ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η δια Χριστόν σαλότητα (τρέλα), αναφέρεται στον τρόπο λειτουργίας μίας ειδικής τάξης αγίων στο σώμα της εκκλησίας, οι οποίοι ενεργώντας με παράδοξο τρόπο και μακριά από τα συνήθη τυπικά ηθικά σχήματα, κατάφεραν να επιτύχουν την αγιότητα και συνάμα να επαναφέρουν πλήθος κόσμου μέσα στους κόλπους της εκκλησίας. Το παράδειγμα αυτό πολλές φορές υπήρξε σκανδαλιστικό για πιστούς και μη στην ιστορία της εκκλησίας, αλλά η εκκλησία μέσω των αγίων αυτών είδε την έκφραση και τη φανέρωση ενός ξεχωριστού χαρίσματος τους Αγίου Πνεύματος, μία από τις οξύτερες μορφές του προφητικού κηρύγματος. Οι σαλοί-τρελοί, είναι συνήθως μοναχοί οι οποίοι αφήνουν την ησυχία των μοναστηριών τους και κατεβαίνουν στις πόλεις λειτουργώντας με πράξεις παράλογες και ανόητες, οι οποίες όμως έχουν βαθύτερο νόημα και σκοπό ώστε να καταδείξουν την αλήθεια που βρίσκεται πίσω από τα προσχήματα και τους τύπους του κόσμου. Δεν έχουν πρόβλημα να μπουν για παράδειγμα σε ταβέρνες, σε πορνεία, να συναναστραφούν κακόφημες συντροφιές,...

Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Υλικά  5 μερίδες 1 κοτόπουλο σε κομμάτια 2 ποτήρια πλυμένο καλά ρύζι barboile Φύλλα δάφνης 2 κουταλιές βιτάμ Κόκκους πιπεριού Κύβος λαχανικών Πάπρικα γλυκιά, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, κάρυ μιξ για κοτόπουλο 1 φλυτζάνι μικρό ελαιόλαδο Χυμό ενός λεμονιού Εκτέλεση Βάζω σε μια κατσαρόλα το κοτόπουλο με λάδι, φύλλα δάφνης, αλάτι, πιπέρι και κόκκους πιπεριού, το βράζω 15 λεπτά και το ξαφρίζω. Προθερμαίνω το φούρνο πάνω κάτω στους 230 βαθμούς, και μετά από 15 λεπτά αφού έβρασε το κοτόπουλο το βάζω σε ένα βαθύ ταψί στο φούρνο με λίγο από το ζωμό ίσα να μην κολλήσει το κοτόπουλο αφού του ριξω αλάτι, πιπέρι, κάρυ και πάπρικα και το λεμόνι στο ταψί. Το ψήνω να πάρει πάνω και κάτω χρώμα λίγο. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι τσιγαρίζω το ρύζι με το βιτάμ ώσπου να χρυσαφίσει και ένα μισάωρο ΠΡΙΝ ψηθεί το κοτόπουλο ρίχνω το ρύζι στο ταψί με τον υπόλοιπο ζωμό να σκεπάσει το ρύζι. Όταν απορροφηθεί ο ζωμός και βράσει το ρύζι και έχουμε γυρίσει το κοτόπουλο να πά...

Παύλου τὸ ῥῆμα καὶ μεταστὰς Ἀνδρέας Ἡμεῖς γε μωροὶ διὰ Χριστὸν κεκράγει. Ὀγδοάτῃ εἰκάδι Ἀνδρέας ἔκθανε πυκινόφρων. Ο βίος του Αγίου Ανδρέου συντάχθηκε από τον πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, περί τα μέσα του 10ου αιώνος μ.Χ. (956 - 959 μ.Χ.), επί βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου. Ο Άγιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός, καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού (886 - 912 μ.Χ.). Από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή, ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού. Τον Ανδρέα είλκυαν περισσότερο από κάθε άλλο τα ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των αγωνιστών της Χριστιανικής πίστεως. Τέτοιος δε υπήρξε ο ζήλος του προς αυτά, ώστε αποκλήθηκε «σαλός» (μωρός), διότι ο ζήλος του αυτός τον ωθούσε...

Ἑλικωνὶς τμηθεῖσα τὴν κάραν ξίφει Οὐχ Ἑλικῶνα, ἀλλ' Ἐδὲμ τρυφὴν ἔχει. Η Αγία Ελικωνίδα έζησε στα χρόνια του βασιλιά Γορδιανού του Γ’, στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα (238 – 244 μ.Χ.). Ήταν Θεσσαλονικιά αλλά μετακόμισε στην Κόρινθο, όπου καταγγέλθηκε σαν χριστιανή στον άρχοντα Περίνιο. Μάταια αυτός προσπάθησε να την αποσπάσει από τη χριστιανική πίστη. Εκείνη έμενε σταθερή και φώναζε ότι είναι χριστιανή. Εξοργισμένος τότε ο Περίνιος την έβρισε χυδαία και της ξύρισε το κεφάλι.  Η Ελικωνίδα χαμογελώντας απάντησε: «Σείς, έπαρχε, θεωρείτε άνθρωπο κυρίως το σώμα, και την ομορφιά του, νομίζετε ότι είναι η κυριότερη ανθρώπινη αρετή, και πάνω σ’ αυτή τη βάση στηρίζετε την ταπεινή και πρόσκαιρη ευτυχία σας. Αλλά για μας τους χριστιανούς, το επίγειο σώμα είναι όπως και το ρούχο.  Αυτό κάποια μέρα θα παλιώσει και θα πεταχτεί. Επομένως ό,τι και αν κάνεις το φθαρτό σώμα μου δεν θα με ενοχλήσει, διότι δεν θα καταφέρεις να βλάψεις, με τη χάρη του Θεού, το σώμα της ψυχής μου, όπου εμείς οι χριστιαν...

Ὡς εὐτυχῶς σὺ εὐτύχησας τρισμάκαρ! Θείας τετευχώς, Εὐτυχές, κληρουχίας, Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Εὐτυχέα ἔνθεν ἄειραν. Είναι άγνωστο από που καταγόταν και πότε άθλησε ο Άγιος Ιερομάρτυς Ευτύχιος. Αναδείχθηκε σε Επίσκοπο Μελιτηνής, όμως λόγω της Χριστιανικής δράσεώς του συνελήφθη, αρνήθηκε δε να θυσιάσει στα είδωλα, και μετά από πολλά βασανιστήρια ρίχθηκε στο νερό, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Ο Σωφρόνιος Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιο του, ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα γράφεται Ευτυχής και μάλιστα επίσκοπος Μελιτηνής και ότι το σωστό είναι Ευτύχιος μάρτυς και όχι επίσκοπος. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον  Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ὡς εὐτυχήσας ἀρετῶν ταῖς ἰδέαις, τῆς τῶν Μαρτύρων εὐκληρίας μετέσχες, Ἱερομάρτυς ἔνδοξε παμμάκαρ Εὐτυχές· σὺ γὰρ τῷ Θεῷ ἡμῶν, καθαρῶς ὑπουργήσας, αἵμασιν ἐφοίνιξας, τὴν ἁγίαν στολήν σου· μεθ’ ἧς Χριστῷ καὶ νῦν ἱερουργῶν, ἀεὶ δυσώπει, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Έτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θ...

Το έθιμο της Ρούσας τιμάτε εδώ και πολλά χρόνια στο Σιδηρόκαστρο. Ενδεχομένας κάποιοι να μην τυχαίνει να το γνωρίζουν. Αντί να σας το αναλύσουμε εμείς, καλύτερα να διαβάσετε παρακάτω την ομιλία της κ. Ευδοκία Καλαφατοπούλου-Φουρτούνα του «Συνδέσμου Ευελπίδων Μελενίκου και Αδελφότητας Γυναικών η Αρμονία», στον εορτασμό της Μεσοπεντηκοστής στον Ι. Ν. της Αγίας Ζώνης Σιδηροκάστρου το 2015. Η Μεσοπεντηκοστή για τους Μελενικιώτες είναι διπλή γιορτή. Η Δεσποτική γιορτή της Μεσοπεντηκοστής, που στο Μελένικο τη λέγαμε η γιορτή της Ρούσας  και  η επέτειος της ιδρύσεως της γυναικείας Αδελφότητας η «ΑΡΜΟΝΙΑ». Σήμερα  συμπληρώνονται 109 χρόνια από την ίδρυσή της. Προανέφερα ότι τη γιορτή της Μεσοπεντηκοστής στο Μελένικο λεγότανε γιορτή της Ρούσας. Γιατί; Ποιά ήταν αυτή η Ρούσα; Όπως γνωρίζουμε  οι Μελενικιώτες στη τοπική διάλεκτό τους χρησιμοποιούσαν βυζαντινές λέξεις. Ρούσο σημαίνει κόκκινο, φλογώδες και το θηλυκό Ρούσα σημαίνει κόκκινη. Τον Απρίλιο και Μάιο η ηλιοφάνεια διαρκε...

  Μουσική συναυλία Ανοίγουμε Φτερά..... Απλώνουμε Ευτυχία  στο Νέο Πετρίτσι, την Παρασκευή, 31 Μαΐου 2024 Με την υποστήριξη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων  Είσοδος Ελεύθερη

  Ο Σύνδεσμος Ευέλπιδων Μελένικου και η Αδελφότητα Γυναικών "Η Αρμονία" σας προσκαλούν στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στο Σιδηρόκαστρο, για το έθιμο της Ρόυσας, την Τετάρτη, 29 Μαΐου 2024 ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ & ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Σας γνωρίζουμε ότι την Τετάρτη 29 Μαΐου 2024 και ώρα 10 π.μ. ημέρα εορτής της Μεσοπεντηκοστής ο Σύνδεσμός μας τιμόντας το έθυμο της Ρούσας τελεί στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου (Αγία Ζώνη) Αρχιερατικό Μνημόσυνο χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ.κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των μελών, ευεργετών και δωρητών του και Αρτοκλασία υπέρ υγείας του Δ.Σ. και όλων των μελών του Συνδέσμου και της Αδελφότητας. Σας παρακαλούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας. Θα ακολοθήσει δεξίωση στα γραφεία του Συνδέσμου, Πλατεία Ελευθερίας. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ Δ.Σ.

Εικονική απεικόνιση Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη με ιστορίες που αναφέρονται σε ηρωικές μορφές και θρύλους που συνδέονται με την ίδρυση διαφόρων βασιλείων και πόλεων. Ένας από αυτούς τους μύθους αφορά τον Κάρανο, το μυθικό γενάρχη του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας, ο οποίος παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις διάφορες εκδοχές της ιστορίας. Έστι κράτος βασίλειον αγαυοίς Τημενίδαισι γαίης πλουτοφόροιο. Δίδωσι γαρ αιγίοχος Ζευς. Αλλ' ίθ' επειγόμενος Βοττηίδα προς πολύμηλον. Ένθα δ' αν αργικέρωτας ίδης χιονώδεας αίγας ευνηθέντας ύπνω, κείνης χθονός εν δαπέδοισι θύε θεοίς μακάρεσι και άστυ κτίζε πόληος.» (μετάφραση: «Οι ευγενείς Τημενίδες βασιλεύουν σε εύφορη γη, δώρο του Δία που κρατά την αιγίδα. Σπεύσε όμως για τη γη των Βοττιαίων, χώρα πολλών κοπαδιών (πολύβοσκη), και όπου δείς αίγες λευκές σαν το χιόνι με κέρατα αστραφτερά, που κοιμούνται ύπνο βαθύ, στο επίπεδο μέρος αυτής της γης θυσίασε στους μακάριους θεούς και ίδρυσε την πόλη του κράτους σας.» -  Διόδωρος ο Σικελιώ...

  Παιδικό-εφηβικό Φεστιβάλ Ποντιακών χορών, στο Σιδηρόκαστρο, 1 Ιουνίου 2024 Στο Κλειστό Γυμναστήριο Σιδηροκάστρου Είσοδος ελεύθερη

Στις 27 Μαΐου 1916, πραγματοποιήθηκε ανακατανομή των συμμαχικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο πλαίσιο αυτής της ανακατανομής, η άμυνα της περιοχής του ποταμού Στρυμόνα στην Ελλάδα ανατέθηκε στους Βρετανούς. Αυτή η στρατηγική απόφαση λήφθηκε ως μέρος των ευρύτερων επιχειρήσεων και σχεδιασμών των Συμμάχων στα Βαλκάνια, όπου οι δυνάμεις της Αντάντ αντιμετώπιζαν τις Κεντρικές Δυνάμεις σε διάφορα μέτωπα. Η περιοχή του Στρυμόνα είχε στρατηγική σημασία λόγω της γεωγραφικής της θέσης και του ρόλου της στις μεταφορές και τις επικοινωνίες. Η ανάθεση της άμυνας στους Βρετανούς ήταν μέρος της συνολικής στρατηγικής τους για να ενισχύσουν τις θέσεις τους και να προστατεύσουν τα νότια σύνορα της Σερβίας και της Ελλάδας από τις επιθέσεις των Κεντρικών Δυνάμεων, κυρίως των Γερμανών και των Βουλγάρων. Αυτή η κίνηση ήταν κρίσιμη για τη διατήρηση της συνοχής του Βαλκανικού μετώπου και την παροχή υποστήριξης στους συμμάχους της περιοχής. Οι Βρετανικές δυνάμεις που ανέλαβαν τη...

Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Υλικά  4 μερίδες 7 κολοκύθια μακρόστενα και παχουλουτσικα 150 ml ελαιόλαδο 1 πατάτα για την γεμιση 350-400 gr. μοσχαρίσιο κιμά 3 κ.σ. ελαιολαδο 3 κ.σ. ρύζι Καρολίνα 1/3 από ματσάκι άνηθο 2 κλωνάρια δυόσμο 1 ξερό κρεμμύδι 3-4 φρέσκα κρεμμυδάκια Από μισή πιπεριά προαιρετικά,κόκκινη και πράσινη 1 ώριμη ντομάτα Αλάτι Πιπέρι για το αυγολέμονο 2 κρόκους Χυμό από μισό λεμόνι Πιπέρι Το ζουμί του φαγητού 2 κ.γ. κορνφλαουρ Νερό, αν χρειαστεί Εκτέλεση Πλένουμε καλά τα κολοκύθια, κόβουμε τις άκρες, δεν τα ξύνουμε γιατί εξωτερικά είναι αρκετά τρυφερά, και τα κόβουμε στην μέση. Τα κουφωνουμε με το ειδικό εργαλείο και τα ετοιμάζουμε για γέμισμα. Έχουμε ψιλοκομμένα όλα τα υλικά, μαζί και ο κιμάς, και τα ανακατεύουμε σε ένα μπωλ. Γεμίζουμε τα κολοκύθια και τα τοποθετούμε στην γάστρα μας. Σκεπάζουμε το κάθε κολοκύθι με μια λεπτή φέτα πατάτας. Περιχυνουμε με το λάδι και ένα ποτήρι νερό και αλατοπιπερωνουμε Φουρνιζουμε, με την γάστρα σκεπασμένη στους 190 ο ...

Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε πρὸς οὐρανίους μονάς, τηρεῖ καὶ μετὰ θάνατον ἀδιαλώβητον τὸ σκῆνός σου ὅσιε. Σὺ γὰρ ἐν τῇ Ἀσία ὡς αἰχμάλωτος ἤχθης, ἔνθα καὶ ὠκειώθης τῷ Χριστῷ Ἰωάννη. Αὐτὸν οὖν ἱκέτευε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος (ουκρανικά: Йоан Руський‎‎, 1690, Ουκρανία – 27 Μαΐου 1730,Προκόπι Καππαδοκίας - Ürgüp) είναι Άγιος της 'Oρθόδοξης Εκκλησίας. Ως αιχμάλωτος πολέμου αρχικά και έπειτα δούλος τούρκου Αγά, έγινε γνωστός για την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη και την ακλόνητη πίστη του. Το σκήνωμά του αγίου βρίσκεται στο Προκόπι Εύβοιας. Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους. Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον τ...