Ανέβηκε η ελληνική οπερέτα «Η Μοντέρνα Καμαριέρα», στο θέατρο Πάνθεον των Σερρών, 17 Δεκεμβρίου 1924
Φωτό αρχείου
Στις 17 Δεκεμβρίου 1924, ο «Μουσικός θίασος Δ. Ζαφειρίου & Σ. Τζιφού (σύμπραξις Ζωζώς Νταλμάς)» ανέβασε στο θέατρο Πάνθεον των Σερρών την ελληνική οπερέτα του Ν. Χατζηαποστόλου «Η Μοντέρνα Καμαριέρα». 
Η παράσταση προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στους νέους των Σερρών, που είχαν κυριολεκτικά ξετρελαθεί με την εντυπωσιακή και όμορφη πρωταγωνίστρια, τη Ζωζώ Νταλμά.
Το φωτογραφείο «Πέννα-Δαϊρετζόπουλο», ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής, φωτογράφησε την εκθαμβωτική καλλιτέχνιδα και γέμισε την προθήκη του καταστήματός του με τα πορτρέτα της. Η παρουσία της όμως ήταν τόσο θρυλική, που το βράδυ συνέβη ένα απρόσμενο περιστατικό: άγνωστοι θαυμαστές της, πιθανότατα ερωτευμένοι «άχρις θανάτου» με την ίδια τη Ζωζώ Νταλμά, τον ζωντανό μύθο που, όπως φημολογούνταν, ούτε ο Κεμάλ Ατατούρκ δεν κατάφερε να του αντισταθεί, έσπασαν τις τζαμαρίες του φωτογραφείου και λεηλάτησαν όλα τα πορτρέτα της.
Η Μοντέρνα καμαριέρα ήταν το έργο με το οποίο ξεκίνησε ο συνθέτης τη θριαμβευτική του πορεία στο χώρο της οπερέτας. Διάσπαρτη με «κωμικές σκηνές απερίγραπτης εξωφρενικότητας» σύμφωνα με κριτική της εποχής, η Μοντέρνα καμαριέρα κατάφερε να γίνει ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του ρεπερτορίου.
Η πλοκή ξεδιπλώνεται στην Αθήνα του 1916, όπου οι σπαρταριστοί πρωταγωνιστές της οπερέτας μπλέκουν σε μια σειρά κωμικών παρεξηγήσεων, ερωτικών μπερδεμάτων και απολαυστικών ανατροπών.
Στους βασικούς ρόλους της σπαρταριστής οπερέτας συμμετέχουν οι: Θανάσης Ευαγγέλου, Έφη Δημητρέλου, Χρήστος Λάζος, Βάγια Κωφού, Λητώ Μεσσήνη και Παύλος Μαρόπουλος. Πιάνο, μουσική διδασκαλία: Μιχάλης Παπαπέτρου.
Η Μοντέρνα καμαριέρα, πρωτοπαρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στις 14 Ιουλίου 1916 στο Θέατρο Παπαϊωάννου. Ακολούθησαν δεκάδες παραστάσεις, ενώ τα τραγούδια της παράστασης έγιναν εξαιρετικά δημοφιλή.
Ο συνθέτης της, Νίκος Χατζηαποστόλου (1884-1941), τραγουδιστής και αρχιμουσικός, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της αθηναϊκής οπερέτας. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά, μονωδία και διεύθυνση χορωδίας στο Ωδείο Λόττνερ –το σημερινό Ελληνικό Ωδείο. Πρωτοεμφανίστηκε ως κανταδόρος στις αθηναϊκές γειτονιές, εργάστηκε ως αρχιμουσικός στο θίασο οπερέτας του Γιάννη Παπαϊωάννου, ενώ για πολλά χρόνια υπήρξε χορωδός στο Ελληνικό Μελόδραμα του Διονυσίου Λαυράγκα και διηύθυνε τη χορωδία του ναού της Αγ. Ειρήνης Αθηνών. Συνέθεσε περισσότερες από 40 οπερέτες όπως Μοντέρνα καμαριέρα (1916), Μπεμπέκα (1918), Οι ερωτευμένοι (1919), Οι απάχηδες των Αθηνών (1921), Το κορίτσι της γειτονιάς (1922), Η γυναίκα του δρόμου (1924), Μποέμικη αγάπη (1926) και Η πρώτη αγάπη (1929). Επίσης, έγραψε πολλές καντάδες, χορωδιακά έργα, ενόργανη και τετράφωνη εκκλησιαστική μουσική, ενώ ηχογράφησε πολλούς δίσκους γραμμοφώνου. Οι Απάχηδες των Αθηνών συγκαταλέγονται στις πιο δημοφιλείς ελληνικές οπερέτες και έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως στην ΕΛΣ.
