ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ἔσπευδε τηρεῖν καὶ κεραίαν τοῦ νόμου, Ὁ Σωφρόνιος, οὗ παρ᾽ οὐρανοῖς κέρας. Ἑνδεκάτῃ σαόφρων ἔδυ Σωφρόνιος παρὰ τύμβον. Ο Άγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε στην Δαμασκό της Συρίας περί το έτος 580 μ.Χ. και ήταν υιός ευσεβών και ενάρετων γονέων, του Πλινθά και της Μυρούς. Λόγω της καταγωγής του αποκαλείται και Δαμασκηνός. Κατά την νεαρή του ηλικία επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και εκάρη μοναχός στη μονή του αββά Θεοδοσίου, όπου συνδέθηκε πνευματικά με τον εκεί ασκούμενο Ιωάννη τον Μόσχο, από τον οποίο διδάχθηκε πολλά. Με την συνοδεία αυτού επισκέφθηκε την Αίγυπτο, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος (βλέπε 12 Νοεμβρίου) και τη Ρώμη. Τότε πέθανε και ο Ιωάννης ο Μόσχος (620 μ.Χ.). Ο Σωφρόνιος μετακόμισε το λείψανο αυτού στα Ιεροσόλυμα και, αφού τα ενταφίασε στη μονή του Οσίου Θεοδοσίου, επανέκαμψε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί προσβλήθηκε τότε από ανίατη ασθένεια των οφθαλμών. Επισκέφθηκε τότε το ναό των Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου στο Αμπουκίρ και θεραπεύθηκε. Το θαύμα αυτό...

Η Οσία Θεοδώρα γεννήθηκε περί το έτος 1210 μ.Χ. πιθανότατα στην Θεσσαλονίκη και υπήρξε γόνος της μεγάλης και αρχοντικής βυζαντινής οικογένειας Πετραλείφα (νορμανδικής καταγωγής), η οποία εγκατεστημένη αρχικά στο Διδυμότειχο προσέφερε πολλές και σημαντικές υπηρεσίες στην αυτοκρατορία και τιμήθηκε με υψηλά αξιώματα. Ο πατέρας της Ιωάννης είχε τον τίτλο του σεβαστοκράτορος και ήταν διοικητής Θεσσαλίας και Μακεδονίας. Κοντά στους ευσεβείς και ενάρετους γονείς της ανατράφηκε «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου» αντλώντας από την ζωή τους το πρώτο φωτεινό παράδειγμα ενάρετης ζωής, παράδειγμα που θα χαραχθεί ανεξίτηλα και στην δική τους ζωή. Ο πατέρας της πέθανε γρήγορα αφήνοντας τη Θεοδώρα σε μικρή ακόμα ηλικία, ορφανή. Την προστασία της οικογένειας ανέλαβε ο Δούκας της Ηπείρου Θεόδωρος (θείος της), ο οποίος την εποχή αυτή είχε καταλάβει την Θεσσαλονίκη και επέκτεινε το κράτος του μέχρι την Αδριανούπολη. Η Θεοδώρα έζησε και μεγάλωσε στα Σέρβια της Κοζάνης, μια σημαντική πόλη με στρατηγική θέση τ...

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ευλόγιος γεννήθηκε στην πόλη Κορδούη της Ισπανίας κατά τον 8ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβή και αριστοκρατική οικογένεια. Από την παιδική του ηλικία ανατράφηκε με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως. Τα χρόνια όμως εκείνα ήταν δύσκολα. Η αραβική κατοχή της χώρας (711 μ.Χ.) είχε επιφέρει πολλά δεινά στην Εκκλησία, που ήταν διαιρεμένη σε τρεις επαρχίες με είκοσι εννέα Επισκόπους και προσπαθούσε να ανταπεξέλθει στους διωγμούς των Μωαμεθανών κατακτητών αλλά και στους εκ των έσω πειρασμούς, όπως οι αιρέσεις. Πολλοί κληρικοί και μοναχοί, εξ' αιτίας της επιδρομής των αλλοφύλων εγκαταστάθηκαν στην Γαλλία μεταφέροντας μαζί τους το βησιγοτθικό εκκλησιαστικό πνεύμα και το μοζαραβικό τυπικό. Παρ' όλα αυτά στην Ισπανία, η μοζαραβική Εκκλησία διατήρησε την παράδοση και την οργάνωσή της μέχρι την εποχή της «πλήρους ἐπανακτήσεως» (15ος αιώνας μ.Χ.), οπότε, δυστυχώς, η σχισματική Ρώμη είχε πια επιβάλει παντού στα επανακτώμενα μέρη μαζί με τη λατινική παράδοση και το τυπικό και την αιρ...

Ὡς ἐγκρυφίας ἄρτος ἐξωπτημένος, Καυθεὶς προσήχθη Πιόνιος Κυρίῳ. Ο Άγιος Μάρτυρας Πιόνιος έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και ήταν πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Σμύρνης. Έλεγχε τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς και τους έπειθε από τις θείες Γραφές ότι ένας μόνο είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Δημιουργός των πάντων και ο μονογενής Του Υιός Ιησούς Χριστός και το Πνεύμα το Άγιον και κήρυττε ότι όλοι οι αμαρτωλοί και οι άπιστοι θα τιμωρηθούν και θα παραδοθούν στο πυρ το αιώνιο. Έτσι συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες μαζί με άλλους Χριστιανούς. Και πρώτα παραδόθηκε αλυσοδεμένος στον Πολέμωνα, τον ιερέα των ειδώλων και στον άρχοντα της πόλεως Ελπίδιο. Έπειτα οδηγήθηκε στον ηγεμόνα της χώρας, ανθύπατο Κοντυλιανό, ο οποίος έδωσε εντολή να τον βασανίσουν. Τον κτύπησαν ανηλεώς μέχρι θανάτου και αφού τον κρέμασαν σε ξύλο, κατέκαψαν τα πλευρά του με αναμμένες δάδες φωτιάς. Στην συνέχεια τον έριξαν μέσα σε καμίνι και ο Άγιος προσευχόμενος μέσα σε αυτό, τελείωσε μαρτυρικά τον ...

 Ἐκ γειτόνων εἶ, Γεώργιε, κἀνθάδε, Κἀκεῖθεν, οἶμαι, Χριστομύστη, Παρθένῳ. Ο Όσιος Γεώργιος έζησε κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ. Κατά τον Παρισινό Κώδικα ήκμασε επί Ιωάννου Α' του Τσιμισκή (969 - 976 μ.Χ.), κατά δε τον Κώδικα της Βιέννης επί Ρωμανού και Κωνσταντίνου των Πορφυρογέννητων (956 - 963 μ.Χ.). Η μνήμη του αναφέρεται, επίσης, στον Λαυρεωτικό Κώδικα. Ο Όσιος Γεώργιος είχε γυναίκα και παιδιά, τα οποία εγκατέλειψε και περιφερόταν από τόπο σε τόπο, από τις πόλεις στην έρημο, ταλαιπωρούμενος και κακουχούμενος. Κατά τις τελευταίες επτά ημέρες της ζωής του ήλθε στην Κωνσταντινούπολη και κατέφυγε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Διϊπίον, όπου και κοιμήθηκε με ειρήνη. Τότε εκείνοι που τον ευτρέπισαν για την ταφή, είδαν με έκπληξη ότι στο σώμα του είχε δεμένα βαρύτατα σίδερα, από τα οποία καταδαπανήθηκε όλο του το σώμα. Αφού κατενόησαν από αυτό, ότι πρόκειται περί ασκητού ανδρός, κατασκεύασαν λίθινη λάρνακα και τον ενταφίασαν στο νάρθηκα του ναού. Από τότε το μέρος εκείνο ανάβλυζε...

Πῶς ἂν διῆλθες πλέθρα γῆς τάχος τόσα; Εἰ μὴ ἄσαρκος, ὥς τις ἦς, πάτερ, βίῳ; Ο Όσιος Γεώργιος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ιουστινιανού του Α' (527 - 565 μ.Χ.) και όταν Πατριάρχης Ιεροσολύμων ήταν ο Πέτρος ο Α' (524 - 552 μ.Χ.). Ο Γεώργιος μόναζε στο όρος Σινά και ήταν νηστευτής και πολύ ενάρετος. Το Συναξάρι του του αναφέρει ότι κάποτε πεθύμησε να μεταλάβει στο ναό της Αναστάσεως του Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, με θαυματουργικό τρόπο βρέθηκε αμέσως, από το Σινά, στη θεία Λειτουργία του ναού της Αναστάσεως, και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων από τα χέρια του Πατριάρχη Πέτρου. Μετά την κοινωνία ο Πατριάρχης ρώτησε τον οικονόμο του Μηνά, πότε ήλθε αυτός ο Αββάς Σιναΐτης, διότι δεν τον είχε δει προηγουμένως. Αλλά και ο οικονόμος του δεν γνώριζε. Τότε ο Πατριάρχης είπε στον Μηνά να πει στον Αββά να καθίσει στο τραπέζι για να συμφάγουν. Ο οικονόμος προσκάλεσε τον Γεώργιο, αλλά αυτός, αφού προσευχήθηκε, βρέθηκε αμέσως πάλι στο κελί του στο Σινά. Ο Πατριάρχης θίχτηκε διότι ο Γεώργ...

Θάλλουσαν εύρον εν πόλω τροφήν ξένην, Θαλλός τε και Tρόφιμος αθληταί δύω. Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Κατάγονταν από την πόλη Στρατονίκη ή Στρατονίκεια, που βρισκόταν στην επαρχία Καριάς της Μικράς Ασίας και σήμερα τούρκικα ονομάζεται Αϊδενελλί. Τον καιρό λοιπόν εκείνο, κατά τον διωγμό εναντίον των χριστιανών, συνελήφθηκαν και οι Αγιοι αυτοί, επειδή ομολόγησαν τον Χριστό, και λιθοβολήθηκαν για αρκετή ώρα. Με ενέργεια της θείας χάριτος όμως, έμειναν αβλαβείς. Βλέποντας αυτό ο ηγεμόνας της Λαοδικείας Ασκληπιός, τους άφησε ελεύθερους. Αλλά αργότερα και πάλι τους συνέλαβαν και τους πίεζαν ν' αρνηθούν τον Χριστό. Αυτοί όμως, με ακόμα περισσότερο θάρρος ομολόγησαν την πίστη τους και μπροστά σ' όλους ενέπαιξαν τα είδωλα και τους προστάτες τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ερεθίσει πολύ τον τύραννο και έδωσε διαταγή να τους δέσουν γυμνούς σε ξύλο και να σχίσουν τις σάρκες τους. Τελικά μαρτύρησαν με σταυρικό θάνατο και έτσι έλαβαν τα ένδοξα στ...

Κομίζεταί σοι ὄλβος, ὀλβία Πόλις, Ἐπιμάχου τὸ σῶμα τοῦ τρισολβίου. Τα ιερά λείψανα του Αγίου Επιμάχου (τιμάται 31 Οκτωβρίου) μετεκομίσθησαν στην Κωνσταντινούπολη από την Αλεξάνδρεια. Βιογραφία Ο Επίμαχος της Αλεξάνδρειας ήταν Ρωμαίος μάρτυρας που πέθανε το 250 κατά τη διάρκεια της διωγμού του Δεκίου. Αυτός και οι σύντροφοί του—Αλέξανδρος, Αμμωνάριος, Μερκουρία, Διονυσία και άλλες γυναίκες—αποκεφαλίστηκαν στην Αλεξάνδρεια. Τιμώνται στις 12 Δεκεμβρίου. Μετά το μαρτύριό του, το σώμα του τοποθετήθηκε σε μια κρύπτη στην οδό Λατίνα και αργότερα το σώμα του Αγίου Γορδιανού, ο οποίος μαρτύρησε κατά την εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη, τοποθετήθηκε δίπλα στον Επίμαχο. Οι δύο άγιοι έδωσαν το όνομά τους στο κοιμητήριο του Γορδιανού και του Επίμαχου και για μεγάλο χρονικό διάστημα τιμήθηκαν από την Καθολική Εκκλησία από κοινού στις 10 Μαΐου. Αυτή η κοινή τιμή καταργήθηκε το 1969. Πολλοί συγγραφείς έχουν αμφισβητήσει την ύπαρξη ενός Επίμαχου που μαρτύρησε στη Ρώμη και εξηγούν τα λείψανα που τιμώ...

Ο Άγιος Ευθύμιος, κατά κόσμο Ιωάννης, ήταν υιός ενός ιερέα του Νόβγκοροντ, του Θεοδώρου και της Άννας. Καθώς είχε συλληφθεί μετά από χρόνια στειρότητας, οι γονείς του τον αφιέρωσαν στον Θεό πρωτού γεννηθεί. Ο νεαρός Ιωάννης μεγάλωσε με ευσέβεια, αφιερωμένος στην μελέτη και σε ηλικία δέκα πέντε ετών εισήχθη στη μονή του Αγίου Νικολάου στο Βγιαζίσκι, κοντά στο Νόβγκοροντ, όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα και ονομάσθηκε Ευθύμιος. Έπειτα ασκήτεψε ορισμένο χρονικό διάστημα στη μονή του Αγίου Βαρλαάμ του Τσυτύν. Νωρίς, ο Αρχιεπίσκοπος του Νόβγκοροντ Συμεών, θαυμάζοντας τα πνευματικά χαρίσματα του Αγίου, τον διορίζει γενικό οικονόμο και το έτος 1429 μ.Χ. επιλέγεται ως Αρχιεπίσκοπος της πόλεως. Συνέχισε, παρ' όλα αυτά, να ζει αυστηρή μοναστική ζωή προσευχής και μετάνοιας, παρέχοντας με αγάπη και συμπάθεια βοήθεια στους άπορους και επιδεικνύοντας καλλιτεχνική ευαισθησία με την ανέγερση και αγιογράφηση ναών, την αντιγραφή ιερών κωδίκων και βιβλίων. Λίγο καιρό προτού πεθάνει έγραψε μία επιστολή σ...

Ο Όσιος Σωφρόνιος έζησε στην Ρωσία κατά τον 13ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στη Λαύρα του Αγίου Θεοδοσίου του Κιέβου. Φορούσε τρίχινα ρούχα και μια βαριά σιδερένια ζώνη και διάβαζε καθημερινά ολόκληρό το Ψαλτήρι. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη. (Η μνήμη του Οσίου Σωφρονίου επαναλαμβάνεται και στις 11 Μαΐου).

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ηρακλής και Ζωσιμάς μαρτύρησαν στην Καρθαγένη. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο και το Μαρτύριο των Αγίων.

Ο Άγιος Κωνσταντίνος γεννήθηκε το έτος 570 μ.Χ. και ήταν υιός του βασιλέως Ρίντερχ Χέελ του Στραθ Κλάιντ και της βασιλίσσης Λανγκουορέφης. Καθοδηγήθηκε στον Χριστιανισμό από τον Άγιο Κολούμπα και αγωνίσθηκε υπέρ της Ορθόδοξης πίστης στην Αγγλία και στην Ιρλανδία. Ο Άγιος Κωνσταντίνος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 640 μ.Χ. Βιογραφία Ο Κωνσταντίνος θεωρείται ο γιος και διάδοχος του βασιλιά Ρίντερχ Χαέλ του Άλτ Κλουτ, του βρετονικού βασιλείου που αργότερα έγινε γνωστό ως Στράθκλαϊντ. (Το σύγχρονο αγγλικό όνομα του Άλτ Κλουτ είναι το Βράχο του Ντάμπαρτον.) Εμφανίζεται μόνο στη Βίβλο του Αγίου Κεντίγκέρν από τον Ιωσήλιο της Φερνές, ο οποίος τον θεωρεί κληρικό, συνδέοντάς τον έτσι με τους διάφορους ασαφείς αγίους που ονομάζονται Κωνσταντίνος και τιμώνται σε όλη τη Βρετανία. Σύμφωνα με τον Ιωσήλιο, ο Κωνσταντίνος ήταν γιος του Ρίντερχ και της βασίλισσας του Λανγκουόρεθ. Διαδέχθηκε τον ένδοξο πατέρα του μετά τον θάνατό του, αλλά αργότερα αποσύρθηκε και έγινε κληρικός. Ωστόσο, καμία άλλη πηγ...

Ο Άγιος Παύλος (Πέτροβιτς), αυτοκράτορας της Ρωσίας, γεννήθηκε το έτος 1754 μ.Χ. Ήταν υιός του δολοφονηθέντος τσάρου Πέτρου Γ' και της Αικατερίνης Β', αλλά διατελούσε πάντοτε υπό την δυσμένεια του αυτοκράτορα, ο οποίος ουδέποτε αναγνώρισε αυτόν ως υιό του. Το έτος 1773 μ.Χ. νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα της Έσσης - Δαρμστάτης και μετά τον θάνατό της, το 1776 μ.Χ., την πριγκίπισσα Δωροθέα της Βυρτεμβέργης. Όταν στις 19 Νοεμβρίου 1796 μ.Χ. διαδέχθηκε την μητέρα του, άρχισε την βασιλεία του διά της ακυρώσεως του περί διαδοχής ουκαζίου του Μεγάλου Πέτρου και της αποκαταστάσεως της κληρονομικής αρχής κατά τάξιν πρεσβειών από άρρενος προς άρρενα. Επιχείρησε, επίσης, τη μεταρρύθμιση των δημοσίων οικονομικών, τα οποία είχαν διαταράξει οι διαρκείς πόλεμοι και η σπατάλη της αυλής. Οι διαταγές και αποφάσεις του είχαν δυσαρεστήσει την αυλή του, η δε Ρωσική αριστοκρατία αποδοκίμαζε την πολιτεία αυτού. Ο στρατιωτικός διοικητής της Αγίας Πετρουπόλεως κόμης Πάχλεν έγινε η ψυχή της συνωμοσίας. Μια...

Ο Άγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε το έτος 1739 μ.Χ. και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1813 μ.Χ. Η Συνοδική πράξη της αγιοποιήσεώς του έγινε από την Εκκλησία της Βουλγαρίας στις 31 Δεκεμβρίου 1964 μ.Χ. Βιογραφία Ο Σωφρόνιος γεννήθηκε το 1739 στην πόλη Κότελ, στον Αίμο. Στα 23 χρόνια του χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1762 γνώρισε τον Άγιο Παΐσιο της μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους, συγγραφέα της Ιστορίας των Σλαβοβουλγάρων. Η γνωριμία τόσο με τον Παΐσιο όσο και με το συγγραφικό του έργο έμελλε να επηρεάσει βαθιά τον Σωφρόνιο, ο οποίος στο εξής μυείται στην ιδέα της βουλγαρικής εθνογένεσης και διαδίδει το βιβλίο αντγράφοντάς το. Μέσα στις εκκλησίες κηρύσσει σε απλή βουλγαρική γλώσσα και προσπαθεί να σταματήσεις τους εξισλαμισμούς των ομοδόξων του. Ωρολόγιο σε χειρόγραφη αντιγραφή από τον Σωφρόνιο Βραχάνσκι, 1765. Εκθεμα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Βουλγαρίας Στη θέση του επισκόπου Βράτσας χειροτονείται το 1794, σε μια ταραγμένη εποχή με συχνές ληστείες αλλά και επιδημικές κρίσεις, κυρίως πανώλη...

Ο Όσιος Αλέξιος, κατά κόσμο Βλαδίμηρος Ιβάνοβιτς Σεπέλεφ, γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1840 μ.Χ. στο Κίεβο από μια ευγενή οικογένεια. Ήταν εκ γενετής μουγκός, θεραπεύθηκε όμως κατά θαυματουργικό τρόπο σε ηλικία 12 ετών από τον Άγιο Φιλάρετο, Επίσκοπο Κιέβου (τιμάται 19 Νοεμβρίου). Από βρέφος έλαβε εκκλησιαστική αγωγή και η μητέρα του τον δίδαξε την ελεημοσύνη και τη γενναιοδωρία προς τους πτωχούς, τους φυλακισμένους και τους ασθενείς. Με συμβουλή του Αγίου Φιλαρέτου, ο Βλαδίμηρος εστάλη από την μητέρα του στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και από το 1853 μ.Χ. έζησε εκεί υπό την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου. Επίσης, ρόλο σημαντικό στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του έπαιξε και ο Παρθένιος του Κιέβου. Το έτος 1857 μ.Χ., πριν από την κοίμηση του Αγίου Φιλαρέτου, ο Βλαδίμηρος έγινε επίσημα δεκτός ως δόκιμος στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Το έτος 1872 μ.Χ. έλαβε το μικρό σχήμα με το όνομα Αλέξιος και τον ίδιο χρόνο χειροτονήθηκε διάκονος. Το έτος 1875 μ.Χ. χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ...

 Ὡς ἐγκρυφίας ἄρτος ἐξωπτημένος, Καυθεὶς προσήχθη Πιόνιος Κυρίῳ. Ο Άγιος Μάρτυρας Πιόνιος έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και ήταν πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Σμύρνης. Έλεγχε τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς και τους έπειθε από τις θείες Γραφές ότι ένας μόνο είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Δημιουργός των πάντων και ο μονογενής Του Υιός Ιησούς Χριστός και το Πνεύμα το Άγιον και κήρυττε ότι όλοι οι αμαρτωλοί και οι άπιστοι θα τιμωρηθούν και θα παραδοθούν στο πυρ το αιώνιο. Έτσι συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες μαζί με άλλους Χριστιανούς. Και πρώτα παραδόθηκε αλυσοδεμένος στον Πολέμωνα, τον ιερέα των ειδώλων και στον άρχοντα της πόλεως Ελπίδιο. Έπειτα οδηγήθηκε στον ηγεμόνα της χώρας, ανθύπατο Κοντυλιανό, ο οποίος έδωσε εντολή να τον βασανίσουν. Τον κτύπησαν ανηλεώς μέχρι θανάτου και αφού τον κρέμασαν σε ξύλο, κατέκαψαν τα πλευρά του με αναμμένες δάδες φωτιάς. Στην συνέχεια τον έριξαν μέσα σε καμίνι και ο Άγιος προσευχόμενος μέσα σε αυτό, τελείωσε μαρτυρικά...