Όσιοι Ευτύχιος και Φλωρέντιος, 23 Μαΐου
Οι Άγιοι Ευτύχιος και Φλωρέντιος ήταν μοναχοί που έζησαν ασκητικά σε μονή της περιοχής Βαλκαστορίας της Νουρσίας στην Ιταλία, κατά τον 6ο αιώνα. Ο Άγιος Ευτύχιος με τη διδασκαλία του έφερε πολλούς κοντά στον Θεό και, όταν κοιμήθηκε ο ηγούμενος γειτονικής μονής, του ζητήθηκε να αναλάβει την ηγουμενία. Εκείνος δέχθηκε, αλλά εξακολούθησε να ενδιαφέρεται για την πρώτη του μονή, στην οποία παρέμενε ο συνασκητής του Άγιος Φλωρέντιος.
Ο Άγιος Φλωρέντιος επιτέλεσε πολλά θαύματα εν ζωή. Εξημέρωσε μια αρκούδα και την εκπαίδευσε ώστε να τον υπηρετεί. Η αρκούδα έβοσκε τα πρόβατα, μετέφερε νερό και υπάκουε στις εντολές του γέροντα. Τέσσερις μοναχοί, φθονώντας τη φήμη του Αγίου Φλωρέντιου, σκότωσαν την αρκούδα. Ο Άγιος προσευχήθηκε να πέσει η οργή του Θεού επάνω στους φονείς. Και πράγματι, όπως προφήτευσε, οι μοναχοί προσβλήθηκαν από λέπρα και πέθαναν λίγο αργότερα. Όταν ο Άγιος έμαθε τον θάνατό τους, λυπήθηκε βαθιά και θεώρησε τον εαυτό του αίτιο του χαμού τους. Έκλαιγε γι’ αυτούς το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Άγιος Ευτύχιος δεν επιτέλεσε θαύματα όσο ζούσε, αλλά μετά την κοίμησή του ο μανδύας του απέκτησε θαυματουργικές ιδιότητες. Κατά την ξηρασία του 1492, οι κάτοικοι της Νουρσίας βγήκαν στους αγρούς με τον μανδύα του και ο Θεός έστειλε βροχή.
Ο Άγιος Ευτύχιος εκοιμήθη στις 23 Μαΐου του 540, και ο Άγιος Φλωρέντιος την 1η Ιουνίου του 547.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος (τιμάται στις 12 Μαρτίου) εγκωμίασε τις αρετές και τα θαύματά τους στο Γ’ Βιβλίο των «Διαλόγων» του.
Οι Άγιοι Ευτύχιος και Φλωρέντιος τιμώνται στις 23 Μαΐου κατά την ελληνική εκκλησιαστική παράδοση.
