Στις 12 Μαρτίου 1933, ημέρα Κυριακή, ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Καραμανλής, υποψήφιος για τις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933, μίλησε σε πάνδημο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε από τους οπαδούς του Λαϊκού Κόμματος στην Πεντάπολη Σερρών

Στις 12 Μαρτίου 1932, στο Πάνθεον των Σερρών άρχισε τις παραστάσεις του ο Θίασος της Ενώσεως Καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους συντελεστές του θιάσου ήταν και το ζεύγος Χριστοφορίδη.

Στις 12 Μαρτίου 1932, κυκλοφόρησε η εφημερίδα "Σερραϊκά Νέα". Ο υπότιτλος της εφημερίδας ήταν "Ανεξάρτητος εβδομαδιαία επιθεώρησις", με διευθυντή σύνταξης τον Κώστα Βουγιούκα.  Η εφημερίδα ήταν τετρασέλιδη, σε σχήμα 31Χ49 εκ. και είχε τιμή φύλλου 1 δραχμή. Προϊστάμενος τυπογραφείου ήταν ο Αλέκος Μ. Χατζημιχαήλ. Πολύ γρήγορα η εφημερίδα έγινε δισέλιδη.  Τυπωνόταν στο τυπογραφείο της «Προόδου» και είχε φιλολαϊκό χαρακτήρα. Παραμένει άγνωστο πότε διέκοψε την κυκλοφορία της.

Θεόφανες, φάνηθι πιστοῖς προστάτης, Τιμῶσι πιστῶς σὸν μετ' εἰρήνης τέλος, Δωδεκάτῃ φθινύθοντος ἀπῆρε βίου Θεοφάνης. Ο Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής, γεννήθηκε το 760 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Ισαάκ και την Θεοδότη. Σε ηλικία οκτώ ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανατροφής, της διαπαιδαγωγήσεως και της μορφώσεως του υιού της Θεοφάνους. Ο Όσιος, κατά παράκληση της μητέρα του, νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία την ευσεβή και πλούσια Μεγαλώ. Ο γάμος αυτός, που ήταν αντίθετος για τη μοναχική ζωή που επιθυμούσε ο Όσιος, διαλύθηκε. Η μεν σύζυγος αυτού έγινε μοναχή στη μονή της Πριγκίπου και μετονομάσθηκε Ειρήνη, ο δε Όσιος κατέφυγε, το 781 μ.Χ., σ' ένα μοναστήρι κοντά στο βουνό της Συγριανής, το Πολίχνιο. (Η Συγριανή βρισκόταν είτε στη Μήδεια είτε - το πιθανότερο - στην Μυτιλήνη [ακρωτήρι Σίγρι]). Από τη μονή αυτή, ως λόγιος και ενάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζί με άλλους ηγουμένους διαπρεπείς, τον ηγούμενο της μονής Σακουδίωνος Πλά...

Ὁ Γρηγόριος ἐκ μέσου μὲν τοῦ βίου. Ἐν τῷ μέσῳ δὲ τοῦ χοροῦ τῶν Ἀγγέλων. Ο Όσιος Γρηγόριος, γεννήθηκε περί το έτος 540 μ.Χ. και έζησε στη Ρώμη, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' του Μεγάλου (527 - 565 μ.Χ.). Ονομάσθηκε δε Διάλογος, επειδή τα περισσότερα έργα του τα έγραψε με διαλογικό τρόπο, δηλαδή με ερωτήσεις και αποκρίσεις. Ο πατέρας του ονομαζόταν Γορδιανός και η μητέρα του Συλβία. Τόσο οι γονείς του όσο και οι δύο αδελφές του πατέρα του, η Ταρσίλα και η Αιμιλιανή, διακρίνονταν για την ευσέβειά τους και επέδρασαν ευεργετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του Γρηγορίου. Ως γόνος πλούσιας οικογένειας ο Γρηγόριος έλαβε καλή μόρφωση, ιδιαίτερα στη νομική. Βέβαια έζησε σε μια εποχή όπου η καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και των ελληνικών γραμμάτων στη Ρώμη είχε σβήσει. Ο Γρηγόριος μάλλον ήταν κάτοχος μόνο της λατινικής γλώσσας, γεγονός που δεν του επέτρεπε να μελετήσει την πλούσια θεολογική γραμματεία των Ελλήνων Πατέρων. Περί το έτος 570 μ.Χ. διορίσθηκε από τον...

Ἔστι Φινεές, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ πέλας, Ἡμῖν ἱλασμῷ ψυχικὴν θραῦσιν λύων. Ο Δίκαιος Φινεές ήταν ιερέας των Εβραίων από τη φυλή του Ααρών, περί του οποίου διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη: «Ὁ Κύριος ὡμίλησε πρὸς τὸν Μωυσὴν καὶ εἶπεν: ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ υἱοῦ τοῦ Ἀαρῶν, ἔπαυσε τὸν θυμόν του κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι οὗτος μὲ ἱερὰν ἀγανάκτησιν, διὰ τὴν ἁμαρτίαν τῶν Ἰσραηλιτῶν, φονεύσας τοὺς ἐνόχους πρωταιτίους καὶ οὕτω δὲ κατέστρεψα ἐν τὴ ἱερά μου ἀγανακτήσει ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἕνεκεν τῆς τοιαύτης διαγωγῆς του δηλῶ: Νά! Συνάπτω μετ’ αὐτοῦ ἐγὼ ὁ Θεὸς συμβόλαιον ἰδιαιτέρων εἰρηνικῶν σχέσεων. Ὑπόσχομαι νὰ δώσω εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους του ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν τὴν ἱεροσύνην παντοτεινήν, ἐπειδὴ ἔδειξε ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξιλέωσε τὸν θυμόν μου κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν». Ο Φινεές διαδέχθηκε στην αρχιερωσύνη τον Δίκαιο Ελεάζαρ. Ως προς τους απογόνους του, εκτός μιας διακοπής από του Ηλί μέχρι του Δαβίδ, οι απόγονοί του έγιναν οι κληρονομικοί διάδοχοι της αρχιερωσύνης μέχρι της κατα...

Η μνήμη του αποσιωπάται από τους Συναξαριστές. Μνημονεύεται στο Βυζαντινό Εορτολόγιο του Γεδεών σελ. 220. Έζησε στα μέσα του 10ου αιώνα μ.Χ. και έγινε δάσκαλος του Συμεών του νέου Θεολόγου (βλέπε 12 Οκτωβρίου), ο όποιος και συνέθεσε Ακολουθία σ' αυτόν, που δεν σώζεται.