Άγιος Σάββας ο Μάρτυρας εν Μπουζάου Ρουμανίας, 12 Απριλίου
Ο Άγιος Μάρτυς Σάββας μαρτύρησε το έτος 372 μ.Χ. για την πίστη του στον Χριστό στο Μπουζάου της Ρουμανίας.
Ο εορτασμός του Αγίου Σάββα του Μάρτυρα εν Μπουζάου Ρουμανίας αφορά τον Σάββα τον Γότθο (ρουμανικά: Sava Gotul, ελληνικά: Σάββας ο Γότθος· † 12 Απριλίου 372) ήταν Χριστιανός μάρτυρας και τιμάται ως άγιος.
Βιογραφία
Γεννημένος στα ανατολικά της σημερινής Ρουμανίας, ο Σάββας ασπάστηκε τον Χριστιανισμό σε νεαρή ηλικία. Ο βασιλιάς των Γότθων Αθανάριχος, φοβούμενος ότι ο Χριστιανισμός θα υπονόμευε την γοτθική κουλτούρα, ξεκίνησε διωγμούς εναντίον των Χριστιανών. Ο Σάββας αρνήθηκε να φάει κρέας που είχε θυσιαστεί στους παγανιστικούς θεούς των Γότθων. Συνελήφθη μαζί με τον ιερέα Σανσάλαν και πνίγηκε. Ο Μέγας Βασίλειος της Καισάρειας απέκτησε αργότερα τα λείψανά του. Το Μαρτύριο του Σάββα προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και την κουλτούρα των Γότθων.
Βίος και Διωγμοί
Ο Σάββας (ή Σάβας) γεννήθηκε το 334 σε ένα χωριό στην κοιλάδα του ποταμού Μπουζάου και έζησε στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Βλαχία (Ρουμανία). Σύμφωνα με τον βίο του, ήταν Γότθος το γένος και πιθανόν λειτουργούσε ως ψάλτης ή αναγνώστης σε μια χριστιανική κοινότητα.
Περί το 369, ο βασιλιάς των Τερβινγών Αθανάριχος ξεκίνησε έναν διωγμό κατά των Χριστιανών στα εδάφη του. Στην περιοχή του Σάββα, ένας ευγενής ξεκίνησε τις διώξεις. Όταν οι απεσταλμένοι του έφτασαν στο χωριό, ανάγκασαν τους κατοίκους να φάνε κρέας από παγανιστικές θυσίες. Οι μη χριστιανοί συγχωριανοί, προσπαθώντας να προστατεύσουν τους Χριστιανούς, αντάλλαξαν το θυσιασμένο κρέας με κανονικό. Ο Σάββας όμως απέρριψε δημόσια κάθε μορφή συμβιβασμού και αρνήθηκε να φάει. Για τον λόγο αυτό, εξορίστηκε από το χωριό, αλλά αργότερα του επετράπη να επιστρέψει.
Κάποιο καιρό μετά, ο γοτθικός άρχοντας επέστρεψε και ρώτησε αν υπήρχαν Χριστιανοί στο χωριό. Ο Σάββας βγήκε μπροστά και δήλωσε:
«Κανείς ας μη δώσει όρκο για εμένα. Είμαι Χριστιανός.»
Οι συγχωριανοί του απάντησαν ότι ήταν φτωχός και ασήμαντος. Ο άρχοντας τον αποδέσμευσε, λέγοντας:
«Αυτός δεν μπορεί να μας βλάψει ούτε να μας ωφελήσει.»
Το 372, ο Σάββας γιόρτασε το Πάσχα με τον ιερέα Σανσάλα. Τρεις ημέρες μετά το Πάσχα, ο Αθάριδος, γιος του υποβασιλέα Ροθέστιου (υποτελούς του Αθανάριχου), έφτασε στο χωριό για να συλλάβει τον Σανσάλα. Ο Σάββας συνελήφθη επίσης· τον έσυραν γυμνό μέσα από αγκάθια, και τον βασάνισαν δεμένο σε έναν τροχό, μαστιγώνοντάς τον. Την επόμενη μέρα του προσφέρθηκε πάλι κρέας από παγανιστική θυσία. Ο Σάββας παρέμεινε ακλόνητος, και πρότεινε να του ανακοινώσουν την ποινή θανάτου. Ένας από τους άνδρες του Αθάριδος, εξοργισμένος από τα λόγια του Σάββα, του πέταξε ένα ξύλινο γουδοχέρι σαν δόρυ, αλλά αυτό δεν τον τραυμάτισε καθόλου — κάτι που θεωρήθηκε θαύμα.
Μαρτύριο και Μετακομιδή Λειψάνων
Ο πρίγκιπας Αθάριδος καταδίκασε τον Σάββα σε θάνατο, διατάσσοντας να ριχτεί στον ποταμό Μουσαίος, παραπόταμο του Δούναβη. Καθώς πήγαινε με τους στρατιώτες προς τον θάνατο, ο Σάββας δοξολογούσε τον Θεό και κατηγορούσε τις ειδωλολατρικές πρακτικές των διωκτών του. Οι στρατιώτες τον θεωρούσαν τρελό και σκέφτηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο, πιστεύοντας ότι ο ηγεμόνας δεν θα το μάθαινε ποτέ. Όμως ο Σάββας τούς προέτρεψε να εκτελέσουν την αποστολή τους, λέγοντας:
«Γιατί χάνετε χρόνο με ανοησίες και δεν κάνετε αυτό που σας διατάχθηκε; Διότι εγώ βλέπω αυτό που εσείς δεν βλέπετε: εκεί, απέναντι, στέκονται ένδοξοι οι άγιοι που ήρθαν να με παραλάβουν.»
Τότε τον έσπρωξαν στον ποταμό με ένα κλαδί στον λαιμό και τον έπνιξαν.
Ο μαρτυρικός του θάνατος συνέβη κατά τη βασιλεία των Ουαλεντινιανού και Ουάλη, στην υπατεία του Μοδέστου και Αρινθέου, δηλαδή το έτος 372.
Τα λείψανά του διασώθηκαν και κρύφτηκαν από Χριστιανούς μέχρι να σταλούν σε ασφαλές μέρος στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όπου τα παρέλαβε ο επίσκοπος Ασχόλιος της Θεσσαλονίκης.
Ο Μέγας Βασίλειος της Καισάρειας ζήτησε από τον στρατιωτικό διοικητή της Σκυθίας Μικράς, Ιούνιο Σωρανό, να του σταλούν λείψανα μαρτύρων. Οι Δάκες ιερείς απέστειλαν τα λείψανα του Σάββα στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, το 373 ή 374, συνοδευόμενα από επιστολή με τίτλο:
«Επιστολή της Εκκλησίας του Θεού στη Γοτθία προς την Εκκλησία του Θεού στην Καππαδοκία και προς όλες τις Τοπικές Εκκλησίες της Αγίας Καθολικής Εκκλησίας», η οποία γράφτηκε στα ελληνικά, πιθανώς από τον Άγιο Βρεταννίο της Τόμις.
Σημασία και Τιμή
Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε με δύο επιστολές προς τον Ασχόλιο, επαινώντας τις αρετές του Σάββα, τον οποίο αποκάλεσε «αθλητή του Χριστού» και «μάρτυρα της Αληθείας».
Η μνήμη του τιμάται:
12 Απριλίου στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο αλλά και στις 15 Απριλίου
