ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ἄνθρωπος ἐν γῇ τοῦ Θεοῦ κληθεὶς μόνος, Ἕξεις τὶ καινὸν κἄν πόλῳ, Πάτερ μόνος. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ, Ἀλέξιε, πότμον ἀνέτλης. Ο Όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395 - 408 μ.Χ.) και Ονωρίου (395 - 423 μ.Χ.) από ευσεβείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ευφημιανός ήταν συγκλητικός, φιλόπτωχος και συμπαθής, ώστε καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά, τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί. Η γυναίκα του ονομαζόταν Αγλαΐς και ήταν άτεκνη. Στη δέησή της να αποκτήσει παιδί, ο Θεός την εισάκουσε. Και τους χάρισε υιό. Αφού το παιδί μεγάλωσε κι έλαβε την κατάλληλη παιδεία, έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος. Όταν έφθασε στη νόμιμη ηλικία, τον στεφάνωσαν με θυγατέρα από βασιλική και ευγενική γενιά. Το βράδυ όμως στο συζυγικό δωμάτιο ο Όσιος, αφού πήρε το χρυσό δακτυλίδι και τη ζώνη, τα επέστρεψε στην σύζυγό του και εγκατέλειψε τον κοιτώνα. Παίρνοντας αρκετά χρήματα από τα πλούτη του έφυγε με πλοίο περιφρονώντας την ματαιότητα της ε...

Ακτίσι της χάριτος Ευαγγελίου Πατρίκιος ηύγασεν την Ιρλανδίαν. Ο Άγιος Πατρίκιος (Patrick) γεννήθηκε στην πόλη Γκλέβουμ της Σκωτίας, κοντά στην εκβολή των ποταμών Σέβερν και Άβον περί το 380 μ.Χ. Καταγόταν από βρεττανορωμαϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν διάκονος και δεκουρίονας και ονομαζόταν Καλφουρίνος και ο παππούς του ιερέας και ονομαζόταν Πότιτος. Το όνομα της μητέρας του ήταν Κονκέσσα. Σε ηλικία 16 ετών συνελήφθη αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στην Ιρλανδία, όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οι ώρες της μοναξιάς, όταν ως σκλάβος έβοσκε το κοπάδι του, περνούσαν με προσευχή στον Θεό, τον Οποίο μέσα στην δοκιμασία του ο Άγιος είχε ανακαλύψει. Ο ίσιος ο Κύριος θα μιλήσει στον Άγιο, ενώ αυτός κοιμόταν και θα του πει να γυρίσει στην πατρίδα με ένα πλοίο που ήταν έτοιμο γι' αυτόν. Αυτή η πρώτη φορά που του μίλησε ο Κύριος, δεν θα είναι και η τελευταία. Θα ακολουθήσει μια σειρά από καθοριστικές εμφανίσεις του Κυρίου στην ζωή του. Οι εμφανίσεις αυτές καθώς και οι προτροπές του Κυρίου είνα...

Τη μνήμη του αναφέρουν ο Συναξαριστής του Delehaye και ο Λαυριωτικός Κώδικας Ι 70. Στον ανωτέρω Κώδικα αναφέρεται το εξής: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάστασις τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου Λαζάρου τοῦ φίλου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὃν ἐκ νεκρῶν ἤγειρεν ἐν τῇ πόλει Βηθανίᾳ πλησίον Ἱεροσολύμων, ὅτε σαρκὶ περιεπολεύετο ἐν τῇ γῇ ὁ ἀγαθὸς Θεὸς ἡμῶν διὰ τὴν σωτηρίαν». Για περισσότερες λεπτομέρειες βλέπε στις 17 Οκτωβρίου και στο Σάββατο του Λαζάρου.

Ο Όσιος Μακάριος, κατά κόσμο Ματθαίος, γεννήθηκε το έτος 1402 μ.Χ. στο χωριό Κοζίνο της Ρωσίας, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Καζίν. Ο πατέρας του Βασίλειος Κόζα, ήταν στρατιωτικός στην υπηρεσία του πρίγκιπα Βασιλείου Β' του Οσκούρου. Κατόπιν επιμονής των γονέων του και παρά την μοναχική του κλίση, νυμφεύθηκε την Ελένη Γιαχόντοβα. Τα επόμενα τρία χρόνια πέθαναν οι γονείς του και η σύζυγός του. Έτσι ο Όσιος εισήλθε στη μονή του Αγίου Νικολάου του Κολμπούκωφ, όπου εκάρη μοναχός. Με την ευλογία του ηγουμένου άφησε τη μονή και ασκήτευε σε ερημική περιοχή κοντά σε δύο λίμνες της περιοχής του Καζίν. Αργότερα έγινε ηγούμενος της μονής Κολγιαζίν. Εδώ συνέχισε τον πνευματικό του αγώνα. Ήταν απλός και πολλές φορές αποσυρόταν στην έρημο, για να ζήσει ησυχαστικά. Μέσα στο δάσος συνομιλούσε με τα άγρια θηρία, τα οποία έπαιρναν την τροφή τους από το χέρι του Αγίου. Ο Όσιος Μακάριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1483 μ.Χ.

Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Γαβριήλ, ο επονομαζόμενος Μικρός, έζησε στην Γεωργία κατά το δεύτερο ήμισυ του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα μ.Χ. Ήταν εκκλησιαστικός γραμματεύς και καλλιγράφος. Μαρτύρησε το έτος 1802 μ.Χ. από τους Μουσουλμάνους.

  Στήριγμα πιστοῖς καὶ μεταστὰς ἐκ βίου, Τὰς σάς, Θεοστήρικτε, πρεσβείας δίδου. Ο Όσιος Θεοστήρικτος γεννήθηκε στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας (κωμόπολη της Βιθυνίας στα παράλια της Προποντίδας) στις αρχές του 8ου μ.Χ. αιώνα. Ευσεβής και φιλομόναχος από μικρός, αμέσως όταν τελείωσε τη βασική του εκπαίδευση, πήγε στην εκεί κοντά Μονή Πελεκητή, όπου εκάρη μοναχός και αργότερα έγινε και ηγούμενος της. Όταν επί Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου (741 - 775 μ.Χ.) ξέσπασε ο φοβερός διωγμός κατά των εικόνων, ο αυτοκράτορας πρόσταξε τον ηγεμόνα της Ασίας Μιχαήλ το Λαχανοδράκοντα, να τιμωρήσει με κάθε τρόπο σκληρά αυτούς που προσκυνούν τις άγιες εικόνες. Τότε αυτός, πήγε στη Μονή Πελεκητής τη Μεγάλη Πέμπτη και κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, συνέλαβε τους μοναχούς και άλλους σκότωσε με βάρβαρα βασανιστήρια και άλλους, μεταξύ αυτών και τον Θεοστήρικτο, αφού πάλι σκληρά βασάνισε τους έστειλε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. Αργότερα, όταν ο Άγιος βγήκε από τη φυλακή, γέροντας πλέον, επέστρεψ...

Ο σεισμός έγινε το έτος 790 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του ΣΤ' του Πορφυρογέννητου (780 - 798 μ.Χ.), υιού της Ειρήνης της Αθηναίας. Όπως αναφέρεται στο Λαυρεωτικό Κώδικα, όλη η γη κλονιζόταν επί πολλές ημέρες. Τότε κατέπεσε μεγάλο μέρος των τειχών της Κωνσταντινουπόλεως, ράγισαν ναοί και κατέπεσαν οικίες. Ο βασιλεύς μαζί με τον Πατριάρχη και τον λαό, έκαναν λιτανείες με τον Τίμιο Σταυρό, τα άγια λείψανα και τις ιερές εικόνες και προσεύχονταν με δάκρυα και νηστεία να τους ελεήσει ο Θεός και να αποστρέψει την οργή Του. Ο Κύριος έγινε ελπίδα για όλους και κατάπαυσε τον τρόμο της γης.

Ζῆλος διεξέκαυσε Παῦλον Εἰκόνων, ᾯ φλὸξ δι' αὐτὰς ἐξεκαύθη καμίνου. Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Παύλος καταγόταν από την Κρήτη και μαρτύρησε επί του αρχισατράπου της νήσου Κρήτης, Θεοφάνους Λαρδοτύρου, όπως πληροφορούμαστε από τον βίο του Αγίου Στεφάνου του Νέου, του οποίου την μνήμη τιμά η Εκκλησία στις 28 Νοεμβρίου. Ο Στέφανος ήταν μοναχός στο όρος Αυξεντίου της Βιθυνίας, συνελήφθη ως εικονόφιλος και φυλακίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου (740 - 775 μ.Χ.). Μέσα στην φυλακή βρήκε και άλλους 342 μοναχούς, που είχαν φυλακισθεί για τον ίδιο λόγο, μεταξύ των οποίων και έναν μοναχό από την Κρήτη με το όνομα Αντώνιος. Αυτός άρχισε να διηγείται στους άλλους φυλακισμένους μοναχούς περί της αγριότητας των διωγμών στην Κρήτη και περί του μαρτυρίου του Αγίου Παύλου. Ο αρχισατράπης Θεοφάνης, αφού οδήγησε τον Άγιο Παύλο στο Πραιτώριο του Ηρακλείου, τον εκβίαζε ή να ποδοπατήσει την εικόνα του Κυρίου, ο Οποίος σταυρώθηκε για τον άνθρωπο, ή να ακολουθήσει τη...

Tμηθείς Mαρίνος εκτέμνει κάραν πλάνης, Kαι συν κεφαλή των όλων Xριστώ μένει. Ο Άγιος Μαρίνος έζησε στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας. Χριστιανός από τη γέννηση του, ανατράφηκε με πολλή επιμελημένη ευσέβεια και με θερμότατο ζήλο για την πίστη. Όταν συνελήφθη σαν χριστιανός, ομολόγησε με θάρρος την πίστη του και ήλεγξε τους ειδωλολάτρες για τις ανόητες θυσίες τους, όταν αυτοί έβρισαν τη χριστιανική θρησκεία. Τότε τον βασάνισαν άγρια. Τον έδειραν με μαστίγια, του έσπασαν κατόπιν το στόμα και τα δόντια, και τελευταία πήρε το στεφάνι της μαρτυρικής τελείωσης με αποκεφαλισμό.

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Θεόδουλος ήταν αδελφός της μονής Σινά και διακονούσε στο μετόχι της μονής, στον Άγιο Γεώργιο Πυργώτου της Κύπρου. Τελειώθηκε μαρτυρικά από τους Τούρκους το έτος 1822 μ.Χ.

 Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησε επί των εικονομάχων ο Άγιος Οσιομάρτυς Παύλος, ο οποίος τελειώθηκε διά πυρός.