ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Παγκόσμιο Στρατιωτικό Πρωτάθλημα Ναυτικής Πεντάθλου και Ιστιοπλοΐας, Αθήνα, Ελλάδα, 1962 Το Διεθνές Συμβούλιο Στρατιωτικού Αθλητισμού (ΔΣΣΑ, γαλλικά: Conseil International du Sport Militaire, CISM), που ιδρύθηκε το 1948, είναι μία από τις μεγαλύτερες διεπιστημονικές οργανώσεις στον κόσμο. Το CISM είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αθλητική οργάνωση μετά τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, διεξάγωντας πάνω από 20 αγώνες ετησίως. Στρατιώτες, οι οποίοι μπορεί να έχουν προηγουμένως συναντηθεί στο πεδίο της μάχης, μετέχουν σε αγώνες στο χώρο του αθλητισμού. Το CISM διοργανώνει διάφορα αθλητικά γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των Παγκόσμιων Στρατιωτικών Αγώνων και το Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόπλων για τις ένοπλες δυνάμεις 134ων χωρών μελών. Ο στόχος του CISM είναι να προωθήσει την αθλητική δραστηριότητα και τη φυσική αγωγή μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων, ως μέσο για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης. Το σύνθημα του CISM είναι «Φιλία μέσω του αθλητισμού» και βασίζεται σε τρεις πυλώνες του αθλητισμού, της εκπαίδευσ...

Σοκολατάκια ΙΟΝ Noisetta, τα "επίσημα", τα "καλά", για τα οποία τα περισότερα άτομα έγιναν "κλέφτες". Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν διάφορες αναρτήσεις που αναπολούν παλιά χρόνια. Μια εικόνα τους αναμοχλεύει μνήμες και αισθήματα,  Αλλά ας δούμε πως φτάσαμε σε αυτό το απολαυστικό ελληνικό προϊόν...και πως τελικά η ΙΟΝ συνδέθηκε με τις Σέρρες στην παραγωγή ενός άλλου προϊόντος! Η ιστορία της ΙΟΝ ξεκινά το 1930, όταν μια μικρή ελληνική εταιρεία στην Αθήνα ιδρύθηκε με όραμα να φέρει την υψηλή ποιότητα της σοκολάτας στην ελληνική αγορά. Το όνομά της σύντομα έγινε συνώνυμο της καινοτομίας και της συνέπειας, και το 1950 έφερε στην αγορά ένα προϊόν που θα άλλαζε την πορεία της: τα σοκολατάκια Noisetta. Η δημιουργία των Noisetta αποτέλεσε μέρος της στρατηγικής της ΙΟΝ να διαφοροποιηθεί από άλλες σοκολατοβιομηχανίες της εποχής. Ήταν η πρώτη ελληνική εταιρεία που εισήγαγε την πραλίνα φουντουκιού σε σοκολατάκια, εμπνευσμένη από τη γαλλική και ιταλική παράδοση σοκολατοποιί...

Δήμος Σιντικής : Διακήρυξη διεθνούς ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού που αφορά την «Προμήθεια ενός (1) οχήματος πολλαπλών χρήσεων με παρελκόμενα.» Διακήρυξη Διεθνούς ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού για την «Προμήθεια ενός (1) οχήματος πολλαπλών χρήσεων με παρελκόμενα.» Ο ΔΗΜΟΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΚΗΡΥΣΣΕΙ : Διεθνή ανοικτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό για την «Προμήθεια ενός (1) οχήματος πολλαπλών χρήσεων με παρελκόμενα.» συνολικού προϋπολογισμού 290.300,00€ € πλέον ΦΠΑ και κριτήριο κατακύρωσης την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά βάσει τιμής. Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί με χρήση της πλατφόρμας του ΕΣΗΔΗΣ μέσω της διαδικτυακής πύλης www.promitheus.gov.gr του συστήματος μέχρι την Τετάρτη 05/02/2025 και ώρα 15:00 (α/α συστήματος 364761). Η περίληψη της με αρ.πρωτ. 12625/27-12-2024 διακήρυξης διατίθεται σε ελεύθερη, άμεση και πλήρη πρόσβαση στην ιστοσελίδα του Δήμου: https://www.sintiki.gov.gr/. Η εγγύηση συμμετοχής ορίζεται σε ποσοστό 2% της εκτιμώμενης αξίας της σύμβασης, εκτός Φ...

Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην χώρα τα λεγόμενα φαναράκια. Τα συναντάει κανείς σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και σε διάφορες γιορτές. Πολλά έθιμα ανά τον κόσμο έχουν την ομορφιά τους και πηγάζουν από την ιστορία και τις παραδώσεις του κάθε τόπου και της κάθε χώρας. Τα φαναράκια που φεγγούν στον ουρανό, συνήθως γνωστά στην Κίνα ως"χαρταετοί" ή "φανάρι του ουρανού", έχουν τις ρίζες τους στην Κίνα. Η παράδοση αυτή ξεκίνησε περίπου πριν από 2000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της δυναστείας Χαν. Αρχικά, τα φαναράκια κατασκευάζονταν από λεπτό χαρτί και γεμίζονταν με θερμό αέρα από μια φλόγα. Η θερμότητα από τη φλόγα έκανε το φανάρι να ανυψώνεται στον αέρα, δημιουργώντας το εντυπωσιακό θέαμα στον νυχτερινό ουρανό. Αυτά τα φαναράκια αρχικά χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς (ως σημαδούρες ή τρόποι επικοινωνίας) αλλά με τον καιρό έγιναν δημοφιλή σε γιορτές και φεστιβάλ, και πλέον χρησιμοποιούνται σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις παγκοσμίως.  ...

Ο ΌσιοςΤιμόθεος από την Καχούστα ή Τιμόθεος ο Στυλίτης (περίπου 800 μ.Χ.) ήταν ένας Σύρος Μελκίτης ερημίτης και άγιος, γνωστός από μια αραβική βιογραφία που γράφτηκε λίγο μετά τον θάνατό του, Η Ζωή του Αγίου και Αρεστού Ασκητή Τιμοθέου. Ο ΌσιοςΤιμόθεος γεννήθηκε στο χωριό Καχούστα (ή Καχσάτα), ένα μέρος που δεν αναφέρεται εκτός της Βιογραφίας του. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην περιοχή ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλέππο. Οι γονείς του πέθαναν όταν ήταν μικρός και ανατράφηκε από τα αδέλφια του. Όταν ήταν επτά ετών, ξυλοκοπήθηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του και έφυγε για το χωριό Κάφρ Ζούμα. Όταν ενηλικιώθηκε, πήγε σε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και έγινε μοναχός. Αν και ήταν διωθελητικός Χαλκηδόνιος, εντάχθηκε σε μοναστήρι των Μαρωνιτών και έμαθε την τέχνη της ξυλουργικής. Τελικά, επέστρεψε στο Κάφρ Ζούμα, όπου έζησε πολλά χρόνια ως αναχωρητής. Κάποια ημέρα, περίπου στην ηλικία των σαράντα, ενώ ταξίδευε με μερικούς μοναχούς προς την Αντιόχεια, προσκλήθηκαν από τους κ...

Ο Όσιος Συμεών (Μολγιούμποφ), γεννήθηκε στην πόλη Τομπόλσκ της Ρωσίας. Η αγάπη του για τον μοναχικό βίο οδήγησε τα βήματά του στη Μονή των Αγίων Βόριδος και Γκλεμπ της πόλεως Ροστώβ Βελίκιι. Το 1672 μ.Χ. έγινε ηγούμενος σε Μονή του Νόβγκοροντ και το 1674 μ.Χ. στη Μονή του Σωτήρος της Μόσχας. Στις 9 Απριλίου 1676 μ.Χ. χειροτονήθηκε Επίσκοπος Σμολένσκ και Ντορογκομπούζ. Ο Όσιος Συμεών, που διακρίθηκε για την Αγιότητα του βίου του, κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1699 μ.Χ.

Το μαρτύριο του Αγίου Νεομάρτυρα Ιωάννου εορτάζεται στις 23 Σεπτεμβρίου. Μετά το μαρτύριό του, το έτος 1814 μ.Χ., οι Χριστιανοί της πόλεως Βραχωρίου (Αγρινίου) παρέλαβαν το τίμιο λείψανο αυτού και το ενταφίασαν σε έναν αγρό. Όταν έγινε η ανακομιδή, μεταξύ των ετών 1814 - 1821 μ.Χ., τα ιερά λείψανα μεταφέρθηκαν κρυφά στην ιερά Μονή Προυσιωτίσσης Ευρυτανίας, από τον ιερέα Κύριλλο Καστανοφύλλη και κατετέθησαν σε τόπο κρυφό. Τα χρόνια πέρασαν και το γεγονός περιέπεσε σε λήθη. Αλλά ο δοξάζων τους Αγίους Κύριος απεκάλυψε αυτά στους Μοναχούς της Μονής, οι οποίοι αποφάσισαν, στις 4 Ιανουαρίου 1974 μ.Χ., να ανοίξουν την κρύπτη πάνω στην οποία είχε χαραχθεί με το χέρι του κομίσαντος: «Οὐ μεταλλεῖον ἀργυροχρύσου πέλω, ἀλλ’ ὄλβον φέρω. Πάντα λίθον μὴ κίνει». Μόλις οι Μοναχοί αποκύλησαν το λίθο που ήταν πάνω στην κρύπτη, άρρητη ευωδία εξήλθε, που ευχαρίστησε και εξέπληξε τις ψυχές τους. Μέσα στην κρύπτη υπήρχε μια ξύλινη λειψανοθήκη εντός της οποίας φυλάσσονταν η Τιμία Κάρα μετά των οστέων αγνώστου...