ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 14/10/1911, Σελίδα: 3 Στις 14 Οκτωβρίου 1911 η εφημερίδα Σκριπ αναφέρει περιστατικό χολέρας στις Σέρρες

Οι Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές του 1990 ήταν οι πέμπτες αυτοδιοικητικές εκλογές από την μεταπολίτευση και πραγματοποιήθηκαν στις 14 Οκτωβρίου 1990, ενώ ο δεύτερος γύρος όπου δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής από κανέναν εκ των υποψηφίων, στις 21 Οκτωβρίου 1990. Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 1986, ο αριθμός των δήμων αυξήθηκε κατά 56 (359 από 303) και οι νέοι δήμοι προέκυψαν είτε από συγχώνευση μικρών κοινοτήτων, είτε από ανακήρυξη μεγάλων κοινοτήτων σε δήμους. Παράλληλα επρόκειτο να γίνουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και εκλογές για τον Β' βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης (Νομαρχιακά Συμβούλια) σύμφωνα με νόμο που είχε ψηφίσει η Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα, όμως τελικά ματαιώθηκαν και έγιναν για πρώτη φορά το 1994. Το εκλογικό σύστημα παρέμεινε το ίδιο με των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, με τους υποψήφιους δημάρχους να πρέπει να συγκεντρώσουν το 50% + μία ψήφο σε σχέση με τα έγκυρα ψηφοδέλτια προκειμένου να εκλεγούν. Αν δεν το καταφέρει κανένας υπο...

Στις 14 Οκτωβρίου 1961, ο Γεώργιος Παπανδρέου, αρχηγός της Ένωσης Κέντρου, πραγματοποίησε ομιλία στην πλατεία Κρονίου στις Σέρρες, ενόψει των εκλογών που είχαν προγραμματιστεί για τις 29 Οκτωβρίου 1961. Στην ομιλία του, αναφέρθηκε στα πολιτικά ζητήματα της εποχής και παρουσίασε τις θέσεις και τις προτεραιότητες του συνδυασμού του, επιδιώκοντας να κερδίσει την υποστήριξη των πολιτών ενόψει των εκλογών. Αυτή η περίοδος ήταν καθοριστική για την πολιτική σκηνή της Ελλάδας, με την «Ένωση Κέντρου» να παίζει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Εφημεριδα Μακεδονια Φύλλο: 15/10/1961, Σελίδα: 15

Φωτό αρχείου : ΡΕΞ  Πηγή: Εικονογραφημένη ιστορία των Σερρών του Βασίλη Ι. Τζανακάρη Στις 14 Οκτωβρίου 1940, στον θερινό κινηματογράφο "Ρεξ" των Σερρών προβάλλονταν δύο ταινίες: 1. "Ουγγαρέζικες μελωδίες" με τον Iván Petrovich και την Camilla Horn.  2. "Η τρομερά διαρήκτρια" με τον  Ben Lyon

Στις 14 Οκτωβρίου 1937, στον κινηματογράφο "Κρόνιον" των Σερρών προβάλλονταν η προπαγανδιστική  ταινία "Panzerkreuzer Sebastopol (Weiße Sklaven)" (Λευκοί σκλάβοι) Panzerkreuzer Sebastopol (Weiße Sklaven) είναι ένα προπαγανδιστικό ιστορικό και δραματικό φιλμ που γυρίστηκε το 1936. Υπό τη σκηνοθεσία του Karl Anton, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους παίζουν οι Theodor Loos, Camilla Horn και Werner Hinz. Υπόθεση Ρωσία, 1917. Η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό, και στην Αγία Πετρούπολη οι επαναστατικές αναταραχές κλιμακώνονται. Ωστόσο, μακριά από τα κέντρα της τεράστιας αυτοκρατορίας, επικρατεί ακόμη ηρεμία, όπως και στη θάλασσα. Ένας θωρηκτός έχει αγκυροβολήσει έξω από τη Σεβαστούπολη, και οι νεαροί αξιωματικοί περιμένουν ανυπόμονα την άδεια εξόδου τους, την οποία σκοπεύουν να αξιοποιήσουν για επίσκεψη σε κορίτσια μετά από εβδομάδες στη θάλασσα. Το κατάστρωμα του πλοίου γίνεται χορός. Ενώ στο πλοίο γιορτάζουν, οι επαναστάτες στη Σεβαστούπολη ετοιμάζουν το πραξικόπημα. Πίσω από τ...

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Γιαχρόμ εμφανίστικε στον Όσιο Κοσμά του Γιαχρόμ (βλέπε 18 Φεβρουαρίου). Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για το γεγονός.

  Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.

Το πρώτο μισό του 15ου μ.Χ. αιώνα βρίσκει τον Ιωάννη Η’ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας της Ανατολής, της οποίας η εδαφική επικράτεια είχε περιοριστεί γύρω από την Κωνσταντινούπολη και το Μοριά. Η Θεσσαλονίκη είχε παραδοθεί στους Βενετούς το 1423 μ.Χ. και καταλήφθηκε οριστικά το 1430 μ.Χ. από τους Οθωμανούς, ενώ η Ανδριανούπολη είχε κυριευτεί το 1361 μ.Χ. από το Σουλτάνο Μουράτ Α’ και κατέστη πρώτη πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επί ευρωπαϊκού εδάφους. Η Αυτοκρατορία δεχόταν αδιάκοπα χτυπήματα από τους Οθωμανούς, τα οποία ξαναζωντάνεψαν στον αυτοκράτορα την απελπισμένη πεποίθηση ότι ο κίνδυνος δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί χωρίς εξωτερική βοήθεια, η οποία θα μπορούσε να έρθει μόνο από τη Δύση. Έτσι λοιπόν ο Ιωάννης Η’ ήρθε σε επαφή με τον Πάπα Μαρτίνο Ε’ και τον διάδοχό του Ευγένιο Δ’, ο οποίος συγκάλεσε σύνοδο που ξεκίνησε αρχικά στη Φερράρα το 1438 μ.Χ. και τελείωσε το 1439 μ.Χ. στη Φλωρεντία. Η σύνοδος, ως απώτατο σκοπό σύγκλησης, είχε την ένωση των εκ...

 Eυθυμίας ώκησας εν τόπω πάτερ, Φερωνυμήσας, ώσπερ ην θέμις μάκαρ. Δεν έχουμε λεπτομέριες για τον βίο του Αγίου παρά μόνο ότι ο βίος του σώζεται στην Iερά Mονή Bατοπαιδίου και στη Mεγίστη Λαύρα και γράφηκε από τον Βασίλειο, Επίσκοπο Θεσσαλονίκης. Ορισμένοι συναξαριστές τοποθετούν την εορτή του Αγίου στις 15 Νοεμβρίου.

 Τὸ πῦρ ὑπελθὼν ἐνθέῳ ζήλῳ Πέτρος, Τὸ τῆς πλάνης πῦρ σβεννύει τῆς δυσθέου. Ο Άγιος Πέτρος καταγόταν από την Ανία (ή Ανέα) της Ελευθερούπολης και διακρινόταν για το δυνατό σώμα του αλλά και για την ανδρεία ψυχή του. Αφού υπέφερε πολλά για την πίστη του στον Χριστό, τελικά το έτος 292 μ.Χ., επί βασιλείας Διοκλητιανού, μετά από πολλά βασανιστήρια, κάηκε ζωντανός από τους ειδωλολάτρες, παίρνοντας έτσι το άφθαρτο στεφάνι του μαρτυρίου.

 Ήνεγκε διπλή Mαρτύρων εικάς ξίφος, Αίγυπτος ους ήνεγκε και Παλαιστίνη. Οι Άγιοι Σαράντα Μάρτυρες από την Αίγυπτο και Παλαιστίνη μαρτύρησαν δια ξίφους, μαζί με τον Άγιο Σιλβανό (βλέπε την ίδια ημέρα).

 Μετῆλθεν αὐχήν Σιλβανοῦ τομὴν ξίφος, Κἀντεῦθεν ὤφθη Σιλβανὸς τομεὺς πλάνη. Ο Όσιος Σιλβανός καταγόταν από την πόλη της Παλαιστίνης Γάζα. Έζησε την εποχή του Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και ήταν άνθρωπος πράος, άκακος και γηραλέος στην ηλικία. Προηγούμενα δε ήταν στρατιωτικός. Λόγω της καθαρής ζωής του έγινε Πρεσβύτερος στην Εκκλησία της Γάζας. Αυτός λοιπόν, στάθηκε με θάρρος μπροστά στον άπιστο λαό της Καισαρείας (της Παλαιστίνης) και τον ήλεγξε για την ασέβεια του. Τότε ο όχλος τον έδειρε σκληρά και έσπασε τα πλευρά του. Έπειτα καταδικάστηκε να δουλεύει στα μεταλλεία, που βρίσκονταν στην τοποθεσία Ζωόρους. Εκεί όμως, με παρότρυνση του λαού, γίνεται επίτροπος. Μετά από λίγο, λόγω γήρατος, αλλά και ασθενείας, αποκεφαλίζεται από τους ειδωλολάτρες, παίρνοντας έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Μαζί με τον Άγιο Σιλβανό, αποκεφαλίστηκαν και άλλοι Σαράντα Μάρτυρες, από τους οποίους άλλοι ήταν από την Αίγυπτο και άλλοι από την Παλαιστίνη.

Ο Άγιος Ιγνάτιος γεννήθηκε το 1492 μ.Χ. στο χωριό Φάραγγα της Μυτιλήνης (κοντά στην Καλλονή) και επονομαζόταν Αγαλλιανός. Ο πατέρας του Εμμανουήλ Αγαλλιανός ήταν ιερέας στη Μυτιλήνη. Ο Ιωάννης (αυτό ήταν το πρώτο του όνομα), σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε και έγινε κι αυτός Ιερέας. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του και των παιδιών του, έκτος από ένα τον Μεθόδιο, από κάποια επιδημική αρρώστια, αποσύρθηκε στον Ταξιάρχη του Λειμώνα, ασχολούμενος με μελέτη, προσευχή και την καλλιέργεια του πατρικού κτήματος. Στα χρόνια της Τούρκικης κατοχής του νησιού, πρόσφερε μεγάλες και σημαντικές υπηρεσίες στα εκεί μοναστήρια και στους υπόδουλους χριστιανούς. Για όλα αυτά, καθώς και για την αγιότητα της ζωής του, έγινε επί Ιερεμίου του Β' το 1531 μ.Χ. Μητροπολίτης Μηθύμνης. Και στο νέο του πόστο ο Ιγνάτιος αναδείχτηκε άριστος ποιμένας και έτσι θεάρεστα αφού ποίμανε το ποίμνιο του Χριστού, απεβίωσε ειρηνικά το 1566 μ.Χ. Λίγα λόγια για την εικόνα του Αγίου Η πρώτη εικόνα που σας παρουσιάζουμε, αποτελεί τ...

Παρασκευήν ως σκεύος εκλελεγμένον, Xριστός τίθησιν εν ταμείω του πόλου. Η Οσία Παρασκευή καταγόταν από τους Επιβάτες (κοντά στην Σηλυβρία) της Θράκης. Από μικρή έκανε αγαθοεργίες και όταν μεγάλωσε έφυγε από το πατρικό της σπίτι και πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να προσκυνήσει τα Ιερά λείψανα των Αγίων. Από εκεί αναχώρησε στην Ηράκλεια του Πόντου, όπου για πέντε χρόνια είχε αναλάβει την περιποίηση κάποιου ναού. Κατόπιν έφυγε στους Αγίους Τόπους και εγκαταστάθηκε σε μια γυναικεία Μονή, όπου για αρκετά χρόνια ασκήθηκε στην αρετή. Έπειτα αναχώρησε πάλι στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην Καλλικράτεια της νοτιοανατολικής Θράκης, όπου παρέμεινε δύο χρόνια στον ναό των Αγίων Αποστόλων και εκεί απεβίωσε ειρηνικά. Την ακολουθία της συνέγραψε ο Συρίγος Μελέτιος, τον δε βιο της ο Eυθύμιος ο Aρχιεπίσκοπος Tορνόβου.

Ἀπῆλθε Κοσμᾶς ἔνθα πᾶσα τερπνότης, Μέλη λιπὼν τέρποντα τὴν Ἐκκλησίαν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Μελωδός ανατράφηκε από τον ευσεβή Σέργιο, που ήταν πατέρας του Ιωάννη του Δαμασκηνού. Ο Σέργιος ήταν υπουργός οικονομικών τού Χαλίφη των Αράβων. Ο Ιωάννης και ο Κοσμάς είχαν αγάπη και έφεση προς την μάθηση είτε αυτή αφορούσε τις επιστημονικές γνώσεις είτε τις ιερές γνώσεις της θρησκείας μας. Γι' αυτό το λόγο ο Σέργιος προσπαθούσε να τους βρει ένα σοφό δάσκαλο. Η ευκαιρία που έψαχνε παρουσιάστηκε όταν οι Άραβες σε μία λεηλασία που έκαναν στη Σικελία έπιασαν αιχμάλωτο τον μοναχό Κοσμά από την Καλαβρία. Ο Σέργιος τον ελευθέρωσε και του πρόσφερε την φιλοξενία του με αντάλλαγμα να διδάξει τους υιούς του. Ο Κοσμάς ήταν άνδρας εγκυκλοπαιδικώτατος, είχε σπουδάσει Θεολογία, Φιλολογία, Μαθηματικά και ήταν ικανός να διδάξει φιλοσοφία και ρητορική. Γνώριζε επίσης μουσική και ποίηση. Υπό την καθοδήγησή του λοιπόν ο Ιωάννης και ο Κοσμάς προέκοψαν λαμπρώς. Μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα, όπου έγιναν δεκτοί από τη Μον...

Τὸν Ναζάριον καὶ συνάθλους τρεῖς ἅμα, Θεῷ προσῆξε Ναζαρηνῷ τὸ ξίφος. Σὺν τρισὶ Ναζάριος τμήθη δεκάτῃ γε τετάρτῃ. Οι γονείς του Ναζαρίου (Αφρικανός και Περπετούα) λέγεται ότι υπήρξαν μαθητές του Αποστόλου Πέτρου, ο όποιος τους είλκυσε στη χριστιανική πίστη και τους βάπτισε. Ο γιος τους έμεινε ορφανός σε νεαρή ηλικία, μέσα σε μία διεφθαρμένη κοινωνία. Αλλά ο Ναζάριος είχε κληρονομήσει τις αρετές των γονέων του. Έμεινε αγνός και άμεμπτος, σύμφωνα με τη συμβουλή του πνευματικού του πατέρα Αποστόλου Πέτρου, που λέει: «Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἡγνικότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας» (Α' επιστολή Πέτρου, α' 22). Οφείλετε, λέει ο Απόστολος Πέτρος, να κάνετε αγνές και καθαρές τις ψυχές σας από κάθε ακάθαρτο πάθος και επιθυμία και κλίση, με την υπακοή σας στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Και ο Ναζάριος όχι μόνο έμεινε αγνός μέσα στο διεφθαρμένο κοινωνικό του περιβάλλον, αλλά όταν έγινε 20 χρονών διαμοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και άρχισε περιοδείες, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο με πολλή καρποφορία....