Ο θίασος οπερέτας της Ολυμπίας Καντιώτη-Ριτσιάρδη παρουσίασε στο θέατρο "Πάνθεον" των Σερρών την οπερέτα "Η Κυρία δεν με μέλλει", 18 Φεβρουαρίου 1927
Φωτο αρχείου : Ολυμπία Καντιώτη-Ριτσιάρδη
Στις 18 Φεβρουαρίου 1927, ο θίασος οπερέτας της Ολυμπίας Καντιώτη-Ριτσιάρδη παρουσίασε στο θέατρο "Πάνθεον" των Σερρών την οπερέτα "Η Κυρία δεν με μέλλει".
Η Catherine στο πλυντήριο της – ο πρόλογος στην αυθεντική παραγωγή του 1893
Madame Sans-Gêne είναι μια ιστορική κωμωδία-δράμα των Victorien Sardou και Émile Moreau, που αφορά περιστατικά από τη ζωή της Catherine Hübscher, μιας ειλικρινούς και τολμηρής πλύστρας του 18ου αιώνα, η οποία έγινε Δούκισσα του Danzig. Το έργο περιγράφεται από τους συγγραφείς του ως «κωμωδία σε τρεις πράξεις, προηγούμενη από πρόλογο» (Comédie en trois Actes, précédée d'un prologue).
Η πρεμιέρα του πραγματοποιήθηκε στο Théâtre du Vaudeville, στο Παρίσι, στις 27 Οκτωβρίου 1893, με πρωταγωνίστρια τη Réjane στον ομώνυμο ρόλο. Το έργο γνώρισε πολλές αναβιώσεις στη Γαλλία και περιοδεύσε στις αγγλικές επαρχίες το 1897. Διασκευάστηκε επίσης σε όπερα το 1915, καθώς και σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες.
Σύνοψη
Η πρώτη σκηνή του έργου εκτυλίσσεται στο πλυντήριο της Catherine Hübscher, στην Rue Sainte-Anne, στο Παρίσι, στις 10 Αυγούστου 1792. Η Catherine, γνωστή για την ειλικρίνειά της, αποκαλείται Madame Sans-Gêne, που περίπου σημαίνει «Κυρία Χωρίς-Ντροπή» στα αγγλικά. Είναι αρραβωνιασμένη με τον λοχία Lefebvre, μέλος των επαναστατικών δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης, διασώζει έναν νεαρό Αυστριακό ευγενή, τον κόμη Neipperg, από τις επαναστατικές πολιτοφυλακές. Ο Lefebvre έχει την ευκαιρία να τον προδώσει, αλλά σεβόμενος την επιθυμία της Catherine, επιλέγει να τον προστατεύσει. Όταν η αναταραχή καταλαγιάζει, τον βοηθούν να διαφύγει.
Το υπόλοιπο έργο διαδραματίζεται στο Château de Compiègne, τον Σεπτέμβριο του 1811, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Α'. Ο Lefebvre, παντρεμένος πλέον με την Catherine, έχει διακριθεί στον στρατό και έχει λάβει τον τίτλο του Στρατάρχη της Αυτοκρατορίας και του Δούκα του Danzig. Ο Neipperg επισκέπτεται το ζευγάρι, έχοντας περάσει καιρό στη γαλλική αυλή, όπου η Αυτοκράτειρα Marie Louise είναι Αυστριακή. Ωστόσο, υποπτεύεται ότι έχει ερωτική σχέση με τη σύζυγο ενός υψηλόβαθμου Γάλλου αξιωματούχου και είναι αναγκασμένος να φύγει.
Σε μια δεξίωση, η Catherine, πιστή στο ανοιχτόκαρδο και αυθόρμητο ύφος της, προσβάλλει τις αδελφές του αυτοκράτορα και τις κυρίες της αυλής με την ευθύτητά της. Ο Ναπολέων λέει στον Lefebvre ότι είναι καθήκον του να χωρίσει την Catherine και να παντρευτεί μια πιο κατάλληλη σύζυγο, υπενθυμίζοντάς του ότι και ο ίδιος θυσίασε την αγαπημένη του Joséphine για το καθήκον. Ο Lefebvre αρνείται.
Ο Ναπολέων καλεί την Catherine, η οποία του υπενθυμίζει τη συμβολή της στην Επανάσταση αλλά και στη δική του άνοδο. Τον ξαφνιάζει μάλιστα, επιδεικνύοντας ένα παλιό ανεξόφλητο λογαριασμό πλυντηρίου που του είχε επιτρέψει να μην πληρώσει όταν ήταν ένας άπορος νεαρός στρατιώτης. Ο αυτοκράτορας, αρχικά εξοργισμένος, καταλήγει να διασκεδάσει με την αμεσότητά της και συμφωνεί να εγκαταλείψει την ιδέα του διαζυγίου.
Ο Neipperg συλλαμβάνεται σε ύποπτες συνθήκες, οι οποίες τον καθιστούν φαινομενικά εραστή της αυτοκράτειρας. Ο Ναπολέων διατάζει την εκτέλεσή του. Ο Lefebvre, η Catherine και ο φίλος τους Joseph Fouché βρίσκονται σε δυσχερή θέση λόγω της σύνδεσής τους με τον Neipperg. Ο αντίπαλος του Fouché, Savary, ελπίζει ότι θα καταστρέψει τη φήμη τους. Ωστόσο, αποκαλύπτονται αποδείξεις για την αθωότητα του Neipperg την τελευταία στιγμή. Ο Ναπολέων συγχαίρει τον Fouché για την ευφυΐα του, αλλά αναγνωρίζει ότι η Catherine είναι ακόμη εξυπνότερη. Το θέμα του διαζυγίου απορρίπτεται οριστικά, ο Fouché και οι Lefebvre αποκαθίστανται στην εύνοια του αυτοκράτορα και ο Savary απομακρύνεται.
