ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τα νέα για την δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α΄ από τον Αλέξανδρο Σχινά στις 5 Μαρτίου 1913 σόκαραν βαθιά την Ελλάδα. Στις Σέρρες την επόμενη μέρα στις 6 Μαρτίου 1913, τα  καταστήματά  ήταν κλειστά και υπήρχε αναστάτωση στους κατοίκους. Στην Αθήνα, οι εφημερίδες τυπώνονταν με μαύρα πλαίσια και έφεραν επαινετικά άρθρα για τον αποθανόντα μονάρχη. Όλοι οι Υπουργοί εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους στη βασίλισσα Όλγα, χήρα του Γεωργίου Α΄, η οποία ήταν στην Αθήνα όταν δολοφονήθηκε ο σύζυγός της, και στην οποία έφεραν τα δυσάρεστα νέα ο γιος της Ανδρέας, η νύφη της Αλίκη και ο εγγονός της Γεώργιος. Στις 19 Μαρτίου, την επόμενη μέρα μετά τη δολοφονία του βασιλιά, όλα τα δημόσια ιδρύματα έκλεισαν, αναρτήθηκαν μεσίστιες σημαίες, ενώ κανονιοβολισμοί σε τακτά χρονικά διαστήματα υποδήλωναν το εθνικό πένθος και καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα. Εν τω μεταξύ, ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανακοίνωσε στο Κοινοβούλιο την ανάρρηση στο θρόνο του Διαδόχου Κωνσταντίνου. Στις Σέρρες οι κάτοικοι  έκλεισαν ...

Τὴν ἑξάριθμον συντεθειμένην φέρει, Σὺν ἑπταρίθμῳ ἡ τετμημένη φάλαγξ. Τεσσαράκοντα κάρηνα δυοῖν ἅμα ἕκτῃ ἐτμήθη. Eπταπλαρίθμως συντεθειμένον φέρει, Tον έξ αριθμόν η τετμημένη φάλαγξ. Tεσσαράκοντα κάρηνα δυοίν άμα έκτη εκάρθη. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα δύο Μάρτυρες έζησαν στα χρόνια της βασιλείας του Θεοφίλου του εικονομάχου (829 - 842 μ.Χ.) και ήταν στρατηγοί και ταξιάρχες, πλούσιοι και ευγενείς. Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν στρατηγός και πρωτοσπαθάριος, ο Άγιος Θεόφιλος στρατηγός και πατρίκιος, ο Άγιος Κάλλιστος τουρμάρχης, ο Άγιος Κωνσταντίνος δρουγγάριος, ο Άγιος Βασσόης δρομεύς, οι Άγιοι Μελισσηνός και Αέτιος στρατηγοί, ο Άγιος Κρατερός ευνούχος, ο άλλος Άγιος Κρατερός στρατηγός και ο Άγιος Κύριλλος επίσης στρατηγός. Εκείνο τον καιρό, αφού βγήκε από την Συρία ο Αμηράς με αναρίθμητο στρατό, κατά των ανατολικών μερών της επικράτειας των Ρωμαίων, απεστάλησαν από τον βασιλέα στρατιώτες, για να προστατέψουν την πόλη του Αμορίου, πρωτεύουσας της Φρυγίας. Και όταν είδαν το άπειρο πλήθος των Σαρακηνών...

Εις την εύρεσην του Τιμίου Σταυρού Δίδωσιν ἡμῖν Ἑλένη ταύτην χάριν, Βλέπειν τὸ σῶσαν ἐκ φθορᾶς ἡμᾶς ξύλον. Εις την εύρεσην των Τιμίων Ήλων Φανέντες ἧλοι Βασιλεῖ, τοῦ μὲν κράνους, Ἄγαλμα κεῖνται, τοῦ χαλινοῦ δὲ κράτος. Η Αγία Ελένη (247 - 328 μ.Χ.), μητέρα του πρώτου Χριστινανού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α' του Μεγάλου (280/288 - 337 μ.Χ.), το έτος 326 μ.Χ. πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν ἔξοδον καὶ φοβερίσματα ηὖρεν τὸν τίμιον σταυρὸν καὶ τοὺς ἄλλους δυὸ σταυροὺς τῶν λῃστῶν», όπως γράφει ο Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς. Κατά την παράδοση, ύστερα από την πληροφορία κάποιου Εβραίου, με το όνομα Ιούδας, υποδείχθηκε η θέση όπου έγινε η ανασκαφή, κατά την οποία βρέθηκαν τρεις σταυροί, ήτοι του Χριστού και των δύο ληστών. Επειδή, όμως, δεν ήταν δυνατόν να αναγνωρισθεί ποιος από τους τρεις σταυρούς ήταν του Κυρίου, η Αγία Ελένη παρακάλεσε να τεθεί διαδοχικά επάνω στους σταυρούς ένας νεκρός που τον πήγαιναν για ενταφιασμό. Μόλις λοιπόν ο νεκρός ετέθη επί του Στ...

Η ιερά εικόνα της Παναγίας της «Ουρανίου Χαράς» φυλάσσεται στο παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον καθεδρικό ναό του Κρεμλίνου. Η εικόνα βρισκόταν αρχικά στο Σμολένσκ και τη μετέφερε στην Μόσχα η Σοφία, θυγατέρα του Λιθουανού πρίγκιπα Βίτοβτ.

Η Μαύρη Παναγία της Τσενστοχόβα (πολωνικά: Czarna Madonna ή Matka Boska Częstochowska, λατινικά: Imago thaumaturga Beatae Virginis Mariae Immaculatae Conceptae), γνωστή και ως Παναγία της Τσενστοχόβα, είναι λατρευτική αγιογραφία της Παναγίας που στεγάζεται στο Μοναστήρι της Γιάσνα Γκούρα στην Τσενστοχόβα της Πολωνίας. Αρκετοί ποντίφικες αναγνώρισαν την λατρευτική εικόνα, ξεκινώντας από τον Πάπα Κλήμη ΙΑ΄, ο οποίος εξέδωσε κανονική στέψη στην εικόνα στις 8 Σεπτεμβρίου 1717 μέσω του Κεφαλαίου του Βατικανού. Έχει επίσης τιμηθεί με τρία παπικά Χρυσά Τριαντάφυλλα μέχρι σήμερα. Παράδοση του Λουκά Η εικόνα της Παναγίας της Τσενστοχόβα συνδέεται στενά με την Πολωνία τα τελευταία 600 χρόνια. Η ιστορία της πριν φτάσει στην Πολωνία καλύπτεται από πολλούς θρύλους που εντοπίζουν την προέλευση της εικόνας στον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος την ζωγράφισε σε ένα τραπέζι από κέδρο από το σπίτι της Αγίας Οικογένειας. Ο ίδιος μύθος λέει ότι ο πίνακας ανακαλύφθηκε στην Ιερουσαλήμ το 326 από την Ελένη, η οπο...

 Δούς, Ἡσύχιε, σαυτὸν ἡσύχῳ βίῳ, Τέλους φθάσαντος, ἡσυχάζεις ἐκ βίου. Ο Όσιος Ησύχιος καταγόταν από την αρχαία πόλη Άνδραπα (ή Άνδράκινα ή - κατά τον Μ. Γαλανό - Νέα Κλαυδιούπολη) της Γαλατίας. Σε νεαρή ηλικία, φλεγόμενος από πόθο για τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε την πατρίδα του και κατέφυγε στα προς την θάλασσα μέρη της Αρδανίας, προς το όρος του Μαΐωνος, όπου έκτισε καλύβα και διέμενε καλλιεργώντας τους έρημους αγρούς που βρίσκονταν γύρω από το κελί του. Για το άνυδρο του τόπου κατέβηκε στους πρόποδες του βουνού, όπου βρήκε πηγή νερού και εκεί έκτισε ναό αφιερωμένο στον Απόστολο Ανδρέα. Έζησε αυστηρό ασκητικό βίο και ο Θεός του δώρισε το χάρισμα της θαυματουργίας. Ο Όσιος Ησύχιος κοιμήθηκε σε βαθύ γήρας με ειρήνη και ενταφιάσθηκε εντός του ναού, που είχε οικοδομήσει, πλησίον της δεσποτικής πύλης και μέσα σε λίθινη λάρνακα. Κατά το έτος 781 μ.Χ., ο Επίσκοπος Αμασείας Θεοφύλακτος μετέφερε το ιερό λείψανο αυτού στην Αμάσεια και απέθεσε αυτό στο δεξιό μέρος του Θυσιαστηρίου. Η μ...

 Ὀσφὺν νοητὴν ἀρεταῖς ἐζωσμένος, Εὔζωνος, Ἀρκάδιε, πρὸς πόλον τρέχεις. Ο Όσιος Αρκάδιος ασκήτεψε στην Κύπρο κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ήταν «ὀσφὺν νοητὴν ἀρεταὶς ἐζωσμένος». Έκανε πολλούς αγώνες στα χρόνια της βασιλείας του Κωνσταντίνου του Μεγάλου και ωφελούσε πολλούς, όχι μόνο με τον βίο και την αρετή, αλλά και με τη διδασκαλία και τη συμβουλή. Κοιμήθηκε με ειρήνη.