ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ήταν ένας μαθητής του Ελπιδίου, που τον έλεγαν Σισίννιο. Ήταν Καππαδόκης στην καταγωγή, δούλος εκ γενετής, αλλά ελεύθερος στην πίστη του. Είναι σημαντικό για τη δόξα του Χριστού να αναφέρουμε την καταγωγή του, γιατί είναι ο Χριστός που μας υψώνει από όπου κι αν ξεκινήσαμε, οδηγώντας μας στη μοναδική ευλογημένη ευγένεια, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Έμεινε πολύ καιρό μαζί με τον ευλογημένο Ελπίδιο, ο οποίος ήταν αθλητής σε όλα τα αρετά του. Έμαθε τις αρετές του Ελπιδίου για επτά χρόνια και μετά κλείστηκε σε έναν τάφο για τρία χρόνια. Υπέμεινε τόσες στερήσεις, ώστε ούτε μέρα ούτε νύχτα καθόταν ή ξάπλωνε και δεν έβγαινε ποτέ έξω από εκεί. Αυτός ο άνθρωπος θεωρήθηκε άξιος να έχει το χάρισμα της εξουσίας πάνω στους δαίμονες. Τώρα έχει επιστρέψει στη πατρίδα του, όπου τιμήθηκε με το χάρισμα της ιεροσύνης και γύρω του συγκέντρωσε μια ομάδα ανδρών και γυναικών. Δίνει μαρτυρία για την αρετή της υπομονής και της αντοχής με την ειλικρίνεια του βίου του, καθώς με αυστηρή εγκράτεια έχει διώξει...

Ο Άγιος Παλλάδιος (Palladius) ήταν κελτικής καταγωγής και υπηρετούσε ως διάκονος στη Ρώμη. Ηταν ο πρώτος επίσκοπος των Χριστιανών της Ιρλανδίας, πριν από τον Άγιο Πατρίκιο. Είναι πιθανό να συγχωνεύτηκαν αργότερα στην ιρλανδική παράδοση κάποια στοιχεία από τις ζωές τους. Ο Παλλάδιος ήταν διάκονος και μέλος μιας από τις σημαντικές οικογένειες της Γαλατίας. Ο Πάπας Κελεστίνος  Α’ (βλέπε 8 Απριλίου) τον χειροτόνησε επίσκοπο και τον έστειλε στην Ιρλανδία «στους Σκοττούς που πιστεύουν στον Χριστό». Ο αιρετικός Αγρικόλας, ένας από τούς κορυφαίους πελαγιανιστές, είχε αναστατώσει τότε με τα ψυχοφθόρα κηρύγματά του την Εκκλησία των Βρετανικών Νήσων. Ο Άγιος Παλλάδιος έπεισε τον πάπα να στείλει εκεί, το 429 μ.Χ., τους αγίους επισκόπους Γερμανό της Ωξέρ και Λούπο της Τρουά, οι οποίοι κατόρθωσαν να εξαφανίσουν την αίρεση με τη συστηματική και επίμονη ιεραποστολή τους. Το 431 μ.Χ., δύο χρόνια μετά την άνοδο του Λόουνγκαιρ στο θρόνο του «υπέρτατου βασιλιά» της Ιρλανδίας -που λεγόταν τότε Σκό...

Ο Άγιος Βασίλειος μαρτύρησε στη Σκυθούπολη μαζί με άλλους 69 χριστιανούς Όλοι αυτοί οι Άγιοι μαρτύρησαν δια ξίφους. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για αυτούς τους Αγίους Μάρτυρες. Ο Βασίλειος ήταν είτε ο αρχηγός των Εβδομήντα είτε ένας από τους Εβδομήντα, και πιθανότατα ήταν γηγενής της Σκυθούπολης. Μαρτύρησαν με ξίφος, πιθανόν με αποκεφαλισμό, στη Σκυθούπολη (σημερινό Μπέιτ Σέαν, στα συριακά Μπαϊσάν) της Παλαιστίνης. Ο Βασίλειος τιμάται ξεχωριστά στις 6 Ιουλίου, την ημέρα του μαρτυρίου του, ενώ οι Εβδομήντα τιμώνται όλοι μαζί στις 28 Ιουνίου. Ενδιαφέρον είναι ότι ο Άγιος Προκόπιος της Σκυθούπολης μαρτύρησε στην Καισάρεια στις 7 Ιουλίου του 303, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, και ήταν ο πρώτος μάρτυρας της διωγμού του Διοκλητιανού εκεί· ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση. Ένα μαρτύριο χτίστηκε στη Σκυθούπολη αφιερωμένο στον Άγιο Μάρτυρα Βασίλειο. Ο Κύριλλος της Σκυθούπολης αναφέρει στη Ζωή του Ευθυμίου ότι ένας από τους πρώτους μαθητές του Αγίου Ευθυμίου ήταν ένας με το όνομα Κυρίων (ή Κύριον), που ...

Σήμερα η εκκλησία μας τιμά την εύρεση των τιμίων λειψάνων της Ρωσίδας Αγίας Ιουλιανής της Παρθένου, αναπαυομένης εν τη Λαύρα του εν Κιέβω Σπηλαίου. Η Αγία Ιουλιανή έζησε στο πρώτο τέταρτο του 16ου αιώνα. Ο πατέρας της, ο πρίγκιπας Γιούρι Ντουμπρόβιτσκι-Ολσάνσκι, ήταν ένας από τους ευεργέτες της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου. Η ευάρεστη στον Θεό παρθένος κοιμήθηκε σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών. Κάποτε, την εποχή του αρχιμανδρίτη Ελισσαίου Πλετενέτς (1599–1624), οι μοναχοί άρχισαν να σκάβουν για έναν τάφο κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, μπροστά από το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Εκεί, ανακάλυψαν απροσδόκητα τα τίμια λείψανα της θεοφιλέστατης πριγκίπισσας Ιουλιανής, τα οποία είχαν διατηρηθεί άφθαρτα. Το σώμα της έμοιαζε ζωντανό, σαν να κοιμόταν. Ήταν λευκό και όμορφο. Βρισκόταν πλάι στον τοίχο του ναού, με το κεφάλι προς τον νότο και τα πόδια προς τον βορρά. Πάνω στον τάφο υπήρχε πέτρα με το οικογενειακό οικόσημο των Ολσάνσκι. Στο ίδιο το λείψανο υπήρχ...

Ο Όσιος Σισώης ήταν Ρώσος μοναχός και κοιμήθηκε εν ειρήνη τον 18ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Σισώης, σχηματομόναχος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, έζησε τον δέκατο τρίτο αιώνα και διακρίθηκε για τα μεγάλα ασκητικά του κατορθώματα, ιδίως για τη νηστεία του, που προκαλούσε κατάπληξη σε όσους τον γνώριζαν. Μέσα από αυτόν τον αυστηρό βίο κατόρθωσε να νικήσει τις αδυναμίες της σάρκας και να ενισχυθεί πνευματικά με τη θεία χάρη. Ζώντας έτσι ως το τέλος της ζωής του, αξιώθηκε να γνωρίζει εκ των προτέρων τον χρόνο του θανάτου του. Μετά την κοίμησή του, πολλοί βρήκαν θεραπεία κοντά στα άγια λείψανά του, που αναπαύονται στα Μακρινά Σπήλαια. Στον Κανόνα των Οσίων Πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου, ο Άγιος Σισώης αναφέρεται μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο τον Νηστευτή: «Ο θαυμαστός Σισώης και ο ανδρείος στην αρετή Γρηγόριος, συγκρατώντας με νηστεία τα πάθη τους, ταπεινώνουν τη σφοδρή επιθυμία της σάρκας μας· σε εσάς έχει δοθεί η χάρη να μας βοηθάτε στους πειρασμούς μας.» (Ωδή Εʹ του Κανόνα)

Κρήτη χορεύει τιμῶσα ἐγκωμίοις Τίμιον δῆμον Ἁγίων θεοφόρων. Κρήτη λιγαίνει χορὸν Ἀγὶων πανευκλεῶν. Kάθε πρώτη Κυριακή του Ιουλίου, η Εκκλησία μας, εορτάζει την σύναξη πάντων των εν Κρήτη διαλαμψάντων Αγίων. Η Κρήτη, ευδόκησε ο Θεός, να έχει στην ιστορία της, σημαντικές μορφές του Χριστιανικού πνεύματος που έδρασαν και εδίδαξαν στο νησί. Αυτό το μαρτυρούν τόσο οι βιβλιογραφικές πηγές που υπάρχουν, όσο και οι Κρητικοί Άγιοι που τιμώνται από την Εκκλησία, με πιο γνωστούς τον Απόστολο Τίτο, τον πρώτο επίσκοπο της Κρήτης (βλέπε 25 Αυγούστου) και τον θαυματουργό Άγιο Μύρωνα (βλέπε 8 Αυγούστου). Την Χριστιανική λατρεία από τα βάθη των αιώνων στο νησί της Κρήτης τη μαρτυρούν οι πολυάριθμες παλαιοχριστιανικές Βασιλικού ρυθμού, αλλά και πολλά άλλα μεγαλόπρεπα οικοδομήματα που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν με την επιβλητικότητα τους. Ο Χριστιανισμός στην Κρήτη επισήμως ξεκινάει με την παρουσία του Αποστόλου Τίτου, ο οποίος ως συνοδός του Απόστολου Παύλου και του Βαρνάβα μετείχε στην Αποστολική Σ...

Η Σύναξη των Αγίων του Ραντονέζ είναι εορτή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κυρίως στο ρωσικό εορτολόγιο, αφιερωμένη στους αγίους που συνδέονται με τη μονή της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ (Τροίτσε-Σέργκιεβα Λάβρα) και γενικότερα με την περιοχή του Ραντονέζ. Η εορτή τελείται στις 6 Ιουλίου (νέο ημερολόγιο) ή 23 Ιουνίου (παλαιό ημερολόγιο). Ο Άγιος Σεργίος του Ραντονέζ (1314–1392) είναι ένας από τους σημαντικότερους Ρώσους αγίους, αναμορφωτής του ρωσικού μοναχισμού και προστάτης της Ρωσίας. Ίδρυσε τη Λαύρα της Αγίας Τριάδος στον Ραντονέζ, που έγινε κέντρο πνευματικής ζωής, παιδείας και εθνικής ενότητας. Με το πέρασμα των αιώνων, πλήθος μοναχών, ασκητών και οσίων που έζησαν στη μονή ή υπήρξαν μαθητές και συνεχιστές του έργου του Αγίου Σεργίου, ανακηρύχθηκαν άγιοι. Γι' αυτό και καθιερώθηκε ειδική σύναξη (κοινή εορτή) αυτών των αγίων. Για κάθε άγιο, το όνομα, το έτος θανάτου (το σύμβολο "?" υποδηλώνει την απουσία πληροφοριών σχετικά με την ώρα θανάτου· εναλλακτικές τ...