ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εφημερίδα Εμπρός. Φύλλο: 27/3/1908, Σελίδα: 4 Στις 27 Μαρτίου 1908, η εφημερίδα  Εμπρός  ανέφερε τα γεγονότα που εκτυλίσσονταν στην περιφέρεια του Μελενίκου, έπειτα από την επίθεση της συμμορίας του Σαντάνσκι εναντίον τουρκικού αποσπάσματος. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο στρατιωτών και χωροφυλάκων, γεγονός που προκάλεσε  συστηματικές έρευνες και καταδιώξεις από τις οθωμανικές δυνάμεις  στα γύρω χωριά. Οι εκστρατείες καταστολής συνοδεύτηκαν από  σοβαρές αυθαιρεσίες και βιαιότητες , προκαλώντας αντιδράσεις από τους Ευρωπαίους διπλωμάτες. Ο  υποπρόξενος της Αγγλίας στις Σέρρες  και ο  Γάλλος ταγματάρχης  πραγματοποίησαν έντονες διαμαρτυρίες προς τον Μουτεσαρίφη, απαιτώντας  την άμεση απόσυρση των αποσπασμάτων και την τιμωρία των αξιωματικών  που ηγούνταν των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι απέστειλαν αυστηρές εκθέσεις προς τις πρεσβείες τους στην Κωνσταντινούπολη, ζητώντας την παρέμβασή τους στις οθωμ...

Στις 25 Μαρτίου 1875, ο Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου Διονύσιος (κατα κόσμον Ιωάννης Ταπεινός) υπέβαλε την παραίτησή του λόγω προχωρημένης ηλικίας και ασθένειας και εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου απεβίωσε στις 25 Νοεμβρίου 1881. Ετάφη στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί (Βαλουκλή). Τη μεγάλη του βιβλιοθήκη κληρονόμησε ο ανιψιός του, Ελευθέριος Ταπινός. Πηγή Επισκοπικοί κατάλογοι κατά τους κώδικας των υπομνημάτων του αρχειοφυλακείου του Οικουμενικού πατριαρχείου. Συγγραφέας:  Τσακόπουλος, Αιμιλιανός, Ο κατά κόσμον Ιωάννης Ταπεινός γεννήθηκε στο Διπλοκιόνιο (Beşiktaş) του Βοσπόρου στις 6 Αυγούστου 1799. Ήταν ανιψιός του Μητροπολίτη Πισιδίας Διονυσίου (Ιανουάριος 1814-Ιούλιος 1814). Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία στην Ξηροκρήνη (Kuruçeşme) της Κωνσταντινουπόλεως. Υπηρέτησε ως Γραμματέας του Μητροπολίτη Σηλυβρίας και κατόπιν Φιλιππουπόλεως Παϊσίου (1816-1822). Στις 25 Δεκεμβρίου 1824 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Χρύσανθο. Υπη...

Εκκλησιαστική Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως, 1899, σελ. 82 Στις 23 Μαρτίου 1899, κατόπιν πολλών αναφορών κατοίκων της επαρχίας μας ο Μητροπολίτης Κωνσταντίνος (Χατζηαποστόλου) Μελενίκου και Σιδηροκάστρου παύθηκε στις 23 Μαρτίου 1899 και περιορίστηκε στην Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Η  Εκκλησιαστική Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως ανέφερε: Η απόφαση για την παύση του μητροπολίτη Μελενίκου.--Από διάφορα μέρη της επαρχίας Μελενίκου, δηλαδή από την πόλη Μελενίκου, το Δεμιρισαρίου και το Μπαιρακλή Τζουμαγιά, είχαν σταλεί επανειλημμένα αναφορές προς τα Πατριαρχεία, διατυπώνοντας κατηγορίες κατά του μητροπολίτη Μελενίκου, Κωνσταντίνου. Αυτές οι αναφορές είχαν παραπεμφθεί από την Ιερά Σύνοδο στον ίδιο τον μητροπολίτη για να δώσει εξηγήσεις. Ωστόσο, όταν η απολογία του κρίθηκε ανεπαρκής, αποφασίστηκε από την Ιερά Σύνοδο να αποσταλεί εξάρχου. Έτσι, ο Πανιερώτατος μητροπολίτης Βοδενών Νικόλαος ανατέθηκε να εξετάσει το θέμα. Ο Νικόλαος, αφού υπέβαλε την σχετική αναφορά με τις μαρτυρικές καταθέ...

Στις 9 Μαρτίου 1908, η έκθεση του Μητροπολίτη Μελενίκου Αιμιλιανού Δάγγουλα περιγράφει τις βιαιότητες του Βουλγαρικού Κομιτάτου στην περιοχή του Μελενίκου. Σύμφωνα με την αναφορά του, μια εικοσαμελής βουλγαρική συμμορία υπό την ηγεσία των αρχικομιτατζήδων Σανδάνσκη και Κοβαπάρωφ είχε στήσει ενέδρα κοντά στο  χωριό Σουσίτσα. Η συμμορία αυτή ήρθε σε σύγκρουση με απόσπασμα του οθωμανικού αυτοκρατορικού στρατού.  «...παρά το βουλγαρικόν χωρίον Σουσίτσα, του καζά Μελενίκου, η εικοσαμελής βουλγαρική συμμορία των αρχικομιτατζήδων Σανδάνσκη και Κοβαπάρωφ, ενεδρεύουσα είς επίκαιρον θ'εσιν, συνεπλάκη μετ' αποσπάσματος του αυτοκρ. Στρατού...».

Φωτο αρχείου : Συμμορία του Sandanski  Στις 8 Μαρτίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμηλιανός Δάγγουλας, σε μια έκθεσή του, περιέγραψε τις βιαιότητες που διαπράχθηκαν από το Βουλγαρικό κομιτάτο κατά τον Μάρτιο του 1908. Στην έκθεσή του ανέφερε χαρακτηριστικά την επιδρομή μιας πολυπληθούς βουλγαρικής συμμορίας, η οποία αποτελούνταν από 90 μέλη και βρισκόταν υπό την ηγεσία του  Sandanski. Η συμμορία αυτή επιτέθηκε στην περιοχή της Σπανίτσας, η οποία απέχει περίπου δύο ώρες από το Μελένικο, σκοτώνοντας οκτώ στρατιώτες και δύο χωροφύλακες.  Η αναφορά αυτή αποτυπώνει τη σφοδρότητα των βουλγαρικών επιθέσεων στην περιοχή. «...πολυπληθεστάτη βουλγαρική συμμορία εξ 90 μελών υπό τον Σανδάνσκην εφόνευσεν εν τη θέσει Σπανίτσα είς δίωρον από του Μελενίκου απόστασιν, οκτώ στρατιώτας και δύο χωροφύλακας». 

Στις 28 Φεβρουαρίου 1908, σε έκθεσή του, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας, αναφερόμενος στις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου κατά τον μήνα Φεβρουάριο 1908, ανέφερε ότι β ουλγάρικη συμμορία, αποτελούμενη από άγνωστο αριθμό κακοποιών, επιτέθηκε στο σχισματικό χωριό Βρέζνιτσα, στην περιφέρεια Πετριτσίου και σκότωσε δύο σχισματικούς, επειδή ανήκαν στην αντίθετη παράταξη και, παρά τις προτροπές, δεν πείθονταν να συμμορφωθούν με τις ιδέες τους. «Συμμορία βουλγαρική, υπό αγνώστου αριθμού κακούργων συγκειμένη, επετέθη εναντίον του σχισματικού χωρίου Βρέζνιτσα, της περιφέρειας Πετρίτσης, και εφόνευσε δύο σχισματικούς, επειδή ούτοι ανήκον εις την αντίθετον μερίδα και, παρ' όλας τας προτροπάς, δεν επείθοντο ίνα συμμορφωθώσι προς τας ιδέας αυτών».

Στις 27 Φεβρουαρίου 1901 εξελέγη Μητροπολίτης Μελενίκου ο Ιωακείμ (κατά κόσμον Αλκιβιάδης Φορόπουλος)  με 7 ψήφους   έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Παμφίλου Μελισσηνό (5 ψήφοι) και τον Ιερατικώς προϊστάμενο Τζιβαλίου Αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελο Παπαναστασιάδη.  Στις 11 Μαρτίου 1901 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Μελενίκου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Προύσης Ναθαναήλ, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Μηθύμνης Στέφανο, Βάρνης Πολύκαρπο, Χίου Κωνσταντίνο, Κορυτσάς Γερβάσιο, Γρεβενών Δωρόθεο και Λέρου Ιωάννη.  Στις 18 Οκτωβρίου 1903 εξελέγη Μητροπολίτης Πελαγωνείας

Στις 16 Ιανουαρίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμηλιανός Δάγγουλας κατήγγειλε τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου. Στην έκθεσή του, ανέφερε τις επιθέσεις και τις καταστροφές που διαπράχθηκαν από τους Βούλγαρους αντάρτες κατά των Ελλήνων στην περιοχή, αναδεικνύοντας την κλιμάκωση των συγκρούσεων και την ένταση στην περιοχή του Μελενίκου.  «Είς το χωρίον Κύρνοβον, της υποδιοικήσεως Πετρίτσης, εφονεύθη υπό βουλγάρων είς εξαρχικός».

Στις 11 Ιανουαρίου 1892, με ομόφωνη απόφαση, ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης εκλέχθηκε  Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου, η θέση στη Μητρόπολη που είχε μείνει κενή από τις 28 Αυγούστου 1891 όταν απεβίωσε ο Προκόπιος (12 Μαΐου 1875 – 28 Αυγούστου 1891 †).  Η εκλογή του Μητροπολίτη Αλεξάνδρου έγινε δεκτή με θέρμη από τη διοίκηση της κοινότητας Μελενίκου, καθώς και από τις ελληνικές προξενικές αρχές στις Σέρρες.  Η ικανοποίηση αυτή προήλθε κυρίως από τις ενεργές προσπάθειες του Μητροπολίτη τις πρώτες μέρες της θητείας του για την αποκατάσταση της τάξης στην επαρχία του.  Ωστόσο, η ελληνική κοινότητα του Δεμίρ Ισσάρ αντέδρασε σε αυτό, καθώς ο Μητροπολίτης απέρριψε το αίτημά τους για την τοποθέτηση του Επισκόπου Δαφνουσίας, όπως είχε γίνει στο παρελθόν για την πνευματική καθοδήγηση της περιοχής. Αντίθετα, ο Αλέξανδρος διόρισε έναν ιερέα ως επίτροπο για την περιοχή Δεμίρ Ισσάρ. (Σ. Σκληρός, ό. π., σ. 205) Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον θάνατό του, στις 27 Απριλίου ...

Στις 10 Ιανουαρίου 1912, εκλέχθηκε παμψηφεί Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου ο Κωνσταντίνος Ασημιάδης , ο οποίος υπηρέτησε στη συγκεκριμένη θέση από το 1912 έως το 1913. Κατά τη διάρκεια της σύντομης αλλά καρποφόρας ποιμαντορίας του, εργάστηκε με αφοσίωση για την πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής. Δυστυχώς, στις 25 Ιουνίου 1913, κατά τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο, δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο από Βούλγαρους στρατιώτες , αφήνοντας πίσω του σημαντικό έργο και θλίψη στην τοπική κοινωνία.

Στις 5 Ιανουαρίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας κατέγραψε σε επίσημη έκθεσή του τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου που σημειώθηκαν τον ίδιο μήνα. Στην έκθεση αυτή, περιέγραψε περιστατικά που αποτυπώνουν την ένταση της περιόδου: Αναφέρθηκε στη δράση πενταμελούς βουλγαρικής συμμορίας στο χωριό Μέτσκεβο Μελενίκου, η οποία περικυκλώθηκε από στρατιωτικές δυνάμεις. Ωστόσο, χάρη στην παρέμβαση των χωρικών και το σκοτάδι της νύχτας, η συμμορία κατάφερε να διαφύγει. Στο χωριό Δελή-Χασάν-Μαχαλέ, άλλη βουλγαρική συμμορία δολοφόνησε τον χωρικό Βάνε. Την ίδια νύχτα, η ίδια συμμορία επιχείρησε επίθεση στη θέση Ακίντζαλη, κοντά στο Δελή-Χασάν-Μαχαλέ. Εκεί έριξαν βόμβα σε σιδηροδρομική αμαξοστοιχία, αλλά η απόπειρα απέτυχε. «Πενταμελής βουλγαρική συμμορία είς το χωρίον Μέτσκεβον Μελενίκου περικυκλώθη υπό του στρατού, αλλά, τη παρεμβάσει των χωρικών, διέφυγεν, ένεκα της νυκτός, την σύλληψιν». (...) «Ετέρα βουλγαρική συμμορία εφόνευσεν εν τω χωρίω Δελή-Χασάν-Μαχαλέ, τον χωρικ...

Στις 2 Δεκεμβρίου 1907, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας κατέγραψε σε έκθεσή του τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου, αναφέροντας μεταξύ άλλων μια αποτυχημένη επίθεση εναντίον Έλληνα Ορθόδοξου προύχοντα του χωριού Σερπάνιου.  «Επίθεσις, ευτυχώς και πάλιν ανεπιτυχής, υπό 15μελούς βουλγαρικής συμμορίας εναντίον του προύχοντος του χωρίου Σερπανίου έλληνος ορθοδόξου Σφέτκου».

Φωτό αρχείου : O Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγκουλας στο Σιδηρόκαστρο, 1906-1911 Την 1η Δεκεμβρίου 1907, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας ανέφερε σε έκθεσή του επιθέσεις και φόνους που διαπράχθηκαν από Βουλγάρους στην επαρχία Μελενίκου τον Νοέμβριο του 1907. Οι καταγραφές περιλαμβάνουν τα εξής: Έξω από τη Β. Τζουμαγιά, φονεύθηκε ο διδάσκαλος Ευάγγελος Γεροβασιλείου. Στο χωριό Γάβριντσα της υποδιοικήσεως Πετρίτσης, δύο Οθωμανοί φονεύθηκαν. Επίθεση στο χωριό Ορμάν Τσιφλίκ, τρεις ώρες μακριά από το Μελένικο, είχε ως αποτέλεσμα τον φόνο 8 Αλβανών και 10 Οθωμανών αθιγγάνων. Επίθεση και πυρπόληση πέντε οικιών στο χωριό Μαρικώστενας της υποδιοικήσεως Μελενίκου, με θύματα δύο άνδρες και μία γυναίκα. Φόνος ενός άνδρα από το ορθόδοξο χωριό Ράμνης, ονόματι Μιχαήλ, και τραυματισμός ενός άλλου, του Γεωργίου, κοντά στο Ερνίκιοϊ της διοικήσεως Σερρών. Επίθεση και πυροβολισμοί κοντά στο Μελένικο, σε απόσταση δεκάλεπτης πορείας, ευτυχώς ανεπιτυχώς, εναντίον του Γεωργίου Κεσσίπη. Φό...

Στις 28 Νοεμβρίου 1906, ο Κωνσταντίνος Σταμούλης, κηπουρός από το Σιδηρόκαστρο, δολοφονήθηκε από Βούλγαρους κομιτατζήδες κατά την επιστροφή του στο Μελένικο. Την ίδια ημέρα, το ίδιο θλιβερό τέλος βρήκε και ο αγωγιάτης Πεχλιβάνης, επίσης από το Μελένικο. Έκθεση του Πρόξενου Σαχτούρη: <Τὴν 28 Νοεμβρίου πολυάριθμος βουλγαρικὴ συμμορία ἐνεδρεύουσα εἰς χαράδραν τινὰ ἐπετέθη καθ' Ἑλλήνων ἀγωγιατῶν ἐκ Μελενίκου, οἵτινες ἀνύποπτοι καὶ ἄοπλοι ἤρχοντο εἰς Σέρρας. Ἐκ τῶν πολυαρίθμων ἀγωγιατῶν εἷς μέν, ὀνόματι Πεχλιβάνης, γέρων 65 ἐτῶν, ἐφονεύθη, ὁ δὲ Δημήτριος Πα- γώνης ἐπληγώθη σοβαρῶς. Τὰ πλεῖστα ἐκ τῶν ζώων τῶν ἀγωγιατῶν ἐφο- νεύθησαν. Οἱ πυροβολισμοὶ ἠκούοντο μέχρι τῆς πόλεως Μελενίκου, τοῦ ὁποίου ὁ Ἑλληνικὸς πληθυσμός, θελήσας νὰ ἐξέλθῃ εἰς καταδίωξιν τῶν λῃ· στῶν, ἠμποδίσθη ὑπὸ τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ, ὅστις ἐν τούτοις ἐθεώρησε πε- ριττὸν νὰ μεταβῇ εἰς καταδίωξιν τῆς συμμορίας.> - Βασ. Λαουρδας,

Στις 19 Νοεμβρίου 1906, σε έκθεσή του ο Πρόξενος Σερρών, Αντώνιος Σακτούρης, ανέφερε  τη δολοφονία του Κωνσταντίνου Σταμπουλή, ενός μικρέμπορου και φιλήσυχου οικογενειάρχη, ο οποίος επιστρέφοντας στο χωριό του από την εβδομαδιαία αγορά του Μελενίκου, δολοφονήθηκε από Βούλγαρους.  «Εδολοφονήθη παρά το Μαρικώστενο (Μελενίκου) ο εκ Δεμίρ - Ισσάρ Κωνσταντίνος Σταμπουλής μικρέμπορος και φιλήσυχος οικογενειάρχης, επιστρέφων είς το χωρίον του εκ της εβδομαδιαίας αγοράς του Μελενίκου. Οι δολοφόνοι κομίται βούλγαροι απήλθον, εννοείται, ανενόχλητοι».

Άγιος Νικόλαος Μελενίκου Στις 8 Νοεμβρίου 1918, ο Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου, Παρθένιος Γκόλιας, υπέβαλε μια αναλυτική έκθεση προς το Υπουργείο Παιδείας, όπου περιέγραφε τα πολύτιμα κειμήλια της μητρόπολης που είχαν κλαπεί από τους Βούλγαρους . Η έκθεση αυτή κατέγραφε τις απώλειες των ιερών αντικειμένων και θρησκευτικών θησαυρών, που αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς της περιοχής. Η λεηλασία αυτή ήταν μέρος των καταστροφών που υπέστησαν οι ελληνικές κοινότητες. Το τέμπλο της Μητρόπολης Μελενίκου, ξυλόγλυπτο υψηλής τέχνης και τεχνικής με ανάγλυφες παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη μεταφέρθηκε το 1913 στο Σιδηρόκαστρο (Ντεμίρ Ισάρ) κατά την εγκατάσταση των Μελενικίων στο ελληνικό έδαφος μετά τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Επίσης, οι Έλληνες εκ Μελενίκου διέσωσαν και μετέφεραν το 1913 στη νέα τους πατρίδα, Ντεμίρ Ισάρ, πλήθος ελληνικών κειμηλίων ιδιοκτησίας της Μητροπόλεως Μελενίκου που προέρχονταν από 40 εκκλησίες τ...

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 18/10/1900, Σελίδα: 4 Στις 17 Οκτωβρίου 1900, συμμορίες Βουλγάρων κατέλαβαν περάσματα έξω από το Μελένικο και το Δεμίρ Ισσάρ. Η εφημερίδα Εμπρός έγραψε : Οι άθλοι των Βουλγάρων ληστών στη Μακεδονία - Πώς εκβιάζουν τους Έλληνες (Ειδική τηλεγράφημα του «Εμπρός») Θεσσαλονίκη (άμμεσα), 17 Οκτωβρίου. Συμμορίες Βουλγάρων χωρικών, εκμεταλλευόμενες την απουσία του Μητροπολίτη, κατέλαβαν μερικά από τα περάσματα έξω από το Μελένικο και το Δεμίρ Ισάρ. Κάθε Έλληνας που περνά από εκεί, συλλαμβάνεται, ληστεύεται και βασανίζεται απάνθρωπα, ώστε να αποκηρύξει την ορθοδοξία, αλλιώς δολοφονείται. Μέχρι στιγμής, τα θύματα αυτών των συμμοριών δεν είναι γνωστά. Πολλοί που έφυγαν από τα χωριά δεν έχουν ακόμα επιστρέψει. Ο αρχηγός των δολοφόνων και ληστών, ο γιατρός στο Δεμίρ Ισάρ με το όνομα Αριστοτέλης, είναι γνωστός στις τουρκικές αρχές, οι οποίες παραμένουν αδρανείς. Ειδική ανταπόκριση της «Πανθεσσαλικής» αναφέρει και άλλα τρομερά περιστατικά. Στο χωριό Λέσβοκο, 8 ώρες μ...

Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 17/10/1903, Σελίδα: 2 Συμπλοκές και νεκροί στην Μακεδονία, από την εφημερίδα Εμπρός  της 17 Οκτωβρίου 1903 Η εφημερίδα έγραψε: Οι τελευταίες συμπλοκές στη Μακεδονία Σύμφωνα με τις πληροφορίες των χθεσινών βυζαντινών εφημερίδων, έγινε συμπλοκή ανάμεσα στον αυτοκρατορικό στρατό και τους Βούλγαρους ληστές στο χωριό Βροντού, κοντά στις Σέρρες, και μια άλλη συμπλοκή σε απόσταση δύο ωρών από το Γευγελί. Στις δύο μάχες, οι Βούλγαροι υπέστησαν πανωλεθρία. Παντού σταδιακά αποκαθίσταται η πολυπόθητη τάξη. Οι συμμορίες του Τοπάλ καπετάνιου και του δασκάλου Δημήτρη από την Οχρίδα, μετά από σύγκρουση με τον τουρκικό στρατό, έχασαν πολλούς οπαδούς. Στο Μελένικο, ο στρατός σκότωσε τον λήσταρχο Παπασταμάτη. Στο χωριό Λίσκοβα, κοντά στις Σέρρες, συνελήφθη ο αρχιλήσταρχος Παπάζογλους Δίγκας από το Καλενδρί. Καταδιωκόμενοι στο δάσος Μανίσκα, κοντά στο χωριό Ραζλία, οι Βούλγαροι ληστές εγκατέλειψαν 28 φορτία με διπυρίτη, αλεύρι και φασόλια. Κοντά στις Σέρρες, στο χωρι...

Στις 4 Οκτωβρίου 1907, Βούλγαροι κομιτατζήδες επιτέθηκαν σε Έλληνες εμπόρους έξω από το Μελένικο, οι οποίοι μετέφεραν σταφύλια. Κατά την επίθεση, τρεις από τους εμπόρους φονεύθηκαν, ενώ άλλοι τρεις τραυματίστηκαν.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1907, στο χωριό Σφέτσι Βράτσια (Άγιος Βλάσιος) της περιοχής του Μελένικου, ο σχισματικός Πακρούκας, μέλος δολοφονικού κομιτάτου, φονεύθηκε από Οθωμανούς