Άγιος Λουκάς ο εκ Ιερουσαλήμ, 12 Φεβρουαρίου
Ο Άγιος Λουκάς ο εκ Ιερουσαλήμ έζησε τον 13ο αιώνα. Γεννήθηκε σε μια αξιότιμη και ευσεβή γεωργιανή οικογένεια με το όνομα Μουχαϊτζντζε. Μετά την κοίμηση του πατέρα του Λουκά, η μητέρα του άφησε τα παιδιά της και πήγε να εργαστεί σε ένα μοναστήρι στην Ιερουσαλήμ.
Όταν ο Λουκάς έφτασε στην ηλικία των είκοσι ετών, ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ για να επισκεφτεί τη μητέρα του και να προσκυνήσει τα άγια μέρη. Μετά από λίγο καιρό, αποφάσισε να παραμείνει και να μονάσει στη Μονή του Τιμίου Σταυρού. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και έγινε άπταιστος στην αραβική γλώσσα. Σύντομα, οι αδελφοί της μονής αναγνώρισαν τη σοφία του και τον ζήτησαν να τους καθοδηγήσει ως ηγούμενος. Για τρία χρόνια, ο Λουκάς καθοδήγησε τη μονή με υποδειγματικό τρόπο.
Όμως, ο διάβολος ζήλευε τον άγιο πατέρα και προκάλεσε έναν Σέχ-Χιντάρ, επιφανή Πέρση στην αυλή του Σουλτάνου Πεντούχτ, (πιθανώς του Σουλτάνου Ζαχίρ-Ρουκεντίν-Μπαϊμπάρς-Μπουντουκντάρ της Αιγύπτου (1260-1277)), να πάρει τα όπλα εναντίον του Αγίου Λουκά. Ο Σουλτάνος Πεντούχτ μετέφερε τη διοίκηση της Μονής του Τιμίου Σταυρού στον Σέχ-Χιντάρ, ο οποίος "αντιμετώπισε τους Γεωργιανούς μοναχούς με απάνθρωπο τρόπο και τελικά τους εκδίωξε εντελώς από τη μονή". Εκπληρώνοντας το θεόδωρο καθήκον του, ο ευλογημένος Λουκάς επέμεινε να αντιμετωπίσει προσωπικά τον Σέχ-Χιντάρ για να υπερασπιστεί την αδελφότητά του.
Οι χριστιανοί αδελφοί και αδελφές του Λουκά τον προειδοποίησαν, λέγοντας, "Ο Σέχ-Χιντάρ σε απειλεί... Φύγε και κρυφτείτε από αυτόν!" Αλλά ο Λουκάς δεν έδωσε σημασία στις προειδοποιήσεις τους, βέβαιος ότι ήταν πιο πρέπον να πεθάνει για τον Χριστό παρά να ζήσει για τον κόσμο. Όπως είχε επιμείνει, ο ίδιος πλησίασε τον Σέχ-Χιντάρ και ζήτησε την απελευθέρωση των φυλακισμένων πατέρων. Του είπε ότι ήταν έτοιμος να δεχτεί οποιεσδήποτε απαιτήσεις. Ο κακός Πέρσης ηγέτης δεν ζήτησε τίποτα από τον Λουκά, εκτός από το να μεταστραφεί στο Ισλάμ, υποσχόμενος να τον κάνει εμίρη αν συμφωνούσε. Όταν εκείνος αρνήθηκε, ο εξοργισμένος Σέχ-Χιντάρ διέταξε την αποκεφαλισμό του Αγίου Λουκά.
Μετά την φρικτή πράξη που πραγματοποιήθηκε, το αποκεφαλισμένο κεφάλι του Αγίου Λουκά στράφηκε προς την ανατολή και ευχαρίστησε τον Θεό με έκφραση καθαρής ειρήνης. Λίγο αργότερα, το πολύτιμο σώμα του κάηκε με εντολή του απορημένου Σέχ-Χιντάρ. Αυτό συνέβη το 1273.
