Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ, 3 Απριλίου

Ο Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ έζησε στη Ρωσία και ήταν μοναχός στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος του Σεργίου. Στα μέσα του 15ου αιώνος μ.Χ. εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος, στο υψηλότερο μέρος της περιοχής του Μπεζέτσκ, όπου ασκήτεψε θεοφιλώς.

Εκεί συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, οι οποίοι σε σύντομο χρονικό διάστημα έχτισαν μια Εκκλησία αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Το νέο μοναστήρι ήταν ένα από τα φτωχότερα και σύμφωνα με το Χρονικό της μονής κτίσθηκε με δάκρυα, νηστεία και αγρυπνία. Με ομόφωνη απόφαση όλων των αδελφών της μονής, ο Όσιος Νεκτάριος επιλέχθηκε ως ηγούμενος.

Ο Όσιος Νεκτάριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1492 μ.Χ.

Βιογραφία 

Ο Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ ήταν μοναχός της Μονής Αγίας Τριάδος-Σέργιου. Στα μέσα του 15ου αιώνα εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος στο ανώτερο τμήμα της περιοχής του Μπεζέτσκ, όπου έκτισε το κελί του. Με την αυστηρότερη άσκηση και την ένθερμη αγάπη για την προσευχή, απέκτησε τη χάρη του Θεού και το χάρισμα της διάκρισης, το οποίο ωφέλησε πνευματικά όσους έρχονταν κοντά του. Τα έργα και η πνευματική σοφία του μοναχού προσέλκυσαν πολλούς που επιθυμούσαν να ζήσουν υπό την καθοδήγησή του.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι μοναχοί έχτισαν έναν ναό προς τιμήν των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου και τον περιέβαλαν με περίφραξη. Επίσης, ανεγέρθηκε ναός αφιερωμένος στον Άγιο Σέργιο του Ραντονέζ. Η νέα μονή ήταν από τις πιο φτωχές, καθώς, σύμφωνα με την έκφραση του χρονικογράφου, «χτίστηκε με δάκρυα, νηστεία και αγρυπνίες». Με κοινή συμφωνία όλων των αδελφών της μονής, ο ιδρυτής της, ο Όσιος Νεκτάριος, εξελέγη ηγούμενος. Ο Όσιος Νεκτάριος εκοιμήθη εν Κυρίω στις 3 Απριλίου 1492.

Κατά τις μεταρρυθμίσεις της Αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β’, οι οποίες στρέφονταν κατά του μοναχισμού, η Μονή του Μπεζέτσκ ήταν μεταξύ των 600 που έκλεισαν, και ο ενοριακός ναός ανακαινίστηκε το 1764.

Τα ιερά λείψανα του Οσίου Νεκταρίου του Μπεζέτσκ βρίσκονται κάτω από το δάπεδο του κυρίως θυσιαστηρίου του Ναού των Εισοδίων, μεταξύ της Αγίας Τράπεζας και του Θρόνου. Υπάρχει μια παράδοση που λέει ότι στα αρχαία χρόνια ο τάφος με τα λείψανα του Αγίου βρισκόταν εμφανώς μέσα στην εκκλησία, αλλά κατά τη διάρκεια μιας λιθουανικής επιδρομής, οι μοναχοί τον κατέβασαν κάτω από το δάπεδο, σώζοντάς τον έτσι από τη βεβήλωση.

Στο Πατερικόν του Τβερ υπάρχει μια εικόνα του Αγίου, η οποία εξηγήθηκε από τον ζωγράφο που τη φιλοτέχνησε, βασιζόμενος σε όραμα που είχε σε όνειρο. «Περπατούσα», λέει ο ζωγράφος Γιακόβλεφ, «μέσα στην Εκκλησία των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, και στην είσοδο του ναού είδα τον Άγιο Νεκτάριο να προσεύχεται γονατιστός μπροστά στην εικόνα της Παναγίας "Άφθαρτος Κάλλος". Μπροστά του ήταν ανοιγμένο ένα βιβλίο επάνω στο τραπέζι. Ένιωσα φόβο και ξύπνησα αμέσως. Αυτή τη στιγμή αποτύπωσα στον πίνακα.»