Έκθεση του Πρόξενου Σερρών που ανέφερε την κατάσταση του καζά Ζίχνης και την δράση του καπετάν Δούκα, 31 Μαρτίου 1907
.jpeg)
Σέρρες, 31 Μαρτίου 1907
Προτού υποβάλω γενική έκθεση για την κατάσταση σε ολόκληρη την περιφέρειά μου, θεωρώ απαραίτητο να ενημερώσω το Υπουργείο για το πού βρίσκονται τα πράγματα στον καζά της Ζίχνης, όπου αυτή τη στιγμή ο αγώνας διεξάγεται με μεγαλύτερη ένταση.
Με μία λέξη, η συνολική κατάσταση είναι ευχάριστη, πολύ ευχάριστη μάλιστα.
Η οργάνωσή μας προχωρά αργά, αλλά με σιγουριά. Παρόλο που τα μέσα για τον εξοπλισμό μας είναι ελλιπή, η άμυνα διεξάγεται σε ικανοποιητικό βαθμό. Αντί για ένα, έχουμε πλέον δύο σώματα που δρουν στη Ζίχνη. Οι δικοί μας όχι μόνο απαλλάχθηκαν από τον βουλγαρικό τρόμο, αλλά, αναθαρρημένοι πλήρως, επιζητούν εκδίκηση και με δυσκολία συγκρατούνται στην άμυνα, δείχνοντας συχνά την επιθυμία τους να περάσουν στην επίθεση. Το ηθικό τους έχει ανυψωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε πολλοί είναι αυτοί που επιθυμούν να ενταχθούν στα σώματα. Από μόνη τη Ζίχνη, θα μπορούσαμε να στρατολογήσουμε 200 ενθουσιώδεις νέους.
Οφείλω να ομολογήσω ότι η κατάσταση αυτή σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον αρχηγό του πρώτου σώματος Ζίχνης. Σε αυτόν τον νέο, που ανήκει σε καλή οικογένεια των Σερρών και συνδυάζει την ανδρεία με την πολιτική σύνεση, την ευφυΐα, την αγνότητα ήθους, την αγνή φιλοπατρία και την πειθαρχία. Σε αυτόν τον νέο, λέγω, που θαυμάζεται και λατρεύεται σε ολόκληρη την περιφέρεια και ήδη εξυμνείται σε πατριωτικά άσματα, οφείλεται και θα οφείλεται εθνική ευγνωμοσύνη.
Εννοείται ότι, εκφράζοντας τόση ικανοποίηση για την πρόοδο του αγώνα μας, δεν θέλω να ισχυριστώ ότι έχουμε φτάσει στο στάδιο της πλήρους επικράτησης. Κάθε άλλο. Ένα μεγάλο μέρος των ομογενών δεν έχει ακόμα ενστερνιστεί το πνεύμα του αγώνα. Βρισκόμαστε στην αρχή, και όπως κάθε ξεκίνημα ενός σπουδαίου έργου, έτσι και στην περίπτωσή μας υπάρχουν πικρίες, δυσκολίες και στενοχώριες, και κάποιες φορές οι αποτυχίες ακολουθούν την προηγουμένως εκφρασμένη ικανοποίηση.
Ἐν Σέρραις τῇ 31 Μαρτίου 1907
Πρὶν ἢ ὑποβάλω γενικὴν ἔκθεσιν τῆς καθ' ἅπασαν τὴν περιφέρειάν μου καταστάσεως θεωρῶ ἀναγκαῖον νὰ ἐκθέσω τῷ Β. Ὑπουργείῳ εἰς ποῖον ση-μεῖον εὑρίσκονται τὰ πράγματα ἡμῶν ἐν τῷ καζᾷ Ζίχνης, ὅπου διεξάγεται νῦν ζωηρότερον ὁ ἀγών.
Ἐν ἑνὶ λόγῳ ἡ καθόλου κατάστασις εἶναι εὐχάριστος, λίαν εὐχάριστος μάλιστα.
*Ἡ ὀργάνωσις ἡμῶν βαίνει βραδέως μέν, ἀλλ' ἀσφαλῶς. Καίτοι τὰ μέσα τοῦ ὁπλισμοῦ ἡμῶν εἰσὶν ἐλλειπῆ, ἐν τοσούτῳ ἡ ἄμυνα διεξάγεται κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον καλῶς· ἀντὶ τοῦ ἑνὸς ἔχομεν νῦν δύο σώματα ἐργαζόμενα ἐν Ζίχνη. Οἱ ἡμέτεροι οὐ μόνον ἀπηλλάγησαν τοῦ βουλγαρικοῦ τρόμου, ἀλλὰ ἀναθαρρήσαντες τελείως ζητοῦσιν ἐκδίκησιν καὶ μετὰ δυσκολίας συγκρατοῦν-ται ἐν ἀμύνῃ, ἐκδηλοῦντες πολλαχοῦ τὴν ἐπιθυμίαν νὰ ὦσιν ἐπιθετικοί. Τὸ φρόνημα ἀνεπτερώθη ἐπὶ τοσούτῳ, ὥστε πολυπληθεῖς εἰσὶν οἱ ἐπιθυμοῦντες νὰ ἀκολουθήσωσι τὰ σώματα. Ἐκ μόνης τῆς Ζίχνης θὰ ἠδυνάμεθα νὰ στρα-τολογήσωμεν 200 ἐνθουσιώδεις νέους. Οφείλω νὰ ὁμολογήσω ἐνταῦθα ὅτι ἡ κατάστασις αὕτη κατὰ μέγα μέρος ὀφείλεται εἰς τὸν ἀρχηγὸν τοῦ ἀρχικοῦ σώματος Ζίχνης. Εἰς τὸν νέον τοῦτον, ἀνήκοντα εἰς καλὴν τῶν Σερρῶν οἰ-κογένειαν, ἑνοῦντα δὲ πρὸς τῇ ἀνδρείᾳ πολιτικὴν περίσκεψιν, εὐφυΐαν, ἁγνόν τητα ἤθους, ἁγνὴν φιλοπατρίαν καὶ πειθαρχίαν, εἰς τὸν νέον, λέγω, τοῦτον θαυμαζόμενον καὶ λατρευόμενον καθ᾽ ἅπασαν τὴν περιφέρειαν καὶ ἐξυμνού-μενον ἤδη εἰς πατριωτικὰ ἄσματα, ὀφείλεται καὶ θὰ ὀφείλεται ἐθνικὴ εὐγνω-μοσύνη. Εννοεῖται ὅτι ἐκφραζόμενος μετὰ τόσης εὐχαριστήσεως περὶ τῶν προόδων τῆς ἐργασίας ἡμῶν δὲν θέλω βέβαια νὰ ἰσχυρισθῶ ὅτι εἰσήλθομεν τελείως εἰς τὴν περίοδον τῆς ἐπικρατήσεως. Πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Μέγα μάλι-στα μέρος τῶν ὁμογενῶν δὲν εἰσῆλθεν ἔτι εἰς τὸ πνεῦμα τοῦ ἀγῶνος. Εὑρι-σκόμεθα ἐν τῇ ἐνάρξει καί, ὡς πᾶσα ἀρχὴ σπουδαίου ἔργου, οὕτω καὶ τοῦ προκειμένου αἱ πικρίαι καὶ αἱ ἄκανθοι καὶ αἱ στενοχωρίαι, καὶ ἔστιν ὅτε τὰ ἀτυχήματα παρακολουθοῦσι τὴν ἀνωτέρω διατυπουμένην εὐχαρίστησιν.
