Ο καπετάν Στρατής με την ομάδα του επιτέθηκε στους Δρανοβαλήδες και εν συνεχεία ακολούθησε συμπλοκή με τον οθωμανικό στρατό στο Χρυσό, 17 Απριλίου 1907
Από την Έκθεση Σακτούρη, 21 Μάϊου 1907
Στις 17 Απριλίου 1907, ο καπετάν Στρατής με την ομάδα του επιτέθηκε στους Δρανοβαλήδες και εν συνεχεία ακολούθησε συμπλοκή με τον οθωμανικό στρατό στο χωριό Χρυσό των Σερρών.
.png)
Ο καπετάν Στρατής, ενοχλημένος από την αδράνεια, αποφάσισε χωρίς την άδεια του ελληνικού προξενείου να τιμωρήσει τους σχισματικούς του χωριού Δράνοβα (8 χλμ. βορειοανατολικά του Βεζνίκου), οι οποίοι είχαν βίαια προσχωρήσει στη Βουλγαρική Εξαρχία.
Μερικοί κάτοικοι της Δράνοβας συμμετείχαν, τέλη Μαρτίου 1907, στη σφαγή 18 πατριαρχικών κτηνοτρόφων του Καρλίκιοϊ (Χιονοχωρίου). Οι Δρανοβαλήδες, μεταμφιεσμένοι σε Τούρκους αστυνομικούς, απήγαγαν τους κτηνοτρόφους στα μαντριά τους και τους έσφαξαν στη χαράδρα της Καρλίκοβας, μπροστά ο ένας στον άλλον. Μεταξύ των φονιάδων ήταν και ο Νικόλαος Βοεβόδας, θείος του Δημητρίου Παπαδημητρίου που σκοτώθηκε στο Σουμπάσκιοϊ.
Το σώμα του Στρατή, με ενίσχυση από 15 Σουμπασκιολήδες, επιτέθηκε στους 30 Δρανοβαλήδες την 17η Απριλίου 1907, την ώρα που επέστρεφαν από τις Σέρρες μέσω Οινούσας και Αγίου Πνεύματος. Η επίθεση έγινε στη βρύση του Μουσταφούδα. Παρότι συνοδεύονταν από Τούρκους αστυνομικούς, αυτοί τράπηκαν σε φυγή με τους πρώτους πυροβολισμούς.
Ακολούθησε μάχη μεγάλης διάρκειας. Οι Δρανοβαλήδες σκορπίστηκαν και άφησαν πέντε νεκρούς. Τουρκικό απόσπασμα ιππικού, που άκουσε τους πυροβολισμούς, έσπευσε να καταδιώξει τους επιτιθέμενους. Στην αρχή οι άνδρες του καπετάν Στρατή πρόλαβαν να αποσυρθούν έγκαιρα, αποφεύγοντας σύγκρουση με τους Τούρκους αλλά έπειτα από καταδίωξη κατάφεραν να τον εγκλωβίσουν μαζί με τους άνδρες του στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στο Χρυσό.
Κατά τη σύγκρουση που ακολούθησε, ένας από τους αντάρτες σκοτώθηκε, δύο κατόρθωσαν να διαφύγουν, ενώ οι υπόλοιποι επτά παραδόθηκαν στους Τούρκους. Υπήρξε συμφωνία οι συλληφθέντες να μεταφερθούν «άνευ δεσμών» στις Σέρρες προκειμένου να δικαστούν, ωστόσο το στρατοδικείο τους καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Ακολούθησε η μεταφορά τους στις κακόφημες και απάνθρωπες φυλακές της Ρόδου, όπου κρατούνταν οι καταδικασμένοι για εθνική δράση.
