ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Δημοτικό Σχολείο Χορτερού, μέσα 20ου αιώνα Τη δεκαετία του 1950 έως την δεκαετία του 1970 στο τέλος της κάθε σχολικής χρονιάς, στην αυλή του σχολείου πραγματοποιούνταν απ’ όλους τους μαθητές γυμναστικές επιδείξεις. Άλλη μια φωτογραφία του Δημοτικού Σχολείου της ίδιας μέρας ΕΔΩ

Τελετή ανακομιδής οστών των σφαγιασθέντων εν έτη 1913, 27 Ιουνίου 1920 Το Σιδηρόκαστρο ανήγειρε το 1920 και λίγα χρόνια μετά τη Βουλγαρική κατοχή του 1917 ένα ηρώο στον πευκόφυτο λόφο στο κέντρο της πόλης. Πάνω στις μαρμάρινες πλάκες στις τρεις πλευρές του μνημείου ήταν χαραγμένα με χρυσά γράμματα τα ονόματα των σφαγιασθέντων το 1913 και πεσόντων Σιδηροκαστρινών. Στη μαρμάρινη πλάκα της δυτικής πλευράς υπήρχε χαραγμένο ένα δάφνινο στεφάνι και η επιγραφή: «Η Πόλις του Σιδηροκάστρου εις μνήμην των τέκνων της» Φωτογραφίες από το παλιό Ηρώων στο Σιδηρόκαστρο ΕΔΩ  Tα θύματα της σφαγής των Βουλγάρων που έχουν εκταφεί από τον τάφο όπου είχαν ταφεί μετά τη σφαγή. 1913 ΕΔΩ

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Οι πρώτες μέρες του Μαΐου 1947 συνδέθηκαν με ένα από τα πρώτα σημαντικά πλήγματα του ΔΣΕ εναντίον κατοικημένης περιοχής του νομού Σερρών: στις 3 του μήνα ισχυρή δύναμη ανταρτών μπήκε στην Καστανούσα . Βέβαια, τόσο οι αντάρτες που «χτύπησαν» το χωριό όσο και οι δυνάμεις του ΕΣ που κινήθηκαν για να αποκαταστήσουν την τάξη προέρχονταν από εδάφη του νομού Κιλκίς, αλλά το χτύπημα πραγματοποιήθηκε στο έδαφος του νομού Σερρών. Η Καστανούσα εκκενώθηκε και σε έγγραφο των προέδρων της κοινότητας Καστανούσας και άλλων χωριών της περιοχής ( Πλατανάκια, Μακρυνίτσα, Άνω και Κάτω Πορρόια, Ροδόπολη και Ανατολή ) επισημαίνεται η αναγκαιότητα της εδραίωσης της τάξης: η τελευταία θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την επιστροφή των κατοίκων και την ανακοπή της καθόδου τους σε αστικά και ημιαστικά κέντρα30. Ένδεκα μέρες αργότερα (14/5) αντάρτες μπήκαν στο χωριό Χείμαρρος, έκαψαν το Σταθμό Χωροφυλακής και δέκα σπίτια και έφ...

Με τον όρο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος (κατά πολλούς και «Δεύτερο Αντάρτικο», υπονοώντας ότι ήταν η συνέχεια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944) εννοούμε την περίοδο ενόπλων, αντι-ανταρτικών συγκρούσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα μεταξύ του Ελληνικού Στρατού και των ανταρτικών δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας). Διήρκεσε από τον Μάρτιο του 1946 έως τον Αύγουστο του 1949 και είχε ως αποτέλεσμα την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ). Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πόλεμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα. Δυστυχώς ο Ελληνικός εμφύλιος δεν σταμάτησε το 1949 όπως αναφέρουν οι ιστορικοί και το κράτος επίσημα. Οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν και μετέπειτα. Στην περιοχή της Σιντικής είχαμε ουκ ολίγα επεισόδια. Τα βουνά στην περιοχή του Αγκίστρου και του Ρούπελ είχαν βαφτεί κόκκινα. Η μα...

Θεοτόκε αειπάρθενε, των ανθρώπων η σκέπη, εσθήτα και Ζώνη του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πόλει σου περί βολήν εδωρήσω τω ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα, επί σοι γαρ και φύσις και να τομείται και χρόνος, διο δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτεία σου δωρήσαι και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. Το παραπάνω απολυτίκιο έψαλλαν οι Αγιορίτες πατέρες της Μονής Βατοπεδίου στη λιτανεία που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στο Μελενίκο, προς αγιασμό και στήριξη των υπόδουλων Ελλήνων. (Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας πατέρες της Μονής Βατοπεδίου περιόδευαν την Μακεδονία, Θράκη, Κρήτη, Κων/λη, Μ. Ασία, με την Αγία Ζώνη, σταθμεύοντας σε μετόχια της Μονής. Νότια της πόλεως του Μελενίκου, ανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, υπήρχε η Μονή της Θεοτόκου του Σπηλαίου που ήταν μετόχι του Βατοπεδίου από το 1486). Μετά το πέρας της λιτανείας, στο αρχονταρίκι της Μονής Σπηλαίου ο Μελενικιώτης τσορμπατζής Τρένος Πέτρος του Αλεξίου παράγγειλε στους Αγιορίτες πατέρες την αγιογράφη...

Η πλατεία της Τζουμαγιάς. Μεταξύ των κατοίκων διακρίνονται δύο Αρωμούνοι με τις άσπρες φορεσιές τους.Αρχές 20ου αιώνα.

Κουρασμένο λευκό περιστέρι κουρνιάζεις στο βράχο. Ταξίδι μακρύ έχεις κάνει διωγμένο, μονάχο. Ποια μοίρα κακιά σ’ εχει φέρει στου Ντεμίρ Ισσάρ τα μέρη; Μελενικο είν’ η πατρίδα μου, σκλαβιά εκεί πέρα γοργά τις φτερούγες μου άνοιξα στο λεύτερο αγέρα. Ζητώ να μείνω κοντά σας κι αυτό που κρατώ, χάρισμά σας. Την Αγία τη Ζώνη σας φέρνω εικόνα αγιασμένη, γωνιά για να μένει ας έχει, στο βράχο εκκλησιά σκαλισμένη. Γ’ αυτήν λειτουργία τελούμε τη Θεία τη χάρη ζητούμε. Στολίδι απέριττο κάτω απ’ τ’ Αϊ Δημητρίου τη σκέπη, κειμήλιο ανεκτίμητο, σπάνιο, στη θέση που πρέπει. Αγγέλων μελωδίες ηχούνε την Αγία τη Ζώνη υμνούνε. Ξεκουράσου λευκό περιστέρι στη νέα πατρίδα το δώρο σε μας που ’χεις φέρει χαρίζει ελπίδα. Πληγές απ’ τη μνήμη σου σβήσε χαρούμενο πλάι μας ζήσε. Βέτα Ιωαννίδου – Παπαχρήστου Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Ζώνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Μελένικο. Αγιογραφήθηκε στο Άγιον Όρος, χωρίς να γνωρίζουμε το πότε, κατόπιν παρα...