Ο «Δαυίδ» στο Σιδηρόκαστρο,1986
Ο «Δαυίδ» στο Σιδηρόκαστρο. Διευθυντής ο Γιάννης Μπαΐρας. Φωτογράφηση της 6.4.1986
Μέλη του ΟΡΦΕΑ θα αποτελέσουν εκ νέου τον ιδρυτικό πυρήνα της μακροβιότερης σερραϊκής χορωδίας πολυφωνικής εκκλησιαστικής μουσικής κατά τον 20ό αιώνα.
Επικεφαλής και διευθυντής της ο Σερραίος Ιωάννης Ουζούνης. Χώρος της ιδρυτικής συνάντησης του 1972 αλλά και των δοκιμών των πρώτων χρόνων αυτός των γραφείων της Συντεχνίας Παντοπωλών Σερρών, στην Πλατεία Εμπορίου της πόλης. Κατ’ αντιπαράθεση, μάλιστα, του γεγονότος της γειτνίασης των χώρων δοκιμών της χορωδίας του ΟΡΦΕΑ (Γολιάθ) -προσωρινού εκείνη την εποχή, ακριβώς απέναντι, στο δεύτερο όροφο της Δημοτικής Αγοράς- δίνεται και ο τίτλος της νέας ανδρικής χορωδίας ΔΑΥΙΔ.
Ο Ιωάννης Ουζούνης ή Ζούνης, αυτοδίδακτος μουσικός, προικισμένος με σπάνια ευαισθησία και αντίληψη, γεννήθηκε στα Σέρρας το 1906. Στο διάστημα 1920-25 οργανώνει μαντολινάτα στο Γυμνάσιο, γνωστή αργότερα ως «Μαντολινάτα Ουζούνη» (Ορφέας). Μετά τον πόλεμο του 1940 ιδρύει και διευθύνει τη ΧΟΡΩΔΙΑ ΣΕΡΡΩΝ (1945-55). Στη συνέχεια, μέχρι και το 1972, αποτελεί βασικό στέλεχος (μαντόλα) της μεγάλης μαντολινάτας του ΟΡΦΕΑ υπό τον Χρ. Σταματίου. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1977.
Οι πρόβες για την εκμάθηση της Θείας Λειτουργίας του Ι. Χρυσοστόμου σε συνθέσεις, κυρίως, του Θεμ. Πολυκράτους διήρκεσαν έξι μήνες. Η εκγύμναση των φωνών από τον Ι. Ουζ. γινόταν με μαντόλα.
Η πρώτη λειτουργία του ΔΑΥΙΔ πραγματοποιείται το 1972 στον ι.ν. του Αγίου Αντωνίου Σερρών. Την ίδια χρονιά ο Ι. Ουζούνης μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη για οικογενειακούς λόγους. Την εκγύμναση των φωνών και τη διεύθυνση αναλαμβάνει επί ένα μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, μέχρι και το 1986, ένας ακόμα ταλαντούχος αυτοδίδακτος Σερραίος μουσικός, ο Γιάννης Μπαΐρας, με αξιομνημόνευτη και αδιάκοπη παρουσία στην ενεργό εν γένει χορωδιακή δραστηριότητα της πόλης των Σερρών μεταπολεμικά.
Ο Γ. Μπ. γεννήθηκε το 1923 στον Εμμανουήλ Παπά Σερρών. Το 1947 μετακομίζει στα Σέρρας και προσλαμβάνεται ως εργάτης στο Δήμο. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής από το Σερραίο μαντολινίστα Απόστολο Καρακώστα. Την ίδια εποχή εντάσσεται στη ΧΟΡΩΔΙΑ ΣΕΡΡΩΝ ως χορωδός (μπάσσος) και βοηθός του διευθυντή της Ι. Ουζούνη. Παρακαλουθεί επίσης μαθήματα Σολφέζ, εκ πρώτης όψεως ανάγνωσης και Αρμονίας με το Χρ. Σταματίου κι αργότερα στο Παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών στα Σέρρας. Το 1979 συνεργάζεται με τον ΟΡΦΕΑ για την προετοιμασία του Λαογραφικού του Συγκροτήματος. Το 1983 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της νεοσύστατης πολυφωνικής χορωδίας του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Δαρνακοχωριτών Ν. Σερρών ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ και από το 1985 τη χορωδία του Κέντρου Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων. Συνέθεσε ή εναρμόνισε πολλά λαϊκά και δημώδη τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία σερραϊκά, μία Ακολουθία Γάμου κ.ά. για ανδρική τετράφωνη χορωδία. Το 1985 ο ΟΡΦΕΑΣ τον ετίμησε για την προσφορά του. Πέθανε στα Σέρρας στις 3.4.1999.
