ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Πρωτάθλημα ΕΚΑΣΑΜΑΘ - 8η αγωνιστική  Στο Κλειστό Ν. Σκοπού Ορφέας Ν. Σκοπού -  Ρούπελ Σιδηροκάστρου :  68-99 Ημίχρονο Ορφέας Ν. Σκοπού-Ρούπελ Σιδηροκάστρου  :  37-54. Διαιτητές: Καντζουρίδης - Βασάκος Τα δεκάλεπτα: 21-28, 37-54, 58-77, 68-99.  Ορφέας Ν. Σκοπού (Ιωσηφίδης): Φραγκούλης 8(1), Πατήνιος 14(1), Γκαβανόζης 27(2), Γρούνης 10(1), Κώστογλου, Καρακώστας 6, Ελέζι 1, Πετρίδης, Δουλγέρης 2, Γιοβάνης, Γκαβανόζης Σ.  Ρούπελ (Μάντζιος): Γεωργιανός 17(1), Καραπέπερας 13(3), Κεμανετζής 23, Φελανης 8(2), Δαλαγκόζης 20(3), Καρβούνης 5(1), Στάσας 5(1), Χασάπης 3(1), Ζωηρός 3(1), Κούγγαλης, Αποστολίδης. Ρούπελ Σιδηροκάστρου :  Με σοβαρότητα κλείσαμε τον α' γύρο στην 1η θέση και συνεχίζουμε ! Για λίγο κράτησε η αντίσταση του Ορφέα στο σημερινό παιχνίδι, με τους παίχτες του Νίκου Μάντζιου να τρέχουν το γήπεδο, να βρίσκουν εύκολους πόντους και να έχουν πλουραλισμό στην επίθεση με αποτέλεσμα να τελειώσουν με την υπόθεση νίκη από το πρώτο ημίχρονο (37-54 ημι...

Ο Όσιος Μερκούριος ο νηστευτής έζησε τον 14ο αιώνα μ.Χ. στην Λαύρα των Σπηλαίων. Ο Οσιολογιώτατος Μερκούριος των Σπηλαίων του Κιέβου ασκήτεψε στα Μακρινά Σπήλαια τον δέκατο τέταρτο αιώνα και ήταν αυστηρός στη νηστεία. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Άγιος Μερκούριος είχε βαθιά πνευματική φιλία με τον Άγιο Παΐσιο των Σπηλαίων του Κιέβου, με τον οποίο ζούσαν στο ίδιο κελί· και όταν κοιμήθηκαν, ετάφησαν στον ίδιο τάφο. Η μνήμη του Αγίου στις 24 Νοεμβρίου γίνεται λόγω του συνονόματού του, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου. Μνημονεύεται επίσης στις 28 Αυγούστου, στη Σύναξη των Αγίων των Μακρινών Σπηλαίων, καθώς και τη δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στη Σύναξη πάντων των μοναχών Πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου. Η 4η Νοεμβρίου είναι η κύρια εορτή του.

Ο Άγιος Μάρτυρας Μερκούριος του Σμόλενσκ ήταν Σλάβος στην καταγωγή, πιθανότατα από τη Μοραβία, απόγονος πριγκιπικής γενιάς. Ανατραμμένος στην Ορθοδοξία, ο Άγιος Μερκούριος, με ζήλο για την αληθινή πίστη, άφησε την πατρίδα του και πήγε στη Ρωσία, όπου υπηρέτησε στον στρατό του Πρίγκιπα του Σμόλενσκ. Ο άγιος στρατιώτης ζούσε μυστικά ασκητική ζωή. Ήταν αυστηρός στη νηστεία, αγνός, περνώντας τις νύχτες του με προσευχή και προετοιμάζοντας πνευματικά τον εαυτό του να υποφέρει για τον Χριστό. Το έτος 1239, μια ορδή Τατάρων [Μογγόλων] υπό τον Χαν Μπατού, έχοντας ήδη καταστρέψει πολλές ρωσικές πόλεις, εμφανίστηκε κοντά στο Σμόλενσκ και στρατοπέδευσε 25 βέρστια μακριά, στο Ντολγκομόστ, απειλώντας να καταστρέψει την πόλη και τους ιερούς της ναούς και τόπους. Ακούγοντας για την προσέγγιση των κακών εχθρών και την καταστροφή των ναών του Θεού, ο Άγιος Μερκούριος πόνεσε βαθιά στην ψυχή του· κάθε μέρα φλεγόταν όλο και περισσότερο από θεϊκό ζήλο, επιθυμώντας να πάθει και να θυσιάσει τη ζωή του για την...

 Δῶρον Θεοῦ τέμνουσι Μάκαρ σε ξίφει, Δῶρον Θεῷ φέροντα αἷμα τραχήλου. Ο Άγιος Θεόδωρος μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη (361 μ.Χ.) και έπαρχου Σαλουστίου. Ο Θεόδωρος λοιπόν, κατά την μετακομιδή του λειψάνου του Αγίου Βαβύλα επισκόπου Αντιοχείας (βλέπε 4 Σεπτεμβρίου), από το προάστιο Δάφνη στην Αντιόχεια, έψαλλε τον ύμνο του Δαβίδ και τόνιζε ιδιαίτερα το «αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ προσκυνοῦντες τοῖς γλυπτοῖς». Συνελήφθη γι' αυτό και μαστιγώθηκε με μαστίγια από νεύρα βοδιών, έσκισαν τις πλευρές του και στη συνέχεια τον άφησαν να φύγει. Αλλά καταγγέλθηκε και πάλι, ότι εξακολουθούσε να κοροϊδεύει τα είδωλα, συνελήφθη για δεύτερη φορά και αποκεφαλίστηκε.

Eξ Aσίας φυς Γρηγόριε πατρίδος, Tαις αρεταίς έλαμψας ηλίου δίκην. Ο Όσιος Γρηγόριος ήταν από τα μέρη της Ανατολής και ήλθε και ασκήτευσε στη Χρυσή Πέτρα. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.

 Προσχών ο Mάρκος ακλινώς Θεώ Λόγω, Tρανώς μεταστάς και συνών αυτόν βλέπει. Ο Όσιος Μάρκος ήταν μάλλον ήταν από την Τρίγλια της Βυθινίας και ασκήτευε σε μια από τις εκεί τέσσερις μεγάλες Μονές.

 O Xρυσόγονος εμφανώς χρυσούς γόνος, Θεού Πατρός πέφηνε τμηθείς εκ ξίφους. Ο Άγιος Χρυσόγονος καταγγέλθηκε σαν θερμός κήρυκας του ονόματος του Χριστού, συνελήφθη με διαταγή του Διοκλητιανού και φυλακίστηκε στη Ρώμη. Από τη φυλακή στήριζε και καθοδηγούσε πολλούς πιστούς. Αργότερα ο Διοκλητιανός του έταξε τιμές και αξιώματα, διότι ο Χρυσόγονος ήταν ανώτερης παιδείας και από ευγενική καταγωγή. Αυτός όμως παρέμεινε στην ομολογία της χριστιανικής πίστης. Εξοργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε και τον έσφαξαν με τσεκούρι. Το δε λείψανο του το έριξαν στη θάλασσα, όπου το βρήκε κάποιος Ιερέας Ζωίλος, ο όποιος αφού το παράλαβε κρυφά το έθαψε με ευλάβεια μέσα στο σπίτι του.