Το Δημοτικό Σχολείο στα Πλατανάκια
Το σχολείο των Ελλήνων Χριστιανών επί τουρκοκρατίας ήταν μέσα στα πεύκα στο νοτιοανατολικό τμήμα του χώρου, εκτός οικοπέδου της εκκλησίας.
Εκεί λειτουργούσε μέχρι το 1912-13 περίπου που ήρθαν οι πρόσφυγες από Στρώμνιτσα και Μελένικο(αργότερα αυτό γκρεμίστηκε την δεκαετία του 30".
Μετά μεταφέρθηκε σε χώρο κάτω από την εκκλησία και δυτικά ήταν κοινοτικό κτίριο και το οικόπεδο που ήταν αρκετά μεγάλο μέχρι το σημερινό του Καπαλίδη Ιωάννη του γραμματέα.
Εκεί πήγαν και τα παιδιά των προσφύγων του Πόντου, μέχρι τότε το σχολείο ήταν κοινοτικό και λειτουργούσε με κοινοτικούς δασκάλους, μετά την έλευση των Ποντίων προσφύγων, διοριζόντουσαν δάσκαλοι από το κράτος.
Αυτό διατηρήθηκε μέχρι την ανέγερση του καινούργιου που υπάρχει και σήμερα και λειτούργησε εκεί το 1938.
Το κτίριο όπως διαμορφώθηκε αργότερα σαν ισόγειο ενώ σαν σχολείο ήταν διώροφο λειτούργησε από το 1913 περίπου μέχρι το 1938 και λόγω πυρκαγιάς από Βουλγάρους στο καινούργιο από 1945 έως 1950 από παραχώρηση του καινούργιου ιδιοκτήτη Καπαλιδου Χαρίκλεια.
