ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο ευσεβής Ερμάννος (Herman) δεν είχε επίσημη μόρφωση. Το 1428 εγκαταστάθηκε ως ερημίτης κοντά στον ποταμό Βιγκ, δίπλα σε ένα παρεκκλήσι. Εκεί, το 1429, συνάντησε τον Άγιο Σαββάτιο από τη Μονή Βαλαάμ, που αναζητούσε τόπο ησυχίας για να ασκηθε.ί  Ο Ερμάννος του είπε για τα νησιά Σολόβκι και έτσι οι δύο μοναχοί διέσχισαν τη θάλασσα και εγκαταστάθηκαν εκεί. Έχτισαν ένα κελί κάτω από τα ύψη Sekir και έζησαν μαζί για έξι χρόνια. Ο Σαββάτιος κοιμήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1435, ενώ ο Ερμάννος είχε αναχωρήσει για να συγκεντρώσει εφόδια στην Όνεγκα. Ο Ερμάννος συνέχισε την ασκητική του πορεία στο νησί μαζί με τον Άγιο Ζώσιμα (ενεργός στις 17 Απριλίου). Έζησε στη Σολόβκι πάνω από πενήντα χρόνια και, μαζί με τον Ζώσιμα, ίδρυσαν τη Μονή Σολοβέτσκη όταν ενώθηκαν μαζί τους κι άλλοι μοναχοί. Ο Ζώσιμα έγινε ηγούμενος μέχρι την κοίμησή του το 1478, και στη συνέχεια διαδέχτηκε ο Αρσένιος. Αν και αναλφάβητος, ο Ερμάννος αναπτύχθηκε πνευματικά με τη θεία πρόνοια. Επιθυμώντας να διατηρήσει τη μνήμη του ...

Κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου τιμάται από κοινού η σύναξη έντεκα Αγίων που συνδέονται με το νησί της Αιγίνης. Η εορτή αυτή λαμβάνει χώρα στον Ιερό Ναό των Αγίων της Αιγίνης στο Λιβάδι Αιγίνης, συχνά λανθασμένα αποκαλούμενο Ναό του Αγίου Θωμά — όπου όμως υπάρχει μια μικρή παρακείμενη παρεκκλήσι αφιερωμένο μόνο στον Άγιο Θωμά. Μεταξύ των Αγίων που τιμώνται αυτήν την ημέρα είναι: Άγιος Νεκτάριος της Αιγίνης (9 Νοεμβρίου) Απόστολος Κρίσπος (8 Δεκεμβρίου) Άγιος Λεόντιος ο Μέγας Μάρτυρας (18 Ιουνίου) Άγιοι Ιούλιος (7 Ιανουαρίου) και Ιουλιανός (31 Ιανουαρίου) Οσία Αθανασία η Θαυματουργός (18 Απριλίου) Όσιος Λουκάς ο της Στερεάς (7 Φεβρουαρίου) Άγιος Διονύσιος ο εκ Ζακύνθου (17 Δεκεμβρίου) Άγιος Σάββας ο της Καλύμνου (5 Απριλίου) Αγία Θεοδώρα της Αιγίνης και η κόρη της Θεοπίστη (3 Αυγούστου)

Ο Άγιος Ανατόλιος ο Νεότερος, με κοσμικό όνομα Αλέξανδρος Ποτάποβ, γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1855 στη Μόσχα, σε οικογένεια παλιών εμπόρων. Αφού ολοκλήρωσε τη βασική σχολική εκπαίδευση, εργάστηκε ως υπάλληλος στο Καλούγκα. Από νωρίς ένιωθε την κλήση προς τη μοναχική ζωή, αλλά η μητέρα του δεν έδινε την ευχή της. Μετά τον θάνατό της το 1885, σε ηλικία τριάντα ετών, μπήκε στο μοναστήρι της Όπτινα. Ζούσε στη Σκήτη, υπηρετώντας ως κελλιώτης του αγίου Αμβροσίου (10 Οκτωβρίου). Το 1888 έγινε δόκιμος και το 1895 χειροτονήθηκε μοναχός, λαμβάνοντας το όνομα Ανατόλιος. Το 1899 χειροτονήθηκε υπό‑διάκονος και το 1906 διάκονος. Μετά τον θάνατο του Αμβροσίου, άρχισε να λειτουργεί ως πνευματικός των πιστών, παρότι ήταν ακόμη διάκονος. Ο Πατήρ Ανατόλιος υποδεχόταν τον καθένα με αγάπη, και πλήθος κόσμου επισκέπτονταν την κελλιά του κάθε μέρα. Κοιμόταν ελάχιστα, καθώς οι άνθρωποι παρέμεναν δίπλα του ως αργά τη νύχτα. . Η καλοσύνη του ήταν εμφανής και πάντα έτοιμος να βοηθήσει όσους είχαν πρόβλημα ή θ...