ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ὑπηρέτης θὴρ τῷ Γερασίμῳ γέρας, Θῆρας παθῶν κτείναντι πρὶν λῆξαι βίου. Τῇ δὲ τετάρτῃ Γεράσιμος βιότοιο ἀπέπτη. Ο Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης γεννήθηκε στη Λυκία τον 5ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ταπεινούς γονείς και εκ βρέφους αφιερώθηκε στον Θεό. Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την αίρεση των Μονοφυσιτών παρασυρόμενος από τους οπαδούς του αιρετικού ψευδοπατριάρχη Θεοδοσίου, φανατικού μονοφυσίτου Αιγύπτιου μοναχού, ο οποίος κατά την απουσία του Πατριάρχη Ιουβεναλίου (422 - 458 μ.Χ.), βοηθούμενος και υπό της βασιλίσσης Ευδοκίας (βλέπε 13 Αυγούστου) - προ της μεταστροφής της στα ορθόδοξα δόγματα, κατόρθωσε να καταλάβει τον πατριαρχικό θρόνο των Ιεροσολύμων και να προβεί σε ανεκδιήγητες σκληρότητες επί είκοσι μήνες (451 - 453 μ.Χ.). Ακόμη κι αυτός ο πανίερος ναός της Αναστάσεως έγινε θέατρο απερίγραπτων σκηνών και επιπλέον η ταραχή εξαπλώθηκε ανά την Παλαιστίνη. Οι Μονοφυσίτες δεν παραδέχονται ότι στο πρόσωπο του Χριστού έχουν ενωθεί η θεία και η ανθρώπινη φύση «ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀχωρίστως...

Eκ του τάφου σου Γρηγόριε εκρέει, Ύδωρ γλύκιστον δόξαν εις Θεού μάκαρ. Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στο χωριό Ακόρνη της Λέσβου από ευσεβείς και πιστούς γονείς, τον Γεώργιο και την Μαρία, οι οποίοι για χρόνια παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Ο Θεός εισάκουσε τις προσευχές τους και τους χάρισε υιό, που τον ονόμασαν Γεώργιο, τον οποίο μεγάλωσαν με τα νάματα της ορθοδόξου πίστεως και αλήθειας. Όταν ο Γεώργιος επισκέφθηκε την Βασιλεύουσα για να συμπληρώσει τις σπουδές του, γνώρισε τον Ιερομόναχο Αγάθωνα, τον οποίο ακολούθησε σε κάποιο μοναστήρι της Ανατολής, όπου ήταν ηγούμενος και παρέμεινε εκεί για τρία χρόνια. Αργότερα, επισκέφθηκε για προσκύνημα τα Ιεροσόλυμα, όπου σε κάποιο ησυχαστήριο του Ιορδάνη ποταμού εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος με το όνομα Γρηγόριος. Κατόπιν συστάσεως του Αγάθωνος, εξελέγη Επίσκοπος Άσσου της Μυσίας. Η Γρηγόριος ανέλαβε τα καθήκοντα του Επισκόπου με πολύ ζήλο και επιτέλεσε σπουδαίο έργο, ως πολίτης άνω Σιών. Κατέληξε στο όρος Π...

Ο Όσιος Γεράσιμος της Βολογκντά γεννήθηκε στην Ρωσία τον 12ο αιώνα μ.Χ. Στην αρχή ασκήτεψε στη μονή του Γκλουσέν και αργότερα στη μονή του Γκλινέκ, κοντά στο Κίεβο. Στις 19 Αυγούστου 1147 μ.Χ. ήλθε στην περιοχή της Βολογκντά, όπου συνέχισε το θεοφιλή και ασκητικό του βίο. Ο Όσιος Γεράσιμος, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1178 μ.Χ.

Ο Άγιος Δανιήλ γεννήθηκε στην πόλη του Βλαντιμίρ της Ρωσίας το έτος 1261 μ.Χ. και ήταν ο τέταρτος υιός του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ (βλέπε 23 Νοεμβρίου) και της Βάσσης. Δύο χρόνια μετά την γέννησή του ο πατέρας του πέθανε. Όταν αργότερα κοιμήθηκε η μητέρα του Βάσσα, ενταφιάσθηκε στο ναό της Γεννήσεως του Χριστού της μονής του Γενεθλίου της Θεοτόκου Βλαντιμίρ και οι πιστοί την αποκαλούσαν «δίκαιη». Ο Άγιος έφθασε στη Μόσχα το έτος 1272 και αμέσως οικοδόμησε ναό και μονή προς τιμήν του προστάτου του Αγίου Δανιήλ του Στυλίτου (βλέπε 11 Δεκεμβρίου). Μετά από μάχες κατά των Τατάρων και εσωτερικές συγκρούσεις ο Άγιος Δανιήλ, άρρωστος πλέον, εκάρη μοναχός και έλαβε το αγγελικό σχήμα στη μονή του Δανιήλ. Κοιμήθηκε το έτος 1303 μ.Χ.

Εις τον Παύλον και την Ιουλιανήν Ὁ κείμενος μὲν Παῦλος, ἡ δὲ κειμένη Ἰουλιανή, σύγγονοι τετμημένοι. Εις τον Κοδράτον, Ακάκιον και Στρατόνικον Τρεῖς ἐκχέαντες αἷμα πολλῶν ὡς ὕδωρ, Σοφῶν αἷμα, Χριστὲ σοὶ χέουσιν ἐκ ξίφους. Ο Άγιος Παύλος και η Αγία Ιουλιανή ήταν αδέλφια μεταξύ τους, και έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270 - 275 μ.Χ.). Οι γονείς των τους ανέθρεψαν με όλη τη ζωή της χριστιανικής πίστης, ικανούς δηλαδή όχι μόνο για να πιστεύουν και να στολίζονται από τη χρηστότητα της ζωής, αλλά και για να φέρουν επ' ώμου το σταυρό τους, και να είναι έτοιμοι και πρόθυμοι για όλες τις θυσίες της κατά Χριστόν αυταπάρνησης. Και όταν ο πατέρας και η μητέρα τους έφυγαν απ' αυτή τη ζωή, ο Παύλος και η Ιουλιανή έμειναν στο θεοχάρακτο δρόμο τους. Ο Παύλος διέπρεπε μεταξύ των νέων, στους όποιους πολλές φορές γινόταν δάσκαλος με τις φωτεινές γνώσεις του και με την καθαρή ζωή του. Το ίδιο βέβαια και η Ιουλιανή μεταξύ των νεαρών κοριτσιών. Έτσι, αδελφός και αδελφή έγιναν από τα λα...

 Εις τον Γρηγόριον Ἐλαφος ὥσπερ ἐκ βρόχου ῥυσθεὶς βίου, Ἄνεισι Γρηγόριος, ἔνθα ζῶν ὕδωρ. Η μνήμη του Αγίου Γρηγορίου αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266 ως εξής: «Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἠμῶν Γρηγορίου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου [καί] Ἀδριανοῦ». Ίσως ο Άγιος Αδριανός να ήταν και αυτός Επίσκοπος στην Κύπρο.

Ο Άγιος Βασίλειος γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1209 μ.Χ. και ήταν υιός του μεγάλου πρίγκιπα του Ροστώβ Κωνσταντίνου Βσεβολόντοβιτς και της πριγκίπισσας Αγάθης - Άννας Μστισλάβοβνα. Μετά το θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του εισήλθε σε μονή και έγινε μοναχή. Στη μονή αυτή κοιμήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1221 μ.Χ. Όταν το έτος 1216 μ.Χ. ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Βσεβολόντοβιτς, έγινε μεγάλος πρίγκιπας του Βλαδιμίρ, ανέθεσε τα καθήκοντα διακυβερνήσεως του Ροστώβ στο μικρό πρίγκιπα Βασίλειο, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του με αισθήματα δικαιοσύνης και αγάπης έναντι του λαού του Ροστώβ. Όταν, στις 2 Φεβρουαρίου 1218 μ.Χ., πέθανε ο πατέρας του Αγίου, οδηγός και σύμβουλος του νεαρού πρίγκιπα ανέλαβε ο θείος του Άγιος Γεώργιος, πρίγκιπας του Βλαντιμίρ (τιμάται 4 Φεβρουαρίου). Κατά το έτος 1219 μ.Χ. έλαβε μέρος στη μάχη που έδωσαν οι κάτοικοι του Βλαντιμίρ και της Σουζδαλίας κατά των Βουλγάρων και στις 16 Ιουνίου 1223 μ.Χ. στη μάχη κατά των Μογγόλων στον ποταμό Κάλκα, όπου οι Ρώσοι νικήθηκαν. ...

Οι Άγιοι Οσιομάρτυρες Βασίλειος και Ιωάσαφ έζησαν κατά τον 13ο αιώνα μ.Χ. στην περιοχή του Πσκωφ της Ρωσίας. Ο Άγιος Βασίλειος ήταν ηγούμενος της μονής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος του Μιρώζ ενώ ο Άγιος Ιωάσαφ ήταν ηγούμενος στη μονή του Γενεθλίου της Θεοτόκου του όρους Σνάτνα. Οι Άγιοι μαρτύρησαν κατά το έτος 1299 μ.Χ., όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν εναντίων του Πσκωφ και των μοναστηριών της περιοχής.

Ο Άγιος Βιασεσλάβος τιμάται στις 28 Σεπτεμβρίου. Τα ιερά λείψανα του Αγίου Βιασεσλάβου, πρίγκιπα της Τσεχίας, μετακομίσθηκαν από τον ναό του Αγίου Βίτου (τιμάται 15 Ιουνίου) στον τόπο του μαρτυρίου αυτού.

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ρώσου Αγίου.