ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εις την Θεοδούλην Σύνδουλον ουκ έφριττε πυρ Θεοδούλη, Θεώ τιθείσα δουλικώς τας ελπίδας. Εις τον Ελλάδιον και Βοηθόν Θείον Βοηθόν συν Κομενταρησίω, Δόξης κατηξίωσε Χριστού, το ξίφος. Εις τον Ευάγριον και Μακάριον Βληθέντες εις πυρ οσφράδια Κυρίω, Ώφθητε Μακάριε Ευάγριέ τε. Τὴν θεοδούλην ἐκ ξίφους τεθνηκέναι, Δοῦλοι Θεῶν κρίνουσι τῶν ψευδωνύμων. Η Αγία Θεοδούλη έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και ήταν από τη Διοκαισάρεια της Κιλικίας. Στη βία του έπαρχου Πελάγιου ν' αρνηθεί τον Χριστό αντέτασσε, ότι είναι και θα μείνει χριστιανή. Ο Πελάγιος τότε την υπέβαλε σε μαρτύρια, από τα όποια όμως, η γυναικεία φύση της, στάθηκε ανώτερη με τη δύναμη της θείας χάρης. Και τέτοια υπήρξε η εντύπωση της σεμνότατης και ηρωϊκής διαγωγής της, ώστε και οι άνθρωποι του έπαρχου, που ήταν πριν μεταξύ των βασανιστών της, του δήλωσαν ότι παραδέχονται σα Θεό τους τον Ιησού Χριστό. Την έριξε λοιπόν, μαζί με τον Εύάγριο και τον Μακάριο στό καμίνι. Δύο άλλοι, ο Ελλάδιος και ο Βοηθός, αποκεφαλίστ...

Ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε στην Σερβία και ήταν υιός του ηγεμόνα των Σέρβων Αγίου Στεφάνου Βράνκοβιτς του Τυφλού (τιμάται 10 Δεκεμβρίου) και της Αγίας Αγγελίνας (τιμάται 30 Ιουλίου). Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Ο νεαρός πρίγκιπας εγκατέλειψε την κοσμική δόξα και έγινε μοναχός στη Μονή Μανάσσια της κεντρικής Σερβίας. Λόγω των επιδρομών των Τούρκων, κατέφυγε στη Ρουμανία, όπου και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ουγγροβλαχίας. Όταν έφθασε σε βαθύ γήρας αποσύρθηκε στη Μονή Κρούσεντολ της Σερβίας και κοιμήθηκε, μετά από πολυχρόνια ασθένεια, το έτος 1546 μ.Χ. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριο — Ήχος 8 Εν σοὶ ἡ εἰκόνα ἀκριβῶς ἐφυλάχθη, ὦ Πατὴρ, / ἐπεὶ τὸν σταυρὸν σου λαβὼν ἀκολούθησας τῷ Χριστῷ. / Οὕτως διδάξας ἡμᾶς ἀμελεῖν τῇ σαρκὶ, ἥτις παρέρχεται, / προτιμῶντας δὲ τὴν ψυχήν, ἥτις ἀθάνατος ἐστίν. / Διὸ, πάτερ Μαξίμε, ὁ ἄγιος, τὸ πνεῦμά σου συγχαίρει μετὰ τῶν Ἀγγέλων. Κοντάκιον — Ήχος 2 (Πόδοβον: «Τὰ ὕψη ἐζήτησας…») Ἐνδυναμώσας ἐκ θείας καθαρὸς ψυχῆς, / καὶ ἀσφαλῶς ἐπιλαβόμενος τῆς ἀκατάπαυστου π...

Ὁ Χριστὸς ἦλθεν πῦρ βαλεῖν εἰς τὴν γῆν πάλαι, Ξένη τρέφουσα καρτερεῖ τὸ πῦρ ξένως. Η Αγία Ξένη μαρτύρησε διά πυρός. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο της Αγίας

Ο Όσιος Μαρκιανός γεννήθηκε και ανατράφηκε στην πόλη Κύρρο. Περιφρόνησε τα εγκόσμια και αναχώρησε για την έρημο, όπου κλείστηκε μέσα σε ένα πολύ στενό κελί με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Η οσιακή πολιτεία του τον έκανε να αποκτήσει την φήμη του Αγίου. Πλήθος πιστών κατέφευγε στην πνευματική του προστασία και ζητούσε ειρήνη και ανάπαυση. Τον βίο του συνέγραψε ο Θεοδώρητος Κύρου στο έργο του «Φιλόθεος Ιστορία». Βιογραφία Ο Άγιος Μάρκιος ο Κυρρηνείτης έζησε τον 4ο αιώνα. Πήγε στην έρημο, όπου έζησε για πολλά χρόνια σε απομόνωση, αδιάκοπη προσευχή και αυστηρό νηστεία. Έχτισε ένα μικρό κελί και εγκαταστάθηκε σ' αυτό. Ο άγιος ποτέ δεν άναβε κεριά για να διαβάσει τη νύχτα όταν εκτελούσε τον κανόνα της προσευχής του, γιατί το κελί του ήταν γεμάτο με θεϊκό φως. Μετά από αρκετά χρόνια, ο μοναχός δέχτηκε δύο μαθητές, τους εγκατέστησε δίπλα του, αλλά συνέχισε να ζει ως ερημίτης. Ο Πατριάρχης Φλαβιανός της Αντιόχειας (18 Φεβρουαρίου) και άλλοι επίσκοποι παρακάλεσαν τον μοναχό να εγκαταλείψει ...

Ο Όσιος Εφραίμιος αναφέρεται στον Σιναϊτικό Κώδικα 150. Σήμερα, ελάχιστα είναι γνωστά για τον Όσιο Εφραίμιο, του μεγάλου συγγραφέα, μεταφραστή, φιλοσόφου και υπερασπιστή της Γεωργιανής Εκκλησίας του 11ου αιώνα. Το έργο του Αναμνήσεις και άλλες πηγές, ωστόσο, μας παρέχουν τα μέσα να υποθέσουμε για τις βασικές περιόδους της ζωής του και των έργων του. Το 1027, όταν ο βασιλιάς Βαγκρατής IV (1027-1072) ανέβηκε στον θρόνο της Γεωργίας, πολλοί ευγενείς από την περιοχή του Τάο στη νότια Γεωργία μετεγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών ήταν ο τιμημένος Βάχης, γιος του Καρίχη, τον οποίο οι μελετητές πιστεύουν ότι ήταν ο πατέρας του Εφραίμιου. Αφού έλαβε ελληνική παιδεία στην Κωνσταντινούπολη, ο Εφραίμιος εγκαταστάθηκε στα Μαυροβούνια κοντά στην Αντιόχεια και άρχισε εκεί τα έργα του. Οι επιδόσεις του στη γεωργιανή θεολογική και φιλοσοφική συγγραφή είναι ανυπολόγιστες. Ο αριθμός των έργων του είναι σχεδόν εκατό και τα θέματα καλύπτουν σχεδόν όλους τους κλάδους της θεολογικής έρευνας....

Ο Όσιος Σιλβανός, Παλαιστίνιος στην καταγωγή, ήταν ο ηγούμενος μιας κοινότητας δώδεκα μαθητών στη Σκέτι, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Μάρκος ο Καλλιγράφος. Η ομάδα μετακόμισε στο Σινά το 380 και αργότερα πήγε στη Συρία, όπου εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Γάζας, στον Γεράρ. Ζούσαν σε μια λαύρα, με διάσπαρτα κελλιά και μια κεντρική εκκλησία για προσκύνημα το Σάββατο και την Κυριακή. Λόγω της μεγάλης του αρετής, μια φορά εμφανίστηκε άγγελος για να τον υπηρετήσει. Ο Όσιος Σιλβανός πέθανε πριν το 414 και τον διαδέχθηκε ο μαθητής του Ζαχαρίας. Ο Όσιος Σιλβανός και ο μαθητής του Ζαχαρίας πήγαν κάποια μέρα σε ένα μοναστήρι. Του έδωσαν κάτι να φάνε λίγο πριν πάρουν το δρόμο, και όταν βγήκαν έξω, ο μαθητής βρήκε λίγο νερό δίπλα στο μονοπάτι και ήθελε να πιει. Ο γέροντας του είπε: «Ζαχαρία, είναι ημέρα νηστείας.» Ο μαθητής του είπε: «Αλλά, πάτερ, δεν φάγαμε ήδη;» Ο γέροντας του είπε: «Αυτό που φάγαμε ήρθε από την ελεημοσύνη, αλλά παιδί μου, ας τηρήσουμε τη δική μας νηστεία.» Κάποια μέρα...

Ο Άγιος Ιωακείμ καταγόταν από τη Βουλγαρία και έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. Διδάχθηκε το μοναχικό βίο του Αγίου Όρους και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τυρνόβου. Όταν ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, Ιωάννης Δούκας Βατάτζης (1222 - 1254 μ.Χ.), τον οποίο η Εκκλησία τιμά ως Άγιο (4 Νοεμβρίου), συμμάχησε με τον ηγεμόνα των Βουλγάρων Ιωάννη Ασσάν τον Β’ (1218 - 1241 μ.Χ.) και τέλεσε τον γάμο του υιού αυτού Θεοδώρου μετά της θυγατέρας του Ασσάν Ελένης στη Λάμψακο της Μικράς Ασίας, τότε ο Αρχιεπίσκοπος Τυρνόβου αναγορεύθηκε Πατριάρχης με βασιλικό και συνοδικό θέσπισμα. Τοιχογραφίες στις μονολιθικές Εκκλησίες του Ιβάνοβο, που ιδρύθηκε από τον Πατριάρχη Ιωακείμ Βιογραφία Ο Ιωακείμ Α ́ (βουλγαρικά: Йоаким I) ήταν Πατριάρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας μεταξύ 1235 και 1246. Ήταν ο πρώτος επικεφαλής του επανασυσταθέντος Βουλγαρικού Πατριαρχείου με έδρα το Τάρνοβο, πρωτεύουσα της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας. Ο Ιωακείμ πέθανε από φυσικό θάνατο στις 18 Ιανουαρίου 1246 και κηρύχθηκε άγιος. Ήταν ο ιδ...