ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1914, επανακυκλοφόρησε η εφημερίδα "ΣΕΡΡΑΙ", η οποία είχε διακόψει την κυκλοφορία της για τέσσερις μήνες. Ήταν η πρώτη εφημερίδα που κυκλοφόρησε μετά την απελευθέρωση των Σερρών και είχε εβδομαδιαία έκδοση με πολιτικό, κοινωνικό, και δικαστικό περιεχόμενο. Εκδότες της εφημερίδας ήταν οι Δ.Σ. Παπαντωνίου και Α.Π. Καράμπελας.

Ο Άγιος Αδωμνάν αναφέρετε και στην Σύναξη των εν Σκωτία διαλαμψάντων Αγίων Ο Άγιος Αδωμνάν της Ιόνας (Adomnán, Παλαιά Ιρλανδικά: [ˈaðəṽˌnaːn], Λατινικά: Adomnánus, Adomnanus· περ. 624 – 704), γνωστός επίσης ως Άγιος Ευνάν, ήταν ηγούμενος της Ιεράς Μονής της Ιόνας (679–704), αγιογράφος, κρατικός λειτουργός, κανονικός νομικός και άγιος. Ήταν ο συγγραφέας του Βίου του Κολούμπα (Λατινικά: Vita Columbae), που πιθανότατα γράφτηκε μεταξύ 697 και 700. Αυτή η βιογραφία είναι το πιο σημαντικό σωζόμενο έργο από την πρώιμη μεσαιωνική Σκωτία και αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη γνώση μας για τους Πίκτες και μια ματιά στη ζωή στην Ιόνα και τον πρώιμο μεσαιωνικό γαελικό μοναχισμό. Ο Αδωμνάν ήταν ο δημιουργός του Νόμου του Αδωμνάν ή Νόμου των Αθώων (Λατινικά: Lex Innocentium). Επίσης, έγραψε τη μελέτη Περί των Αγίων Τόπων (Λατινικά: De Locis Sanctis), που είναι μια περιγραφή των μεγάλων χριστιανικών ιερών τόπων και κέντρων προσκυνήματος. Ο Αδωμνάν απέκτησε πολλές από τις πληροφορίες του από έναν...

Ο Άγιος Γρηγόριος Καλαμαράς ήταν Μητροπολίτης Άργους και Ναυπλίου (1810 - 1821 μ.Χ.) και ανιψιός του προκατόχου του Γρηγορίου (1800 - 1810 μ.Χ.). Γεννήθηκε το 1769 μ.Χ. στην Αλαγονία Καλαμάτας. Χρημάτισε μητροπολίτης Ερυθρών και κατόπιν Πατρών (1780 - 1799 μ.Χ.). Υπό την ιδιότητα του «πρώην» εκλέχθηκε μητροπολίτης Ναυπλίου και Άργους (1810 μ.Χ.). Το έτος 1819 μ.Χ. μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Δανιήλ Παμπούκη, ηγούμενο της Μονής του Βράχου Νεμέας. Ο ίδιος δε, έκαμε Φιλικούς τους προκρίτους της επαρχίας του όπως τον Ιωάννη Ιατρού και τους αδελφούς Παπαλεξοπούλου στο Ναύπλιο, τον Ιωάννη Περούκα, τον Σταμάτη Αντωνόπουλο, τους αδελφούς Βλάσση στο Άργος, τον Ιερέα Γεώργιο Βελίνη στο Πλατανίτι, τον Θεοδόσιο Μπούσκο στο Τζαφέραγα, τον Γεώργιο Κακάνη στο Χώνικα, τον αρχιδιάκονό του Αθανάσιο Σολιώτη, τον Ιερέα παπα – Κωσταντή στον Αχλαδόκαμπο. Η προεπαναστατική εθνική δραστηριότητα του Γρηγορίου έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους και γι' αυτό, με διαταγή του καϊμακάμη της Τρίπολης, κλ...

 Εις τον Ιωάννην Ἔχθραν πλάνῃ θείς, καὶ σφαγείς, Ἰωάννης, Σφάττει τὸν ἐχθρόν, καὶ σὺν αὐτῷ τὴν πλάνην. Εις τον Πέτρον και Αντώνιον Ἀντώνιος καὶ Πέτρος, ὡς στερραὶ πέτραι, Πρὸς τάς μεληδὸν ἐκκοπὰς ἐκαρτέρουν. Οι Άγιοι Ιωάννης με τα δύο παιδιά του Πέτρο και Αντώνιο (ή Αντωνίνο) κατάγονταν από τις Συρακούσες της Σικελίας και υπήρξαν στα χρόνια του βασιλιά Βασιλείου του Μακεδόνα (867 μ.Χ.). Όταν κατέλαβαν την Σικελία οι Αγαρηνοί, τον Ιωάννη με τους γιους του πήραν αιχμάλωτους και τους μόρφωσαν σύμφωνα με τη δική τους θρησκεία. Όταν μεγάλωσαν όμως, δεν ξέχασαν τη θρησκεία που τους είχε διδάξει ο πατέρας τους και έτσι λάτρευαν κρυφά τον έναν και αληθινό Θεό. Όταν το έμαθε αυτό ο θηριώδης αρχηγός των Αγαρηνών Αβραχίμ, εξαγριωμένος, επειδή τους είχε δώσει και μεγάλα αξιώματα, τους συνέλαβε και τους βασάνισε με τον πιο βάρβαρο και φρικτό τρόπο. Τελικά αφού τους έκοψε όλα τα μέλη του σώματος τους, τα δύο παιδιά παρέδωσαν την αγία ψυχή τους στον Θεό. Ο δε πατέρας τους, παρέδωσε και αυτός ένδο...

 Ὑπὲρ νυγέντος πρὶν μιᾷ λόγχῃ Λόγου, Λόγχαις νυγείς, ἤνεγκε διτταῖς Ἀνδρέας. Ο Άγιος Ανδρέας έζησε στα χρόνια του βασιλιά Βασιλείου του Μακεδόνα (867 μ.Χ.) και ήταν γέρων στην ηλικία. Συνελήφθη από τους Αγαρηνούς, οι όποιοι εκείνη την εποχή εξουσίαζαν όλη την Αφρική και είχαν φτάσει μέχρι τη Σικελία. Τον οδήγησαν μπροστά στον θηριώδη άρχοντα τους Αθραχίμ, στον όποιο μπροστά ο Άγιος ομολόγησε τον Χριστό με περίσσια τόλμη. Τότε ο άρχοντας αυτός τον φυλάκισε για πολλά χρόνια και επειδή έβλεπε ότι ο Ανδρέας επέμενε στην πίστη του, τον έβαλε μπροστά του σαν στόχο και καλπάζοντας το άλογο του τον χτύπησε θανάσιμα με το κοντάρι του. Κατόπιν τον αποκεφάλισε και έτσι ο Ανδρέας έλαβε ένδοξα το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.

Ο Άγιος αυτός νεομάρτυρας, γεννήθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, από γονείς Μουσουλμάνους. Ο πατέρας του ήταν Δερβίσης και Σέχης στο αξίωμα. Είκοσι χρονών, μπήκε και αυτός στο τάγμα των Δερβίσηδων. Αφού έκανε αρκετά χρόνια στα Ιωάννινα, πήγε στο Βραχώρι (Αγρίνιο) της Αιτωλίας, όπου κατοίκησε σ' ένα οίκημα, που ονομαζόταν Μουσελίμ σεράι. Ξαφνικά όμως, άρχισε να ζει σαν χριστιανός, πέταξε τα ενδύματα του Δερβίση και ντύθηκε χριστιανικά. Έπειτα πήγε στην Ιθάκη, όπου δέχτηκε το άγιο Βάπτισμα με το όνομα Ιωάννης. Όταν επανήλθε στην Αιτωλία, παντρεύτηκε στο χωριό Μαχαλάς και έκανε το επάγγελμα του αγροφύλακα. Ο πατέρας του όμως, έστειλε απεσταλμένους να τον μεταπείσουν, αλλά αυτός τους έδιωξε. Τότε συλλήφθηκε από τον Μουσελίμη του Βραχωρίου, στον όποιο ομολόγησε με θάρρος το χριστιανικό του όνομα και την αγάπη του στον Χριστό. Βασανίστηκε ανελέητα. Τελικά τον αποκεφάλισαν στις 23 Σεπτεμβρίου 1814 μ.Χ. Οι χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του και το έθαψαν σ' ένα αγρόκτημα στο Βραχώ...

Τάς συγγόνους Ξανθίππην καὶ Πολυξένην, Χοροὶ συνοίκους λαμβάνουσιν Ἀγγέλων. Ἀξίως εἰλήφατε θεόθεν γέρα, ὁμαίμονες, Ξανθίππη καὶ Πολυξένη. Οι Οσίες Ξανθίππη και Πολυξένη ήταν Ισπανίδες αδελφές και έζησαν στα μέσα του πρώτου αιώνα μετά Χριστόν, όταν Καίσαρ ήταν ο Κλαύδιος ο Α’ (41-54 μ.Χ.). Η Ξανθίππη μαζί με το σύζυγο της Πρόβο, άρχοντος της χώρας, διδάχτηκε τη χριστιανική θρησκεία, και ήλθε σ' αυτή, από τον απόστολο Παύλο (βλ. Pωμ. ιε', 28). Η Πολυξένη ήταν παρθένος, προτού δε λάβη το άγιο βάπτισμα, είχε αρπαγή από κάποιον άνδρα ασελγή, αλλά η χάρις του Θεού την προστάτευσε και δεν του επέτρεψε να την διαφθείρη. Μεταβαίνοντας από τόπου εις τόπον άκουσε το κήρυγμα του αποστόλου Πέτρου και κατόπιν το κήρυγμα του αποστόλου Φιλίππου στην Ελλάδα. Τέλος, έγινε μαθήτρια του αποστόλου Ανδρέα, ο οποίος την έβάπτισε. Επανερχόμενη στην πατρίδα της, παρέλαβε μαζί της τον απόστολο Ονήσιμο και την συνοδοιπόρο των ταξιδιών της Ρεβέκκα, μαζί μέ την οποία είχε βαπτισθή. Και οι δύο αδελφές, εργά...