ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Μάριος Ρουσιάδης γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1929 στη Θεσσαλονίκη. Το 1933, σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στις Σέρρες, όπου και μεγάλωσε. ​ Το 1954, εργάστηκε ως συντάκτης στην εβδομαδιαία εφημερίδα των Σερρών «Νέα Ελλάς». Η εφημερίδα αυτή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην τοπική ενημέρωση, καλύπτοντας πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα της εποχής. ​ Η συγγραφική του πορεία είναι εξίσου σημαντική. Ανάμεσα στα έργα του, εξέδωσε τα βιβλία διηγημάτων «Η πίκρα του ηλίου, το αίμα και η άβυσσος» και «Ο χθεσινός ουρανός». Εξέδωσε επίσης ποιητικές συλλογές, όπως «Το τραγούδι του Στρυμώνα» και «Τι θέλει η θύελλα στα παράθυρά μας». Το ιστορικό μυθιστόρημα «Το όραμα της λευτεριάς» ήταν ένα από τα σημαντικά του έργα, αναφέροντας τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα. Ο Μάριος Ρουσιάδης απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Μαρτίου 1980

Ο Χρήστος Χρηστίδης του Νικολάου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1890. Το 1910 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1914. Το 1916 επέστρεψε στις Σέρρες, όπου άσκησε το επάγγελμα του γιατρού μέχρι το 1955. Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας, υπηρέτησε ως ιατρός στο Δημοτικό Ορφανοτροφείο Θηλέων και Αρρένων και διετέλεσε διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Σερρών για 25 χρόνια. ​ Εκτός από την ιατρική του σταδιοδρομία, ο Χρηστίδης είχε ενεργό συμμετοχή στα κοινά. Υπηρέτησε ως πάρεδρος του Δήμου Σερρών, δημοτικός σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Για 15 χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Σερρών και ήταν μέλος του Γενικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου. Παράλληλα, για 30 χρόνια κατείχε τη θέση του προέδρου του μουσικού συλλόγου «Ορφέας», συμβάλλοντας σημαντικά στην πολιτιστική ζωή της πόλης. ​ Ο Χρήστος Χρηστίδης απεβίωσε στις 28 Μαρτίου 1968, αφήνοντ...

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ή Παλιόγλου

Ο Νικόλαος Κ. Τσίμπας γεννήθηκε στην Αλιστράτη Σερρών στις 7 Ιουλίου 1904. Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο Αλιστράτης, φοίτησε στο Εξατάξιο Γυμνάσιο των Σερρών, από το οποίο αποφοίτησε το 1924. Στη συνέχεια, εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1930. Ακολούθως, απέκτησε την ειδικότητα του χειρουργού ιατρού και διετέλεσε Επιμελητής της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1938 αναγορεύθηκε έφεδρος αξιωματικός. Μετά την απελευθέρωση, συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες Υγειονομικών Αποστολών του Ερυθρού Σταυρού στη Βόρεια Ελλάδα, προσφέροντας σημαντικό ανθρωπιστικό έργο. Ως ιατρός, περιέθαλψε πολλούς ασθενείς εντελώς δωρεάν και βοήθησε χιλιάδες πάσχοντες συμπολίτες του. Ο Νικόλαος Κ. Τσίμπας δίπλα στον Κ.  Καραμανλή Ενταγμένος στην πολιτική, εκλέχθηκε βουλευτής Δράμας με το κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (Ε.Ρ.Ε.) του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις εκλογές του 1961 και...

Ο Νικόλαος Κ. Κωνσταντόπουλος (1884 - 1975) ήταν Έλληνας πολιτικός και λογοτέχνης. Βιογραφία Ο Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε το 1884 στον Σκοπό της Ανατολικής Θράκης. Ολοκλήρωσε το γυμνάσιο στην Αδριανούπολη και στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε φιλολογία και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1910. Στη συνέχεια εργάστηκε από το 1910 μέχρι το 1918 ως καθηγητής σε ελληνικά σχολεία της Θράκης, της Ρουμανίας και της Οδησσού. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διετέλεσε εκπρόσωπος των Ελλήνων Θρακών της Νότιας Ρωσίας και το 1919 συμμετείχε ως βοηθητικό μέλος στην ελληνική αποστολή που συμμετείχε στη σύσκεψη ειρήνης του Παρισιού και στη συνθήκη των Σεβρών. Αργότερα συμμετείχε στην ελληνική αρμοστεία της Κωνσταντινούπολης και το 1920 διορίστηκε βοηθός υποδιοικητής της Ξάνθης την περίοδο που η περιοχή βρισκόταν υπό διασυμμαχικό έλεγχο. Το ίδιο έτος, μετά την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Ελλάδα διορίστηκε ιδιαίτερος γραμματέας της ελληνικής α...

Η αρχή μιας ιστορικής οικογένειας Η οικογένεια Σπήρερ ξεκίνησε από τέσσερα αδέλφια: τον Charles Spierer (Σμύρνη 1883 - Γενεύη 1952), τον Hermann Spierer (Σμύρνη 1887 - Τεργέστη 1927), τον Leon Spierer (Σμύρνη 1889 - Γενεύη 1961) και τον Emile Spierer (Σμύρνη 1890 - Γενεύη 1956). Είχαν επίσης μία αδελφή, τη Μαργαρίτα Σπήρερ, η οποία παντρεύτηκε και μετανάστευσε στο Μεξικό. Η Μεγάλη Καταστροφή και η προσφορά των Σπήρερ Το 1922, κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έρμαν και Λεόν Σπήρερ, όντας γόνοι ελβετοεβραϊκής οικογένειας και σημαντικοί καπνέμποροι, προσέφεραν σωτηρία σε εκατοντάδες ανθρώπους στη Σμύρνη. Άνοιξαν τις καπναποθήκες τους, που φέρνοντας την ελβετική σημαία ήταν απροσπέλαστες στους Τούρκους, και προσέφεραν άσυλο, τροφή και προστασία. Με προσωπικά τους έξοδα ναύλωσαν πλοία και φυγάδευσαν πολλούς πρόσφυγες στην Ελλάδα, υποστηρίζοντάς τους στις νέες τους ζωές. Ο Λεόν Σπήρερ και οι αναμνήσεις της καταστροφής Ο Λεόν Σπήρερ, μέσω επιστολών του, περιέγραψε την απόλυτη καταστροφή τη...

Ο Κωνσταντίνος Μήτσου ή Μήτσος, Έλληνας εθνικιστής, ανώτατος αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής με το βαθμό του Αντιστρατήγου ε.α., που διατέλεσε επικεφαλής της προσωπικής ασφαλείας του τότε διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Παύλου της Ελλάδος, που κατηγορήθηκε άδικα και παραπέμφθηκε σε δίκη στην οποία αθωώθηκε για την υπόθεση του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της οργανώσεως «Ελληνική Αμνηστία» που αγωνίστηκε για την αποφυλάκιση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συγκρατουμένων του αξιωματικών-πρωταγωνιστών της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, γεννήθηκε το 1909 στο χωριό Χαλκιόπουλο της επαρχίας Βάλτου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στις 27 Ιουνίου 1985, στο 26ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου Χαλκιδικής. Η κηδεία και η ταφή του έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε ένα γιο, το Βασίλη Μήτσου, αξιωματικό της Χωροφυλακής που απομακρύνθηκε από το Σώμα το καλοκαίρι του 1...

Γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας το 1888 και πέθανε στην Αθήνα το 1959 όπου είχε μετακομίσει τα τελευταία χρόνια. Οι φόνοι του πατέρα του και του αδελφού του από τους Τούρκους τον ανάγκασαν το 1912 να έλθει στην Ελεύθερη Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στις Σέρρες. Υπηρέτησε στην Χωροφυλακή και όταν αποστρατεύτηκε άνοιξε ένα μικρό καφενείο. Το 1920 παντρεύτηκε με την σύζυγό του Βασιλική.Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου συνελήφθει από τους Βουλγάρους και εστάλη ως όμηρος στην Βουλγαρία από όπου κατόπιν περιπετειών το 1920 επέστρεψε στα Σέρρας. Ανέλαβε την εκμετάλλευση του λειτουργούντος τότε καφενείου Κρόνιο και το 1925 αγόρασε από την υπηρεσία Ανταλλαξίμων με δόσεις την έκταση που ευρίσκετο το καφενείο Κρόνιο όπου εν συνεχεία με δύο άλλους συνέταιρους ανήγειρε την κινηματογραφική αίθουσα Το Κρόνιο η οποία υπάρχει και σήμερα. Εν συνεχεία δημιούργησε τον θερινό κινηματογράφο Έσπερος. Με την κήρυξη της Βουλγαρικής κατοχής το 1941 εγκατέλειψε τα Σέρρας και εγκαταστάθηκε στην ...

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πελαγωνείας κυρός Ιωακείμ. (1859-1909). Ο κατά κόσμον Αλκιβιάδης Φορόπουλος γεννήθηκε στην Χίο στις 3 Απριλίου 1859. Σε παιδική ηλικία επιβιβάστηκε κρυφά σε πλοίο και έφυγε στον Άγιον Όρος, για να μονάσει στη Μονή Ιβήρων. Ύστερα από παράκληση του πατέρα του επέστρεψε στη Χίου αφού ο πατέρας του υποσχέθηκε ότι θα τον στείλει στην Κωνσταντινούπολη. Το 1880 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Η Εικονομαχία μέχρι της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου". Στις 14 Σεπτεμβρίου 1880 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄. Μετά τη χειροτονία του μετέβη για ευρύτερες σπουδές στην Οξφόρδη της Αγγλίας (1881-1884) και κατόπιν στη Λειψία και την Ιέννα της Γερμανίας (1884-1887). Μετά την επιστροφή του από τη Δύση χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και ανέλαβε τη Διεύθυνση της Ιερατικής Σχολής Καισαρείας (1888-1889). Από το 1889 μέχρι το 1891 ιδιώτευε στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1892 μέχρι το 1894 υπηρέτησε στη Δι...

  Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Στην Άπω Ανατολή, στην αιματοβαμμένη Κορέα, στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο του Πουσάν (Μπουσάν), υπάρχει ένας τάφος και ένα όνομα: Ιωάννης Θ. Μανασσής, Υπολοχαγός του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδος. Νεκροταφείο Ηνωμένων Εθνών στο Μπουσάν, Κορέα Ο Ιωάννης Θ. Μανασσής γεννήθηκε το 1925 στην Ηράκλεια Σερρών. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σερρών και εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων τον Οκτώβριο του 1946, από όπου αποφοίτησε τον Μάιο του 1948. Υπηρέτησε διαδοχικά ως Ανθυπολοχαγός στη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Κέρκυρα ως εκπαιδευτής στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών. Στη συνέχεια, διακρίθηκε για τη δράση του στον Γράμμο, όπου υπηρέτησε ως Διοικητής Λόχου του 584 και 628 Τάγματος. Μετά την εκκαθάριση του Γράμμου, στάλθηκε στη Σχολή Χαλκίδας για μετεκπαίδευση και αργότερα στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη Σχολή Συνεργασίας Στρατού - Αεροπορίας - Ναυτικού. Τελικά, τοποθετήθηκε στη Λαμία και εντάχθηκε στο Εκσ...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Κωνσταντίνος  Θεόδωρος (από το 1917 έως το 1919, Γκράφον) Ντούμπα (17 Ιουνίου 1856 - 6 Ιανουαρίου 1947), ήταν Αυστρο-Ουγγρικός διπλωμάτης, που υπηρέτησε ως ο τελευταίος πιστοποιημένος Πρέσβης της Αυτοκρατορίας των Αυστρο-Ουγγρών στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί είχε αποβληθεί κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά από κατηγορίες κατασκοπείας. Βιογραφία  Ο Κωνσταντίνος Δούμπας γεννήθηκε στη Βιέννη στις 17 Ιουνίου 1856 ως γιος του Νικόλαου Ντούμπα (1830-1900), ενός πλούσιου Αυστριακού επιχειρηματία. Η οικογένεια Ντούμπα κατάγεται από την ελληνική ή αρωμανική (Βλάχικη) κοινότητα του χωριού Βλάστη στην Οθωμανική Ρουμανία, και εγκαταστάθηκε στη Βιέννη το 1817.  Μετά την ολοκλήρωση των νομικών του σπουδών και την απόκτηση διδακτορικού τίτλου, εντάχθηκε στην αυστριακή διπλωματική υπηρεσία το 1879. Υπηρέτησε στην Αυστριακή Πρεσβεία στο Λονδίνο από το 1881 έως το 1886 και στη συνέχεια ...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Νικόλαος Δούμπας (Nikolaus Dumba,* 24 Ιουλίου 1830 στη Βιέννη; † 23 Μαρτίου 1900 στη Βουδαπέστη) ήταν Έλληνο-αυστριακός, βλαχικής καταγωγής, ευεργέτης και επιχειρηματίας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε αρκετές δωρεές με κυριότερη αυτή της ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης. Βιογραφία Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν γιος του Στέργιου Δούμπα (1794 - 1870), εμπόρου και ευεργέτη, και της Μαρίας Κούρτη. Ο παππούς του κατάγονταν από το Λινοτόπι του Γράμμου και πριν εγκατασταθεί στις Σέρρες είχε περάσει από το Μπλάτσι της Μακεδονίας, όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Νικολάου. Η μητέρα του ήταν κόρη του έμπορου Μιχαήλ Κούρτη, από την Λάρισα, μοσχοπολίτικης καταγωγής. Η αδερφή της μητέρας του, Σοφία, είχε παντρευτεί τον Μετσοβίτη βαρώνο Τοσίτσα, κάτοικο Λιβόρνου. Επίσης είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Μιχαήλ Δούμπα, γεννημένο το 1828.  Σε νηπιακή ηλικία, αυτός και ο αδερφός του, Μιχαήλ (γενν. 1828)...