ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο ναός βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη και θεωρείται ότι ήταν εκεί όπου σήμερα είναι το Καλενδέρ-χανί-τζαμί. Πιθανώς παρεκκλήσιο του ναού να ήταν αφιερωμένο στον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη το Θεολόγο ή η Σύναξη, ετελείτο λόγω κάποιου θαύματος που έγινε εκεί.

Ο Όσιος Παφνούτιος έζησε στην Λαύρα των Σπηλαίων και είχε το χάρισμα των δακρύων. Από τα λίγα που γνωρίζουμε για τον Όσιο Παφνούτιο, αναφέρεται ότι έκλαιγε και αναστέναζε συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, συλλογιζόμενος την ώρα του χωρισμού της ψυχής του από το σώμα, πώς οι άγγελοι και οι δαίμονες θα την περιέβαλλαν εκείνη την ώρα, υπενθυμίζοντάς του τις αμαρτίες του – είτε με τη σκέψη, είτε με τον λόγο, είτε με τις πράξεις του, γνωστές και άγνωστες σε αυτόν. Γι’ αυτό, αποσύρθηκε στο κελί του, εγκαταλείποντας εντελώς τον κόσμο και τις απολαύσεις του. Οι αδελφοί του στην Ιερά Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου τού άφηναν καθημερινά ένα ποτήρι νερό και λίγο ψωμί στο παράθυρό του. Αυτό ήταν το έθιμο της Λαύρας για τους ερημίτες, και αν το νερό και το ψωμί έμεναν ανέγγιχτα, αυτό σήμαινε ότι ο ερημίτης είχε κοιμηθεί εν Κυρίω. Ο όσιος Παφνούτιος εκοιμήθη τον 13ο αιώνα. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος αναφέρει (Κλίμαξ, Λόγος 6:1) ότι το δώρο των δακρύων προηγείται της μνήμης του θανάτου. Για...

Ο Όσιος Δαλμάτιος, κατά κόσμο Δημήτριος Ιβάνοβιτς Μοκρίνσκιϋ, γεννήθηκε στην πόλη Τομπόλσκ της Ρωσίας κατά τον 17ο αιώνα μ.Χ. Ασκήτεψε στη μονή Νεβγιάνσκ της Σιβηρίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1724 μ.Χ. Ο Άγιος Δαλμάτιος τιμάται ως πρωτοπόρος του κινήματος που οδήγησε πολλούς ασκητές να κατοικήσουν στην έρημο της Σιβηρίας, δημιουργώντας μια νέα γενιά των Πατέρων της Ερήμου και κάνοντας τον Ρωσικό Βορρά να αποκαλείται η «Βόρεια Θηβαΐδα». Γεννήθηκε στο Τομπόλσκ και ανατράφηκε με ευσέβεια από την οικογένειά του, που ήταν πρόσφατα προσηλυτισμένοι Τάταροι. Όταν μεγάλωσε, κατατάχθηκε στον αυτοκρατορικό στρατό ως Κοζάκος και υπηρέτησε με τέτοια διάκριση ώστε ο Τσάρος του απένειμε τίτλο ευγενείας. Παντρεύτηκε και έζησε στο Τομπόλσκ με άνεση και ευημερία. Μια μέρα, μετά την καταστροφή του Τομπόλσκ από μια μεγάλη πυρκαγιά το 1643, συγκλονισμένος από τη ματαιότητα των εγκοσμίων, εγκατέλειψε την οικογένειά του, τον πλούτο και την περιουσία του και πήγε σε ένα μοναστήρι στα Ουράλια Όρη, παίρν...

Μεταφορά της Εικόνας από τη Μόσχα στη Βίλνα Η σημερινή εορτή τιμά τη μεταφορά της Εικόνας από τη Μόσχα στη Βίλνα (Βίλνιους) της Λιθουανίας. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αυτή η Εικόνα (τύπου Οδηγήτρια) ζωγραφίστηκε από τον Άγιο Ευαγγελιστή Λουκά και μεταφέρθηκε από την Παλαιστίνη στην Κωνσταντινούπολη. Για πολλά χρόνια, ανήκε στην οικογένεια των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, οι οποίοι αργότερα την έστειλαν στους ηγεμόνες της Γαλικίας και της Κόκκινης Ρωσίας. Μετά την πτώση του πριγκιπάτου της Γαλικίας, η Εικόνα πέρασε στην κατοχή των Μεγάλων Πριγκίπων της Μόσχας. Δεν παρέμεινε όμως για πολύ εκεί. Το 1495, ο Μέγας Δούκας Ιβάν Γ’ (1462-1505) ευλόγησε την κόρη του, Ελένα, με αυτή την Εικόνα πριν τη δώσει σε γάμο στον Λιθουανό Μέγα Δούκα Αλέξανδρο. Έτσι, η Εικόνα μεταφέρθηκε μαζί της στην πρωτεύουσα της Λιθουανίας, τη Βίλνα, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με άλλη, πιο αξιόπιστη εκδοχή, η Εικόνα μεταφέρθηκε στη Μόσχα το 1472 από την Πριγκίπισσα Σοφία Παλαιολόγου, όταν παντρεύτηκε τον Ιβά...

Η παράδοση θεωρεί ότι η ιερά εικόνα της Θεομήτορος είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στη Ρωσία, το έτος 1472 μ.Χ., ως δώρο της Σοφίας Παλαιολογίνας, συζύγου του μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας Ιβάν Γ' (1462 - 1505 μ.Χ.). Το έτος 1495 μ.Χ., ο μεγάλος πρίγκιπας ευλόγησε με αυτή την εικόνα την θυγατέρα του Ελένη, πριν εκείνη νυμφευθεί τον βασιλέα της Λιθουανίας Αλέξανδρο. Αργότερα η ιερά εικόνα τοποθετήθηκε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στον οποίο ενταφιάσθηκε η πριγκίπισσα Ελένη. Σήμερα φυλάσσεται στη μονή Αγίας Τριάδος του Βιλένσκ. Η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βιλένσκ εικονίζει την Υπεραγία Θεοτόκο με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της. Στο κεφάλι φοράει κορώνα και το φωτοστέφανο είναι σχεδιασμένο με αστέρια. Το γεγονός αυτό εορτάζεται και στις 14 Απριλίου.

  Η Μονή Δαλματίου και η Θαυματουργή Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Στη Γκουμπέρνια του Περμ, στην επαρχία Σάντρινσκ, στις όχθες του ποταμού Ισέτι, βρίσκεται η Μονή Δαλματίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην κεντρική εκκλησία της μονής φυλασσόταν η θαυματουργή Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία ανήκε στον πατέρα Δαλμάτιο, ιδρυτή της μονής. Στο πρώτο μισό του 17ου αιώνα, ένας ευγενής από το Τομπόλσκ, ο Δημήτριος Μοκρίνσκι, εγκατέλειψε την οικογένειά του και πήγε στη Μονή Νεβιάνσκι, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Δαλμάτιος, προς τιμήν του οσίου Δαλματίου του Κωνσταντινουπολίτη (εορτάζει στις 3 Αυγούστου). Λόγω της αγιότητας του βίου του, οι μοναχοί της Μονής Νεβιάνσκι ήθελαν να τον εκλέξουν ηγούμενο, αλλά εκείνος, από ταπείνωση, αρνήθηκε. Έφυγε από τη μονή, παίρνοντας μαζί του την Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το 1644, έφτασε στη Γκουμπέρνια του Περμ, όπου εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά, σε γη που ανήκε στον Τατάρο Ιλεγκέι. Όταν ο Ιλεγκέι ανακάλυψε την παρουσία του μοναχ...

  Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός, αλλά όλα δείχνουν ότι αφορά την εικόνα Svensk-Pechersk της Μητέρας του Θεού από τον μοναχό Αλύπη του Pechersk (+ περ. 1114, Com. 17 Αυγούστου). Στην εικόνα εικονίζεται η Μητέρα του Θεού, καθισμένη σε θρόνο και στα γόνατά Της είναι το Θεοβρέφος. Στη δεξιά πλευρά του θρόνου στέκεται ο μοναχός Θεοδόσιος και στα αριστερά ο μοναχός Αντώνιος του Πετσέρσκ. Μέχρι το έτος 1288 βρισκόταν στο μοναστήρι του Κιέβο-Πετσέρσκ, όπου δοξάστηκε με θαύματα, και το 1288 μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Bryansk Svensk, που ονομάστηκε προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σύμφωνα με την εικόνα.  Ο πρίγκιπας του Τσερνίγοφ Ρομάν Μιχαήλοβιτς, τότε στο Μπριάνσκ, τυφλώθηκε. Ακούγοντας για τα θαύματα που έκανε η εικόνα του μοναχού Αλύπη, ο πρίγκιπας έστειλε στο μοναστήρι έναν αγγελιαφόρο με αίτημα να του στείλει στο Bryansk την εικόνα για τη θεραπεία του. Έστειλαν την εικόνα μαζί με έναν ιερέα κατά μήκος του ποταμού Ντέσνα. Κατά τη διάρκεια της πλεύσης το σκάφος μπήκε γ...