ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο καπετάν Δούκας (Ζέρβας) με τους τρεις υπαρχηγούς του (από αριστ.): Θεόδωρο Μπουλασίκη, Βασίλη Τσιουβαλτζή και Γιάννη Μάρτζιο. Στις 31 Μαρτίου 1907, ο Πρόξενος Σερρών Αντώνιος Σακτούρης συνέταξε προς το Υπουργείο Εξωτερικών έκθεση και αναφέρονταν μεταξύ άλλων στην κατάσταση του καζά Ζίχνης και στον Αρχηγό των Ανταρτικών Σωμάτων της Περιφέρειας, καπετάν Δούκα. Σέρρες, 31 Μαρτίου 1907 Προτού υποβάλω γενική έκθεση για την κατάσταση σε ολόκληρη την περιφέρειά μου, θεωρώ απαραίτητο να ενημερώσω το Υπουργείο για το πού βρίσκονται τα πράγματα στον καζά της Ζίχνης, όπου αυτή τη στιγμή ο αγώνας διεξάγεται με μεγαλύτερη ένταση. Με μία λέξη, η συνολική κατάσταση είναι ευχάριστη, πολύ ευχάριστη μάλιστα. Η οργάνωσή μας προχωρά αργά, αλλά με σιγουριά. Παρόλο που τα μέσα για τον εξοπλισμό μας είναι ελλιπή, η άμυνα διεξάγεται σε ικανοποιητικό βαθμό. Αντί για ένα, έχουμε πλέον δύο σώματα που δρουν στη Ζίχνη. Οι δικοί μας όχι μόνο απαλλάχθηκαν από τον βουλγαρικό τρόμο, αλλά, αναθαρρημένοι πλήρως, επ...

Ο  Έλληνας Πρόξενος στις Σέρρες Σακτούρης Στις 19 Μαρτίου 1907, απόσπασμα έκθεσης του Έλληνα Προξένου Σακτούρη αναφέρει την εμφάνιση μιας συμμορίας στην περιοχή της Νιγρίτας. Σύμφωνα με την αναφορά, η συμμορία αυτή θεωρούνταν ελληνική, αλλά η εθνικότητά τους δεν είχε επιβεβαιωθεί. Η συμμορία αποτελούνταν από επτά Τουρκοκρήτες, οι οποίοι ήταν ντυμένοι είτε με ελληνικές φουστανέλες, είτε ως Έλληνες αντάρτες, ενώ ήταν οπλισμένοι με όπλα και περίστροφα γκρά. Μετέβησαν σε διάφορα χωριά, και ιδιαίτερα στο Κρούσοβον (Αχλαδοχώρι, Σερρών), όπου, δια της βίας, πήραν τρόφιμα. «Ενδιαφέρουσαν είδησιν σπεύδω να φέρω είς γνώσιν του Β. Υπουργείου. Προ ημερών διεδόθη ότι παρά την Νιγρίταν ανεφάνη συμμορία τις ελληνική μεν θεωρουμένη, αλλά της οποίας η αληθής εθνικότης δεν είχεν εισέτι εξακριβωθή. Νυν δύναμαι να μεταδώσω Υμίν τας ακολούθους ακριβείς πληροφορίας. Την συμμορίαν ταύτην αποτελούσιν επτά Τουρκοκρήτες, ενδεδυμένοι τινές με την ελληνικήν φουστανέλλαν, τινές δε ως Έλληνες αντάρται και ωπλισ...

Φωτο αρχείου: Το προσωπικό του Ελληνικού Προξενείου στις Σέρρες το 1907 Στις 16 Μαρτίου 1907, το απόσπασμα της έκθεσης του Προξένου Σακτούρη καταγράφει τη δολοφονία του γνωστού κομιτατζή Μπόσκου κοντά στο τσιφλίκι του Αλή Πασσά στον καζά Σερρών. Ο Μπόσκος, πρόεδρος του κομιτάτου στο Ορμάν Κουλέ της Τζουμαγιάς, εκτελέστηκε από το βουλγαρικό κομιτάτο, καθώς, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Στογιάνωφ, θεωρήθηκε προδότης. Στις ίδιες ταραχώδεις συνθήκες, το βουλγαρικό κομιτάτο δολοφόνησε και τον Έλληνα Γεώργιο, υπάλληλο του επιφανούς ομογενούς Αλεξανδρίδου, στο τσιφλίκι Κισισλίκ της Μερτζάνης. Επιπλέον, ο Μιχαήλ Μπασιάς, άλλος ένας ομογενής, έπεσε θύμα δολοφονίας από τους Βουλγάρους στην Αναστασιά.  «...Εφονεύθη παρά το τσιφλίκιον Αλή Πασσά, καζά Σερρών, ο γνωστός κομιτατζής και πρόεδρος του κομιτάτου εν τω Ορμάν Κουλέ της Τζουμαγιάς, ονόματι Μπόσκος. Ούτος εφονεύθη υπό του βουλγαρικού κομιτάτου, διότι κατά τας αποκαλύψεις του Στογιάνωφ εχαρακτιρίσθη και αυτός ως προδότης. Παρά του δολο...

Στις 8 Μαρτίου 1907 γεννήθηκε στην Κιούπκιοϊ (σήμερα Πρώτη Σερρών) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το πρώτο από τα οκτώ παιδιά του δασκάλου Γεωργίου Καραμανλή και της Φωτεινής Δόλογλου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός για δύο περιόδους (1955-1963 και 1974-1980) και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας για δύο θητείες (1980-1985 και 1990-1995).

 Την 1η Μαρτίου 1907, σε έκθεσή του, ο πρόξενος Σακτούρης ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Ένα εξαμελές Ελληνομακεδονικό σώμα συγκρούστηκε με τον στρατό κοντά στο χωριό Χωροβίτσα. Μόνο ένας αντάρτης σκοτώθηκε».  

Στις 27 Φεβρουαρίου 1907, σε έκθεσή του ο πρόξενος των Σερρών Σακτούρης ανέφερε τον θάνατο του παπα-Πασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσου στο Υπουργείο των εξωτερικών στην Αθήνα. Ἐν Σέρραις τῇ 27 Φεβρουαρίου 1907 Τὸ παρελθὸν Σάββατον 24 τρέχοντος μ.μ. τουρκικὸς στρατὸς συνοδευόμενος καὶ ὐπὸ Οθωμανῶν χωρικῶν τῶν πέριξ χωρίων ἐπολιόρκησε κατόπιν τουρκικῆς προδοσίας τὸ παρὰ τὴν Νιγρίταν χωρίον Νικοσλάβη, ὅπου εὑρίσκετο σῶμα τοῦ Παπᾶ - Πασχάλη, πρὸς καταδίωξιν βουλγαρικῆς συμμορίας, πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν εἰσβαλούσης καὶ ἀπειλούσης τὸ ἑλληνικὸν χωρίον Ξυλότρος. Κατὰ τὴν ἐπακολουθήσασαν καὶ ἐπὶ 21/, ὥρας διαρκέσασαν συμπλοκὴν ἐφονεύθη ὁ Παπὰ Πασχάλης καὶ 3 ἐκ τῶν συντρόφων του, τριῶν ἑτέρων διαφυγόντων, ἐκ μέρους δὲ τῶν Τούρκων περὶ τοὺς 14 στρατιῶται καὶ βασιβουζοῦκοι εἰσὶν οἱ φονευθέντες καὶ πληγωθέντες. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ τὰ ἀφορῶντα εἰς τὸν Παπᾶ Πασχάλην εἰσὶ λίαν ἐνδιαφέροντα, ἐπιτραπήτω μοι νὰ ἐκθέσω ταῦτα ἐν σχετικῇ λεπτομερείᾳ. Ὁ ἱερεὺς οὗτος κατήγετο ἐκ τοῦ χωρίου Σακάφτσα, ἅπασα δὲ ἡ οἰκογένεια αὐτ...

Φωτο αρχείου : Ο Καπετάν Στέργιος Βλάχμπεης με το πρωτοπαλίκαρό του Στις 12 Ιανουαρίου 1907, ο Καπετάν Στέργιος Βλάχμπεης και ο Νίκος Τζαβέλας, μεταμφιεσμένοι σε ζητιάνους, έστησαν ενέδρα στην Τζουμαγιά (σημερινή Ηράκλεια Σερρών) στον Μιχαλούση Μαργαρίτη. Όταν αυτός επέστρεφε στο σπίτι του, του επιτέθηκαν και του κατάφεραν «δύο θανάσιμες μαχαιριές στην καρδιά και μια στα οπίσθια», σύμφωνα με τις περιγραφές. Ο Μαργαρίτης, Βλάχος από την Τζουμαγιά, ήταν γνωστός για την καιροσκοπική και φιλοχρήματη στάση του, καθώς και για τη ρευστή εθνική του συνείδηση. Ως φανατικός μισέλληνας, συνεργάστηκε με τους Βουλγάρους, νοικιάζοντας σπίτι του για τη λειτουργία του πρώτου βουλγαρικού σχολείου στην περιοχή, ενώ η αποθήκη του χρησιμοποιήθηκε ως χώρος για τη λειτουργία εξαρχικής εκκλησίας.

Φωτο αρχείου : Η ομάδα του Ζέρβα Στις 12 Ιανουαρίου 1907, ημέρα Παρασκευή, ο  καπετάν Ζέρβας  (Καπετάν Δούκας Γαϊτατζής) εισήλθε στη Γράτσιανη (σημερινό Αγιοχώρι), όπου είχε καταφύγει μια επταμελής συμμορία με αρχηγό τον αιμοσταγή βοϊβόδα Πανίτσα. Ο Καπετάν Δούκας και οι άνδρες του περικύκλωσαν το χωριό, και ακολούθησε μια πολύωρη μάχη. Παρά το γεγονός ότι ο Πανίτσας κατάφερε να διαφύγει, η ομάδα του υπέστη σοβαρές απώλειες, καθώς σκοτώθηκαν τέσσερις από τους ικανότερους άνδρες του.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1907 στη Ράβνα των Σερρών, εξαμελής βουλγαρική συμμορία με αρχηγό τον Ιωακείμωφ εντοπίστηκε από τον Τουρκικό στρατό στη βουλγαρική συνοικία και ακολούθησε σφοδρή μάχη. Αποτέλεσμα ήταν να καούν επτά οικίες, να σκοτωθούν έξι από τους ληστές καθώς και τρεις σχισματικοί, εκ των οποίων μια γυναίκα, και ένας ακόμη Έλληνας, ο οποίος έπεσε θύμα κατά λάθος. Ο Πρόξενος των Σερρών Σακτούρης έγραψε σε έκθεσή του: 30 Δεκεμβρίου Εἰς Ράβνα τῶν Σερρῶν ἐξαμελὴς βουλγαρική συμμο- ρία ὑπὸ τὸν Ἰωακείμωφ ἀνεκαλύφθη ὑπὸ τοῦ στρατοῦ κρυπτομένῃ ἐν τῇ βουλγαρική συνοικία. Επηκολούθησε ζωηρὰ συμπλοκή, καθ᾿ ἣν οἱ λησταὶ ἐποιήσαντο μεγάλην χρῆσιν βομβῶν. Εἰς τὴν συμπλοκὴν ἔλαβον μέρος καὶ πολλοί βασιβουζοῦκοι. Κατὰ τὸ σύνηθες ὁ στρατὸς ἔθηκε διὰ πετρελαίου πῦρ εἰς τὰς οἰκίας, ὅπου οἱ λῃσταὶ ἐκρύπτοντο, Ἑπτὰ οἰκίαι ἐκάησαν, ἔξ λησταὶ ἐφονεύθησαν ἢ ἐκάησαν ζῶντες, τρεῖς σχισματικοί, ὧν μία γυνή, ἐφο- νεύθησαν καὶ εἶς Ἕλλην. Ὁ στρατὸς ἵνα ἱκανοποιήσῃ τὸν ἐκ λάθους φονευ- θέντα Ἕλληνα ἀπέδωκαν στρα...

Στις 28 Δεκεμβρίου 1907, στο χωριό Δελή Χασάν, το σημερινό Μοναστηράκι (Σερρών), Τούρκοι σκότωσαν έναν σχηματικό, όπως αναφέρει σε έκθεση του ο Πρόξενος των Σερρών.

Στις 28 Δεκεμβρίου 1907: Βουλγαρική συμμορία συγκρούστηκε με τον Τουρκικό στρατό κοντά στο χωρίο Ραχοβίτσα. Τρεις ληστές φονεύθηκαν, ένας συνελήφθη πληγωμένος και οι υπόλοιποι διέφυγαν. Από τους φονευθέντες ο ένας, ο Καραβασίλης ήταν ο πρώην προεστός της Καρλικόβης της Ζίχνης, ο δεύτερος, ο Ηλίας κατάγονταν από το Μελενικίτς των Σερρών και εθεωρείτο ο δολοφόνος τους Έλληνα επιστάτη στο κτήμα του Γιουβάν και του αγροφύλακα Τέγου. Ο Πρόξενος των Σερρών Σακτούρης σε έκθεσή του έγραψε:  28 Δεκεμβρίου. Βουλγαρική συμμορία, περιλαμβάνουσα ὑπὲρ τὰ 7 μέ· λη συνεκρούσθη μετὰ τοῦ στρατοῦ παρὰ τὸ χωρίον Ραχοβίτσα τῶν Σερρῶν. Τρεῖς λησταὶ ἐφονεύθησαν, εἷς συνελήφθη πληγωμένος, οἱ δὲ λοιποὶ διέφυ- γον, τριῶν διασωθέντων ἐν τῷ ἀνεμομύλῳ τοῦ χωρίου. Ἐκ τῶν φονευθέν- των εἷς, ὁ Κοραβασίλης, ἦτο ὁ πρώην προεστὼς τῆς Καρλικόβης τῆς Ζίχνης, ὁ ἕτερος, Ηλίας, κατήγετο ἐκ Μελενικὶτς τῶν Σερρῶν καὶ ἐθεωρεῖτο ὡς ὁ φονεὺς τοῦ Ἕλληνος ἐπιστάτου τοῦ κτήματος Γιουβάν, καὶ τοῦ ἀγροφύλα·  κος Τέγου, ὁ δὲ τ...

Στις 15 Δεκεμβρίου 1907, έγινε ε πίθεση από αιμοδιψή βουλγαρική συμμορία στο χωριό Μανδρίτζικ, κοντά στα Πορόια, και δολοφονία τεσσάρων Ορθόδοξων Χριστιανών μιας οικογένειας, δηλαδή της πεθεράς 50 ετών, του γαμπρού 28 ετών και δύο κοριτσιών 8 και 4 ετών, όπως αναφέρει   σε έκθεσή του, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας. Συγκεκριμένα, κατέγραψε: «Επίθεσις υπό αιμοβόρου βουλγαρικής συμμορίας εν τω χωρίω Μανδιρτζίκ, παρά τα Πορρόϊα, και φόνος τεσσάρων χριστιανών ορθοδόξων μιάς οικογενείας, ήτοι πενθεράς 50 ετών, γαμβρού 28 ετών και δύο θυγατέρων 8 και 4 ετών».

Στις 11 Δεκεμβρίου 1907, όπως αναφέρει σε έκθεσή του, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας, πραγματοποιήθηκε καταδίωξη των βοσκών Νάκη Κώστα Γιώτη και Στεργίου Κώστα Γιώτη από το ορθόδοξο χωριό Ράμνα από δεκαμελή βουλγαρική συμμορία, η οποία άρπαξε πενήντα κατσίκες τους. «εγένετο καταδίωξις των ποιμένων Νάκη Κώστα Γιώτη και Στεργίου Κώστα Γιώτη εκ του ορθοδόξου χωρίου Ράμνας υπό 10μελούς βουλγαρικής συμμορίας και αρπαγή πεντήκοντα αιγών αυτών».

Στις 3 Δεκεμβρίου 1907, οι Μακεδονομάχοι Νίκος Παναγιώτου και Ιωάννης Ούρδας, γενναία παλικάρια του Καπετάν Μητρούση, που αιχμαλωτίστηκαν κατά την ηρωική «μάχη της Ευαγγελίστριας», οδηγήθηκαν στην πλατεία Ατ Παζάρ, πίσω από το Διοικητήριο της πόλης των Σερρών, για να εκτελεστούν  δια απαγχονισμού . Πριν από την εκτέλεσή τους, απευθύνθηκαν στον λαό λέγοντας: «Έλληνες, οι προαιώνιοι εχθροί της πίστεως και της πατρίδος, μας κρεμώσι σήμερον ως μάρτυρας. Ούτε κλέπτας ούτε ατίμους. Να μας εκδικηθήτε και να κρεμάστε στην θέσι μας διακόσιους πασάδες και τριακόσιους μπέηδες. Ζήτω το Έθνος. Ζήτω η μεγάλη Ελλάς. Ζήτω η Μακεδονία. Ζήτω ο Γεώργιος. Ζήτω ο Διάδοχος». Η θυσία τους συγκλόνισε την ελληνική κοινότητα. Ο Όμιλος «Ορφέας» πρωτοστάτησε στο κλείσιμο όλων των ελληνικών καταστημάτων ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ενώ οργανώθηκε πάνδημο συλλαλητήριο. Ωστόσο, η διαδήλωση αυτή εξελίχθηκε επεισοδιακά και διαλύθηκε βίαια από τις οθωμανικές αρχές, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση στους κατοίκου...

Στις 2 Δεκεμβρίου 1907, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας κατέγραψε σε έκθεσή του τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου, αναφέροντας μεταξύ άλλων μια αποτυχημένη επίθεση εναντίον Έλληνα Ορθόδοξου προύχοντα του χωριού Σερπάνιου.  «Επίθεσις, ευτυχώς και πάλιν ανεπιτυχής, υπό 15μελούς βουλγαρικής συμμορίας εναντίον του προύχοντος του χωρίου Σερπανίου έλληνος ορθοδόξου Σφέτκου».

Φωτό αρχείου : O Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγκουλας στο Σιδηρόκαστρο, 1906-1911 Την 1η Δεκεμβρίου 1907, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας ανέφερε σε έκθεσή του επιθέσεις και φόνους που διαπράχθηκαν από Βουλγάρους στην επαρχία Μελενίκου τον Νοέμβριο του 1907. Οι καταγραφές περιλαμβάνουν τα εξής: Έξω από τη Β. Τζουμαγιά, φονεύθηκε ο διδάσκαλος Ευάγγελος Γεροβασιλείου. Στο χωριό Γάβριντσα της υποδιοικήσεως Πετρίτσης, δύο Οθωμανοί φονεύθηκαν. Επίθεση στο χωριό Ορμάν Τσιφλίκ, τρεις ώρες μακριά από το Μελένικο, είχε ως αποτέλεσμα τον φόνο 8 Αλβανών και 10 Οθωμανών αθιγγάνων. Επίθεση και πυρπόληση πέντε οικιών στο χωριό Μαρικώστενας της υποδιοικήσεως Μελενίκου, με θύματα δύο άνδρες και μία γυναίκα. Φόνος ενός άνδρα από το ορθόδοξο χωριό Ράμνης, ονόματι Μιχαήλ, και τραυματισμός ενός άλλου, του Γεωργίου, κοντά στο Ερνίκιοϊ της διοικήσεως Σερρών. Επίθεση και πυροβολισμοί κοντά στο Μελένικο, σε απόσταση δεκάλεπτης πορείας, ευτυχώς ανεπιτυχώς, εναντίον του Γεωργίου Κεσσίπη. Φό...

  Εκθέσεις τοῦ Προξένου Σακτούρη 1 Δεκεμβρίου. Σύλληψις ἐν τῇ πόλει τριῶν προσώπων θεωρουμένων ὡς ἀνταρτῶν. Την 1η Δεκεμβρίου 1907 συνελήφθησαν στην πόλη των Σερρών τρία άτομα από τις οθωμανικές αρχές,. Ανάμεσά τους ο Κώστας Χρυσάφης μέλος του ανταρτικού σώματος του Στέργιου Βλάχμπεη.ο οποίος συνελήφθη στη συνοικία Βαρόσι. Οι συλλήψεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο της προσπάθειας των οθωμανικών αργών για να πιάσουν την ομάδα του Στέργιου Βλάχμπεη και φυσικά τον ίδιο, Την επόμενη μέρα συνεχίστηκαν οι προσπάθειες τους μιας και από προδοσία είχαν πληροφορίες.

Στις 30 Νοεμβρίου 1907 το Βουλγαρικό Κομιτάτο Θεσσαλονίκης βολιδοσκοπούσε την Ελληνική Εθνική Εταιρεία για μια ενδεχόμενη συνεργασία στη Μακεδονία. Σε έκθεσή του ο πρόξενος Σακτούρης έγραψε: Εν Σέρραις 30 Νοεμβρίου 1905 Πρὸ ἡμερῶν διελθὼν ἐντεῦθεν ὁ διπλωματικὸς πράκτωρ τῆς Βουλγαρίας ἐν ᾿Αθήναις κ. Tocheff ἦλθε πρὸς ἐπίσκεψίν μου, ἦν ἔσπευσα νὰ τῷ ἀντα- ποδώσῳ. Ο κ. Tocheff μοὶ ὡμίλησε διὰ μακρῶν περὶ τῆς ἐν Μακεδονία ἐκρύθμου καταστάσεως καὶ μετὰ πολλῆς θέρμης μοὶ ἀνέπτυξε τὴν ἀνάγκην τῆς κοινῆς συνεννοήσεως Βουλγάρων καὶ Ἑλλήνων, προσέθεσε δὲ ὅτι ἡ ἰδέα τῆς συνεννοήσεως ἔχει κατακτήσει πολὺ ἔδαφος ἐν Βουλγαρίᾳ, ὅτι καὶ αὐτὴ ἔτι ἡ ἡγεμονική Κυβέρνησις ἀσπάζεται αὐτήν. Εἰς τὰς ἀνακοινώσεις ταύτας τοῦ κ. Tocheff ὑπῆρξα, ἐννοεῖται, λίαν ἐπιφυλακτικός, εἰπὼν μό- νον αὐτῷ, ὅτι μετὰ πολλῆς εὐχαριστήσεως θὰ ἀκούσῃ βεβαίως πᾶς Ἕλλην τὰς ἰδέας ταύτας, αἱ ὁποῖαι ἄλλως οὐχὶ ἅταξ διετυπώθησαν ὑπὸ τῶν Ἑλ- λήνων ἀπὸ τοῦ 1892 καὶ ἐντεῦθεν, ἀλλ᾽ αἱ ὁποῖαι δυστυχῶς ἔτυχον ἐν Σό- φιᾳ τῆς γνωστῆς ὑποδο...

Στις 24 Φεβρουαρίου 1907, έπεσε νεκρός ο καπετάν Ανδρούτσος (ιερέας Παπα-Πασχάλης) μετά από προδοσία, στο Νικοσλάβι της Νιγρίτας, ύστερα από συμπλοκή με τον τουρκικό στρατό. Μαζί του σκοτώθηκαν και οι τρεις σύντροφοί του, ο Χρήστος Κατσούκης, ο Κίτσος Στεφανιώτης και ο μοναχός Γ. Τσουχλιάς, πολεμώντας ηρωικά.

Στις 22 Νοεμβρίου 1907, δύο άντρες του καπετάν Αλέξανδρου, ο Κώστας Χρυσάφης και ο Αριστείδης, έστησαν παγίδα και συνέλαβαν στη Ράμνα 2 κατασκόπους από τους οποίους οδήγησαν στη Τζουμαγιά. Τον Μήτα Ιωάννου και τον Γκότση Δημητρίου, Βλάχους από τη Ράμνα. Οι αντάρτες μετέφεραν τους δύο άντρες νύχτα στη θέση «Τσάϊ» για εκτέλεση. Τον Μήτα τον σκότωσαν με μαχαιριές, ενώ ο Γκότσης, αν και τραυματισμένος, κατόρθωσε να διαφύγει και να καταγγείλει το γεγονός στις Τούρκικες αρχές. Ακολούθησαν άμεσα πολλές συλλήψεις στην Τζουμαγιά