Βαρκάς : Η Καθημερινότητα της Υποταγής
Ο καταπιεσμένος Έλληνας της σημερινής εποχής έχει γίνει μάρτυρας μιας πραγματικότητας γεμάτης αδικία και εκμετάλλευση. Με τους μισθούς κομμένους και τις συνθήκες εργασίας εξαιρετικά σκληρές, η ζωή του έχει μετατραπεί σε ένα καθημερινό μαρτύριο, και όμως, έχει συνηθίσει αυτή την κατάσταση. Αντί να αντιδράσει, πολλοί αποδέχονται τη μοίρα τους, κάνοντάς την μέρος της καθημερινότητας.
Για πολλούς Έλληνες, η εργασία έχει γίνει ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης. Παρά την αδιάκοπη δουλειά και την έλλειψη προοπτικών, η απουσία αντίστασης είναι προφανής. Έχουν χάσει τα σπίτια τους και ζουν σε συνθήκες που κανονικά θα ήταν απαράδεκτες. Ωστόσο, οι άνθρωποι έχουν μάθει να αποδέχονται τα πάντα, σχεδόν σαν να μην υπάρχει άλλη επιλογή.
Η αποδοχή της καταπίεσης έχει γίνει φυσική κατάσταση. Οι άνθρωποι δεν αντιδρούν στις αδικίες που τους περιβάλλουν, και η σιωπή τους έχει μετατραπεί σε ένα είδος ανοχής. Είναι σαν να έχουν αποδεχτεί ότι η ζωή τους θα είναι πάντα έτσι. Αυτή η συνήθεια στην καταπίεση έχει οδηγήσει σε μια επικίνδυνη αδράνεια, όπου οι φωνές που θα μπορούσαν να απαιτήσουν αλλαγές έχουν σιγήσει.
Η απομόνωση ενισχύει αυτή την κατάσταση. Κάθε άτομο προσπαθεί να επιβιώσει μόνο του, και η αλληλεγγύη είναι σπάνια. Χρειάζεται μια συλλογική συνείδηση για να ανατραπεί αυτή η σιωπή. Ο καταπιεσμένος Έλληνας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η αλλαγή είναι εφικτή μόνο αν αρχίσει να αντιδρά.
Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο καταπιεσμένος Έλληνας πρέπει να βρει τη δύναμη να σταθεί και να αντισταθεί στην αδικία. Είναι καιρός να σπάσουν οι αλυσίδες της σιωπής και να διεκδικήσουν την αξιοπρέπειά τους. Η ιστορία έχει δείξει ότι η αντίσταση και η συλλογική δράση είναι οι μόνοι δρόμοι προς την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.
Είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στον Έλληνα: Φυσικά και όχι!
