Όσιος Ζωσιμάς εκ Ρωσίας, 4 Απριλίου
Ο Όσιος Ζωσιμάς του Βορμποζόμσκ γεννήθηκε περί τα τέλη του 15ου αιώνα μ.Χ. στη Ρωσία. Ασκήτεψε θεοφιλώς στη μονή του Κομέλ και στη νήσο Βορμποζόμσκ, κοντά στη Λευκή λίμνη, όπου ίδρυσε μοναστική αδελφότητα και ανήγειρε ναό αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1550 μ.Χ.
Ο Όσιος Ζωσιμάς του Βορμποζόμσκ ήταν μαθητής του Αγίου Κορνηλίου του Κομέλ (19 Μαΐου), ο οποίος ίδρυσε μια μονή αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου σε ένα νησί στη λίμνη Βορμποζόμα, είκοσι τρεις βέρστια νότια της Λευκής Λίμνης. Η μονή ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα και το 1501 ηγούμενός της ήταν ο Ιωνάς, διάδοχος του Αγίου Κορνηλίου. Η μονή αυτή ανήκε στα πολυάριθμα ερημικά μοναστήρια, γνωστά ως «μοναστήρια του Υπερβολγα», που ήταν διάσπαρτα γύρω από τη Μονή του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης.
Για τον Άγιο Ζωσιμά γνωρίζουμε ελάχιστα, εκτός του ότι έχτισε μια ξύλινη εκκλησία αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό και συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της μονής, αν και δεν ήταν ο αρχικός της ιδρυτής, όπως αναφέρει η παράδοση. Σύμφωνα με την παράδοση, ως άσκηση κουβαλούσε ένα οστό ενός πολύ μεγάλου ζώου, το οποίο είχε βρει και το οποίο είχε το μέγεθος ανθρώπου. Αυτό το οστό έγινε αξιοθέατο της μονής για πολύ καιρό μετά την κοίμησή του. Μετά από πολλά ασκητικά κατορθώματα, εκοιμήθη γύρω στο 1550 και ετάφη κοντά στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, αν και τα ιερά του λείψανα παραμένουν κρυμμένα. Ο Άγιος Ζωσιμάς έγραψε πνευματικές νουθεσίες και επιστολές προς την πνευματική του θυγατέρα, Αναστασία.
Κατά την περίοδο των Ταραχών, το 1612, η μονή, χωρίς καμία προστασία, καταλήφθηκε από απόσπασμα καθολικών Πολωνών και Λιθουανών, που τη λεηλάτησαν και τη βεβήλωσαν. Ποτέ δεν είχε περισσότερους από 8 έως 12 μοναχούς ταυτόχρονα σε όλη την ιστορία της. Τον 19ο αιώνα η μονή παρήκμαζε σταδιακά, και σχεδόν δεν τελούνταν πλέον θεία λειτουργία εκεί. Παρόλα αυτά, οι προσκυνητές εξακολουθούσαν να έρχονται για να προσευχηθούν στον Άγιο Ζωσιμά, ζητώντας τη μεσιτεία του για θεραπεία από ασθένειες, καθώς είχε γίνει γνωστός ως θαυματουργός.
Η Αλεξάνδρα Ανατόλιεβνα Γκρίσινα, κάτοικος του χωριού Βοζντβίζενιε, ανέφερε ότι όταν η εκκλησία καταστράφηκε από τους Σοβιετικούς, οι εικόνες ρίχτηκαν στη λίμνη. Γυναίκες που έγιναν άθελά τους μάρτυρες αυτής της βεβήλωσης τις ανέσυραν από το νερό και τις έκρυψαν στους θάμνους, πριν τις μεταφέρουν στα σπίτια τους. Ίσως έτσι σώθηκε η εικόνα του Οσίου Ζωσιμά του Βορμποζόμσκ, η οποία βρισκόταν πάνω από τα λείψανά του.
