Τα σχέδια στο ψωμί και το κουλούρι του χθες

Το κουλούρι σήμερα είναι έδεσμα από ψωμί και σουσάμι, με σχήμα τροχού, δηλαδή ένα σχήμα κύκλου που σχηματίζεται από ένα κυλινδρικό κομμάτι ψωμιού.

Το όνομα  προέρχεται από την βυζαντινή ελληνική λέξη κολλίκιον (κολλίκιον), ή την αρχαία ελληνική λέξη κολλύρα (κολλύρα),

Αρχειακές πηγές δείχνουν ότι το σιμίτ παραγόταν στην Κωνσταντινούπολη από το 1525. Βάσει των δικαστικών αρχείων του Üsküdar (Şer’iyye Sicili) με ημερομηνία 1593, το βάρος και η τιμή του σιμιτιού τυποποιήθηκαν για πρώτη φορά. Ο ταξιδιώτης του 17ου αιώνα, Εβλιά Τσελεμπή, έγραψε ότι υπήρχαν 70 φούρνοι σιμιτιού στην Κωνσταντινούπολη κατά τη δεκαετία του 1630.

Οι ελαιογραφίες του Ζαν Μπριντέζι από τις αρχές του 19ου αιώνα για την καθημερινή ζωή στην Κωνσταντινούπολη δείχνουν πωλητές κουλούρι ου (οθωμανικά  : σιμιτ) στους δρόμους. 

Ο Γουόργουικ Γκομπλ έκανε επίσης μια εικονογράφηση αυτών των πωλητών σιμιτιού της Κωνσταντινούπολης το 1906. Το σιμίτ και οι παραλλαγές του έγιναν δημοφιλή σε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Αλλά δεν ήταν έτσι απλά πάντα. Τα κουλούρια όπως και τα ψωμιά είχαν σχέδια. 

Την περίοδο  του ερχομού των Ποντίων το απλό κουλούρι με λίγο σουσάμι δηλαδή του τούρκικου σιμίτ της Κωνσταντινούπολης επικράτησε, όπως και του ψωμιού που έγιναν απλό.

Το κουλούρι και τα ψωμιά παλιότερα ειδικά στα νησιά ήταν διακοσμημένα με πανέμορφα σχέδια. Από λουλούδια και σχήματα σχήματα  μέχρι σταχτιά και σφραγίδες.

Σε περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν Πόντιοι τα σχέδια εγκαταληφθικαν με μόνη εξεύρεση τις 'λειτουριες', που κράτησαν κάποια σχεδίαση, αλλά και αυτές έγιναν πιο απλές. Για τις λειτουργίες υπήρχαν 'σφραγιδες' που σταδιακά εγκαταλείφθηκαν.

Σταδιακά σε όλη την χώρα τα σχέδια έφυγαν από το ψωμί και τα κουλούρια και πλέον σήμερα είναι τελείως απλά.