Στις 22 Μαΐου 1959, πραγματοποιήθηκε παιδαγωγικό συνέδριο της Β΄ Εκπαιδευτικής Περιφέρειας, με πρωτοβουλία του σχολικού επιθεωρητή Βασιλείου Παπαστεφάνου. Το συνέδριο έλαβε χώρα στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών. Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο: 26/5/1959, Σελίδα: 5 Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε: Στη μεγάλη αίθουσα του 11ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών, με πρωτοβουλία του επιθεωρητή της Β΄ Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Σερρών, πραγματοποιήθηκε μεγάλη παιδαγωγική συγκέντρωση. Στη συγκέντρωση, εκτός από τους δασκάλους και τον διοργανωτή επιθεωρητή κ. Βασίλειο Παπαστεφάνου, παρευρέθηκε και ο επιθεωρητής της Α΄ Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Σερρών κ. Βασίλειος Καραζάνος. Στη φωτογραφία, διακρίνονται οι δάσκαλοι και οι δασκάλες που συμμετείχαν στη συγκέντρωση, έχοντας στο κέντρο τους επιθεωρητές κ. Παπαστεφάνου και κ. Καραζάνο.

Στις 22 Μαΐου 1925, ο Μουσικοδραματικός Θίασος Σανδή–Αμηρά παρουσίασε  το έργο "Η γυναίκα που σκοτώνει", του Άτκινσον, στο θέατρο Πάνθεον των Σερρών.

Εφημερίδα Μακεδονία. Φύλλο: 23/5/1913, Σελίδα: 3 Στις 22 Μαΐου 1913, υπογράφτηκε πρωτόκολλο ανάμεσα στον αρχηγό του Ελληνικού Γενικού Επιτελείου, υποστράτηγο Βίκτωρα Δούσμανη, και τον Βούλγαρο στρατηγό Ιβάνωφ, με το οποίο καθοριζόταν προσωρινή ουδέτερη ζώνη μεταξύ των ελληνικών και βουλγαρικών στρατευμάτων. Ως γραμμή ουδετερότητας ορίστηκε ο ποταμός Στρυμόνας.

Στις 22 Μαΐου 1908, σε έκθεση του ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμηλιανός Δάγγουλας ανέφερε ότι σημειώθηκαν βουλγαρικές βιαιότητες στην περιοχή του Μελένικου. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι στο χωριό Κρέσνα του Μελένικου σκοτώθηκαν τρεις χωρικοί και ένα κορίτσι. "...εις το χωρίον Κρέσνα Μελενίκου, εφονεύθησαν τρείς χωρικοί και μία κόρη"

Στις 22 Μαΐου 1907, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη η δίκη των 46 Ελλήνων προκρίτων που είχαν συλληφθεί από τις οθωμανικές αρχές για ανάμειξη στα γεγονότα του Καρατζάκιοϊ (σήμερα  Μονοκκλησιά ).  Οι προύχοντες συνελήφθησαν ως ύποπτοι υποκίνησης ή στήριξης της ενέργειας και μεταφέρθηκαν φυλακισμένοι στη Θεσσαλονίκη, στον διαβόητο «Πύργο του Αίματος» (τουρκικά: Kανλί Κουλέ ), γνωστό σήμερα ως Λευκός Πύργος. Η δίκη κατέληξε στην απαλλαγή 30 εξ αυτών λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, και αυτοί επέστρεψαν στα σπίτια τους. Οι υπόλοιποι 16 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης. Εφημερίδα Εμπρός. Φύλλο 1 Νοεμβρίου 1906. σελ. 4. Το περιστατικό αφορούσε την ένοπλη επίθεση ελληνικών ανταρτικών σωμάτων, κατά βουλγαρικών κομιτατζήδων, τον Νοέμβριο του 1906. Κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, το Καρατζάκιοϊ ήταν καταφύγιο και ορμητήριο ντόπιων κομιτατζήδων. Στις 7/8 Νοεμβρίου (π.ημ.) του 1906, ο οπλαρχηγός Γεώργιος Γιαγκλής, σε συνεργασία με τον μετέπειτα οπλαρχηγό Δημήτριο...

Στις 22 Μαΐου 1770, σε έκθεση του το Ενετικό Προξενείο Θεσσαλονίκης αναφέρει οτι πριν από δύο ημέρες στάλθηκαν μέσω Σερρών 500 καντάρια πυρίτιδας προς τη Βοσνία. "Προ δυο ημερών εστάλησαν δια Σερρών 500 καντάρια πυρίτιδος εις Βοσνίαν" Σημειώσεις: Καντάρι: Οθωμανική μονάδα βάρους. Ένα καντάρι ισοδυναμούσε περίπου με 56–57 κιλά, επομένως 500 καντάρια αντιστοιχούν σε περίπου 28.000–28.500 κιλά (28–28,5 τόνους) πυρίτιδας.

Η Μάχη του Γρανικού ποταμού αποτελεί την πρώτη καθοριστική σύγκρουση του εκστρατευτικού σώματος του Αλεξάνδρου Γ΄ του Μακεδόνος (Μεγάλου Αλεξάνδρου) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Ασία και έλαβε χώρα το έτος 334 π.Χ. κοντά στις όχθες του ποταμού Γρανικού, στην περιοχή του Ελλησπόντου. Αντίπαλος δύναμη του Αλεξάνδρου υπήρξε ένα ισχυρό και συγκεντρωμένο στράτευμα της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας, αποτελούμενο κυρίως από τις δυνάμεις των δυτικών σατραπειών, οι οποίες είχαν λάβει θέσεις πλησίον της πόλεως Ζέλειας στη Φρυγία. Επικεφαλής των περσικών στρατευμάτων ήταν ο Αρσίτης, σατράπης της Φρυγίας, πλαισιωμένος από επιφανείς Πέρσες αριστοκράτες και αξιωματούχους, όπως ο Σπιθριδάτης, σατράπης της Λυδίας και της Ιωνίας, ο Φαρνάκης, αδελφός της συζύγου του Δαρείου Γ΄, ο Ατιζύης, ο Μιθριδάτης και άλλοι εξέχοντες στρατηγοί και άρχοντες της περιοχής. Η νικηφόρος έκβαση της μάχης υπέρ του Αλεξάνδρου δεν αποτέλεσε απλώς μια τοπική στρατιωτική επιτυχία, αλλά παρείχε ένα πλεονέκτημα μεγάλη...