Άγιοι Επτά Μάρτυρες Σατορνίνος, Ιακισχόλος, Φαυστιανός, Ιανουάριος, Μαρσάλιος, Ευφράσιος και Μάμμινος, 29 Απριλίου
Λῃσταί, μαθόντες τὴν Ἐδὲμ λῃστοῦ λάχος,
Πίσσῃ λαχεῖν ἔσπευσαν αὐτὴν ἐμφλόγῳ.
Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες, ήταν στον πρότερό τους βίο ληστές. Όταν ήταν φυλακισμένοι στην Κέρκυρα, πίστεψαν στον Χριστό διά των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου. Κατόπιν μαρτύρησαν μέσα σε βρασμένη πίσσα.
Βίοι των Αγίων Ιάσονα και Σωσιπάτρου
Από τους δύο αυτούς Αποστόλους, ο Ιάσων καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας και ήταν ο πρώτος που έπεσε στον δρόμο της ευσέβειας. Ο Σωσίπατρος ήταν από την Αχαΐα, συγκεκριμένα από τη Λιβαδειά, και έλαβε την πίστη του Χριστού μετά τον Ιάσονα. Και οι δύο έγιναν μαθητές του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος τους αναφέρει στην Επιστολή προς Ρωμαίους:
«Σας χαιρετά ο Τιμόθεος, ο συνεργάτης μου, και ο Λούκιος, ο Ιάσων και ο Σωσίπατρος, οι συγγενείς μου» (Ρωμ. 16:21).
Ο Ιάσων έγινε επίσκοπος της πατρίδας του, δηλαδή της Ταρσού, και ο Σωσίπατρος επίσκοπος της Εκκλησίας του Ικονίου.
Αφού ποιμαναν τις Εκκλησίες αυτές, ταξίδεψαν δυτικά και έφθασαν στο νησί της Κέρκυρας, όπου έκτισαν ναό επ’ ονόματι του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Εκεί τελούσαν τη Θεία Λειτουργία και οδηγούσαν απίστους στην πίστη του Χριστού. Κατηγορήθηκαν στον βασιλιά Κερκυλλίνο και φυλακίστηκαν. Στην ίδια φυλακή ήταν και επτά αρχηγοί ληστών: Σατουρνίνος, Ιακίσχολος, Φαυστιανός, Ιαννούαριος, Μαρσάλιος, Ευφράσιος και Μαμμίνος. Οι Απόστολοι τούς δίδαξαν με λόγο και θαύματα και τους έφεραν στην πίστη του Χριστού, μετατρέποντάς τους από λύκους σε πρόβατα.
Μετά, τους έριξαν σε λέβητα με πίσσα, λάδι, κερί και θειάφι, όπου μαρτύρησαν και έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου. Ο δε δεσμοφύλακας, που πίστεψε και αυτός στον Χριστό, τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό και τελικά αποκεφαλίστηκε, επικαλούμενος το όνομα του Κυρίου.
Ο βασιλιάς παρέδωσε τους Αποστόλους στον έπαρχο της Κέρκυρας. Εκείνος, μη μπορώντας να τους πείσει να αρνηθούν τον Χριστό, τους έδεσε και τους φυλάκισε ξανά. Όταν η κόρη του βασιλιά, η Κερκύρα, έμαθε ότι υπέφεραν για τον Χριστό, πίστεψε και αυτή, μοίρασε τα κοσμήματά της στους φτωχούς και φυλακίστηκε. Ο πατέρας της την παρέδωσε σ’ έναν Αιθίοπα για να τη διαφθείρει, αλλά εκείνος κατασπαράχθηκε από θηρίο στην είσοδο της φυλακής. Η Κερκύρα τον θεράπευσε και τον έκανε χριστιανό. Ο Αιθίοπας, φωνάζοντας «Μέγας ο Θεός των Χριστιανών!», βασανίστηκε και πέθανε ως μάρτυρας.
Οι στρατιώτες άναψαν φωτιά για να κάψουν την Αγία Κερκύρα, αλλά έμεινε άθικτη και έφερε πολλούς στην πίστη. Την κρέμασαν σε ξύλινο στύλο και την έπνιξαν με καπνό. Έπειτα την τρύπησαν με βέλη και παρέδωσε το πνεύμα της.
Ο βασιλιάς Κερκυλλίνος κήρυξε διωγμό. Πήγε να καταδιώξει χριστιανούς σε κοντινό νησί, αλλά πνίγηκε στη θάλασσα σαν τον Φαραώ. Ο λαός ύμνησε τον Θεό, και οι Απόστολοι ελευθερώθηκαν και κήρυξαν ανοιχτά.
Ήρθε νέος βασιλιάς που δοκίμασε να τους βασανίσει σε βραστό καζάνι, αλλά έμειναν άθικτοι, ενώ πολλοί άπιστοι κάηκαν ή πίστεψαν. Ο βασιλιάς μετανοημένος, φώναξε στον Θεό τους και βαπτίστηκε με το όνομα Σεβαστιανός. Ο γιος του πέθανε, αλλά ο Ιάσων τον ανέστησε. Έχτισαν μαζί μια εκκλησία και, αφού αύξησαν το ποίμνιο του Χριστού, κοιμήθηκαν εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα.
