ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Από μικρός ο Άγιος Φιλούμενος αγάπησε τον Χριστό. Σε ηλικία δέκα ετών μαζί με τον αδελφό του περίμεναν να αποκοιμηθεί ο μεγαλύτερος τους αδελφός και αυτοί σηκώνονταν και προσεύχονταν κρυφά για ώρες. Ο Άγιος, κατάγονταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου. Καλή παιδαγωγό και δασκάλα της ευσεβείας είχαν τη γιαγιά τους Λωξάντρα, η οποία τους ζητούσε να της διαβάζουν βίους αγίων. Διαβάζοντας ο Άγιος του Θεού Φιλούμενος, τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Καυσοκαλυβίτου, ως άλλος μιμητής εκείνου, έκαυσε τις επιθυμίες του κόσμου τούτου. Τα δίδυμα τέκνα της Μαγδαληνής και Γεωργίου Ορουντιώτη, Φιλούμενος και Ελπίδιος φλεγόμενα από θείο έρωτα, ξεκίνησαν για την παλαίφατη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου. Εκεί παρέμειναν για πέντε χρόνια και μετά ανεχωρήσαν από τη μαρτυρική γη της Κύπρου στην Αγία Γην των Ιεροσολύμων. Ο πατήρ Ελπίδιος μετά από δώδεκα έτη διακονίας στα Ιεροσόλυμα συνέχισε τον εκκλησιαστικό του βίο σε διάφορα μέρη της Ορθοδοξίας και εκοιμήθη στο Άγιο Όρός. Ο Φιλούμενος έμεινε στην αγία γη ...

Η μνήμη της Αγίας Ιφιγένειας αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση Αποστολικής Διακονίας 1956 μ.Χ., χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά αλλού δεν αναφέρεται η μνήμη της.

  « Σῴζεις, Ἰησοῦ καὶ τελώνας· σοὶ χάρις». Οὕτω βοᾷ Ματθαῖος ἐκ πυρὸς μέσου. Ἀκάματον Ματθαῖον πῦρ δεκάτῃ κτάνεν ἕκτῃ . Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευίς. Ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία. Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν: «Ἀκολούθει μοι». Ο Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό - για την εποχή εκείνη - επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε. Οι φαρισαίοι, όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ο Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτω...

Στις 16 Νοεμβρίου 1972, για να εορταστεί η συμπλήρωση εικοσαετίας από την ίδρυση της «Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Σερρών – Μελενίκου», πραγματοποιήθηκε αναμνηστική εκδήλωση στην αίθουσα διαλέξεων της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Γ. Αβτζής, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας, ο οποίος παρουσίασε το θέμα «Θρύλοι, μύθοι και παραδόσεις του Παγγαίου».

Στις 16 Νοεμβρίου 1965, ο αρχιερεύς Κωνσταντίνος Καρδαμένης, ο οποίος μέχρι τότε υπηρετούσε στη Μήθυμνα, μετατέθηκε στο Μητροπολιτικό θρόνο Σερρών και Νιγρίτης. Η μετάθεση αυτή αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για την εκκλησιαστική κοινότητα της περιοχής, καθώς ο Κωνσταντίνος Καρδαμένης ανέλαβε τα ηνία της Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, αναλαμβάνοντας σημαντικές εκκλησιαστικές και κοινωνικές ευθύνες για την περιοχή. Ο κατά κόσμον Βασίλειος Καρδαμένης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1910. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Χάλκης το 1932, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ο α΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως". Διάκονος χειροτονήθηκε το 1931 και Πρεσβύτερος το 1936. Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας και Πρωτοσύγκελος στις Σέρρες. Στις 22 Απριλίου 1956 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μηθύμνης. Στις 16 Νοεμβρίου 1965 εξελέγη Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης. Εκοιμήθη στις Σέρρες στις 4 Απριλίου 1984

Στις 16 Νοεμβρίου 1960, στο θέατρο "Ορφέας" Σερρών ανέβηκε η παράσταση του θεατρικού έργου του Ιάκωβου Καμπανέλη, "Η αυλή των θαυμάτων". Το γεγονός αυτό είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε παρουσία του ίδιου του συγγραφέα.  Το έργο, ένα από τα κορυφαία της ελληνικής δραματουργίας, αποτύπωνε με μοναδικό τρόπο την καθημερινή ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων σε μια αυλή της Αθήνας, κερδίζοντας την αναγνώριση κοινού και κριτικών. Η παρουσία του Καμπανέλη στην εκδήλωση τόνισε τη σημασία της παράστασης για την πολιτιστική ζωή της πόλης. Η Αυλή των θαυμάτων είναι ένα νεοελληνικό θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 18 Ιανουαρίου 1957 από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» σε σκηνοθεσία του ιδίου του συγγραφέα. Θεωρείται ένα από τα έργα που σημάδεψαν την πορεία του Ελληνικού Θεάτρου. Σήμερα, 50 χρόνια μετά τη συγγραφή του, διατηρεί ακόμα μέρος της πρώτης του φρεσκάδας κι ανεβαίνει συχνά σε θεατρικές σκηνές επαγγελματικών και μη...

Βουλευτικές εκλογές έγιναν στην Ελλάδα στις 16 Νοεμβρίου 1952 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Κιουσόπουλου. Ο αριθμός των εδρών του κοινοβουλίου είναι τώρα σταθερός μη μεταβαλλόμενος (300).  Ο Γεώργιος Παπανδρέου συνεργάζεται με τον Ελληνικό Συναγερμό, εξασφαλίζοντας έτσι την παρουσία του στη νέα Βουλή. Το σύστημα, ύστερα από συμφωνία Παπάγου και Πλαστήρα, είναι πλειοψηφικό.  Ο Παπάγος έχει την υποστήριξη του Αμερικανικού παράγοντα αλλά κυρίως του Τύπου. Λόγω της ακυβερνησίας και της συχνής εναλλαγής κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, ακόμα και εφημερίδες του φιλελεύθερου κεντρώου χώρου υποστήριξαν τον Παπάγο. Εναντίον της καθόδου του Παπάγου στη πολιτική ήταν οι βασιλείς. Στις εκλογές αυτές είναι που η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.), που εκπροσωπούσε το παράνομο, τότε, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, έριξε το σύνθημα «Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας». Λόγω του πλειοψηφικού συστήματος, ο Ελληνικός Συναγερμός πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Επί 300 εδρών έλα...