ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η Σερραίπολις ή Σερραΐπολις (Αρχαία Ελληνικά: Σερραίπολις ) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της παραλιακής Κιλικίας στη Μικρά Ασία , κτισμένη στην κάτω ροή του ποταμού Πύραμου (σήμερα. Ceyhan).  Ποταμός Πύραμος  (σημ. Ceyhan). Η πόλη αναφέρεται με διάφορες ονομασίες στις αρχαίες πηγές, όπως Σερρέτιλις ( Σερρέτιλλις ), Σερ(ρ)όπολις ,  Σέρραι,   Σέρραι κώμη , Σίρις , καθώς και Κασσίπολις , σύμφωνα με τον Ρωμαίο συγγραφέα Πλίνιο τον Πρεσβύτερο . Η Σερραίπολις ήταν αποικία των Σιροπαιόνων , ενός παϊονικού φύλου που είχε προσαρτηθεί στο μακεδονικό βασίλειο . Οι Σιροπαίονες είχαν ως μητρόπολη τη Σίριδα (σημερινές Σέρρες της Μακεδονίας), από την οποία προέρχεται και το όνομα της πόλης. Η ίδρυση της Σερραίπολης συνδέεται με τη μακεδονική αποικιακή επέκταση στη Μικρά Ασία και με τη μετοίκηση πληθυσμών από τη Μακεδονία και την Παιονία προς τις περιοχές της Κιλικίας. Απείχε 150 στάδια από τις Αιγές (επίσης μακεδονική αποικία, η σημερινή Γιουμουρταλίκ ) και 250 στάδια α...

Κάθε χρόνο, οι δημόσιες υπηρεσίες της χώρας μας καλούνται να ανταποκριθούν σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών. Ο χρόνος που χάνεται είναι τεράστιος, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο οι ατελείωτες εργατοώρες· είναι και τα οικονομικά βάρη που προκύπτουν από τα χαρτιά Α4, τα μελάνια, τα τόνερ και τον εξοπλισμό που απαιτείται για να «τρέξει» η καθημερινότητα. Το κράτος δαπανά μεγάλα ποσά κάθε χρόνο για να καλύψει αυτά τα έξοδα, κι όμως, τα χρήματα συχνά δεν επαρκούν. Το αποτέλεσμα; Εκπαιδευτικοί, στρατιωτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και άλλοι εργαζόμενοι του δημοσίου τομέα καταλήγουν πολλές φορές να βάζουν το χέρι στην τσέπη, πληρώνοντας από τον μισθό τους χαρτικά και αναλώσιμα, προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα η υπηρεσία τους. Μια πραγματικότητα που δεν αρμόζει σε μια σύγχρονη κοινωνία. Την ίδια στιγμή, τράπεζες, ιδιωτικές επιχειρήσεις και πλήθος οργανισμών λειτουργούν πλέον ηλεκτρονικά, γρήγορα, με ασφάλεια και ανέπαφα. Είναι λοιπόν τουλάχιστον παράδοξο το...

Ο Δήμαρχος Σιντικής κ. Γεώργιος Τάτσιος, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία του Δήμου, θα μεταβεί την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2025 στην πόλη Byala της Βουλγαρίας στο πλαίσιο της διαδικασίας αδελφοποίησης του Δήμου Σιντικής με τον Δήμο Byala.  Η πρωτοβουλία αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση των διακρατικών δεσμών, στην ανάδειξη της κοινής ιστορικής μνήμης.  Η Σιντική και η Byala, μοιραζόμενες κοινά στοιχεία ιστορικής μνήμης και γεωγραφικής εγγύτητας, έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ένα δίκτυο συνεργασίας που θα αφορά τον πολιτισμό, την παιδεία, τον τουρισμό αλλά και την τοπική οικονομία. Η ανάδειξη αυτών των κοινών δεσμών δεν αφορά μόνο το παρελθόν, αλλά και το μέλλον· γιατί το μέλλον των Δήμων χτίζεται μέσα από γέφυρες επικοινωνίας και όχι από σύνορα που χωρίζουν. Για τους κατοίκους της Σιντικής, τέτοιες πρωτοβουλίες σημαίνουν νέες ευκαιρίες: καλύτερη πρόσβαση σε ευρωπαϊκά προγράμματα, ενίσχυση της εξωστρέφειας, περισσότερες πολιτιστικές ανταλλαγές και, τελικά, βελτίωση της καθ...

  Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας  -  Τελευταίες αναρτήσεις Στις 15 Μαΐου 1919 (παλαιό ημερολόγιο: 2 Μαΐου), πραγματοποιείται μία από τις πλέον εμβληματικές πράξεις της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: η απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, η οποία αποτέλεσε και την απαρχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Η ενέργεια αυτή δεν υπήρξε αυθαίρετη· αποτέλεσε απόφαση του  Ανωτάτου Συμμαχικού Συμβουλίου  των νικητριών δυνάμεων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έλαβε χώρα στο πλαίσιο της  εφαρμογής των όρων της ανακωχής του Μούδρου , που είχε υπογραφεί με την Οθωμανική Αυτοκρατορία τον Οκτώβριο του 1918. Η Ελλάδα κλήθηκε, με επίσημη εντολή των Συμμάχων, να αναλάβει την  ευθύνη της διατήρησης της τάξης και της προστασίας των πληθυσμών  στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης —στο  Βιλαέτι Αϊδινίου , όπως αποκαλούνταν τότε διοικητικά η περιοχή— καθώς υπήρχε ορατός ο κίνδυνος καταλήψεως της πόλης από τα ιταλικά στρατεύματα, τα οποία προετοίμαζαν μονομερή κάθοδο στην...

Ο «Τάφος του Βρασίδα» είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα που συνδέεται με την ιστορία της Αμφίπολης και της Σπάρτης. Ανακαλύφθηκε το 1976 κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο οικόπεδο όπου ανεγέρθηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο Αμφίπολης. Ο τάφος βρέθηκε ασύλητος και σφραγισμένος, ενώ τα ευρήματα που περιείχε αποτελούν μαρτυρίες για την τιμή που αποδόθηκε στον Βρασίδα, τον Σπαρτιάτη στρατηγό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ανακάλυψη και Χαρακτηριστικά του Τάφου Ο τάφος είναι κιβωτιόσχημος, κατασκευασμένος από πωρόπλινθους και λαξευμένος μέσα στον φυσικό ημίβραχο. Εσωτερικά βρέθηκε μια μεταλλική λάρνακα που περιείχε τα οστά του Βρασίδα και ένα χρυσό στεφάνι από φύλλα ελιάς, σύμβολο τιμής και δόξας. Η τοποθεσία του τάφου, εντός των τειχών της αρχαίας Αμφίπολης και κοντά στην αγορά, υποδεικνύει ότι ανήκε σε ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόσωπο. Ο Βρασίδας και η Ιστορική του Σημασία Ο Βρασίδας ήταν ένας ικανότατος στρατηγός της Σπάρτης, γνωστός για τ...

Κυριακή 26 Απριλίου 1953 Αθήνα (Γήπεδο Παναθηναϊκού) Ελλάδα-Β’ Ιταλίας 0-0 Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου Ελλάδα: Μανταλόζης - Ρωσσίδης, Σούλης, Μουράτης (αρχηγός), Ιωάννου, Νεµπίδης, Εµµανουηλίδης, ∆αρίβας, Σεραφείδης, Ι. Παπαντωνίου (46΄ Παπαγεωργίου), Παπουτσόπουλος Προπονητής: Αντώνης Μηγιάκης Β’ Ιταλίας: Μπουφόν - Καράτσκι, Σεντιµέντι, Οπέτσο, Τονιόν, Βεντούρι, Βιτάλι, Φορµεντίν, Μπάτσι, Αµαντέι, Φοντανέζι ∆ιαιτητής: Ντορφλίγκερ (Ελβετία) Θεατές: 22.000 

«Η ναυμαχία της Λήμνου υπήρξε το μεγαλείτερον ναυτικόν γεγονός που εσημειώθη εις το Αιγαίον μετά τα απαράμιλλα τρόπαια της επαναστάσεως. Στερεώσασα δε οριστικώς την θαλασσίαν κυριαρχίαν της Ελλάδος, συνετέλεσαν ουσιωδέστατα, διά της απολύτου παρεμποδίσεως των στρατιωτικών μεταφορών του εχθρού εις  την νικηφόρον έκβασιν του όλου βαλκανικού πολέμου». «Ελεύθερον Βήμα», 6 Ιανουαρίου 1933 Τους πρώτους μήνες του πόλεμου και παρά την κατάληψη της Λήμνου και την έναρξη επιχειρήσεων απελευθέρωσης των νησιών του Αιγαίου, ο Οθωμανικός στόλος παρέμεινε προστατευμένος στα στενά των Δαρδανελίων, χωρίς να επιχειρήσει έξοδο στο Αιγαίο. Ωστόσο, η πρόκληση του Κουντουριώτη θα απαντηθεί από του Τούρκους την 3 Δεκεμβρίου 1912 την 08.20, όταν εντοπίζεται ο Τουρκικός Στόλος εξερχόμενος από τα Στενά. Μόλις οι μονάδες επιτήρησης του ελληνικού Στόλου ενημέρωσαν για την έξοδο των Οθωμανικών μονάδων ο υποναύαρχος Κουντουριώτης, ο οποίος απέβλεπε σε μια αποφασιστική ναυμαχία, έσπευσε να συναντήσει τον αντίπαλ...

Σοκολατάκια ΙΟΝ Noisetta, τα "επίσημα", τα "καλά", για τα οποία τα περισότερα άτομα έγιναν "κλέφτες". Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν διάφορες αναρτήσεις που αναπολούν παλιά χρόνια. Μια εικόνα τους αναμοχλεύει μνήμες και αισθήματα,  Αλλά ας δούμε πως φτάσαμε σε αυτό το απολαυστικό ελληνικό προϊόν...και πως τελικά η ΙΟΝ συνδέθηκε με τις Σέρρες στην παραγωγή ενός άλλου προϊόντος! Η ιστορία της ΙΟΝ ξεκινά το 1930, όταν μια μικρή ελληνική εταιρεία στην Αθήνα ιδρύθηκε με όραμα να φέρει την υψηλή ποιότητα της σοκολάτας στην ελληνική αγορά. Το όνομά της σύντομα έγινε συνώνυμο της καινοτομίας και της συνέπειας, και το 1950 έφερε στην αγορά ένα προϊόν που θα άλλαζε την πορεία της: τα σοκολατάκια Noisetta. Η δημιουργία των Noisetta αποτέλεσε μέρος της στρατηγικής της ΙΟΝ να διαφοροποιηθεί από άλλες σοκολατοβιομηχανίες της εποχής. Ήταν η πρώτη ελληνική εταιρεία που εισήγαγε την πραλίνα φουντουκιού σε σοκολατάκια, εμπνευσμένη από τη γαλλική και ιταλική παράδοση σοκολατοποιί...

Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην χώρα τα λεγόμενα φαναράκια. Τα συναντάει κανείς σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και σε διάφορες γιορτές. Πολλά έθιμα ανά τον κόσμο έχουν την ομορφιά τους και πηγάζουν από την ιστορία και τις παραδώσεις του κάθε τόπου και της κάθε χώρας. Τα φαναράκια που φεγγούν στον ουρανό, συνήθως γνωστά στην Κίνα ως"χαρταετοί" ή "φανάρι του ουρανού", έχουν τις ρίζες τους στην Κίνα. Η παράδοση αυτή ξεκίνησε περίπου πριν από 2000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της δυναστείας Χαν. Αρχικά, τα φαναράκια κατασκευάζονταν από λεπτό χαρτί και γεμίζονταν με θερμό αέρα από μια φλόγα. Η θερμότητα από τη φλόγα έκανε το φανάρι να ανυψώνεται στον αέρα, δημιουργώντας το εντυπωσιακό θέαμα στον νυχτερινό ουρανό. Αυτά τα φαναράκια αρχικά χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς (ως σημαδούρες ή τρόποι επικοινωνίας) αλλά με τον καιρό έγιναν δημοφιλή σε γιορτές και φεστιβάλ, και πλέον χρησιμοποιούνται σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις παγκοσμίως.  ...

Η παλιότερη γνωστή έγγραφη αναφορά στους καλικάντζαρους προέρχεται από το έργο του Λεόντιου Μαχαιρά, που γράφτηκε τον 14ο αιώνα. Στο έργο του «Χρονικόν», το οποίο είναι ιστορική αναφορά των γεγονότων της εποχής του, αναφέρονται για πρώτη φορά οι καλικάντζαροι ως πλάσματα που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, περιγράφοντας τις καταστροφικές και ανατρεπτικές τους δράσεις σε ανθρώπινα σπίτια. Αυτή η αναφορά θεωρείται η πρώτη καταγεγραμμένη εμφάνιση της έννοιας των καλικάντζαρων στον ελληνικό γραπτό λόγο και δείχνει τη σύνδεση των καλικάντζαρων με την εορταστική περίοδο του Δωδεκαήμερου.ισμική επιρροή που Οι καλικάντζαροι είναι πλάσματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσης, που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των Δωδεκαήμερων γιορτών, δηλαδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα (6 Ιανουαρίου). Σύμφωνα με την παράδοση, είναι σκανδαλιάρικα, μικρόσωμα και άσχημα πλάσματα που ζουν κάτω από τη γη και περνούν τον χρόνο τους πριονίζοντας το «Δέντρο της Γης», το οποίο στηρίζει τον κόσμο. Κατά ...