Μουσική παιδεία - Έμπνευση - Σύγχρονη Κοινωνία, της Χριστίνας Παρίση
Μουσική παιδεία - Έμπνευση - Σύγχρονη Κοινωνία
Μονόλογος " συνείδησης "
Ξημερώνει η μέρα, ακούς " τιτιβίσματα " πουλιών, το θρόισμα των φύλλων. Ένα δροσερό αεράκι περνά και σου χαϊδεύει το μάγουλο, αλλά για στάσου....ΌΝΕΙΡΟ ΉΤΑΝ!
Μόλις ξύπνησα από κόρνα λεωφορείου που δεν χώρα να πάρει την στροφή, κάνοντας την " καρδιά " μου , να χορεύει " μπάλλο"
Ας πούμε, λοιπόν πως ξύπνησα χορεύοντας!
Κάπως θα πρέπει να εναρμονιστώ στην καθημερινή τρέλα, παρομοιάζοντας ακόμη τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα στους κυκλικούς κόμβους, να αναμένουν την έναρξη της μουσικής του " Ζορμπά"
Κάπως έτσι μάλλον εμπνέονται οι μουσικοί στις ημέρες μας,συνθέτοντας "προγραμματισμή μουσική "
( όπως αυτή του Vivaldi, επηρεασμένος ο ίδιος από τις τέσσερις εποχές...άλλες, ωραιότερες ίσως εποχές) ή μάλλον ,θα έλεγα πλέον " ηλεκτρονική μουσική ", μετουσιώνοντας την κοινωνία σε "ρομπότ".
Τα παιδιά μας,κουνώντας τα κεφαλάκια τους προχωρούν, άλλοτε πάλι είναι μόνιμα σκυμμένα στην οθόνη του τηλεφώνου, διασχίζοντας απλά τους δρόμους και ακούγοντας "πραπ" ή όχι το βρήκα...."τραπ".
Πώς εμπνεύστηκε αυτό άραγε; Αλήθεια, υπάρχει έμπνευση; Τί θα πει έμπνευση;
Κάποτε, με πλησίασε η μούσα Ευτέρπη, προβάλλοντας μου το κάλλος της ψυχής και πως η ψυχή μπορεί να " θραφεί", να "καλλιεργηθεί", να " πλάσει" ήθος και χαρακτήρα...
Όλο τέρψη, όλο χαρά συνέχισα να την ακούω, λέγοντάς μου πως είναι μούσα, λόγω της δυνατότητες της να εμπνέει τους μουσικούς...
Μα φυσικά! Η ίδια η λέξη το αποδίδει. Προέρχεται από το ρήμα "μάω- μω" που σημαίνει εμπνεω- επιννοώ. Άρα, λεω, έτσι δημιουργώ!
Μου μίλησε επίσης, για τον καθοδηγητή της,τον Θεό Απόλλωνα τον Μουσαγέτη...Σωστά!
Μουσαγέτης= Μούσα + άγω(=οδηγώ)
Πόσα άραγε έχω να διδαχθώ από τον Θεό της μουσικής, της γνώσης του φωτός; Να διακρίνω έστω και λίγο το μεγαλείο της αρετής, της ομορφιάς της ζωής, καθοδηγούμενη και εγώ από την Ευτέρπη και εν τέλει να εμπνευστώ.
Επανέρχομαι στην "α- λήθεια του σήμερα"
Πραγματική λήθη! Εγκλωβισμένες ψυχές σε σώματα που απεγνωσμένα ψάχνουν για την Ευτέρπη, την Κλειώ, την Ουρανία, την Θάλεια, την Μελπομένη ,την Τερψιχόρη, την Ερατώ, την Πολυμνία, την Καλλιόπη!
Κάπου- κάπου βρίσκουν μελωδίες και λίγο αναπτερώνονται,θυμούμενες πως κάποτε γνώριζαν να πετούν μα τώρα έχουν ξεχάσει. Δεν ακούν πια μουσική. "Έχουν βόμβους στα αυτιά" Συντονισμένες στις συχνότητες των τηλεοράσεων και των τηλεφώνων. "Εμπνέονται" από το συνωστισμό των πόλεων, τις νέες τάσεις της μόδας, τις "ανούσιες συναναστροφές" ,τις κομμένες λέξεις και άσχημες συμπεριφορές. Έτσι, λοιπόν "δημιούργησαν" την "Τραπ"
Αυτά διδάχθηκαν τα παιδιά μας.
Η μουσική είναι παιδεία, είναι τα μαθηματικά, η αστρονομία, η φυσική , η ποίηση, η Ελληνική Γλώσσα.
Είναι η γνώση που έχουμε όταν γεννιόμαστε,που την χάνουμε και που την ξαναβρίσκουμε όταν "φεύγουμε..."
"...Αρ' ουν ταυτί περί τον της παιδείας λόγον δυστυχήματα, απουσία τε και κακομουσία.Το μεν έτερον υπ' Αμαθίας θάτερον δε υπό πονηράς γίνεται διδασκαλίας "
Απόδοση "...Δύο λοιπόν είναι τα κακά από τα οποία πάσχει η παιδεία .Η αμουσία και η κακομουσία. Το ένα προϊόν της αμάθειας ( των διδασκόντων), το άλλο αποτέλεσμα της κακής διδασκαλίας."
Αριστείδης ο Κοϊντιλιανός
Περί μουσικής
.jpg)
