ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι Μάρτυρες Αντώνιος, Ιωάννης και Ευστάθιος ήταν αδέλφια που υπέστησαν μαρτύριο για τον Χριστό υπό τον Λιθουανό Μέγα Πρίγκιπα Όλγκερντ (1345–1377). Ο πρίγκιπας ήταν παντρεμένος με την Ορθόδοξη πριγκίπισσα Μαρία Γιαροσλάβνα (+1346). Ο ίδιος είχε βαπτιστεί και κατά τη διάρκεια της ζωής της συζύγου του επέτρεπε το κήρυγμα του Χριστιανισμού. Δύο αδέλφια, ο Νεζίλο και ο Κουμέτς, έλαβαν το Άγιο Βάπτισμα από τον ιερέα Νέστορα, και ονομάστηκαν Αντώνιος και Ιωάννης. Κατόπιν αιτήματος της Μαρίας Γιαροσλάβνα, χτίστηκε Ορθόδοξη εκκλησία στο Βίλνιους (Βίλνα). Μετά τον θάνατο της συζύγου του, ο πρίγκιπας Όλγκερντ άρχισε να υποστηρίζει τους παγανιστές ιερείς των πυρολατρών, οι οποίοι ξεκίνησαν διωγμό κατά των Χριστιανών. Οι Άγιοι Ιωάννης και Αντώνιος προσπάθησαν να μη δείχνουν ανοιχτά τη χριστιανική τους πίστη, αλλά δεν ακολουθούσαν τα παγανιστικά έθιμα. Δεν έκοβαν τα μαλλιά τους όπως οι παγανιστές και δεν έτρωγαν απαγορευμένες τροφές κατά τις ημέρες νηστείας. Ο πρίγκιπας άρχισε να τους υποψιάζ...

Η παράδοση θεωρεί ότι η ιερά εικόνα της Θεομήτορος είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στη Ρωσία, το έτος 1472 μ.Χ., ως δώρο της Σοφίας Παλαιολογίνας, συζύγου του μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας Ιβάν Γ' (1462 - 1505 μ.Χ.). Το έτος 1495 μ.Χ., ο μεγάλος πρίγκιπας ευλόγησε με αυτή την εικόνα την θυγατέρα του Ελένη, πριν εκείνη νυμφευθεί τον βασιλέα της Λιθουανίας Αλέξανδρο. Αργότερα η ιερά εικόνα τοποθετήθηκε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στον οποίο ενταφιάσθηκε η πριγκίπισσα Ελένη. Σήμερα φυλάσσεται στη μονή Αγίας Τριάδος του Βιλένσκ. Η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βιλένσκ εικονίζει την Υπεραγία Θεοτόκο με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της. Στο κεφάλι φοράει κορώνα και το φωτοστέφανο είναι σχεδιασμένο με αστέρια. Το γεγονός αυτό εορτάζεται και στις 15 Φεβρουαρίου.

Γεννημένος το 1886, υπήρξε ενεργό και ηγετικό μέλος της τοπικής κοινωνίας για πολλές δεκαετίες. Μετά την επιστροφή του από την ομηρία στη Βουλγαρία το 1919, ανέλαβε με δική του πρωτοβουλία την αναστήλωση του αγιάσματος της Αγίας Παρασκευής, το οποίο είχε καταστραφεί από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1913. Την ίδια χρονιά ίδρυσε τον Εμπορικό Σύλλογο Σερρών, στον οποίο συμμετείχε ενεργά επί είκοσι συναπτά έτη ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Το 1920 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του μουσικοφιλολογικού συλλόγου «Ορφεύς», ενώ παράλληλα ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Μητροπολιτικού Ναού των Μεγάλων Ταξιαρχών. Εν συνεχεία, εντάχθηκε και στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των Φιλελευθέρων. Το 1923 εκλέχθηκε πρόεδρος της συντεχνίας των υφασματεμπόρων και νεωτερισμών, και το 1924 ίδρυσε την Ομοσπονδία των Επαγγελματιών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος επί τετραετία. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η δράση του στον τομέα του θρησκευτικού και εθνικού εθελοντισμ...

Στις 13 Απριλίου 1977 απεβίωσε ο Σερραίος έμπορος Κύρος Ι. Κύρου , προσωπικότητα με μακρόχρονη και πολυσχιδή κοινωνική και θρησκευτική προσφορά στην πόλη των Σερρών.

Στις 13 Απριλίου 1947, ημέρα Κυριακή, εκδόθηκε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας "Σιδηροκαστρινόν Βήμα", από τον Δημήτριο Τολούδη , ο οποίος υπήρξε ταυτόχρονα ιδρυτής και διευθυντής της. Επρόκειτο για εβδομαδιαία εφημερίδα τοπικών συμφερόντων, με σαφή στόχευση στην ενημέρωση και την ανάδειξη θεμάτων που αφορούσαν την περιοχή του Σιδηροκάστρου και της ευρύτερης επαρχίας. Το έντυπο αποτελούνταν αρχικά από δύο σελίδες, γεγονός που αποτυπώνει τόσο την οικονομική και τεχνική δυσκολία της εποχής όσο και την εστίαση σε περιεκτική, επιλεγμένη αρθρογραφία. Στην αρχή, η εκτύπωση γινόταν στο τυπογραφείο της γνωστής Σερραϊκής εφημερίδας «Η Πρόοδος», ενώ στη συνέχεια ο Τολούδης προχώρησε στην ίδρυση ιδιόκτητου τυπογραφείου στο Σιδηρόκαστρο, ενισχύοντας έτσι την τοπική παραγωγή εντύπου λόγου και δίνοντας μεγαλύτερη αυτονομία στην έκδοση. Το «Σιδηροκαστρινό Βήμα» αποτέλεσε σημαντικό μέσο έκφρασης για τους κατοίκους της περιοχής, καταγράφοντας γεγονότα, αναδεικνύοντας τοπικά προβλήματα και συμμε...

Ο  Βασίλειος Χατζηιακώβου, 1929 Στις 13 Απριλίου 1945 διορίστηκε Δήμαρχος Σερρών ο Βασίλειος Χατζηιακώβου, διαδεχόμενος τον Αθανάσιο Μητακίδη , ο οποίος είχε υπηρετήσει για πολύ σύντομο διάστημα, από τις 23 Μαρτίου έως τις 5 Απριλίου 1945.  Ο  Αθανάσιος Μητακίδης Ο Χατζηιακώβου, σημαίνουσα πολιτική φυσιογνωμία της εποχής, ορκίστηκε... όχι στις Σέρρες αλλά στη Δράμα, ένδειξη του ρευστού και τεταμένου πολιτικού και διοικητικού κλίματος που επικρατούσε στην περιοχή κατά την περίοδο αμέσως μετά την Απελευθέρωση. Η απόφαση για τον διορισμό του υπογράφηκε από τον τότε υπουργό και Γενικό Διοικητή Μακεδονίας Ν. Κωνσταντόπουλο, στο πλαίσιο της προσπάθειας επανασύστασης της δημοτικής εξουσίας με πρόσωπα θεωρούμενα ως σταθερά και έμπιστα.

Ο Μίλτος Κουντουράς γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1889 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ήταν μέλος μιας πνευματικής οικογένειας και μεγάλωσε σε περιβάλλον που ενίσχυε την αγάπη για τη μόρφωση και την πρόοδο. Από νεαρή ηλικία έδειξε έντονη φιλομάθεια και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα ταξίδεψε στην Ευρώπη για μετεκπαίδευση, κυρίως στη Γερμανία, όπου ήρθε σε επαφή με τις νέες παιδαγωγικές αντιλήψεις της εποχής: το σχολείο εργασίας, τον πειραματισμό στην εκπαίδευση και τις ιδέες του John Dewey, του Pestalozzi και του Fröbel. Εκπαιδευτική και πνευματική πορεία Ο Κουντουράς υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας, της ενεργητικής μάθησης και της ελεύθερης έκφρασης των παιδιών μέσα από τη δημιουργικότητα. Εντάχθηκε στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών, και ανέλαβε ρόλο μεταρρυθμιστή, επιδιώκοντας να φέρει σε επαφή τα ελληνικά σχολεία με τις πιο πρωτοποριακές παιδαγ...