ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 18 Αυγούστου  1929, ι δρύθηκε το "Ενωτικό Κόμμα των Φιλελευθέρων Ν. Σερρών". Το κόμμα αυτό πιθανώς αντιπροσώπευε μια ένωση φιλελεύθερων ιδεών και απόψεων στην περιοχή των Σερρών.

Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Υλικά 1 κοτόπουλο Βούτυρο Λίγο αλεύρι 1 ποτήρι λευκό κρασί χωρίς ρετσίνα 1 ποτήρι ζωμό κρέατος Λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο Λίγο σκόρδο ψιλοκομμένο Αλάτι και πιπέρι Τριμμένη παρμεζάνα Εκτέλεση Καθαρίζετε καλά το κοτόπουλο και αφαιρείτε τα εντόσθια. Το κόβετε κατά μήκος σε δύο κομμάτια. Ζεσταίνετε το απαιτούμενο βούτυρο σε ένα τηγάνι και προσθέτετε λίγο αλεύρι. Όταν πάρει ξανθό χρώμα, προσθέτετε τα κομμάτια του κοτόπουλου και τα κοκκινίζετε. Μόλις το κοτόπουλο πάρει χρώμα, προσθέτετε το λευκό κρασί, το ζωμό κρέατος, τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και το σκόρδο, καθώς και αλάτι και πιπέρι. Αφήνετε το κοτόπουλο να ψηθεί καλά. Όταν είναι έτοιμο, προσθέτετε την τριμμένη παρμεζάνα στη σάλτσα και αφήνετε για 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Σερβίρετε ζεστό. Συμβουλή: Το πιάτο αυτό είναι πολύ νόστιμο και μπορεί να συνοδευτεί με ρύζι ή πατάτες. Ὀρνίθι μὲ τυρὶ Τὸ καθαρίζετε καλῶς καὶ τοῦ βγάζετε τὰ ἐντόσθια, κό- πτετε εἰς δύο κατὰ μῆκος καὶ τὸ κοκκινίζετε εἰς μίαν και...

Εις τον Σωφρόνιον και Βαρνάβαν Τὴν γῆν λιπόντες, ἐν τάχει πρὸς τὸν Πόλον, ἔβητε Σωφρόνιε, σύ τε Βαρνάβα. Βαρνάβας, δεκάτῃ ὀγδόῃ θάνε Σωφρόνιός τε. Εις τον Χριστόφορον Χριστοῦ ὁ Μύστης ἐν μοναῖς ἀκηράτοις, Χαίρων ἀνῆλθε, τῶν πόνων λαβεῖν γέρα. Δεν έχουμε σαφή βιογραφικά τους στοιχεία. Μόνο από το «Νέον Λειμωνάριον» μαθαίνουμε ότι απεβίωσαν ειρηνικά κατά το έτος 412 μ.Χ. Απ' αυτούς ο Βαρνάβας ήταν ιδρυτής της Μονής Σουμελά, ο Σωφρόνιος ήταν ανεψιός του, και οι δύο ήταν στην καταγωγή Αθηναίοι. Ο δε Χριστόφορος καταγόταν από την Τραπεζούντα και υπήρξε νέος Ιδρυτής της Μονής Σουμελά, μετά την ερήμωση της. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ΄. Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς. Τῶ τῆς Θεόπαιδος χρησμῷ, τοῖς τοῦ βίου ἀποταξάμενοι, καὶ τοῖς ἑκάστοτε αὐτῆς, φωτοφανίαις ξένω ς μυσταγωγούμενοι, ὡς φοίνιξ ἐν αὐλαῖς ταῖς τοῦ Κυρίου ὄντως ἠνθήσατε, Βαρνάβα, Σωφρόνιε καὶ Χριστοφόρε, πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πατέρες ἡμῶν τρισόλβιοι, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ὁ Βαρνάβας σήμερον, καὶ ὁ Σωφ...

Στην επιστημονική σειρά «Κρητικά Χρονικά», τ. Η΄, 1954, σελ. 23, η Κ. Τσατσαρωνάκη δημοσίευσε «Ἔκθεση ὠμοτήτων τοῦ 1866» στην οποία αναφέρεται: «Μούλια, Ἐκ τῶν 20 οἰκιῶν τάς 10 ἔκαυσαν, τήν Ἐκκλησίαν «Ἅγιοι Ἀπόστολοι» βεβηλώσαντες κατεύκασαν. Κατά τόν Αὔγουστον τοῦ 1867 συλλαβόντες τούς ὑποτεταγμένους Δημήτριον Μανουσάκην, Ἀπόστολον Χοιρομουριδάκην καί Ζαχάρην Κορνιλάκην δέσαντες τάς χεῖρας, ἐξωρύξαντες τούς ὀφθαλμούς, ἀπεκόψαντες τάς χεῖρας, τήν ῥίνα, τά ὦτα, τά χείλη άπεκεφάλισαν». Μικρό 4/σέλιδο έντυπο με πληροφορίες της περιοχής για την θυσία των Αγίων κυκλοφόρησε ο π. Εμμ. Λεκάκης, Εφημέριος Ά. Μουλίων. Βιβλίο με αναλυτικές παρουσιάσεις συνέγραψε ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεώς μας, με τίτλο: «Τών Αγίων Τριών Κρητών Νεομαρτύρων των εκ Μουλίων Αποστόλου, Δημητρίου και Ζαχαρίου, βίος, ακολουθία, παρακλητικοί κανόνες, έκδοσις Ενορίας Ά. Μουλίων, 2004». Οι χριστιανικές οικογένειες των Ά. Μουλίων αναγκάστηκαν να φύγουν μόλις εντάθηκε η επανάσ...

Οι ιδρυτές του απόκρημνου Ασκηταριού στα άκρα του Μέσα Βουνού, ανάμεσα από τους όρμους Περίσσιας και Καμαρίου Θήρας, είναι οι όσιοι κολλυβάδες Αγάπιος και Πορφύριος. Το 1822 μ.Χ. έφτασε στην Σαντορίνη ο ρακένδυτος μοναχός από το Άγιο Όρος, όσιος Αγάπιος Μεταξάς, ο οποίος καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Κατέστη ευαγγελιστής του νησιού με το αγνό και άδολο κήρυγμά του. Αρχικά ασκήτευε σε ένα σπήλαιο στο Μονόλιθο. Το Ασκητήριο αμέσως μετετράπη σε πνευματική πηγή για τους διψώντες για αληθινό Λόγο και προσευχή. Στο μοναστήρι του Προφήτου Ηλία την εποχή αυτή εγκαταβίωνε ο ενάρετος ιερομόναχος Πορφύριος Μηνδρινός από τη Γωνιά της Θήρας, ο οποίος επιθυμούσε να ζήση ερημικά. Ως μοναδικό τόπο ησυχίας στο νησί σκέφτηκε το απόμερο και απόκρημνο μέρος πέρα της Αρχαίας Θήρας. Το λογισμό του αυτό εμπιστεύτηκε στον καθηγούμενο της Μονής του, Γεράσιμο Μαυρομμάτη, ο οποίος όμως αρνήθηκε να φύγει από τη Μονή λόγω της λειψανδρίας, που τη μάστιζε. Η φήμη του οσίου Αγαπίου είχε φτάσει και στη Μονή του ...

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Αγάπιος ο εκ Γαλατίστης γεννήθηκε στην κωμόπολη Γαλάτιστα της Χαλκιδικής περί το 1710 μ.Χ. Η Γαλάτιστα την εποχή εκείνη ήταν έδρα επισκοπής. Στην πατρίδα του έλαβε την εγκύκλια μόρφωση. Την περίοδο αυτή στη Γαλάτιστα, όπως και σε άλλα μέρη της Χαλκιδικής, «έχουσι σχολεία αρκετά καλά κατηρτισμένα και προσωπικόν διδασκάλων εις την διδασκαλίαν αυτών». Αξίζει να αναφερθεί πως από την Γαλάτιστα την ίδια εποχή ήταν οι σπουδαίοι συγγενείς αγιογράφοι λεγόμενοι Γαλατσάνοι, οι οποίοι αγιογράφησαν πολλές εικόνες και τοιχογραφίες στό Άγιον Όρος, και πολλά έργα τους σώζονται στη μονή Βατοπαιδίου. Νέος μεταβαίνει για προσκύνηση των Αγίων Τόπων στα Ιεροσόλυμα, όπου παραμένει, κείρεται μοναχός και γίνεται μέλος της Αγιοταφικής Αδελφότητος. Από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Παρθένιο (1737 - 1766 μ.Χ.), χειροτονείται ιερεύς του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν αποστέλλεται οικονόμος του μετοχίου του Παναγίου Τάφου στη Θεσσαλονίκη, που ήταν ο ναός της Νέας Παναγίας κοντά στον Λευκό Πύργο, όπου υπάρ...

Ξίφει Ματθαῖε ἀποτμηθεὶς τὴν κάραν Χαίρων εἰσῆλθες τῶν Ἀθλητῶν εἰς μάνδραν. Ὀγδοάτη δεκάτη Ματθαῖος ἐτμήθη κεφαλήν. Ο Ματθαίος γεννήθηκε περί το 1670 μ.Χ. στο Γερακάρι Αμαρίου της Επισκοπής Λάμπης και Σφακίων. Η Κρήτη την εποχή εκείνη είχε υποδουλωθεί στους Τούρκους κατακτητές, οι οποίοι διώκαν και βασάνιζαν τους χριστιανούς. Ο πατέρας του Ματθαίου ήταν ιερέας, κι αυτό βοήθησε τον νεαρό Άγιο να ανατραφεί με τις χριστιανικές αξίες και αρετές. Αυτό ήταν αιτία, και ο φθονερός διάβολος μίσησε τις αρετές του Ματθαίου και τον οδήγησε στην ασέβεια. Έτσι οι αλλόθρησκοι τον επιλέγουν να νυμφευθεί την Οθωμανή Αϊσέ για να ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό. Μετά από λίγο όμως χρόνο κατάλαβε το φοβερό του λάθος, μετανόησε βαθιά και ξαναγύρισε στην πίστη και στην Εκκλησία του, ως κρυπτοχριστιανός. Επειδή όμως ο Ματθαίος δεν μπορούσε να κρύψει την πίστη του, και πρωί – βράδυ έκανε τον σταυρό του, αυτό ήταν αφορμή η Οθωμανίδα σύζυγός του να εξοργιστεί, και να καταγγείλει τον σύζυγό της στον τούρκο κριτή της π...

Στα ζοφερά χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως είναι γνωστό από την ιστορία, μαρτύρησαν χιλιάδες χριστιανοί. Ένας λοιπόν, απ' αυτούς είναι και ο άγιος νεομάρτυς της θεσσαλικής Καππούας Κωνσταντίνος, ο οποίος προτού βαπτισθεί και ενταχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας μας ήταν μουσουλμάνος γιος Τούρκου αξιωματούχου. Σε ηλικία είκοσι χρόνων μυήθηκε στα χριστιανικά δόγματα από κάποιον λόγιο μοναχό του μοναστηρίου της Καππούας «Άγιος Νικόλαος». Ο μοναχός αυτός όταν έκρινε ότι είχε εδραιωθεί η πίστη του τουρκόπουλου στο Χριστό, το βάφτισε στο μοναστήρι και από Σαΐμ, που ήταν το όνομά του, το μετονόμασε Κωνσταντίνο. Η αντίδραση του Τούρκου αξιωματούχου, πατερά του νεοφώτιστου Κωνσταντίνου, υπήρξε κεραυνοβόλος και δυναμική. Θέλησε να τιμωρήσει με θάνατο τους τρεις μοναχούς του μοναστηρίου της Καππούας αλλά δεν το κατόρθωσε, γιατί αυτοί κατάφεραν να δραπετεύσουν και να καταφύγουν στα Μετέωρα, όπου ζήτησαν προστασία από τους εκεί μοναχούς. Η οργή του πατέρα κορυφώθηκε και πυρπόλησε το μοναστήρι. Ε...

 Δίψει τελευτῆς τῆς ὑπὲρ Θεοῦ Λόγου, Χωροῦσι Φλῶρος καὶ Λαῦρος πρὸς τὸ φρέαρ Φλώρῳ ἀμφ' ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φρέαρ εἰσέδυ Λαῦρος. Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος ήταν δίδυμα αδέλφια και ήταν άρρηκτα ενωμένοι δια της θερμής πίστεως και αγάπης που είχαν προς το Χριστό. Κατάγονταν από το Βυζάντιο και είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό και την τέχνη του λιθοξόου από τους Αγίους Πρόκλο (ή Πάτροκλο σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο) και Μάξιμο, οι όποιοι υπέστησαν και μαρτυρικό θάνατο για το Χριστό. Μετά το θάνατο των διδασκάλων τους, ο Φλώρος και ο Λαύρος αναχώρησαν στην Ιλλυρία και διάλεξαν σαν τόπο διαμονής τους την πόλη Ουλπιανά. Στην πόλη αυτή εργάζονταν την τέχνη τους, αλλά συγχρόνως μέσω αυτής προσπαθούσαν για την εξάπλωση του Ευαγγελίου. Εκεί υπήρχε και κάποιος Ιερέας ειδώλων, ονομαζόμενος Μερέντιος. Ο γιος αυτού Αθανάσιος από το ένα του μάτι έπαθε τύφλωση, που από την ιατρική επιστήμη δε βρήκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τους δύο τεχνίτες αδελφούς, οι οποίοι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θερ...

Με μεγάλη επιτυχία παρουσιάστηκε η παράσταση "Η ΚΟΥΤΣΗ" στην Μακρυνίτσα, 16 Αυγούστου 2024 Η νεοσύστατη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Μακρυνίτσας, παρουσίασε την Κυριακή 16  Αυγούστου 2024 την κωμωδία "Η ΚΟΥΤΣΗ" της Άννας Μαυροπούλου Βαφειάδου.   Σκηνοθεσία Ναταλία Εφραιμίδου,  Σκηνογραφική επιμέλεια Γιάννης Εφραιμίδης,  Μουσική επιμέλεια Χρήστος Παπαδόπουλος.  Έπαιξαν,   (γιατρός), ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, (Γιάννες) Γιάννης Εφραιμίδης, (Σοφία) Ασημένια ιωακειμίδου κούση, (Ελεγκω) Αγάπη Τριανταφυλλίδου, (Διερμηνέας) Ευστράτιος ιμβριώτης, ( πελάτης) Σωκράτης Τοκατλίδης.

Το πτώμα του 63χρονου ψαρά που αγνοούνταν από το απόγευμα της Πέμπτης στον Στρυμόνα εντόπισαν σήμερα στελέχη της 2ης Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ). Ο άτυχος ψαράς, που είχε πάει για ψάρεμα με δύο φίλους του και τη γυναίκα του, προσπάθηκε κολυμπώντας να διασχίσει το ποτάμι, όμως τα νερά τον παρέσυραν χωρίς οι φίλοι και η γυναίκα του να  μπορέσουν να τον βοηθήσουν. Οι έρευνες από την καταδυτική ομάδα της 2ης ΕΜΑΚ ξεκίνησαν από χθες.

Ξεκινάνε οι Γ' Παμμακεδονικοί Αγώνες με την συμμετοχή του Ορφέα Σερρών, 17 Αυγούστου 1935 Τα αποτελέσματα της πρώτης ημέρας των Γ΄ Παμμακεδονικών αγώνων παρουσιάζουν μια ποικιλία επιδόσεων σε διάφορα αγωνίσματα. Αναλυτικά: Δρόμος 100 μ.: Εκτός συναγωνισμού, ο Φατσέας σημείωσε χρόνο 11'', ενώ ο Αρβανίτης 11"3. Από τους τακτικούς αθλητές, ο Μηνάγιας (Φ.Κ.) κατέλαβε την πρώτη θέση με χρόνο 11"4, ακολουθούμενος από τον Σκαρλάτο (Ε.Αλ) με 11"7, και τον Ιωσηφίδη (Ηρ.) με 12". Ακοντισμός: Εκτός συναγωνισμού, ο Πατανογίου έριξε το ακόντιο στα 5500 μ. Στους τακτικούς αθλητές, πρώτος αναδείχθηκε ο Σελήβης (Δόξα Δράμας) με βολή στα 41.87 μ., δεύτερος ο Σουλότουλης με 43.05 μ., και τρίτος ο Πτρασιευόπουλος με 30.07 μ. Δρόμος 800 μ.: Εκτός συναγωνισμού, ο Γεωργακόπουλος σημείωσε χρόνο 1΄ 58'', καταρρίπτοντας το πανελλήνιο ρεκόρ. Στους τακτικούς, πρώτος ήταν ο Μαυρογορδάτος (ΒΑΟ) με 2' 5", δεύτερος ο Μαβίδης (Ηρακλής) με 2΄ 8΄΄ και τρίτος ο Σιμόπουλος...

Γ. Παπαβασιλείου.από το αρχείο του Λαογραφικού Μουσείου της Ζίχνης. Στις 17 Αυγούστου 1997, η κωμόπολη της Νέας Ζίχνης συγκεντρώθηκε για να τιμήσει τη μνήμη του αείμνηστου γιατρού Γεωργίου Παπαβασιλείου, με την τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του, που πραγματοποιήθηκε μπροστά στο παλιό σχολείο της περιοχής. Με επικεφαλής τον Δήμαρχο, η τοπική κοινότητα απέδωσε φόρο τιμής στον γιατρό που είχε αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην περιοχή. Ο Γεώργιος Παπαβασιλείου, γεννημένος στο Άργος της Πελοποννήσου, υπηρέτησε ως γιατρός στη Νέα Ζίχνη και τις γύρω περιοχές από το 1935. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, διακρίθηκε όχι μόνο για την ιατρική του προσφορά, αλλά και για το σημαντικό έργο του στην υδροδότηση της περιοχής. Αναγνώρισε ότι το νερό από τη Λευκή Πηγή της Βυζαντινής Ζίχνας θα μπορούσε να φτάσει στη Νέα Ζίχνη μέσω υδροσωλήνων, σε ελεύθερη ροή. Χάρη στην πρωτοβουλία και τις προσπάθειές του, η Νέα Ζίχνη απέκτησε πόσιμο και υγιεινό νερό, μια βελτίωση που είχε μακροχρόνιο αντίκτυ...

Στις 17 Αυγούστου 1939, στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Διονύσια» που πραγματοποιούνταν στις Σέρρες, συνεχίστηκαν οι παραστάσεις του δεκαπενταμελούς «Ελληνικού Βαριετέ». Αυτή η ομάδα προσέφερε μια ποικιλία θεαμάτων που συνδύαζαν την ελαφριά ψυχαγωγία με την καλλιτεχνική δεξιοτεχνία, ένα είδος δημοφιλές την εποχή εκείνη. Μια ιδιαίτερη προσθήκη στο πρόγραμμα ήταν το ακροβατικό σχήμα «Τρία Αστέρια», το οποίο ενθουσίασε το κοινό με τις εντυπωσιακές επιδόσεις του. Επιπλέον, για μία μόνο ημέρα, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει την εμφάνιση της ντιζέζ Ντενίζ, μια καλλιτέχνη γνωστή για τις ερμηνείες της, προσδίδοντας μια μοναδική νότα στο θέαμα. Η συμμετοχή τόσο των ακροβατικών όσο και της Ντενίζ στο πρόγραμμα ανέδειξε τον πολυδιάστατο χαρακτήρα του «Ελληνικού Βαριετέ», το οποίο συνέχιζε να διατηρεί το ενδιαφέρον του κοινού κατά τη διάρκεια των Διονυσίων.

Στις 17 Αυγούστου 1935, στο θερινό κινηματογράφο «Όαση» των Σερρών, προβλήθηκε η ταινία «Du Barry, Woman of Passion» με την Norma Talmadge στον ρόλο της "Madame du Barry". Η ταινία ήταν παραγωγής του 1930. H  Norma Talmadge  το 1930 Πορτρέτο της Norma Talmadge

Στις 17 Αυγούστου 1930 ο «Άρης» Σερρών κέρδισε την ποδοσφαιρική ομάδα του «Ορφέως» Λαγκαδά με σκορ 4 -1

Στις 17 Αυγούστου 1909, ημέρα Δευτέρα, λόγω του πρόωρου θανάτου του σεβαστού ποιμενάρχη των Σερρών Κυρού Αθανασίου, τα Σωματεία της πόλης συνήλθαν στις 12 το μεσημέρι για να συζητήσουν τις ενέργειες που θα ακολουθούσαν ως ένδειξη τιμής και σεβασμού. Κατά τη σύσκεψη αποφασίστηκαν τα εξής: α) Να εκφράσουν τη βαθιά τους λύπη για την απώλεια του αγαπητού τους ποιμενάρχη. β) Να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους στην άτυχη μητέρα του εκλιπόντος, η οποία είχε χάσει τον γιο της σε νεαρή ηλικία. γ) Να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας με δημόσια δαπάνη, ως ένδειξη σεβασμού προς τον εκλιπόντα. δ) Να ταφεί ο νεκρός μέσα στον περίβολο της Μητροπολιτικής Εκκλησίας, σεβόμενοι την προσφορά του στην κοινότητα. ε) Όλα τα σωματεία και οι συντεχνίες της πόλης να παρακολουθήσουν την εκφορά του νεκρού, η οποία θα γινόταν στις 9 μ.μ., και να ειδοποιηθούν τα γύρω χωριά για να συμμετάσχουν. στ) Να κλείσει η αγορά όλη τη μέρα ως ένδειξη πένθους και σεβασμού προς τον ποιμενάρχη. ζ) Να εκφωνηθεί επικήδειος λόγος εκ μέρ...

Φωτό αρχείου: Άνω Πορόια 1912 Στις 17 Αυγούστου 1907 στο χωριό των Ποροΐων, δύο χωρικοί από τη Μάτνιτσα (Μακρυνίτσα) φονεύθηκαν από Βουλγάρους, διότι αρνήθηκαν να ασπαστούν το σχίσμα Το «σχίσμα» στο εκκλησιαστικό ζήτημα της εποχής, όπου οι Βούλγαροι προσπαθούσαν να πείσουν τους κατοίκους της περιοχής να προσχωρήσουν στην Εξαρχία, την αυτοκέφαλη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία, αντί να παραμείνουν υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Οι δύο χωρικοί που αρνήθηκαν να προσχωρήσουν στην Εξαρχία το πλήρωσαν με τη ζωή τους