ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνετε ένα ποτήρι λάδι και, όταν αρχίσει να καπνίζει, γέρνετε το τηγάνι προς τα εμπρός για να συγκεντρωθεί όλο το λάδι εκεί. Σπάτε ένα αυγό και το ρίχνετε μέσα, φροντίζοντας να μείνει ο κρόκος στη μέση και γύρω του το ασπράδι. Όταν πήξει το ασπράδι, βγάζετε το αυγό με μια τρυπητή κουτάλα και το τοποθετείτε προσεκτικά σε μια πιατέλα, την οποία φροντίζετε να διατηρείτε ζεστή. Το ίδιο κάνετε και για το δεύτερο αυγό, μέχρι να τα τηγανίσετε όλα. Όταν τελειώσετε το τηγάνισμα, φτιάχνετε μια σάλτσα από φρέσκες ντομάτες, κομμένες σε τέσσερα κομμάτια και βρασμένες με ένα κρεμμύδι, λίγο δυόσμο, βασιλικό, αλάτι, πιπέρι και το ανάλογο νερό. Περνάτε τη σάλτσα από σουρωτήρι, προσθέτετε λίγο φρέσκο βούτυρο, μια κουταλιά αλεύρι, και την αφήνετε να βράσει για 5 λεπτά. Εν τω μεταξύ, τοποθετείτε τα αυγά πάνω σε λεπτές φέτες ψωμιού, τηγανισμένες με βούτυρο, και περιχύνετε με τη σάλτσα. Καλή σας όρεξη. Αὐγὰ τηγανιστὰ μὲ σάλτσα Εἰς ἕνα τηγάνι...

Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Κροκέτες από κρέας Λιανίζετε και ζυμώνετε οποιοδήποτε είδος οσπρίων ή λαχανικών σας έχουν μείνει από την προηγούμενη ημέρα, προσθέτετε μισή κουταλιά αρωματικά χόρτα, μία μεγάλη κουταλιά μαϊντανό, ψιλοκομμένο, μία σκελίδα σκόρδο, ένα φλιτζάνι ψίχα ψωμί, τριμμένη, το ανάλογο αλατοπίπερο, και τα ανακατεύετε όλα καλά. Χτυπάτε ένα αυγό, το ρίχνετε στη μάζα και αναμιγνύετε όλα μαζί. Κατόπιν σχηματίζετε τη ζύμη σε μικρά κομμάτια στρογγυλά ή τετράγωνα, τα τοποθετείτε σε αλευρωμένη επιφάνεια και τα αλευρώνετε και από πάνω για να μη σκάσουν. Θέτετε σε σιγανή φωτιά το τηγάνι με βούτυρο ή λάδι, και, όταν κάψει πολύ, τηγανίζετε τις κροκέτες σας. Αυτές που τηγανίζετε, πρέπει να τις βάζετε σε μέρος όπου να διατηρούνται ζεστές, όσο τηγανίζετε τις υπόλοιπες. Κροκέτται ἀπὸ κρέας Λιανίζετε καὶ ζυμόνετε οἱονδήποτε εἶδος ὀσπρίων ἢ λα- χάνων σᾶς ἔχουν μείνει ἀπὸ τὴν προηγουμένην ἡμέραν, προσθέτετε μισὴ κουταλιὰ ἀρωματικὰ χόρτα, μίαν μεγάλην κουταλιὰν μαϊδανό, ψιλο...

Οικιακή Μαγειρική, του Ν. Γκινόπουλος, βιβλίο του 1899 ΝΙΚΟΛ. Σ. ΓΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΟΙΚΙΑΚΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΗΤΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΟΔΗΓΊΑΙ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΦΑΓΗΤΩΝ ΕΚΔΟΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ Ι. ΣΑΛΙΒΕΡΟΣ « Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ' ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ, ο Η Οικιακή Μαγειρική του Νικολάου Γκινόπουλου,  μια σειρά από απλές, εύκολες, αλλά γευστικές, παραδοσιακές, ξεχασμένες πλέον, συνταγές, αλλά και μια σειρά  οδηγίες διατροφής, νοικοκυριού και καλής συμπεριφοράς, κυκλοφόρησε στις απαρχές του Νεοελληνικού Κράτους και της ελληνικής Αστικής Τάξης. Το σημερινό βιβλίο αποτελεί ακριβή φωτογραφική αναπαραγωγή  εκείνου, με εκτεταμένη εισαγωγή της Μαρίας Τσοσκούνογλου, που καλύπτει τον διαρρεύσαντα χρόνο, κοινωνιολογικά και γευστικά. Το βιβλίο που αποδείχθηκε διαχρονικής αξίας, πρωτοκυκλοφόρησε στην Αθήνα το 1899. Πρόκειται για το πιο πλήρες  από τα πρώτα βιβλία με συνταγές μαγειρικής,  από εκείνα, δηλαδή, που έθεσαν τις βάσεις της ελληνικής αστικής μαγειρικής, όπως την ξέρουμε σήμερα. Η φωτοαναστ...

Στό Συναξάριο τῆς 16ης Ἰουλίου τοῦ Μηναίου τῆς Ἐκκλησίας καθώς καί τοῦ Μεγάλου Συναξαριστῆ γράφεται μόνον «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι Μάρτυρες οἱ ἐν Πισιδίᾳ, ὄντες χιλιάδες δεκαπέντε, ξίφει τελειοῦνται. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ αἱ Ἅγιαι Μάρτυρες γυναῖκες, πολλαί οὖσαι, ξίφει τελειοῦνται». Στό δέ Συναξάριον τῆς ἑπομένης ἡμέρας, 17ης Ἰουλίου, τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Μαρίνης μεταξύ ἄλλων γράφεται : «Ὁ Ἔπαρχος ἀκούσας πῶς ὁμολογοῦσαν τόν Χριστόν Θεόν καί Βασιλέα των… προσέταξε νά θανατώσουν, ὅσους ἐπίστευσαν. …. καί ἐφόνευσαν ἄνδρας χιλιάδας δεκαπέντε, χωρίς τάς γυναῖκας πού δέν τάς ἐμέτρησαν. Οἵτινες ὅλοι βαπτισθέντες μέ τό ἅγιον αἷμα των δέν ἐχρειάσθησαν ἄλλο βάπτισμα, γενόμενοι θυσία τῷ Θεῷ καί ὁλοκαύτωσις ἀπῆλθον εἰς τήν αἰώνιον βασιλείαν οἱ τρισμακάριοι». Ἀπό αὐτά καταφαίνεται ὅτι ὁ θεῖος σπόρος τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ πού εἶχε ρίξει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος στόν πνευματικό ἀγρό τῆς Πισιδίας ἀπό τήν πρώτη του Ἀποστολική περιοδεία στήν Ἀντιόχεια καί τήν γύρω περιοχή τῆς Πισιδίας, εἶχε ἀποδώσει πλούσιους κα...

Προς τον το παν βλέποντα Δεσπότην βλέπων, Aντέσχες Aντίοχε και τομής άχρι. Ο Άγιος Αντίοχος ήταν αδελφός του Αγίου Πλάτωνα (βλέπε 18 Νοεμβρίου), καταγόταν από την Σεβάστεια της Καππαδοκίας και ήταν γιατρός. Πήγαινε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό και γιάτρευε τους ασθενείς όχι μόνο κατά το σώμα αλλά και κατά την ψυχή. Τον συνέλαβε ο ηγεμόνας Αδριανός και τον υπέβαλε σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Τον κρέμασε επάνω σ' ένα ξύλο και του ξέσχισε τα πλευρά, κατόπιν τον άφησε μέσα στη φωτιά, έπειτα τον έριξε μέσα σ' ένα καζάνι με βραστό λάδι και στη συνέχεια τον άφησε τροφή στ' άγρια θηρία. Απ' όλα αυτά όμως, ο Αντίοχος, με τη θεία χάρη βγήκε αβλαβής και όχι μόνο. Άλλα με την προσευχή του συνέτριψε τα είδωλα και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου δια αποκεφαλισμού. Ο δήμιος όμως, Κυριάκος, που τον αποκεφάλισε είδε να τρέχει από τον λαιμό του αντί για αίμα, γάλα. Τότε και αυτός με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε επί τόπου.

Σύμφωνα με τον συναξαριστή, πατρίδα του Αγίου Αθηνογένη ήταν η Σεβάστεια της Καππαδοκίας. Η μόρφωση του, η θερμή πίστη του, καθώς και η γενναία φιλανθρωπική του δράση, τον ανέδειξαν επίσκοπο Πηδαχθόης. Σαν επίσκοπος, ήταν φωτεινό πνευματικό λυχνάρι για το ποίμνιο του. Μάλιστα τόσο πολύ ήθελε να συνεχιστεί το έργο του Ευαγγελίου, ώστε με ιδιαίτερη φροντίδα κατάρτισε ικανότατους βοηθούς του. Άλλα όταν έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, ο Αθηνογένης με δέκα μαθητές του, τον Ριγίνο, τον Μαξιμίνο, τον Πατρόφιλο, τον Αθηνογένη, τον Αντίοχο, τον Άμμων, τον Θεόφραστο, τον Κλεόνικο, τον Πέτρο και τον Ησύχιο, συνελήφθη από τον ηγεμόνα Φηλίμαρχο, και αφού όλοι ομολόγησαν το Χριστό αποκεφαλίσθηκαν. Αξίζει δε να αναφέρουμε, ότι στον Αθηνογένη οφείλουμε το γνωστό κατανυκτικό εσπερινό ύμνο, «Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. Ἄξιον σὲ ἐν πάσι καιροὶς ὑμνείσθαι...

Στις 15 Ιουλίου 1945, όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία, στην αίθουσα του κινηματογράφου «Πάνθεον» πραγματοποιήθηκε η μεγάλη καπνική σύσκεψη που συγκλήθηκε από την Ένωση Συνεταιρισμών του νομού Σερρών για τη ρύθμιση του καπνικού ζητήματος. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι 65 καπνικών συνεταιρισμών, οι αρχές, αντιπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου και των επαγγελματικών οργανώσεων. Κύριο θέμα της σύσκεψης ήταν η ακύρωση της συντακτικής πράξης, η οποία χαρακτήρισε τα διασωθέντα καπνά, που ανέρχονται σε 6 εκατομμύρια δράμια, ως λεία πολέμου και μέσω της οποίας διατίθενται αυτά για φιλανθρωπικούς σκοπούς, παρόλο που είναι ιδιοκτησία των καπνοπαραγωγών. Δεύτερο, αλλά βασικότερο θέμα, ήταν η ταχύτερη και σε ικανοποιητικές τιμές ρευστοποίηση της σοδειάς των καπνοπαραγωγών του έτους 1944, που ανέρχεται σε περίπου 18 εκατομμύρια δράμια στη Μακεδονία. Εισηγητής και για τα δύο θέματα ήταν ο διευθυντής της Ένωσης, κ. Ν. Τακούδας, ο οποίος ανέπτυξε εκτενώς τις απόψεις της Ένωσης και των καπνοπαραγω...

Σύγχρονη φωτογραφία (Μια ζωή Εθνικός) Στις 15 Ιουλίου 1956, στο Σιδηρόκαστρο, διεξήχθη φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ της τοπικής ομάδας του Εθνικού και του ΑΟΣ Θεσσαλονίκης (Πρωταθλητής Γ κατηγορίας Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1956-57), ο οποίος ολοκληρώθηκε με τη νίκη του Εθνικού με σκορ 2-1.

Στις 15 Ιουλίου 1977, ο Όμιλος «Ορφεύς» ίδρυσε ένα λαογραφικό μουσικό συγκρότημα με στόχο τη διάδοση των δημοτικών τραγουδιών των Σερρών. Τη μουσική καταγραφή των τραγουδιών ανέλαβε ο Γ. Μπαίρας, ενώ τη διεύθυνση της χορωδίας και του συγκροτήματος είχε ο Β. Παπατσαρούχας.

Στις 15 Ιουνίου 1945, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρώην βουλευτής του νομού Σερρών, επέστρεψε στην πόλη μετά από απουσία αρκετών χρόνων. Η επιστροφή του έγινε δεκτή με θερμές λαϊκές εκδηλώσεις. Αποφασισμένος να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα, άνοιξε ξανά το δικηγορικό του γραφείο στην οδό Μανόλη Ανδρόνικου και ξεκίνησε επαφές με φίλους και ψηφοφόρους. Δέχθηκε επιτροπές χωρικών, ανακοίνωσε τις ενέργειές του για την ίδρυση καπνικού οργανισμού και επισκέφθηκε πόλεις και χωριά του νομού. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με άλλους βουλευτές του  Λαικού Κόμματος το 1946, έλαβε μέρος στις εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής του Λαικού Κόμματος στα Σέρρας.

Άποψη των Σερρών το 1945 (Ερμού) από το αρχείο του κ. Β. Τζανακάρη Στις 15 Ιουλίου 1945, έλαβε χώρα μια μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κινηματοθέατρο «Κρόνιον» στις Σέρρες. Οι κάτοικοι των Σερρών εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τις αλβανικές επιθέσεις κατά των Ελλήνων στο βορειοηπειρωτικό τμήμα και απήτησαν την ένωση της βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Ένα ψήφισμα που εκδόθηκε κατατέθηκε στις αρμόδιες αρχές και απευθύνθηκε επίσης στους αντιπροσώπους των Συμμάχων και των Ηνωμένων Εθνών στην Αθήνα, συμπεριλαμβανομένων της Αγγλίας, της Αμερικής, της Γαλλίας και της Ρωσσίας. Η εφημερίδα Μακεδονία στις 17 Ιουλίου έγραφε : Σέρρες, 15 (από τον μόνιμο ανταποκριτή μας). - Πρωτοβουλία της Ένωσης Βορειοηπειρωτών Σερρών πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στο κινηματοθέατρο  «Κρόνιον» , με πάνδημο συλλαλητήριο στο οποίο συμμετείχαν χιλιάδες κόσμου, συγκεντρωμένοι για να διαμαρτυρηθούν κατά των βιαιοτήτων των συμπατριωτών μας από τους Αλβανούς στη Βόρεια Ήπειρο. Ο καθηγητής, κ. Γολδέμης, αντι...

Το έτος 1907, ο ελληνικός αγώνας συνεχίζεται με την ίδια δραστηριό­τητα. Τα ελληνικά σώματα, ενισχυόμενα και με νέα, προωθούνται βορειό­τερα, φτάνουν στον Περλεπέ και υπερβαίνουν τη Γευγελή και τη Στρώμνιτσα. Παρόλες όμως τις προόδους, ο ύπουλος μηχανισμός του βουλγαρι­κού κομιτάτου πέτυχε, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο, να εξοντώ­σει περί τους 223 Έλληνες και 325 σλαβόφωνους φιλελληνικών τάσεων. Στις 15 Ιουλίου 1907, στο Δεμίρ-Ισσάρ (σημερινό Σιδηρόκαστρο), δύο φανατικοί οπαδοί του κομιτάτου εξουδετερώθηκαν (με θανάτοση) από Έλληνες.  Το βουλγαρικό κομιτάτο αύ­ξησε τις διώξεις εναντίον των Ελλήνων και, το σοβαρότερο, εξαγόραζε τους ξένους αξιωματικούς που διεύθυναν ολόκληρα διαμερίσματα και α­σκούσαν έλεγχο στην τουρκική χωροφυλακή. Με την αποτρόπαια δράση του κομιτάτου, μέχρι το 1904, οι Βούλγαροι είχαν επιτύχει την υπαγωγή στην Εξαρχία 130 ελληνικών κοινοτήτων. Ο Ελ­ληνισμός των περιφερειών Μοναστηριού και Θεσσαλονίκης τελούσε υπό συνεχή τρομοκρατία. Οι κομιτατζήδες αποθρ...

Ο Όσιος Σάββας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη περί το 1280 μ.Χ. από λίαν ενάρετους γονείς, οι όποιοι τελικά μόνασαν. Ο άριστος βιογράφος του Οσίου και γνώριμος του άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (βλέπε 11 Οκτωβρίου) τους εγκωμιάζει θαυμάσια. Ο όσιος ονομαζόταν κατά κόσμον Στέφανος. Έλαβε καλή βασική μόρφωση και από νωρίς αγάπησε θερμά την αρετή, τη σωφροσύνη, την εγκράτεια και την ταπείνωση, ώστε ηταν σε όλους πολύ αγαπητός. Νέος αφήνει πατρίδα, γένος, υπόληψη και πατρική αγάπη και έρχεται στο Άγιον Όρος. «Εισέρχεται στον ιερό Άθωνα, τον όντως χρυσό και αγαπητό Άθωνα, τον πρόξενο των καλυτέρων αγαθών σε μένα απ’ οτιδήποτε άλλο» κατά τον άγιο βιογράφο του. Τίθεται στην υπακοή σεβάσμιου και έμπειρου Γέροντος στην περιοχη των Καρυών σε κελλί Βατοπαιδινό. Στην κουρά του λαμβάνει το όνομα Σάββας. Υπόμενε καρτερικά την αυστηρότητα του Γέροντος του και τη σκληρότητα της υπερβολικής του εγκράτειας. Η πείνα, η δίψα, η ολονύκτια αγρυπνία, η ορθοστασία, η δέηση τον συνόδευαν πάντοτε. Ο αυστηρός του Γέροντα...

Ἔρωτι φλεχθεὶς τοῦ Θεοῦ Αὐγουστῖνε. Φωστὴρ ἐδείχθης παμφαέστατος, μάκαρ. Ἀμφὶ πέμπτῃ δέκατῃ θαν’ Αὐγουστῖνος ὁ περίπτυστος. Ο Άγιος Αυγουστίνος (ο και Aυρήλιος ονομαζόμενος) γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμηδίας στην Αφρική, το έτος 354 μ.Χ. από μητέρα φλογερή χριστιανή, τη Μόνικα (τιμάται 4 Μαΐου) και πατέρα ειδωλολάτρη τον Πατρίκιο. Τις εγκύκλιες σπουδές πραγματοποίησε στην πατρίδα του και στη συνέχεια ο πατέρας του, τον έστειλε στα Μάδαυρα και για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα. Ως νεαρός φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, από την οποία απόκτησε και κάποιο εξώγαμο τέκνο. Στην Αφρική, έγινε οπαδός του Μανιχαϊσμού, αλλά όταν αργότερα έφθασε στο Μιλάνο οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου, έφεραν τον Αυγουστίνο στο χριστιανισμό, ζήτησε να κατηχηθεί και βαπτίστηκε χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του Αδεοδάτη. Αργότερα επέστρεψε στην Αφρική όπου δίδαξε και με θέρμη διέδωσε ...

Ἱερώνυμον τὸν μέγαν τεθνηκότα. Μέγας μένει στέφανος οὐκ ἀπεικότως. Δεκάτη πέμπτη Ἱερωνύμοιο ἦτορ ἔνθεν ἦραν. Ο Όσιος Ιερώνυμος γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι οποίοι για να τον μορφώσουν καλύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί έπεσε στη διαφθορά. Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε τη Γαλλία. Έπειτα επέστρεψε στην Ιταλία και από εκεί πέρασε στην Ανατολή και έφθασε το 373 μ.Χ. στην Αντιόχεια για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή. Αηδιασμένος όμως από τους εκεί υποκριτές μοναχούς επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Γρηγόριο Νύσσης και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη, πολύ εκτιμώμενος για την πολυμάθεια του. Αλλά οι σχέσεις του με μια πλούσια, αλλά ευσεβή χήρα, την Παούλα, και τις θυγατέρες της, σκανδάλισε τη Ρωμαϊκή κοινωνία και αναγκάσθηκε να...

Ἀμώς, ὁ συκάμινα κνίζων αἰπόλος, Ἐδὲμ τρυγᾷ τὰ δένδρα κνίζων οὐκέτι. Πέμπτῃ ἐκ βιότοιο Ἀμὼς δεκάτῃ τε ἀπέπτη. Ο Προφήτης Αμώς καταγόταν από την πόλη Θεκουέ της Ιουδαίας, η οποία βρισκόταν νοτιοανατολικά της Βηθλεέμ, και άκμασε στην ιερή πόλη Βαιθήλ, κοντά στη Σαμάρεια, κατά τους χρόνους του βασιλέως του Ισραήλ Ιεροβοάμ Β’ (784 - 746 π.Χ.). Ήταν βοσκός και καλλιεργητής συκομορέων και από την εργασία αυτή κλήθηκε απ’ ευθείας υπό του Θεού στο προφητικό αξίωμα, όπως ο ίδιος αναφέρει στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης· «Οὐκ ἤμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου, ἀλλ’ ἢ αἰπόλος ἤμην καὶ κνίζων συκάμινα· καὶ ἀνέλαβέ με Κύριος ἐκ τῶν προβάτων καὶ εἶπε Κύριος πρός με· βάδιζε προφήτευσον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ». Αναδείχθηκε έτσι ένας από τους σπουδαιότερους ελάσσονες Προφήτες. Στηλίτευσε την ηθική και θρησκευτική κατάπτωση του Ισραήλ, καλούσε το λαό σε μετάνοια και προφήτευσε την επικείμενη κρίση και αιχμαλωσία του. Αν και στερούνταν μόρφωσης, διακρινόταν για την πρωτοτυπία, τη φυσικότητα, ...