Όσιος Ιάκωβος του Ζελέζνιυ - Μπορόκ, 11 Απριλίου
Ο Όσιος Ιάκωβος του Zheleznoborov (Ζελέζνιυ - Μπορόκ) γεννήθηκε στο Γκάλιτς, στην περιοχή της Κοστρομά και ήταν υιός οικογένειας Βογιάρων. Εκάρη μοναχός στη μονή της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ και αργότερα ασκήτεψε σε μονή της Μόσχας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1442 μ.Χ.
Ο Άγιος Ιάκωβος του Zheleznoborov, γιος της ευγενούς γραμμής Anosov (ή Amosov), που είχε τα εδάφη τους στο Kostroma Galich, γεννήθηκε στο δεύτερο μισό του δέκατου τέταρτου αιώνα. Ως νέος πήγε στον Άγιο Σέργιο του Ραντόνεζ, έλαβε μοναστική κηδεία από αυτόν και έζησε στο μοναστήρι της Τριάδας για αρκετά χρόνια.
Το 1392 ο Άγιος Ιάκωβος εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος κοντά σε ορυχεία σιδήρου, σε ένα μέρος που ονομαζόταν Iron Pines, στις όχθες του ποταμού Tebza. Η ιερότητα της ζωής του ήταν ήδη γνωστή στην εποχή του. Το 1415 η σύζυγος του Μεγάλου Πρίγκιπα Βασιλείου (1389-1425), Σοφία (στο μοναχισμό Syncletica, + 1453) αρρώστησε βαριά πριν από τον τοκετό. Ο Μέγας Πρίγκιπας έστειλε μήνυμα στον Άγιο Ιάκωβο παρακαλώντας τον μοναχό να προσευχηθεί για τη γυναίκα του και ρωτώντας αν θα ζούσε. Ο άγιος του είπε να προσευχηθεί στον άγιο Μάρτυρα Λογγίνο και προείπε την ευτυχισμένη γέννηση ενός γιου, του Βασιλείου. (Το 1450, αυτός ο γιος, ο Μέγας Πρίγκιπας Βασίλειος (1425-1462), επισκέφτηκε το μοναστήρι του Αγίου Ιακώβου και προσευχήθηκε εκεί με ευγνωμοσύνη για τη νίκη του επί του πρίγκιπα Δημήτριου Σεμυάκα).
Ο ευγνώμων Πρίγκιπας Βασίλειος αντάμειψε γενναιόδωρα τον Άγιο Ιάκωβο και του έδωσε χρήματα για να χτίσει ένα μοναστήρι με μια εκκλησία προς τιμή του ιερού Προφήτη Ιωάννη του Προδρόμου. Το 1429, οι Χαζάν Τάταροι ερήμωσαν τα περίχωρα του Γκάλιτς. Ο Άγιος Ιάκωβος κρύφτηκε βαθιά στο δάσος με τους μαθητές του. Όταν επέστρεψαν, βρήκαν το μοναστήρι ερειπωμένο. Όλα έπρεπε να ξαναχτιστούν.
Ο άγιος έχτισε μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και έσκαψε λιμνούλες με τα αδέρφια. Στο παράδειγμα της μονής Trinity-Sergiev εισήχθη ένας αυστηρός κοινοβιακός κανόνας. Πολλοί από τους πεινασμένους και άπορους ανθρώπους, συντετριμμένους από τους Τατάρους, τρέφονταν στο μοναστήρι.
Μετά από πολλά χρόνια κοινών ασκητικών προσπαθειών, οι μοναχοί ικέτευσαν τον Άγιο Ιάκωβο να είναι ο ηγούμενος τους. Ταπεινά υποτάχθηκε στο αίτημά τους και ταξίδεψε στη Μόσχα, όπου χειροτονήθηκε ιερέας.
Ο Άγιος Ιάκωβος πέθανε στις 11 Απριλίου 1442 και ετάφη στην εκκλησία του Ιωάννη του Προδρόμου της μονής που ίδρυσε.
