Μεσαία
Η Μεσαία, έως το 1927 γνωστή ως Ορτά Μαχαλά ή Ορτά Μαχαλέ, είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σε πολύ μικρή απόσταση από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Βρισκόταν στις ανατολικές πλαγιές του όρους Μπέλλες, σε απόσταση 12 χλμ. βόρεια από το χωριό Νέο Πετρίτσι.
Ορτά - Μαχαλά Ν. Σερρών
ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920
Ο οικισμός ορίζεται έδρα της κοινότητας Ορτά Μαχαλά
ΦΕΚ 7Α - 14/01/1927
Ο οικισμός μετονομάζεται σε Μεσαία
Μεσαία Ν. Σερρών
Ο οικισμός προήλθε από τη μετονομασία του οικισμού Ορτά - Μαχαλά
ΦΕΚ 222Α - 20/08/1955
Ο οικισμός αποσπάται από την κοινότητα Μεσαίας και προσαρτάται στην κοινότητα Νέου Πετριτσίου
19/03/1961
Ο οικισμός καταργείται και προσαρτάται στον οικισμό Νέον Πετρίτσιον της κοινότητας Νέου Πετριτσίου
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στο Σαντζάκι των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 478 κατοίκων. Το 1920 ορίστηκε έδρα της νεοσυσταθείσας κοινότητας Ορτά Μαχαλά, μαζί με τα χωριά Δερέ Μαχαλέ (Ποταμοχώρι), Ασαγιά Μαχαλέ (Κατώμερο), Χάνδερε (Ξενόρρευμα) και Τοπολίντσα, ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Μεσαία.
Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε με στρατιωτική διαταγή στις 13 Μαρτίου 1941, εκκενώθηκαν όλοι οι γύρω οικισμοί, αλλά και το χωριό της Μεσαίας του ανατολικού όρους Μπέλες που συνόρευαν με τη Βουλγαρία.
Οι Μαχαλιώτες κάτοικοι οι περισσότεροι πήγαν στο Νέο Πετρίτσι, στην Αμμουδιά, στο Χείμαρο, στο Γόνιμο, αλλά και στην Καλαμαριά,Κατερίνη και στα Γιαννιτσά.
Καταργήθηκε και τυπικά το 1961.
Όταν για πρώτη φορά το 1990 Πρωτομαγιά επιτράπηκε να έρθουν (στρατιωτική ζώνη)οι πρώην κάτοικοι του χωριού, παππούδες και γιαγιάδες με μπαστούνια στα χέρια, έσκυβαν και φιλούσαν τα ερείπια των πέτρινων σπιτιών τους και με δάκρυα στα μάτια να γυρνούν μέσα στα χαλάσματα, να συζητούν για τα περασμένα και τέλος όλοι φεύγοντας να παίρνουν πέτρες μαζί τους.
Από τα κτήρια του οικισμού σώζεται σήμερα μόνο η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Ενώ στην περιοχή υπάρχουν και τα "λείψανα¨ του Ελληνικού Φυλακίου Μεσαίας
