Άγιος Βάδιμος οσιομάρτυρας και οι επτά Μαθητές του, 9 Απριλίου
Ἑπτὰς μαθητῶν συντέτμηται Βαδίμῳ,
Εἰς οὐρανοὺς δ' ἔφθασεν, οὗ Θεὸς θρόνος.
Ο Άγιος Βάδιμος έζησε όταν βασιλιάς της Περσίας ήταν ο Σαπώρ ο Β' (325 - 379 μ.Χ.). Πέρσης στην καταγωγή και από γένος επίσημο, άφησε πλούτη και γοητευτικό κοσμικό μέλλον για να υπηρετήσει στο Χριστό. Έγινε Ιερέας και εργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Συγκέντρωσε μάλιστα και μια ομάδα επτά μαθητών, που τους προετοίμαζε εργάτες του χριστιανικού φωτισμού. Καταγγέλθηκε ότι αποσπά στο Χριστό πολλούς Πέρσες από την πάτρια θρησκεία, και φυλακίστηκε με τους μαθητές του για τέσσερις μήνες. Επειδή όμως κατά το διάστημα αυτό αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πίστη του, καταδικάστηκε μαζί με τους μαθητές του σε αποκεφαλισμό. Την εκτέλεση της θανατικής ποινής, ανέλαβε κάποιος που μπροστά στα βασανιστήρια αρνήθηκε το Χριστό, ο Νιρσάν. Παρά τον έλεγχο που του έκανε ο Άγιος Βάδιμος, αυτός με τρεμάμενα χέρια εξετέλεσε την ποινή. Η θεία δίκη όμως δεν τον άφησε ατιμώρητο. Κάποια μέρα, που κάποιος ειδωλολάτρης θύμωσε εναντίον του, τον σκότωσε με μαχαίρι.
Βιογραφία
Ο Βάδιμος (γνωστός επίσης ως Βαδέμης ή Βαντίμιος) ήταν πλούσιος και ευγενής πολίτης της Βηθλαπέτας στην Περσία, ο οποίος ίδρυσε κοντά της ένα μοναστήρι. Αυτός και κάποιοι από τους μαθητές του συνελήφθησαν και ο Βάδιμος μαρτύρησε το έτος 376· στη συνέχεια αναγνωρίστηκε ως άγιος.
Μαρτυρολόγιο
Κατά το τριακοστό έκτο έτος των διωγμών του βασιλιά Σαπώρ Β΄, ο Βάδιμος συνελήφθη μαζί με επτά από τους μοναχούς του. Για μήνες παρέμεινε αλυσοδεμένος σε ένα μπουντρούμι. Την ίδια περίοδο, ένας Χριστιανός άρχοντας, ο Νερσάν, πρίγκιπας της Αρίας, είχε επίσης φυλακιστεί, επειδή αρνήθηκε να ασπαστεί τον Ζωροαστρισμό. Στην αρχή έδειξε αποφασισμένος να παραμείνει στην πίστη του, όμως μπροστά στα βασανιστήρια λύγισε και υποσχέθηκε να συμμορφωθεί.
Για να δοκιμάσει την ειλικρίνεια του Νερσάν, ο βασιλιάς Σαπώρ διέταξε να μεταφερθεί ο Βάδιμος στο ίδιο κελί με τον Νερσάν, το οποίο βρισκόταν μάλιστα στο βασιλικό παλάτι. Ο Σαπώρ διέταξε επίσης τον Νερσάν ότι, εάν σκότωνε τον Βάδιμο, θα του αποδίδονταν και πάλι τα πριγκιπικά του δικαιώματα και η θέση του.
Ο Νερσάν αποδέχθηκε τους όρους. Του δόθηκε ένα ξίφος και πλησίασε για να το βυθίσει στο στήθος του ηγουμένου. Όμως τον κατέλαβε ξαφνικά τρόμος· σταμάτησε απότομα και για αρκετή ώρα δεν μπορούσε να σηκώσει το χέρι του να χτυπήσει. Παρόλα αυτά, προσπάθησε να σκληρύνει τον εαυτό του και συνέχισε, τρέμοντας, να προσπαθεί να χτυπήσει τα πλευρά του Βάδιμου. Ένας συνδυασμός φόβου, ντροπής, τύψεων και σεβασμού έκανε τα χτυπήματά του αδύναμα και ασταθή. Οι πληγές του μάρτυρα ήταν τόσες πολλές, ώστε όσοι παρευρίσκονταν θαύμασαν την ακατάβλητη υπομονή του.
Ο σταθερός μάρτυρας επέπληξε τον βασανιστή του, λέγοντας:
«Δυστυχισμένε Νερσάν, σε τι βαθμό ασεβείας έχει φτάσει η αποστασία σου. Με χαρά πορεύομαι προς τον θάνατο· αλλά θα ευχόμουν να έπεφτα από κάποιο άλλο χέρι, και όχι από το δικό σου· γιατί πρέπει εσύ να είσαι ο εκτελεστής μου;»
Χρειάστηκαν τέσσερα χτυπήματα μέχρι να καταφέρει ο Νερσάν να αποκεφαλίσει τον Βάδιμο. Λίγο καιρό αργότερα, ο Νερσάν αυτοκτόνησε. Το σώμα του Αγίου Βάδιμου πετάχτηκε έξω από την πόλη από τους Σασσανίδες, αλλά μεταφέρθηκε και θάφτηκε κρυφά από τους Χριστιανούς. Οι μαθητές του ελευθερώθηκαν από τα δεσμά τους το 379, μετά τον θάνατο του βασιλιά Σαπώρ.
