ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Δυοίν συνάθλων προς τομόν τόλμη ξίφος. Πίστει γαρ εστομούντο τη του Kυρίου. Οι Άγιοι Ρουφίνος και Σατορνίνος μαρτύρησαν δια ξίφους στην Καισαρεία (της Καππαδοκίας), την εποχή που ο ανθύπατος Νικομήδειας Περίνιος, οδηγούσε εκεί τον μάρτυρα Κοδράτο (βλέπε ίδια ημέρα).

Ψυχῆς μόνης σὺ τὴν σχέσιν φέρων Πάτερ, Ψυχαΐτης κέκλησαι ἐνδίκως μάκαρ. Ο Όσιος Ιωάννης έλαμψε στα χρόνια της σκληρής πάλης για τις άγιες εικόνες. Ασκητικότατος στη ζωή, είχε φοβερό ψυχικό σθένος και μεγάλη τόλμη. Η εμφάνιση του κλόνιζε τους αντιπάλους και στερέωνε τους φίλους και ομόδοξους.  Οι εικονομάχοι αυτοκράτορες τον καταδίωξαν. Έτσι πέρασε πολλές περιπέτειες, τις όποιες υπερνίκησε και κατέβαλε. Μετά από κάθε διωγμό επανερχόταν ορμητικότερος. Επίσης ήταν προικισμένος και με θαυματουργική χάρη. Ο θάνατος τον βρήκε όρθιο στο στάδιο των Ιερών αγώνων και τον έφερε στα αθάνατα σκηνώματα των δικαίων.

Λίθοις ἐπιβὰς Μάξιμος μεγαλόνους, Ἀνῆλθε χαίρων οὐρανοῦ εἰς τὸ πλάτος. Ο Άγιος Μάξιμος έζησε στα σκληρά, αλλά ένδοξα χρόνια των διωγμών που υπέστη η Εκκλησία από τους ειδωλολάτρες. Πιστός γνήσιος, πήρε στους ώμους τον σταυρό του, κήρυττε παντού τον Χριστό και έφερε σ' Αυτόν πολυάριθμους ειδωλολάτρες. Γι' αυτό διώχτηκε και ταλαιπωρήθηκε. Πέρασε δε τη ζωή του μέσα σε διαρκεί κίνδυνο και μάχη. Τέλος έπεσε, αφού λιθοβολήθηκε από φανατικούς ειδωλολάτρες και έτσι φόρεσε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.

Η μνήμη του αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye στις 8 Μαΐου και οτον Λαυρωτικό Κώδικα Ι 70 φ. 217β στις 7 Μαΐου με το ακόλουθο υπόμνημα: «Οὗτος ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν ἐκ βρέφους σκεῦος ἐκλογῆς καὶ ἀνάθημα γέγονε, σκληραγωγίᾳ, νηστείᾳ, προσευχῇ, δάκρυσι, χαμευνίᾳ ἑαυτὸν ἐκδώσας καὶ πάσῃ κακουχίᾳ καὶ ταλαιπωρίᾳ καὶ διὰ τὴν ἄκραν αὐτοῦ ἀρετὴν ἠξιώθη θαυματουργιῶν μεγίστων ἐκ Θεοῦ, δαίμονας ἀποσοβεῖν, νεκροὺς ἐγείρειν, λεπροὺς καθαίρειν, πάθη ἀνίατα θεραπεύειν καὶ ἁπλῶς πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἴωμενος· καὶ ἐν τούτοις τοῖς ἀγαθοῖς πᾶσιν ἐπαγωνιζόμενος μετὰ μικρὸν νοσήσας καὶ προεγνωκὼς τὴν αὐτοῦ πρὸς Θεὸν ἐκδημίαν πρὸς Κύριον, ἀπῆλθε χαριεντιζόμενος μετὰ τῶν ἁγίων ἀγγέλων, τῶν λαβόντων αὐτοῦ τὴν τιμίαν ψυχήν». Τα Λείψανά του Αγίου μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στη Βενετία πιθανώς κατά την βασιλεία του Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου, μεταξύ των ετών 1018 και 1025 μ.Χ., επί των ημερών του Δόγη Όθωνα Orselo, ως Λείψανο του Αγίου Ταρασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Σήμερα φυλά...

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας (†473 μ.Χ.) είναι μία από τις πιο σεβαστές μορφές του αναχωρητισμού της Ιουδαίας και η τιμή των ιερών του λειψάνων υπήρξε αντικείμενο ιδιαίτερης ευλάβειας ήδη από την εποχή της κοίμησής του. Η Κοίμηση και η Ταφή του Ο Όσιος Ευθύμιος εκοιμήθη στις 20 Ιανουαρίου του 473 μ.Χ. (ή κατά άλλες χρονολογίες το 465), σε ηλικία 97 ετών, στη λαύρα του κοντά στα Ιεροσόλυμα. Η κοίμησή του έγινε ευρέως γνωστή και προσέλκυσε πλήθος μοναχών, ασκητών, κληρικών και λαϊκών, που έσπευσαν να προσκυνήσουν το τίμιο σκήνωμά του. Κατά τη διάρκεια αυτής της συγκέντρωσης αναφέρθηκαν πλήθος θαυμάτων: θεραπείες, πνευματικές παρηγορίες και σημεία, που επιβεβαίωσαν την αγιότητά του. Μετακομιδή των Ιερών Λειψάνων Αρχικά το τίμιο σκήνωμά του ενταφιάστηκε προσωρινά κοντά στο κελί του, λόγω της αθρόας προσέλευσης προσκυνητών. Στις 7 Μαΐου, και αφού ολοκληρώθηκε η ανέγερση κατάλληλου ταφικού μνημείου, πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα η μετακομιδή των τιμίων λειψάνων του Οσίου στον τόπο της πρώτης το...

 Ο Άγιος Μάρτυς Ιουβενάλιος μαρτύρησε το 132 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.).

Γεννήθηκαν στη Νικομήδεια, που σήμερα είναι γνωστή ως Ιζμίτ στην Τουρκία. Οι τρεις Άγιοι ήταν αδέρφια. Ελάχιστα είναι γνωστά για τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, αλλά πιστεύεται ότι προερχόνταν από μια ευσεβή χριστιανική οικογένεια. Κατά την εποχή αυτή, ο Χριστιανισμός θεωρούνταν απειλή από τις ρωμαϊκές αρχές και οι Χριστιανοί υφίσταντο σφοδρούς διωγμούς. Όταν ο Διοκλητιανός ανέβηκε στον θρόνο, ξεκίνησε έναν από τους πιο αιματηρούς διωγμούς εναντίον των Χριστιανών στην ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Παρά τον επερχόμενο κίνδυνο, οι τρεις Άγιοι παρέμεινε ακλόνητοι στην πίστης τους και συνέχισαν να ασκούν ανοιχτά τον Χριστιανισμό. Ως αποτέλεσμα, όλοι αντιμετώπισαν διωγμούς και τελικά μαρτύρησαν για την πίστη τους. Ο Αύγουστος ήταν γνωστός για την αταλάντευτη αφοσίωσή του στην πίστη και για τις ανιδιοτελείς πράξεις συμπόνιας και φιλανθρωπίας του. Συχνά επισκεπτόταν ασθενείς και τους φρόντιζε, προσφέροντάς τους παρηγοριά και στήριξη στις δύσκολες στιγμές τους. Η φήμη της αγιότητάς το...