ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ἀπῆρε πνεῦμα, σάρξ ἀπερρύη πάλαι. Τὸν ὅστινον γῆ κρύπτε νεκρὸν Μαρίας. Πρώτῃ Ἀπριλίου Μαρίη θάνεν εὖχος ἐρήμου. Τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), ο οποίος συνέγραψε διάφορα ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το πνεύμα της Ορθοδόξου θεολογίας και της ασκητικής παραδόσεως. Η Οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Από τα δώδεκα χρόνια της πέρασε στην Αίγυπτο μια ζωή ασωτίας, αφού από την μικρή αυτή ηλικία διέφθειρε την παρθενία της και είχε ασυγκράτητο και αχόρταγο το πάθος της σαρκικής μείξεως. Ζώντας αυτήν την ζωή δεν εισέπραττε χρήματα, αλλά απλώς ικανοποιούσε το πάθος της. Η ίδια ξαγορεύθηκε στον Αββά Ζωσιμά ότι διετέλεσε: «δημόσιον προκείμενη τῆς ἀσωτίας ὑπέκκαυμα, οὐ δόσεως τινός, μὰ τὴν ἀλήθειαν, ἕνεκεν», κάνοντας δηλαδή το έργο της δωρεάν, «ἐκτελοῦσα τὸ ἐν ἐμοὶ καταθύμιον». Και όπως του απεκάλυψε, είχε ακόρεστη επιθ...

Ὁ Μακάριος μακαριστὸς ἐν βίῳ, Μακαρίως νῦν γῇ ἐνοικεῖ Μακάρων. Ο Όσιος Μακάριος, κατά κόσμο Χριστόφορος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 8ου μ.Χ. αιώνα (πιθανότατα το 785 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του και την ανατροφή του ανέλαβε ένας ευλαβής θείος του, ο οποίος φρόντισε για την κατά Θεόν ανατροφή και εκπαίδευσή του. Επειδή είχε κλίση προς την μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε τον κόσμο και κατέφυγε στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, την επιλεγόμενη Πελεκητή, στα Τρίγλεια της Προύσσας. Εκεί εκάρη μοναχός και μετονομάσθηκε σε Μακάριο. Ο νέος μοναχός άρχισε να επιδίδεται στην άσκηση και την προσευχή. Η κατά Θεόν προκοπή του τον ανέδειξε σε ηγούμενο της μονής. Ο Όσιος Μακάριος έγινε πνευματικός πατέρας για όλους, όχι μόνο για τους μοναχούς αλλά και για τους πιστούς που κατέφευγαν προς αυτόν για να τον συμβουλευθούν, να λάβουν την ευχή του και να θεραπευθούν στην ψυχή και το σώμα, αφού ο Άγιος Θεός τον άμειψε με το χάρισμα της θαυματουργί...

Σὺν Βασιλείδῃ Γερόντιος ἐκ ξίφους, Γερῶν μετέσχε παμβασιλέως Λόγου. Οι Άγιοι Γερόντιος και Βασιλείδης (ή κατ' άλλους Βασιλειάδης) μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Αβραάμιος καταγόταν από την Βουλγαρία και ζούσε στην Ρωσία. Αρχικά ήταν Μουσουλμάνος, αλλά όταν άκουσε το κήρυγμα του Ευαγγελίου ασπάσθηκε την Ορθόδοξη πίστη. Ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμων προς τους φτωχούς. Στην πόλη Βολγάρα, στις κατώτερες εκβολές του ποταμού Βόλγα, ο Άγιος Αβραάμιος άρχισε να διδάσκει τους συμπατριώτες του για τον αληθινό Θεό. Τότε τον συνέλαβαν και προσπάθησαν να τον εξαναγκάσουν να αρνηθεί τον Χριστό. Ο Άγιος, όμως, έμεινε σταθερός στην ομολογία της πατρώας ευσέβειας. Έτσι, το έτος 1229 μ.Χ., τεμάχισαν τον Άγιο και έπειτα απέκοψαν την τίμια κεφαλή του. Οι Ρώσοι Χριστιανοί, που ζούσαν στην πόλη, ενταφίασαν το ιερό λείψανο του Αγίου στο χριστιανικό κοιμητήριο. Η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του έγινε στις 6 Μαρτίου του έτους 1230 μ.Χ. από τον μεγάλο πρίγκιπα του Βλαντιμίρ Γεώργιο (τιμάται 4 Φεβρουαρίου), ο οποίος τα εναπέθεσε στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της μονής Κνυατζινίν.

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Θαυματουργός γεννήθηκε το έτος 1316 μ.Χ. στην πόλη Νίζνιυ-Νόβγκοροντ της Ρωσίας, μια μικρή πόλη τοποθετημένη στην συμβολή των ποταμών Βόλγα και Όκα, στο πριγκιπάτο της Σουζδαλίας. Ήταν τα χρόνια του ταταρικού ζυγού και των εσωτερικών πολέμων ανάμεσα στους Ρώσους πρίγκιπες. Ο Όσιος από την παιδική του ηλικία εξεδήλωσε την δίψα του για τα γράμματα και την αγάπη του προς τον μοναχικό βίο. Στην παιδική του ηλικία, υπό την καθοδήγηση του εφημέριου του χωριού του, άρχισε να μαθαίνει να διαβάζει και να γράφει, για να είναι σε θέση να διαβάζει τις θείες Γραφές και τα έργα των Αγίων Πατέρων. Με το πέρασμα του καιρού, στην ψυχή του νεαρού ωρίμασε η απόφαση να αφιερώσει τελείως την ζωή του στον Θεό. Αναζήτησε, λοιπόν, έναν πνευματικό καθοδηγητή που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην οδό της τελειώσεως. Την πνευματική καθοδήγησή του ανέλαβε ο Άγιος Διονύσιος, μοναχός στη μονή των Σπηλαίων του Νιζνέγκοροντ και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Σουζδαλίας (15 Οκτωβρίου). Ο τελευταίος πρίγκιπα...

Ο Όσιος Γερόντιος έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου του είχε ανατεθεί το διακόνημα του Κανονάρχου. Διακρίθηκε για τον ασκητικό του βίο και την υπακοή του. Ο Όσιος Γερόντιος κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στη Λαύρα του Κιέβου.

Ο Όσιος Ιωάννης (Σκιαβτέλι) έζησε μεταξύ του 12ου και 13ου αιώνα μ.Χ. στη Γεωργία. Σπούδασε Θεολογία, φιλοσοφία και ιστορία στην ακαδημία του Γελατά (βόρεια Γεωργία). Έπειτα έγινε μοναχός και για πολλά χρόνια ασκήτεψε στο περίφημο μοναστήρι του Μπάρτζια (νότια Γεωργία), σε ένα απομονωμένο κελί. Εκεί ο Όσιος Ιωάννης έζησε μία αυστηρή ασκητική ζωή, συνεχώς αφιερωμένος σε θεολογικές αναζητήσεις διά της προσευχής και εντρύφησε στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Μετά από συνεχείς πνευματικές προσπάθειές του κατόρθωσε να φθάσει σε ένα υψηλό βαθμό πνευματικής τελειώσεως και δέχθηκε το χάρισμα του λόγου, το οποίο φανερώθηκε στην ποιητική του δημιουργικότητα. Στο μοναστήρι του Μπάρτζια, κατά τα έτη 1210 - 1214 μ.Χ., ο Όσιος Ιωάννης έγραψε μία αξιοσημείωτη ωδή, υπό τον τίτλο «Δούλος Χριστού», στην οποία σκιαγραφείται η εικόνα του Χριστιανού, που είναι πιστός στους Κανόνες της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο έργο αυτό ο μοναχός αυτοαποκαλείται συχνά περιπλανώμενος και δούλος Χριστού. Μεγάλο μέρος της...