Ανακομιδή των ιερών λειψάνων του οσίου πατρός ημών Ιωαννικίου του Αναχωρητού, του εκ Σερβίας, 26 Απριλίου
Ο Όσιος Ιωαννίκιος ήταν Σέρβος από τη περιοχή της Ζέτας (σημερινό Μαυροβούνιο) και έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. Από μικρή ηλικία είχε την μεγάλη αγάπη προς τον Χριστό και νεαρός ακόμα, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη κοσμική ζωή και το πατρικό του σπίτι και να ξεκινήσει το μοναχικό του βίο για τον οποίο είχε μεγάλο ζήλο.
Πρώτα μόνασε σε ένα βουνό που ονομάζεται Crna Reka (Μαύρο Ποτάμι) όπου πριν απ΄ αυτόν μόνασε άλλος ένας γνωστός ασκητής, ο Όσιος Πέτρος του Κόρης (st. Petar Koriski). Αλλά όταν έγινε γνωστός για την μεγάλη άσκηση του στους ανθρώπους, ο Όσιος έφυγε στη Ντρένιτσα (Drenica) και κρύφτηκε στο πυκνό δάσος όπου πέρασε ολόκληρη τη ζωή του στην άσκηση και την προσευχή.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Δεσπότης της Σερβίας, Γεώργιος Μπράνκοβιτς (Đurađ Brankovic) έφερε την άρρωστη κόρη του στον Άγιο, την οποία ο Άγιος Ιωαννίκιος θεραπεύτηκε. Για να τον ευχαριστήσει, ο Δεσπότης έχτισε ένα μοναστήρι στην περιοχή εκείνη, που σήμερα είναι γνωστό ως μοναστήρι Ντέβιτς. Στο μοναστήρι αυτό, που βρίσκεται στη περιοχή του Κοσσόβου, βρίσκονται και τα Ιερά λείψανα του Οσίου.
Επισκευές μετα την καταστροφή του 2004
Η Μονή Ντέβιτς υπέστη λεηλασίες και βεβηλώσεις από Αλβανούς εξτρεμιστές τον Ιούνιο του 1999, ενώ τον Μάρτιο του 2004 πυρπολήθηκε.
Σέρβοι φεύγουν από το Μοναστήρι το 2004
Μια ιστορία προϊόν μυθοπλασίας των τελευταίων χρόνων αναφέρει πως οι μοναχές διασώθηκαν θαυματουργικά πράγμα που δεν έχει πραγματική υπόσταση, Ο χώρος φυλασσόταν από τις δυνάμεις της KFOR ανάμεσά τους και ο Ελληνικός Στρατός ο οποίος συνισφερε στον τομέα των Γάλλων της Μιτρόβιτσα. Σήμερα το μοναστήρι έχει εν μέρει αποκατασταθεί, ωστόσο οι μοναχές και η ίδια η Μονή συνεχίζουν να ζουν υπό συνεχή κίνδυνο, αφού οι δυνάμεις της KFOR έχουν αποχωρήσει και η περιοχή έχει περάσει πλήρως υπό αλβανικό έλεγχο.
Λεπτομέρειες για το γεγονός της ανακομιδής δεν υπάρχουν, οι δε Σέρβοι τιμάν την μνήμη του στις 26 Απριλίου και όχι τηνα ανακομιδή ιερών λειψάνων.
