Άγιος Δαμιανός Επίσκοπος Παβίας, 12 Απριλίου

Ο Άγιος Δαμιανός καταγόταν από επιφανείς γονείς και γεννήθηκε κατά το πρώτο ήμισυ του 7ου αιώνα μ.Χ. Έγινε μοναχός και το έτος 680 μ.Χ. ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Παβίας της Λομβαρδίας. Ως Επίσκοπος, αφού καταπολέμησε σφοδρώς τους αιρετικούς Μονοθελητές, εργάστηκε δραστήρια για τη συμφιλίωση Βυζαντίου και Λομβαρδών. Η διακονία του προς τους φτωχούς και τους ασθενείς, σε κάποια επιδημία που ενέσκηψε στη Λομβαρδία, υπήρξε αξιοθαύμαστα.

Βιογραφία

Οι ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τον Άγιο Δαμιανό, δέκατο όγδοο επίσκοπο της Παβίας, δεν είναι πολλές, αλλά είναι καλά τεκμηριωμένες: αναφέρεται από τον Παύλο Διάκονο, συγγραφέα της «Historia Langobardorum», ως άνθρωπος μεγάλης αγιοσύνης και φιλανθρωπίας, καθώς και βαθιάς θεολογικής μόρφωσης. Πολλοί τοπικοί ιστορικοί των περασμένων αιώνων έχουν διασώσει πλήθος πληροφοριών για τη ζωή του.

Το έτος 679, ενώ ήταν ακόμη ιερέας της Εκκλησίας του Μιλάνου, συνεργάστηκε με τον επίσκοπο Μανσουέτο στη σύνταξη επιστολής προς τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο, στην οποία συζητείτο η αίρεση του μονοθελητισμού (παρακλάδι του αριανισμού, σύμφωνα με το οποίο στον Ιησού Χριστό υπήρχε μόνο η ανθρώπινη φύση και όχι και η θεία). Η επιστολή αυτή αναγνώστηκε στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης (680–681) και συνέβαλε στην επικράτηση της ορθής πίστης.

Προσφέρθηκε να πραγματοποιήσει πολλές διπλωματικές αποστολές και κατάφερε να συμβιβάσει Βυζαντινούς και Λομβαρδούς, ώστε η πόλη και η περιοχή της Παβίας να γλιτώσουν τη φρίκη του πολέμου. Κατασκεύασε νέα επισκοπική κατοικία, καθώς και δημόσια λουτρά για όλους τους πολίτες.

Κατά τη διάρκεια της επισκοπικής του διακονίας ξέσπασε φοβερή επιδημία πανώλης: καθώς όλα τα ανθρώπινα μέσα απέβησαν άκαρπα, κάλεσε τον λαό σε βαθιά ηθική μεταστροφή και έντονη προσευχή. Έφερε από τη Ρώμη το λείψανο του βραχίονα του Αγίου Σεβαστιανού του μάρτυρα, και το τίμησε με πανηγυρική λιτανεία στους δρόμους της πόλης. Σύμφωνα με τον θρύλο, εκείνη τη νύχτα εμφανίστηκαν δύο άγγελοι: ο άγγελος της ζωής, κρατώντας φλεγόμενη ρομφαία, εκδίωξε τον άγγελο του θανάτου από την κεντρική οδό της πόλης (Strada Nuova). Ως ανάμνηση αυτής της οπτασίας, μέχρι και σήμερα εικόνα αγγέλου κοσμεί την πρόσοψη σπιτιού στη διασταύρωση της Strada Nuova με τις οδούς Volturno και Gatti.

Στις πολιτικές και θρησκευτικές διαμάχες της εποχής του, ο Άγιος Δαμιανός προσπαθούσε πάντοτε να προστατεύσει την Εκκλησία και τους πιστούς της, διαλέγοντας ακούραστα με όλους. Το έτος 688, όταν ο Αλάκις σφετερίστηκε το στέμμα των Λομβαρδών, ο Δαμιανός, χάριν της ειρήνης, του απέδωσε τιμές, παρ’ όλες τις ταπεινώσεις που υπέστη. Όταν επανήλθε ο νόμιμος βασιλιάς, Κουνιπέρτος, αφιερώθηκε στην επίλυση του σχίσματος των Τριών Κεφαλαίων, που είχε δημιουργηθεί μεταξύ του Πάπα και του επισκόπου του Ακυληίας και προκαλούσε μεγάλες αναταραχές στις επισκοπές της Βόρειας Ιταλίας.

Ο Άγιος Δαμιανός εκοιμήθη στις 12 Απριλίου 710 ή 711.

Το σώμα του τάφηκε αρχικά στον ναό του Αγίου Ναζαρίου (ο οποίος σήμερα δεν υπάρχει), και αργότερα μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό Ναό της Παβίας, κάτω από την Αγία Τράπεζα του παρεκκλησίου της Αμώμου Συλλήψεως.

Η Καθολική Εκκλησία τον τιμά ως άγιο και τον εορτάζει στις 12 Απριλίου.

Από το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο:

Στην Παβία, ο Άγιος Δαμιανός, επίσκοπος, του οποίου η επιστολή περί της ορθής πίστης σχετικά με το θέλημα και τη δράση του Χριστού, αναγνώστηκε στην Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης.