlie Chaplin ως The Lone Prospector
Mack Swain ως Big Jim McKay
Tom Murray ως Black Larsen
Malcolm Waite ως Jack Cameron
Georgia Hale ως Georgia
Henry Bergman ως Hank Curtis
Η ταινία παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του Chaplin, με εμβληματικές σκηνές που έχουν μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου.


