ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Η μνήμη της Αγίας Βάσσας αναφέρεται στον Συναξαριστή Sirmond με τη φράση: «Τῇ αὕτῃ ἥμερᾳ τῆς ἁγίας μάρτυρος Βάσσης τῆς Τυρίας» (Delehaye, Συναξ. σελ. 68, 5), χωρίς άλλες βιογραφικές λεπτομέρειες.

 Ὑπὲρ Θεοῦ κλίναντος ἐν ξύλῳ κάραν, Ἓξ Μάρτυρες κλίνουσι τὴν κάραν ξίφει Οι Άγιοι Έξι Μάρτυρες ήταν υπασπιστές του βασιλιά Μαξιμιανού (298 μ.Χ.) και μαρτύρησαν δια ξίφους.

Φέρων ὕδωρ ζῶν Πρίσκος ἐν τῇ καρδίᾳ, Ἐμπρησμὸν οὐ δέδοικε τὸν τοῦ σαρκίου. Ο Άγιος Πρίσκος της Φρυγίας μαρτύρησε δια πυρός. (Μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν ότι αποκεφαλίστηκε). Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον — Ἦχος γ΄ Ὁ ἅγιός σου μάρτυς Πρῖσκος, Κύριε, / διὰ τῶν παθημάτων αὐτοῦ τὸν ἄφθαρτον ἐκ σοῦ, τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἐδέξατο στέφανον· / ἔχων γὰρ τὴν σὴν ἰσχύν, κατήνεγκε τοὺς ἀντικειμένους, / καὶ συνέτριψε τὴν ἀνίσχυρον τόλμαν τῶν δαιμόνων· / ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον — Ἦχος β΄ (Ποδὲν: «Τὴν ἄνωθεν ζητήσας…») Ὡς ἀστήρ ἐπιφανὴς ἐφάνης, τὸν Χριστὸν τῇ ἀκτίνι σου κηρύττων, / τῷ κόσμῳ δὲ ἀπεχθὴς, ὦ μάρτυς Πρῖσκε· / τὴν τῶν ψευδωνύμων θεῶν ἀπάτην σβέσας, / τοὺς πιστοὺς φωτίζεις, / ἀδιαλείπτως ὑπὲρ πάντων πρεσβεύων.

Tον μόσχον Iσάκιε τον θείον θύων, Ξίφει δι’ αυτόν οία περ μόσχος θύη. Ο Όσιος Ισαάκιος (ή Ακάκιος) υπήρξε επίσκοπος της Εκκλησίας της Κύπρου. Η ζωή του είναι πανομοιότυπη με αυτή του οσίου Μελετίου επισκόπου Κύπρου (20 Δεκεμβρίου). Ο Ισαάκιος κατανάλωσε τη ζωή του στη διάδοση του θείου λόγου και στην ελεημοσύνη αφού μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και στους δυστυχισμένους. Απεβίωσε ειρηνικά. (Μερικοί συναξαριστές αναφέρουν ότι μαρτύρησε δια ξίφους). Άγιοι Ισαάκ και Μελέτιος της Κύπρου, 20 Σεπτεμβρίου

 Εὐσέβιος, Νέσταβος, ἀλλὰ καὶ Ζήνων, Δι' εὐσεβῆ θνῄσκουσι πίστιν ἐκ ξίφους. Οι τρεις πρώτοι ήταν αδέλφια μεταξύ τους και όλοι έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Ιουλιανού του Παραβάτη (360 - 363 μ.Χ.). Κατάγονταν δε από τη Γάζα. Επειδή ήταν χριστιανοί, συνελήφθηκαν από τους ειδωλολάτρες της πόλης και υποβλήθηκαν σε πολλές κακώσεις, συρόμενοι μέσα στους δρόμους. Βασανίστηκαν σκληρά και ποικιλοτρόπως. Τελικά συνέτριψαν τα κεφάλια τους με πέτρες και αφού τους έβγαλαν έξω από την πόλη τους έκαψαν μέσα σε καμίνι.

 Εὐσέβιον κτείνουσι δυσσεβεῖς ξίφει, Τὸν εὐσεβῶς βιοῦντα καὶ Χριστοῦ φίλον. Ο Άγιος Ευσέβιος παρουσιάστηκε αυθόρμητα στον άρχοντα της Φοινίκης και του έκανε δριμύτατη παρατήρηση για τις διώξεις του εναντίον των χριστιανών. Εξοργισμένος ο άρχοντας, διέταξε να τον γδάρουν και να τρίψουν τις πληγές του με τρίχινα πανιά, που ήταν αλειμμένα με αλάτι. Ο Άγιος όμως, αντί να υποφέρει, χαιρόταν σαν να μη έπασχε ο ίδιος. Στην απόγνωση του ο άρχοντας τον αποκεφάλισε και έτσι ο Ευσέβιος έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Ἀφεὶς Ἰωνᾶς ἀστάτου βίου τόπον, Ἑστῶτα καὶ βέβαιον εὑρίσκει τόπον. Ο Όσιος Ιωνάς ο Σαβαΐτης ήταν Πρεσβύτερος το έτος 829 μ.Χ. και πατέρας των Οσίων Ομολογητών Πατέρων Θεοδώρου (27 Δεκεμβρίου) και Θεοφάνους (11 Οκτωβρίου) των Γραπτών, των οποίων τα πρόσωπα χαράκωσε ο εικονομάχος Θεόφιλος. Ο Όσιος λοιπόν αυτός Ιωνάς, αφού πήγε στη Λαύρα του Αγίου Σάββα και έγινε μοναχός, απέκτησε άκρα ευλάβεια προς τον Θεό και κατόρθωσε όλες τις χριστιανικές αρετές. Έτσι έφτασε σε βαθιά γεράματα και απεβίωσε ειρηνικά.