ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 23 Απριλίου 1999, ημέρα Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου Εμμανουήλ Παπάς" του συγγραφέα Γ. Καφταντζή, από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.). Το έργο, εμπνευσμένο από τη ζωή και τη δράση του σημαντικού ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Εμμανουήλ Παπά, παρουσιάστηκε στο κοινό της πόλης με ιδιαίτερη συγκίνηση και σεβασμό στην τοπική και εθνική ιστορία. Η παράσταση αυτή αποτέλεσε φόρο τιμής σε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της Μακεδονίας, ενώ ενίσχυσε τον πολιτιστικό ρόλο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών στην ανάδειξη της τοπικής ιστορικής μνήμης.

Στις 23 Απριλίου 1998, απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (Πρώτη Σερρών, 8 Μαρτίου 1907 – Αθήνα, 23 Απριλίου 1998) ο οποίος ήταν πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Στις 23 Απριλίου 1941, οι κάτοικοι της Νιγρίτας πραγματοποίησαν μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία της πόλης, κατά τον Βουλγάρων, οι οποίοι φοβούμενοι την αντίδραση του πλήθους, έστησαν πολυβόλα για να επιβάλουν την παρουσία τους. Ωστόσο, μια επιτροπή πολιτών με επικεφαλής τον πρώην δήμαρχο Νίκο Βλαδίκα και διερμηνέα τον Νίκο Δουβαρά, προσήλθε στον Γερμανό φρούραρχο της περιοχής. Εκείνος τους παρέπεμψε στη Γερμανική Διοίκηση Σερρών, η οποία τελικά αποφάσισε υπέρ των κατοίκων: Διέταξε τους Βούλγαρους να παραδώσουν τα όπλα τους στους Έλληνες χωροφύλακες, τα οποία είχαν αφαιρέσει οι Βούλγαροι την προηγούμενη μέρα.  Επέβαλε την αποχώρησή τους από τη Νιγρίτα μέσα σε δύο μέρες. Διέταξε την αποχώρηση όλων των Βουλγάρων από τα δημόσια κτίρια τόσο στις Σέρρες όσο και στη Νιγρίτα, τα οποία είχαν ήδη καταλάβει. Το επεισόδιο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ψυχραιμίας, συλλογικής αντίστασης και διπλωματικής παρέμβασης των τοπικών παραγόντων, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη φ...

Στις 23 Απριλίου 1941, μετά την βουλγάρικη κατάληψη της πόλης των Σερρών, ο νομάρχης Κ. Μπόνης εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, με την οποία συνιστούσε στους δημοσίους υπαλλήλους να επιστρέψουν κανονικά στις θέσεις τους και να συνεχίσουν τη λειτουργία των υπηρεσιών «σαν να μην υπήρξε καμιά μεταβολή». Παράλληλα, προέτρεπε τους κατοίκους να επιδοθούν στα «ειρηνικά τους έργα», επιδιώκοντας να διατηρηθεί η ηρεμία και η τάξη στην πόλη ..

Στις 23 Απριλίου 1936, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Nocturno" (Νοκτούρνο) σε σκηνοθεσία Gustav Machatý και σενάριο Gustav Machatý / Robert Wohlmuth, με προταγωνιστές τους Ria Byron, Maria Ray, και Donata Ray

Ιωάννης Σοφιανόπουλος Οι εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933 διενεργήθησαν από την Κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου (είχε αναλάβει προ 1,5 μηνός μετά την πτώση της Κυβέρνησης Παναγή Τσαλδάρη), εφαρμόζοντας το πλειοψηφικό σύστημα με στενή περιφέρεια (98 περιφέρειες). Σε 4 περιπτώσεις χρειάστηκε να γίνουν επαναληπτικές εκλογές. Ειδικότερα, στη Θεσσαλονίκη οι εκλογές για την ανάδειξη των 18 βουλευτών ακυρώθηκαν με απόφαση του Εκλογοδικείου και επανελήφθησαν, προκειμένου να συγχωνευτεί στην εκλογική περιφέρεια και ο εκλογικός σύλλογος των Ισραηλιτών. Στη Ροδόπη μετά την παραίτηση του Μπακάλμπαση έγινε επαναληπτική εκλογή και την έδρα κέρδισε ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Τέλος, οι θάνατοι του Ιωάννη Τζίβα στην εκλογική περιφέρεια Παρνασσίδας και του Νικολάου Σταυρίδη σε εκείνη των Σερρών είχαν ως αποτέλεσμα να διεξαχθούν αναπληρωματικές εκλογές για την πλήρωση των κενών εδρών. Στις Σέρρες επικράτησε ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος υποψήφιος των Φιλελευθέρων, ο οποίος συγκέντρωσε 14.556 ψήφους. Ο Αθανάσιο...

Στις 24 Απριλίου 1933, απεβίωσε ο καθηγητής πανεπιστημίου, ιατρός και πολιτικός και πρώην βουλευτής Νομού Σερρών Αντώνιος Χριστομάνος . Εφημερίδα Ριζοσπάστης. Φύλλο: 29/4/1933, Σελίδα: 5

Ο Αντώνιος Χρηστομάνος (1871–1933) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου, ιατρός και πολιτικός. Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1871 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο Αναστάσιος και αδελφός του ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, της γνωστής οικογένειας με καταγωγή από τους Πύργους (Κατράνιτσα) Εορδαίας. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στην Αθήνα και το 1887 εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου. Μετά από έναν χρόνο μετέβη στη Βιέννη όπου συνέχισε τις σπουδές του στο εκεί Πανεπιστήμιο και το 1894 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της ιατρικής. Κατά την παρουσία του εκεί εργάστηκε ως βοηθός των καθηγητών οφθαλμολογίας Fuchs και Nothnagel στα εργαστήρια τους. Επέστρεψε στην Αθήνα και το 1897 διορίστηκε επιμελητής του χημικού και μικροβιολογικού εργαστηρίου του θεραπευτηρίου «Ο Ευαγγελισμός». Από το 1898 διετέλεσε επιμελητής του παθολογικού τμήματος υπό τον Νικόλαο Μακκά και υφηγητής της Γενικής Παθολογίας, την περίοδο 1899–1901 επιμελητής της παθολογικής κλινικής του Εθνικού Πανεπιστημίου υπό τ...

  Ο μουτεσαρίφης (διοικητής) των Σερρών, Ρουκνεττίν Μπέης, 1901 Siroz Mutasarrıf Cedidi Saadetli Rükneddin Efendi hazretleri - S. Exc. Rukneddin Bey gouverneur de Serez.1901 «Ο νέος Μουτεσαρίφης (διοικητής) των Σερρών, ο εντιμότατος Ρουκνεττίν Εφέντης – Η Αυτού Εξοχότης, ο Ρουκνεττίν Μπέης, διοικητής των Σερρών.1901»

Στις 23 Απριλίου 1908, ανήμερα της εορτής του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄, όλη η Ελλάδα σημαιοστολίστηκε και φωταγωγήθηκαν διάφορα σημεία των πόλεων.   Η πόλη των Σερρών που ήταν τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, γέμισε με γαλανόλευκες σημαίες και στολισμούς, σε μια εκδήλωση εθνικού ενθουσιασμού από την πλευρά του ελληνικού πληθυσμού της πόλης. Η συμβολική αυτή πράξη, σε μια περίοδο έντονων εθνικών ανταγωνισμών και πριν ακόμη από την Ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα, αποτέλεσε ένδειξη εθνικής περηφάνιας αλλά και πρόκληση για τις οθωμανικές αρχές. Reşit Ronabar Pasha (Ρεζιτ Πασά)   Το 1891 ξεκίνησε να εργάζεται στο Υπουργείο Παιδείας (Maarif Nezareti). Διαδοχικά υπηρέτησε ως διευθυντής και δάσκαλος στα Ινταντί (Γυμνάσια) των Σερρών (Siroz), του βιλαετίου των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης. Η ενέργεια αυτή εξόργισε τους Οθωμανούς αξιωματούχους, και ειδικά τον Μουτεσαρίφη (διοικητή της επαρχίας) Reşit Ronabar Pasha (Ρεζιτ Πασά), ο οποίος αντέδρασε έντονα και απηύθυνε ...

Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις, Ἑκὼν παρ' ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους. Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός. Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ. Ομολογητής Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ν...

 Γεώργιος νυν τω Γεωργίω άμα, Nέος παλαιώ συνετάχθη ενθάδε. Ο Άγιος Νεομάρτυρας Γεώργιος καταγόταν από την Κύπρο. Αφού αναχώρησε από την πατρίδα του έφθασε στην Πτολεμαΐδα της Παλαιστίνης (σημερινή Άκκρα), όπου υπηρετούσε κοντά σε κάποιο ευρωπαίο πρόξενο. Εκεί, προσφέροντας τις υπηρεσίες του προς τον αφέντη του, επισκεπτόταν συχνά το σπίτι μιας φτωχής μωαμεθανής, η οποία είχε μια νεαρή θυγατέρα και αγόραζε αυγά. Κάποιες τουρκάλες γειτόνισσες, επειδή ο Γεώργιος δεν αγόραζε αυγά από αυτές, τον συκοφάντησαν ότι είχε αθέμιτες σχέσεις με τη νεαρή μωαμεθανή και με κραυγές συγκέντρωσαν μπροστά στο σπίτι της μωαμεθανής τον τουρκικό όχλο. Ο Γεώργιος, διαμαρτυρόμενος για την προσαπτόμενη ψευδή κατηγορία, οδηγήθηκε βίαια στον ιεροδικαστή. Εκείνος μάταια προσπάθησε να τον πείσει να γίνει μουσουλμάνος προς αποφυγήν της τιμωρίας. Παρά τις προσπάθειες του κριτή και τις κολακείες ή φοβέρες του όχλου, ο Μάρτυρας παρέμεινε αμετάθετος στην πίστη, δηλώνοντας ότι Χριστιανός γεννήθηκε και Χριστιανός θέλ...

Λαιμὸν σὸν ὡς γῆν, ὡς ὕννιν δὲ τὴν σπάθην. Γεωργὲ Γλυκέριε, προσφόρως κρίνω. Ο Άγιος Μάρτυς Γλυκέριος αναφέρεται στο Συναξάρι του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου. Όταν ο Άγιος Γεώργιος ήταν κλεισμένος στη φυλακή, η φήμη των θαυμάτων του είχε φθάσει σε όλη την πόλη και τα περίχωρα. Έτσι πλήθος κόσμου κάθε νύχτα γέμιζε τη φυλακή, δίδοντας μεγάλα δώρα στους δεσμοφύλακες για να δει τον Άγιο και να λάβει πνεύμα δυνάμεως, πνεύμα χαράς, πνεύμα πίστεως και αγάπης. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο πτωχός Γλυκέριος. Είχε στην κατοχή του ένα μόνο βόδι, το οποίο ψόφησε την ώρα που όργωνε το χωράφι του. Έπεσε λοιπόν στα γόνατα του Αγίου Γεωργίου και τον ικέτευε να τον βοηθήσει. Στην ειλικρινή ομολογία του ότι πιστεύει στον Θεό, ο Άγιος τον προέπεμψε λέγοντάς του ότι το βόδι του ήταν ζωντανό. Όταν το διαπίστωσε ο Γλυκέριος, επέστρεψε στον Άγιο για να τον ευχαριστήσει και κραύγαζε: «Μέγας ο Θεός του Γεωργίου». Για τον λόγο αυτό συνελήφθη και υπέστη τον διά ξίφους θάνατο.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Λάζαρος καταγόταν από την πόλη Κάμπροβα της Βουλγαρίας και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και φιλόθεους. Αφού αναχώρησε από την Βουλγαρία, ήλθε στην πόλη Σώμα, κοντά στην Πέργαμο και έγινε βοσκός. Κάποια ημέρα που ο Άγιος έβοσκε το ποίμνιό του, αποκοιμήθηκε. Κατά τύχη δε την ώρα εκείνη περνούσε από εκεί μια οθωμανίδα, κατά της οποίας επιτέθηκε το σκυλί της ποίμνης και έσκισε λίγο τα ενδύματά της. Η γυναίκα, μόλις επέστρεψε στο σπίτι της, έδιεξε τα σκισμένα ενδύματά της στον σύζυγό της, συκοφαντώντας τον Λάζαρο ότι δήθεν ήταν αυτός που την βίασε. Ο Τούρκος οργίσθηκε και έτρεξε αμέσως να βρει τον Λάζαρο. Αντί αυτού, βρήκε έναν φίλο του Αγίου, τον οποίο τραυμάτισε. Όταν δε πληροφορήθηκε ο Τούρκος ότι ο τραυματισθείς δεν ήταν ο Λάζαρος, ζήτησε από τον αγά την τιμωρία του Λαζάρου. Έτσι ο Άγιος συνελήφθη στις 7 Απριλίου του 1802 μ.Χ. και κλείσθηκε στη φυλακή. Η αθωότητά του αποδείχθηκε, αλλά οι συγγενείς της ως άνω γυναίκας υποσχέθηκαν στον αγά χίλια γρόσια στην περίπτωση πο...

Η Αγία Μάρτυς Πολυχρονία ήταν μητέρα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και καταγόταν από την πόλη Λύδδα (Διόσπολη) της Παλαιστίνης. Προερχόταν και εκείνη από φημισμένο και αρχοντικό γένος. Ήταν σεμνή και γενναία και πλημμυρισμένη από σωφροσύνη, καλοσύνη και γλυκύτητα. Απ' όλα πιο πολύ η ψυχή της αγαπούσε τον Θεό, την προσευχή και την ταπείνωση. Ο χρόνος της κυλούσε με την ανάγνωση των Θείων Γραφών και την προσευχή. Τις προσευχές δε και τις αγρυπνίες της, η μακαρία Πολυχρονία, τις συνόδευε με εγκράτεια και νηστεία. Έτσι, αποσπασμένος ο νους της από τη γη υψωνόταν στον ουρανό και βυθιζόταν στη θεωρία του Θεού. Με αυτό τον τρόπο μεταμόρφωνε το γύρω χώρο της και άφηνε να διαχέεται στο ειδωλολατρικό περιβάλλον του συζύγου της Γεροντίου η πάντερπνη οσμή της πνευματικής ευωδίας. Η Αγία Πολυχρονία μεγάλωνε κρυφά τον υιό της με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Του μετέδιδε την θερμή της αγάπη προς τον Χριστό, καθώς και την βαθιά ευλάβειά της. Και όταν εκείνος αντιμετώπισε το μαρ...