Τα ξημερώματα της 6ηςΑπριλίου [1941] τα βουνά πίσω από τα σύνορα της Βουλγαρίας έμοιαζαν νεκρά και εγκαταλειμμένα. Οι απότομες πλαγιές με τους κέδρους και τις φτέρες και οι γυμνοί βράχοι από πάνω τους, πάνω από τις κορυφές των οποίων ανέτειλε κατακόκκινος ο ήλιος, έδειχναν να καταπίνουν στην αγκαλιά τους τον στενό δρόμο που περνούσε από την κοιλάδα του Στρυμόνα και οδηγούσε στον Νότο. Το γερμανικό τάγμα εφόδου βρισκόταν σε απόσταση 200 μέτρων από τα σύνορα και περίμενε το σήμα της επίθεσης προχωρώντας μέσα στο σκοτάδι. Η ελληνική συνοριακή φρουρά, καμιά τριανταριά άντρες, άνοιξε πυρ κι έπειτα υποχώρησε με προσοχή προς τον Νότο. Τα κτίρια της φρουράς έπιασαν φωτιά. Οι πρώτοι πυροβολισμοί έθεσαν σε συναγερμό την ελληνική άμυνα. Ψηλά από το βουνό, σε ύψος περίπου 1800 μέτρων, έπεσαν πράσινες και κόκκινες φωτοβολίδες και ακολούθησε σειρά σφοδρών πυροβολισμών. Στις 5.50 το γερμανικό πυροβολικό άνοιξε πυρ. Σφοδρά πυρά που έσκιζαν το σκοτάδι έπεφταν πάνω στα βουνά. Πυροβολισμοί, χ...